LOGIN“ทำไมล่ะมน เราเป็นผัวเมียกันนะ ทำไมพี่จะทำไม่ได้”
เสียงอู้อี้ห้าวแหบสวนกลับ ปากอุ่นอ้าวทาบดูดต้นคอขาว ความนุ่มละมุนหอมกรุ่นทำให้ไม่อยากปล่อย อารมณ์รัญจวนประดามีประเดประดังโถมทับธันย์ภพรุนแรง เขาต้องการปลดเปลื้องอารมณ์ที่กลุ้มรุมสุมร่างตอนนี้! เวลานี้!
ความต้องการที่ว่า พุ่งไปส่วนล่าง ให้แข็งขืนตื่นตัว...
มนสิชาหน้าตื่น ความแกร่งตึงที่เบียดสีแถวหน้าขาพาใจเต้นกระหน่ำ
เธอไม่ต้องการแบบนี้!
ไม่ต้องการ! ไม่อยากให้เขาเข้าใกล้หรือทำอะไรเธอทั้งนั้น!
“ไม่ค่ะ! ปล่อยมน!”
“ปล่อยทำไม มนเป็นเมียพี่นะ พี่จะนอนกับเมียผิดตรงไหน”
“ไม่ผิด แต่มนไม่ต้องการค่ะ ไม่ต้องการแบบนี้”
หญิงสาวตอบเสียงเบาแต่หนักแน่น แกะมือที่ยุบยับไปตามเนื้อตัว การเล้าโลมที่ฝ่ายสามีหนุ่มเริ่มขึ้น ลูบไล้ นวดคลึง จับบีบเนื้อตัวนุ่มอุ่นไปทั่ว มันควรจะสร้างความกระสันรัญจวนให้ทุรนทุรายหาปฏิบัติการของการเสพสมขั้นต่อไป ทว่า... มันไม่ใช่สำหรับเธอ
ร่างกายอาจจะวูบวาม หากจิตใจเธอนั้นไม่ได้มีจิตเสน่หาในเวลานี้เลย
มนสิชาออกแรงดิ้น ผลักร่างหนาหนักออก จะด้วยที่เขาเมาพอควร หรือเพราะเธอใช้แรงสุดกำลัง ที่สุดก็สามารถเล็ดลอดจากวงแขนแกร่ง ถลาลงจากเตียงพุ่งไปยืนหน้าประตูห้อง
“มน!”
ธันย์ภพไม่ตามไปคว้าตัวเมียสาว แต่ส่งเสียงพร้อมขึงตาดุอย่างขัดใจ
มนสิชาหอบแรง สบตาเอาเรื่องอย่างไม่กริ่งเกรงเช่นกัน
“พี่ธันย์มีผู้หญิงมากมาย เลือกสักคนที่ถูกใจเถอะค่ะ อย่ามายุ่งกับมน ครั้งนี้มนจะถือว่าพี่เมามาก ทำไปแบบไม่รู้ตัวก็แล้วกัน คืนนี้ ฝันดีนะคะ”
“มน...”
ร่างหนากระแทกลมหายใจอย่างหัวเสีย ทิ้งตัวลงนอนหงายบนที่นอน เสียงปิดประตูพร้อมร่างอิ่มที่ลับจากห้องไป สร้างความหนักอึ้งในใจไม่น้อย เขาไม่ได้เมาจนไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ พักหนึ่งกายแกร่งดีดตัวจากที่นอน พร้อมสบถกับตัวเองอย่างหัวเสียขณะพาตัวเองเข้าห้องน้ำ
“จะนอนกับเมียสักที ทำไมมันยากเย็นแบบนี้วะ เซ็งโว้ย!”
ทางด้านมนสิชา ซอยเท้าลงบันไดเร็วๆ จนแทบจะเป็นวิ่ง หัวใจเต้นระทึก วิ่งเข้าห้องทำงาน ปิดประตูรวดเร็ว กายอวบอิ่มยืนพิงบานประตูระงับความตื่นตระหนกของตัวเอง ไม่กี่นาทีต่อมาก็ต้องสะดุ้งเฮือกกับเสียงบานประตูที่กระแทกรดหัวจากชั้นบน
“พี่ธันย์บ้า ทำตกใจหมด”
ร้อยวันพันปีไม่มีจะเฉียดเข้าใกล้ วันนี้สงสัยเมามากถึงออกอาการหื่นไม่เลือกหน้ากับเธอแบบนี้ บ้าจริง!
หญิงสาวพาตัวเองมานั่งที่เก้าอี้หน้าคอมพิวเตอร์ หน้าจอมืดดำดับไปเพราะทิ้งช่วงการใช้งาน เธอมองแล้วคิดสะท้อนในใจ มันช่างเหมือนชีวิตแต่งงานของเธอเสียจริง
มืดมน... ทางออกนั้นมี แต่เธอยังไม่อยากไปถึงจุดนั้น
ทว่า... ร่างกายที่วูบๆ วาบๆ จากสัมผัสของผู้ที่ขึ้นชื่อว่าสามีทำให้ร่างอิ่มสะท้อนสะท้านในหัวใจ
ใครบ้างไม่อยากมีชีวิตแต่งงานที่ปกติสุข มีครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อม มีสามีที่เป็นทุกอย่าง เพื่อนคู่คิด มิตรชิดใกล้ ตระกองกอดแนบนอนบนเตียงทุกค่ำคืน มีลูกชายหญิงเป็นโซ่ทองคล้องใจ ชีวิตครอบครัวอาจมีปัญหาบ้าง เหนื่อยหนักบ้าง เธอไม่คิดว่าจะเป็นปัญหา เพราะสุดท้ายแล้ว มันจะลงท้ายด้วยคำว่าแฮปปี้เอนดิงเหมือนในนิยายที่เธอแปลที่อ่านทุกเมื่อเชื่อวัน
เฮ้อ...
มนสิชาทอดถอนใจแรง ข่มอารมณ์บางอย่างที่ปะทุในร่างกายไว้ มองหน้าจอคอมฯ ที่สว่างอีกครั้ง แต่เธอไม่มีจิตใจอยากทำงานต่อ เลยปิดเครื่องคอมฯ
ในห้องทำงานห้องเล็กๆ นี้ติดกับห้องทำงานของธันย์ภพ เธอทำให้มันเป็นกึ่งๆ ห้องนอน มีเตียงขนาดเล็กตั้งอยู่ชิดมุมอีกด้าน มีตู้หนังสือชิดผนังห้องข้างประตู มีห้องน้ำในตัว มนสิชาจึงเอาเสื้อผ้าบางส่วนมาไว้ที่ห้องนี้ เธอชอบทำงานจนดึกดื่นเสร็จแล้วก็อาบน้ำนอนในห้องนี้เลย
ในห้องคอนโดนี้ มีห้องนอนอีกห้องที่เธอยึดไว้นอน ห้องโถงนั่งเล่น คั่นส่วนครัวด้วยบาร์เครื่องดื่ม เป็นห้องที่ราคาแพงเอาการแต่ก็มีความลงตัวเหมือนบ้านหลังหนึ่ง
ร่างอิ่มเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ คืนนี้เธอคงต้องนอนที่ห้องนี้แล้ว
“ใช้ไม่ได้เลย”
เสียงโทรศัพท์ที่ดังมาตามสาย สร้างความผิดหวังให้กับมนสิชาอย่างแรง เมื่องานที่ส่งไป ไม่ผ่าน
“ภาษาไม่สละสลวยเท่าไหร่ อ่านแล้วไม่ได้อารมณ์ การที่เราจะแปลออกมาให้คนอ่านหวิวตาม เราอ่านเองแปลเองก็ต้องหวิวก่อน พี่ให้มนลองไปอ่านทวนแก้ไขอีกครั้งนะ”
“ค่ะพี่กบ”
กบ หรือ กวิตา บก.สาวทรงเสน่ห์จากสำนักพิมพ์ที่เน้นขายนิยายแปลแห่งหนึ่งหัวเราะเบาๆ มาตามสาย เมื่อได้ยินเสียงอ่อนๆ ของนักแปลรุ่นน้อง
เธอรู้จักกับมนสิชาเพราะเป็นพี่สายรหัส อันที่จริงแล้วมนสิชาไม่ได้จบงานที่เกี่ยวกับการทำหนังสือแม้แต่น้อย กวิตาเองก็เช่นกัน ทว่าสำนักพิมพ์นี้เป็นกิจการของครอบครัว เมื่อที่บ้านมีเธอเป็นทายาทคนเดียวเลยต้องสานต่อ และพอรู้ว่ามนสิชาเป็นหนอนหนังสือ มีความสามารถด้านภาษาอังกฤษ จึงชวนมาทำงานด้วย
“มีปัญหาอะไรกับนายธันย์หรือเปล่า”
กวิตาก็ยังเป็นเพื่อนกับธันย์ภพด้วย
“เปล่าค่ะ”
“จริงอะ เมื่อก่อนสำนวนแปลของเราได้อารมณ์กว่านี้นะ รึว่าเดี๋ยวนี้หมอนั่นมันไม่ทำการบ้าน เห็นทีพี่ต้องไปว่ามันซะหน่อยแล้ว”
“อ๊ะ อย่านะคะพี่กบ”
‘ก็...อยากเจอคนเก่งๆ แฟนไม่เก่ง มนอยากรู้ว่าถ้ามีอะไรกับใครสักคนแล้วเสร็จแบบถึงใจสุดๆ อารมณ์มันจะเป็นยังไง’‘เดี๋ยวนะ’ ชายหนุ่มส่งข้อความกลับมา ‘เมื่อกี้ที่เล่าเรื่องมีอะไรกันที่ระเบียง มนบอกน่าสนใจ นี่แสดงว่าเราชอบอะไรที่มันตื่นเต้นหรือเปล่า’‘ไม่รู้สิ มนไม่เคยทำนี่ เลยคิดว่าน่าสนใจ’‘แล้วเคยทำอะไรมามั่ง เซ็กซ์ที่เคยมีเป็นยังไง เล่าให้ฟังได้ไหม’เอิ่ม... นี่มันเป็นการสัมภาษณ์ซักถามประวัติที่ถึงแก่นเกินไปไหม เธอจะตอบยังไงล่ะทีนี้ มนสิชาชักคิดหนัก‘เล่าไรดีล่ะ มนไม่เคย แต่อยากลอง” เรื่องราวที่เคยผ่านตาจากการอ่านการทำงานแวบเข้ามาในหัว ‘มนแค่รู้สึกว่าตัวเองขาดในเรื่องนี้ ที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำอะไรแบบนั้นเลยคิดว่ามันน่าสนใจมั้ง ได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยสักครั้งก็คงดี พี่ล่ะนอกจากระเบียงแล้วเคยทำอะไรสุ่มเสี่ยงที่ไหนอีก’‘ไม่นะ มีแค่เปิดพูลวิลล่า แก้ผ้าอยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน อย่างที่บอกพี่ชอบรีสอร์ตสวยๆ มนล่ะแฟนเคยทำอะไรให้บ้าง แล้วเวลาที่เสร็จรู้สึกยังไง’มนสิชา... ชาหน้าไปหมดแล้ว ตาบ้านี่กะจะให้เธอบรรยายให้หมดเลยรึไงว่าทำกับแฟนท่าไหนยังไง‘ไม่เคยอะ’‘ไม่เคยอะไร แฟนไม่เคยทำ หรือไม่เคยเสร็จ ถาม
‘เลิกกันนานแล้วเหรอ’‘ค่ะ’ ถ้าตอบว่ายังอยู่ด้วยกัน เขาจะเลิกคุยกับเราไหมนะ มนสิชาคิด มันเป็นอะไรที่ทำให้เธอตื่นเต้น สนใจและอยากรู้ เธอมัวคุยกับเขาจนลืมไปเลยว่า หยุดตอบคนอื่นๆ ไปตอนไหน และไม่รู้อะไรดลใจให้สนใจคุยกับผู้ชายคนนี้หรือจะเป็นเพราะคำบอกเล่าถึงประสบการณ์ที่เขามีหรือเปล่าที่ทำให้เธอสนใจคุยกับเขามากกว่าใครๆกฤษฎิ์นิ่งไปสักพัก นึกจินตนาการหน้าตาของผู้หญิงที่คุยด้วย มีแฟนสองคน เลิกกันนานแล้ว เป็นไปได้ด้วยเหรอในสมัยนี้ ยุคที่ชายหญิงเท่าเทียมจะมีแฟนกี่คนก็ได้‘เซ็กซ์เร่าร้อน ในความหมายของมนนี่เป็นยังไงล่ะครับ’ซวยละ!!!มนสิชาหน้าร้อนจนต้องกุมแก้ม แม้จะอยู่คนเดียว มันเป็นเอฟเฟกต์ของสาวขี้อายแบบเธอเวลาต้องมาพูดเรื่องความรู้สึกของตัวเอง ถึงแม้เธอเป็นคนซื่อสัตย์ต่อตัวเองก็เถอะ ต้องการอะไร คิดอะไรก็ยอมรับ และเรื่องเพศ เรื่องเซ็กซ์ มันธรรมดา เมื่องานที่ทำอยู่มันสุมหัวทุกวัน เพียงแต่ในชีวิตจริง เธอไม่เคยมีความตื่นเต้นหรือมีเรื่องตื่นเต้นแบบที่เคยอ่านก็เท่านั้นมนสิชาชอบคิดว่าตัวเธอคงเป็นโรคจิต โหยหา อยากลอง อยากรู้ว่า ถ้ามีสัมพันธ์สวาทกันแบบในหนังสือ อารมณ์มันจะเป็นยังไง แม้ว่า... เธอมีธ
เขาเย้าผ่านตัวอักษรมามนสิชาหน้าร้อน เคยเสียที่ไหน ทำอะไรห่ามๆ แบบนี้ แม้จะผ่านตัวหนังสือก็เถอะ เธอแนะนำตัวเองไว้ว่า เป็นสาวอ่อนประสบการณ์ แต่พร้อมจะเรียนรู้ ก็เรียนเรื่องความสัมพันธ์ทางเพศและการแลกเปลี่ยน แน่นอนว่า มันสร้างความสนใจให้กับหนุ่มๆ ผู้กระหายอยากจะเปลี่ยนอาชีพเป็นอาจารย์สอนศิลปศาสตร์เกี่ยวกับเรือนร่างมนุษย์ได้เป็นอย่างดี บางคนที่ทักมานั้น มาพร้อมกับการ ‘โชว์ของ’ ที่ตัวเองมี เพื่อแสดงให้เห็นถึงลักษณะทางกายภาพที่เหนือกว่าคนอื่น พร้อมบรรยายคุณภาพมาพอควร มันทำให้มนสิชาหน้าร้อนแทบไหม้โธ่ถัง... ทำงานแปลนิยายโรมานซ์ฝรั่งก็จริง แต่นั่นมันแค่ภาพในจินตนาการ เรื่องราวในหนังติดเรตที่เกลื่อนเน็ตก็เคยดูบ้าง แต่ในวันหนึ่งวันเดียว คุณคงไม่กระสันอยากจะดูเจ้านั่นของผู้ชายเป็นร้อยอันหรอกจริงไหม?‘ก็อยู่ที่ว่าคนสอนจะเก่งแค่ไหนด้วยค่ะ พี่เล่นเว็บนี้มานานแล้วเหรอคะ’ เธอถามเขากลับไปบ้าง ส่วนใหญ่ที่ทักทายเข้ามา อายุน้อยๆ กันทั้งนั้น เด็กสิบเจ็ดยังมีเลย หรือเธอจะแก่แล้วก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้แอปเป็นเด็กอายุน้อยกว่าคู่สนทนาเลยต้องเรียกอีกฝ่ายว่าพี่ไปตามมารยาทก่อน...‘สามปีครับ ที่จริงเล่นมาตั้งแต่อายุ
ร่างอวบอิ่มนั่งหน้าคอมอยู่สองชั่วโมง กลับไม่สามารถพิมพ์หนังสือสักตัว แม้จะอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษไปหลายรอบ บทรักร้อนแรงที่เธอเข้าใจจากการอ่าน แต่ไม่สามารถแปลออกมาในภาษาที่สละสลวยมีชีวิตได้“เฮ้อ... เพราะฉันอ่อนประสบกามหรือเปล่านะเนี่ย”คำพูดของเพื่อนผุดขึ้นมาในหัวรวมทั้งคำเย้าแหย่ของ บก.กวิตา มันทำให้มนสิชาคิดหนัก ใช่ว่าเธอตายด้านไม่รู้สึกรู้สา อายุสามสิบสอง ความต้องการในเพศรสเป็นเรื่องธรรมดา บางครั้งบางทีการได้เสพสิ่งเย้ายวนพลอยทำให้เธอมีอารมณ์เหมือนปุถุชนทั่วไป เพียงแต่จะเรียกร้องสิ่งที่ต้องการก็กระดากอายเกินกว่าจะทำแบบนั้น แล้วยิ่งกับธันย์ภพน่ะเหรอ เธอไม่กล้าหรอก ถึงเขาจะเป็นสามีของเธอก็เถอะบทรักในหนังสือที่แสนเร่าร้อน เธอเห็นภาพการบรรยายของนักเขียนทุกขั้นตอน แต่ไม่เคยมีประสบการณ์ความร้อนแรงตื่นเต้นแบบนั้นหรือว่าเธอต้องหาเพื่อนคุย ว่าแต่จะหาเพื่อนแบบไหนล่ะแอปพลิเคชันที่เธอรู้จักก็ผุดขึ้นมาในหัว คำพูดที่คุยกับเพื่อนๆ วนเวียนมาให้นึกถึงอีก เธอพอรู้ว่ามันโฟกัสการเล่นไปเรื่องไหน แล้วถ้าจะแลกเปลี่ยนความคิดกับคนอื่น คนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักบ้าง จะเป็นไรไป แค่แลกเปลี่ยนความคิด ผ่านตัวหนังส
“มนเมาแล้วนะพี่ว่า ไปอาบน้ำแล้วนอนซะ พรุ่งนี้พี่เองก็ต้องไปต่างจังหวัด”“มนคงเมาแต่มนมีสติรู้ตัวว่ากำลังพูดอะไรอยู่ และใช่ค่ะ มนขอให้เราเลิกกัน หย่ากัน แยกกันอยู่อย่างเป็นทางการ”มนสิชาโพล่งขึ้นมาเมื่อร่างสูงลุกยืนทำท่าจะผละไปจากห้องนั่งเล่นร่างอิ่มลุกยืนบ้าง เธอไม่ไหวแล้ว ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรก็ตามของธันย์ภพอีกแล้ว“มนอยากมีอิสระ”“พี่คิดว่าที่เราแต่งงานเพราะมนรักพี่เสียอีก”ชายหนุ่มหันกลับมาช้าๆ เน้นคำพูดออกมา ตาคมจ้องสบตากลมโตแน่วนิ่ง ธันย์ภพขบกรามไว้ จิกเท้ากับพื้น เพื่อไม่ให้ตัวเองพุ่งเข้าไปหาร่างอวบอิ่มที่กำลังยืนประจันหน้ากับเขาไม่คิดว่าจะมีวันที่มนสิชามาพูดเรื่องนี้เรียวปากอิ่มกระตุกยิ้มก่อนจะเบ้ปาก“คงใช่ ตอนนั้นมนคงรู้สึกแบบนั้น”“แล้วตอนนี้จะบอกว่าไม่รู้สึกแบบนั้นแล้วเหรอ”“ไม่รู้สิคะ บางทีความคิดตอนนั้นมนอาจจะคิดผิดก็ได้ พี่ธันย์ มนอายุสามสิบสองแล้วนะคะ มนแก่ขึ้นทุกวันแต่เมื่อมองชีวิตที่เป็นอยู่มันทำให้รู้สึกว่า มนใช้ชีวิตไม่คุ้มค่าเลย มนอยากมีอิสระค่ะ มันดีกับเราทั้งสองคนนะคะ”เธอพูดๆ และก็พูดสิ่งที่อัดอั้นในใจ พรุ่งนี้จะเป็นยังไงมนสิชาไม่สนใจแล้ว มองเขาอย่างอ้อนวอน
หญิงสาวรำพึงกับตนเองเบาๆ ยังดีที่ทางเดินมีไฟสีนวลตาให้ความสว่างแม้จะไม่มากมายนัก มันก็ทำให้เดินมาถึงจุดหมายได้ ซึ่งมีลูกค้าที่มาเที่ยว อยู่ตรงทางเดินบ้างประปราย บางคนยืนรอเพื่อน บางคนก็เดินมาเข้าห้องน้ำมนสิชารีบเข้าไปทำธุระทันที ท้องป่องๆ ของเธอมันกำลังจะกลั้นไม่ไหวนั่นเอง ตอนเข้าไปยังมีลูกค้าผู้หญิงที่มาใช้บริการสองสามคน หากพอเสร็จออกมา บริเวณอ่างล้างมือไม่มีใครแล้ว มนสิชาไม่ได้กลัว รีบล้างมือเพื่อจะรีบออกไปที่โต๊ะหาเพื่อนๆทว่าตอนดึงประตูห้องน้ำเปิดออก ก็เกือบจะชนกับคนที่พุ่งเข้ามา“อุ๊ย ขอโทษค่ะ”มนสิชารีบบอก ก่อนจะมองหน้าผู้หญิงที่อาบน้ำหอมมาเสียฟุ้ง เสียงหัวร่อระริกจากเธอผู้นั้นหยุดลง พร้อมเสียงหัวใจของมนสิชาที่เต้นรัวขึ้น ผู้หญิงตรงหน้าสวยเฉี่ยวชนิดที่ว่าขนาดมนสิชาเป็นผู้หญิงเหมือนกันยังมองตาค้าง แต่นั่นยังไม่เท่ากับคนที่ประคองเธอมาแบบชนิดชิดเชื้อ“ไม่เป็นไรค่ะ” สาวสวยรีบบอกพร้อมยิ้มให้ ก่อนจะหันไปบอกชายหนุ่มข้างกาย “พี่ธันย์คะ ถึงห้องน้ำแล้ว เดี๋ยวนุ่มขอเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวนะคะ”มนสิชาขยับหลบเปิดทางให้แต่ดวงตายังจับจ้องที่ใบหน้าคมสันสะดุดตาของ...สามีธันย์ภพทำเสียงรับในลำคอ ขณ







