FREYA Mahina kong sinarado ang pinto pagkaapak ko ng mansion. Makapal at mabigat ang tensyon sa hangin. Walang ibang ingay maliban sa malakas na kabog ng dibdib ko. Kanina pa umalis ang mga katulong. Natapos din sa paghapunan ang mga nakatira rito at ang malaking kasalanan ko ay nawili ako sa spa kanina kaya ginabi ako.Lumunok ako.Pasado alas Nwebe na.Kumislot ako nang masipat siya.Nag-iisang nakaupo sa single dark sofa si Phoenix, tanging maliit na liwanag ng dim lamp at namamatay na liwanag ng sigarilyo niya. His face was mostly shadow-except for the gleam of his eyes. Hindi muna siya nagsalita pero hiyang-hiya ako.Hinintay niya ako. At mas masakit ang katutuhanan sa inaasahan. Parang nasa peligro ako at sinasadya niya 'yon. Gusto niyang malaman ko na bawat segundo na sinasayang niya ay may kabayaran."You're late," pakli niya sa mababa at kalmadong boses.Subalit hindi ako tanga. Nakakubli sa ilalim non ang inis niya sa akin. Umaastang mabait pero nasa loob ang kulo.Nag-isi
FREYA"Come to Papa," tawag ko sa mga anak ko. Kanina ko pa sila tinatawag na lumapit sa ama nila subalit naiinis sila."Ayoko!""He's not my Papa!"Protesta nila.Agad silang lumayo sa akin matapos ko silang tawagin.Bumuntong hininga ako sabay baling kay Phoenix na nasa tabi ko. Nasa sala kami, nanonood ng paborito nilang cartoon animation. Pinipilit ko silang lumapit sa ama nila kaso walang epekto.Inabot ko sa kanya ang paboritong cookies ni Alec. Nagtaka siya at hindi alam ang gagawin. "Ibigay mo dali!""Paano?" Tinulak ko siya. Muntik pa matisod nang lumapit sa anak niya. "Alec," tawag niya. Ayaw sana nitong tumapit pero nang makitanang paborito niyang cookies ay hinablot niya ito. Pinigilan kong ngumiti."Alec, ano ang sasabihin?" sabi ko sa kanya."Thank you..." pakli niya. Sinimulan niyang kainin ang sugar cookies."Thank you, Papa," pagtatama ko.Nilunok niya muna ang kinakain, napairap siya sa akin at bumaling siya sa ama niya. "Thank you, Papa."Para akong nabunutan ng t
PHOENIX "Give me the address, I'll go there right away to fetch my son," apurado kong utos.Matagal bago sumagot si Freya. "A-Ako na ang susundo," salungat niya.Sandaling may bumalot ng inis sa dibdib ko. Nasa tono niya na wala siyang tiwala sa akin."He's my son also. Bakit ba ayaw mo?" Hindi ko mapigilan na taasan siya ng boses."Titingnan ko muna si Aiyanna." Umiiling na umalis si Phoebe para bigyan kami ng space.Nagtagisan kami ng tingin ni Freya. I can’t deny it anymore. That fire in her eyes... it's eating me alive.At ang masaklap?Nananalo siya.Her pain, her protest—it’s louder than my guilt, stronger than my excuses. And I... I have nothing left to fight back with."Ako mismo ang personal na kukuha kay Alec dahil kakausapin ko ang kapatid ko. Ipapaliwanag ko sa kanya na titira ako rito," paliwanag niya.Malakas na pumintig ang puso ko dahil bukas loob siyang pumapayag sa agreement namin.Hayun, sumuko ako. "Fine, do what your heart tells you."Malamig siyang tumango saka
FREYA Para sa iba kalokohan ang desisyon ko na bigyan pagkakataon si Phoenix para bumalik sa buhay ko. At ang unang sasampal sa akin ay ang kakambal ko dahil siya ang naghirap na itago ako sa ex-husband ko. Sinayang ko ang effort niya. I’m tired of pretending I’m in control when all I ever do is let my reckless heart ruin everything. Binanggit niya na mahal niya ko pero pinili kong bigyan ng boundaries ang isa't isa. Hindi madali humilom ang pusong sinugatan niya at lalong mahirap itaya ang tiwala sa taong minsan sunakit doon. But I need to take care of myself. "Where's my daughter?" Tanong ko ulit sa kanya nang bumababa kami. Hinihilot ko ang kamay na may bakas ng tali habang nililibot ng tingin ang kabuan ng moderno niyang sala. "Parating na sila," anas niya. "Kamusta ang lagay niya? Nahalata mo naman siguro na may ubo siya noong kinuha mo no?" Tinaas niya ang isang kilay. "Pina-check up ko siya noong isang araw. Sabi ng doktor ay may pneumonia siya kaya hayun niresatahan
PHOENIX Tinali ko si Freya sa kama. Ang kwarto kung nasaan siya ay nilaan ko para sa kanya. Sa wakas ay magagamit din niya. I didn't expect she would come her unannounced and broke my latest model Ferrari sports car. It broke my heart, but I don't care. Umiibang tao ako ngayon dahil sa kanya. Matapos kong hampasin ang batok niya kanina ay binuhat ko siya papunta rito. Hindi ko ito pinakita kay Aiyanna, baka mag-alala lang. I put water beside her. Malamang mauuhaw siya kapag magising. Nandito lang ako sa tabi niya, kanina pa nakatayo habang taimtim siyang pinagmamasdan. Nilalaban ko ang kalituhan at sinisikap makahanap ng sagot mula sa magkahalong emosyon na nararamdaman ko. Ano ba talaga ang tingin ko sa kanya? Yumukod ako, hinay-hinay na nilapit ang mukha sa bibig niya. She smells like strawberry, and somehow, I kinda like that. Unang kita ko pa lang sa kanya ay alam kong mahilig siya sa matatamis at malalambot na bagay. Sekreto kong pinadadalhan siya ng gummy bars at marshma
FREYANgiti ni Grey ang bumungad sa akin nang bumaba ako sa taxi. "Why are you here?""Oh, don't be like that. Gaya ng sinabi ko noon. Tutulungan kita. Saka balak ko talaga mamalagi rito eh," tugon niya. Hindi matanggal-tanggal ang ngiti."Kailan ka dumating?" untag ko."Hi, Alec? What's bud?" binati niya muna ang anak ko. "Nitong umaga lang.""Papa?" Niyakap siya ng anak ko. Mistulang butiki kung makakapit at halatang na-miss niya ng husto ang pekeng Papa niya."Hindi lang naman napagod sa biyahe. Saan mo balak tumira?" Naglalakad kami papasok ng condominium."Dito lang din sa BGC.""Oh, nice ah. Magkapit-bahay pala tayo." Ngumiti ako sa kabila ng pagiging malungkot ko kanina. Ayaw ko ng makita niya ang humahaba kong nguso at namamaga kong mga mata ulit. Masyado na akong pabigat sa taong sobrang bait sa akin maski na kakakilala lang namin.Mag-iisang buwan pa lamang kaming magkaibigan."Sinadya ko iyon para madalas ko pa rin kayo makikita. Sino ba kasama niyo rito?" Aniya.Kinuha ko