Nabalitaan kong ikinasal na pala sina Freya at Jared. Pero I don't care. Iwant my family back. Saad ni Roan sa isip niya.
"Gagawin ko ang lahat mapasaakin lang ulit ang pamilya ko." Saad nito habang nakaharap sa salamin. Kinabukasan ay maagang nagising si Roan para maghanda ng almusal nila ni Zafiya sa kanya na kasi natulog yung bata. Natrauma na kasi ito kay Freya kaya ayaw na nitong umuwi sa kanila na ikinatuwa naman ni Roan. "Mommy, na miss ko talaga mga luto mo. Napakasarap po!" Masiglang sabi nito. "Sorry po pala if I used to be a bad girl" dagdag pa nito. "It's okay anak, napatawad ka na ni mommy" saad ni Roan at nginitian ang anak. Natuwa naman si Zafiya kaya tumayo ito at niyakap ang mommy niya. Pagkatapos nilang kumain ay inihatid ni Roan ang anak niya sa school at doon nagpaniabot sila ni Freya. "Ibigay mo sa akin ang anak ko!" Sigaw nito na gumawa ng eskandalo. "Anak ko ang inaagaw mo, Freya. Hindi mo anak si Zafiya!" Sigaw din ni Roan pabalik. "Tama, si mommy Roan lang ang mommy ko" singit ni Zafiya. Natuwa naman si Roan kaya mapang-asar niyang nginitian si Freya na walang nagawa. Pagkauwian ay sinundo ulit ni Roan si Zafiya at nag mall sila para mamasyak muna. Tinawagan din nila si Jared at pumunta naman ito. Nag bonding silang tatlo na parang one big happy family na ulit sila. "I love you, " saad ni Jared. "I love you too" saad naman ni Roan. "Ayieeeee, magkikiss na 'yan." Pang aasar ni Zafiya sa mga magulang niya. Hinalikan naman ni Jared si Roan na nagulat pa dahil wala siyang kamalay-malay. Masaya lang silang nagbo-bonding. Kumuha rin sila ng litrato at iniupload ito sa I* at f*. "Hala, sino 'yang babae, kabit ni Jared?" Komento ng isang babae sa family photos nila. "Handa akong maging mistress ni Jared makuha ko lang ulit sila." Saad nito. Araw-araw bumibisita si Jared sa mag ina niya at palagi silang nagbo-bonding na tatlo. Sobrang tuwang-tuwa naman si Zafiya dahil sa wakas buo na ulit sila. "Mommy, daddy, I want baby brother," nagpapa cute na saad nito. Nasamid naman si Roan samantalang nakakaloko ang ngiti ni Jared. "Narinig mo 'yun mommy?" Pang aasar pa ni Jared. Kaya namumula na sa kilig at kahihiyan si Roan. "Ewan ko sa inyo!" Kunwari naiinis na saad niya pero ang totoo ay masaya siya na bumalik na ang sigla ng pamilya nila. Matagal na niya itong pangarap. At ngayon na nagkakatotoo na ay gagawin niya ang lahat upang 'wag na itong masira pa ng kahit na sino kahit si Freya pa. Noong gabi ring iyon ay may nangyari kina Roan at Jared at matapos ang isang buwan ay nagbunga nga ito. Nabuntis si Roan. At nung malaman ito ni Freya ay sinugod niya si Roan sa condo nito. "Malandi ka!" Saad nito saka sinabunutan si Roan. "Mamatay ka na!" Dagdag pa nito saka inihulog sa hagdan si Roan. Parang bumalik lahat ng ala-ala ni Roan nung nahulog din siya sa hagdan at nawalan ng anak. "Baby ko! Tulong!" Sigaw niya ngunit mas lalo lang sumasakit ang nadarama niya. Sa takot ni Freya ay nagtatakbo ito paalis. Nawalan ng malay si Roan at kinabukasan na nagising. Sobrang sakit ng katawan niya ng nagising siya. "Miss Roan, I'm sorry to say this but the baby didn't make it. Excuse me." Saad ng doctor. Naestatwa sa kinauupuan si Roan dahil sa narinig. Niyakap naman siya ni Zafiya na umiiyak na rin. "Hindi ko mapapatawad si Freya," dali-daling umalis si Jared at sinugod si Freya sa bahay nila. Ngunit wala ito dito. Inintay ni Jared na umuwi ito at hindi naman siya nabigo. Sinalubong niya ng sampal si Freya. At wala itong nagawa kundi umiyak nalang. "Walangya ka! Namatay ang baby namin dahil sa'yo!" Nanggigil na saad nito. "Dapat lang sa kanya yun dahil malandi siya!" Nakatanggap na naman siya ng sampal mula kay Jared dahil sa sinabi niya. "Wala kang karapatan na pagsabihan siyag malandi dahil ikaw ang malandi!" Sigaw nito sa kanya. "Maghiwalay na tayo! Dagdag pa nito. Bigla namang yumakap si Freya sa braso ni Jared. "Please, 'wag mo akong iiwan. Promise hindi na mauulit." Ngunit itinaboy lang siya ni Jared at umalis na para balikan ang mag ina niya. Kinagabihan ay hindi makatulog si Roan dahil dalawang beses na siyang nakunan. Sobrang sakit nito para sa kanya. Sini ba namang ina ang hindi masasaktan kapag nakunan ng anak. "Pag sisisihan mo na ginawa mo 'to sakin , Freya. Makikita mo." Tumutulo ang mga luhang saad ni Roan. Paglipas ng isang linggo ay pwedi ng umuwi si Roan kaya naman lumabas na sila. Bumalik siya sa condo niya at doon nagpahinga lang saglit. Saka siya umalis para pumunta sa boutique niya at asikasuhin ito. Maya-maya lang ay dumaan dito si Freya. "Buhay ka pa pala." Saad nito. Agad na nagliyab sa galit si Roan at sinugod ito. Sinabunutan niya ito at pinagsusuntok. Kaya walang nagawa si Freya na saluhin lahat ng suntok sa kanya ni Roan. "Mamatay ka na!" Nanggigil na saad niya habang sinasabunutan ito. Natigil lang si Roan ng makaramdam siya ng pagod. Tiningnan niya si Freya at puro pasa na ito at dumudugo pa ang labi nito. "Kahit anong gawin mo kabit ka parin" nangaasar na saad nito. "Wala akong pakialam bitch! Handa akong maging mistress makuha ko lang ang mag ama ko." Saad naman nito. "Malandi ka talaga!" Saad nito saka siya sinugod ngunit nakaiwas si Roan kaya bumagsak sa mga paso hi Freya. Kaya nadagdagan pa ang mga sugat niya sa mukha at buong katawan. Buti nga sa kanya. Saad ng isip ni Roan. Kinagabihan ay bumisita ulit si Jared sa condo ni Roan. Tulog na sa mga oras na yun si Zafiya. Kaya naman sinunggaban ni Roan si Jared at may nangyari na naman sa kanila. Gusto niyang mabuntis para mapilitan si Jared na hiwalayan na si Freya. Ngunit ang gaga ayaw pakawalan si Jared. Kinabukasan naalipungatan si Roan dahil sa mabangong naamoy niya. Yun pala ay ipinaghanda siya ni Jared ng breakfast in bed. "Ang sweet naman," papuri niya. Hinalikan naman siya nito at may iniabot na red roses. Kaya mas lalong kinilig si Roan. Pagkatapos kumain ay ihinatod na nila si Zafiya sa school nito. Pero nung hapon na ay tumawag ang teacher ni Zafiya na umiiyak dahil na kidnapped raw si Zafiya. Kaya alalang-alala sina Jared at Roan at hindi nila alam kung saan hahanapin ang anak. Sinugod sila ni Freya kinagabihan. "Mga walang kwenta! Dahil sa inyo nawawala ngayon si Zafiya. Magbabayad kayo!" Dinuro-duro pa niya sina Jared at Roan. Ngunit tinabig ni Roan ang kamay niya. Dalawang araw na silang naghahanap ngunit wala parin si Zafiya, ni anino njya hindi nila mahanap. Sobrang nag aalala na sina Jared at Roan para sa kalagayan ng anak nila. Baka kung napano na ito. Maya-maya lang ay may tumawag kay Roan. Boses lalaki ito. "Nasa akin ang anak mo. Ibibigay ko lang ito kung pakakawalan muna si Jared at hi di muna sila guguluhin." Saad ng kidnapper. "Gago! Freya, ikaw ba 'yan?!" Saad ni Jared. "Mas gago ka! Mukha bang babae ako ha?" Sigaw pabalik ng kidnapper. Bigla namang napahiyaw sa background si Zafiya kaya napilitang pumayag si Roan sa kondisyon nito. "Fine! Payag na ako basta 'wag mo lang sasaktan ang anak ko." Pagmamakaawa ni Roan. "Ganyan nga Roan. Maging masunurin ka kung gusto mo pang makita ng buhay ang anak mo. Magkuta tayo sa SM mall at 'wag kayong magsasama ng pulis kundi papatayin ko ang anak niyo." Dagdag nito saka ibinaba ang tawag. Kinakabahan naman si Roan dahil baka anong gawin ng kidnapper sa anak nila. Sumunod sila sa gusto nito at doon nakita nila si Freya na hawak-hawak si Zafiya samantalang may kasama itong matangkad na lalaki. Ito siguro yung nakausap nila. Maya-maya lang ay nagkaputukan na. Nabaril si Roan kaya natumba ito at nawalan ng malay. Dinala naman ni Freya si Zafiya at tumakbo na paalis. "Mommy!" Sigaw ni Zafiya. Ngunit wala na siyang nagawa pa nung buhatin siya nung lalaki. Hindi rin sila nahabol ni Jared dahil sobrang bilis nito. Dali-dali namang dinala ni Jared si Roan sa hospital. Mabuti nalang at daplis lang ang sugat nito. Pero unconscious parin siya. Nagising siya kinagabihan na. At hinahanap ang anak nila. "Nakay Freya parin ang anak natin," saad ni Jared. "Sana 'wag niyang saktan si Zafiya." "Subukan niya lang at mapapatay ko siya," madiing saad ni Jared. Maya-maya lang ay tumawag si Zafiya kay Jared. "Daddy, kunin muna ako dito dali habang tulog si tita Freya. Ayaw ko sa kanya" umiiyak na saad nito . "Okay baby, tell me the address." Sinabi naman ni Zafiya kung nasan sila at hindi nagtagal nakuhi rin ni Jared ang anak nila. Tumabi si Zafiya sa mommy niya na natutulog sa hospital bed. Niyakap niya ito natulog narin siya. Kinaumagahan ay nahulog si Zafiya sa sahig dahil sa kalikutan nito. Tumatawa naman itong tumayo. "Ang likot ko palang matulog mommy" natawa nalang din si Roan sa kapilyuhan ng anak.Inis na inis si Vivian ng makarating sa bahay ni Ash. Dumiretso siya sa kwarto niya saka dun sumigaw."Argh! I hate you! Sana hindi ka na nagpakita." Sigaw ni Ash. Narinig naman iyon ni Ash kaya napaakyat ito sa kwarto niya saka kumatok."Viv, okay ka lang?" Tanong ni Ash. Karga-karga pa nito si Arabelle.Natigil sa pagwawala si Vivian ng marinig niya ang boses ni Ash. Inayos niya muna ang sarili saka ngumiti at binuksan na ang pinto. Sinalubong niya ng matamis na ngiti sina Ash at Arabelle. Pero nakunot ang noo ni Ash kasi alam niyang pinepeke lang ni Vivian ang ngiti nito."Tell me, what's wrong?" Tanong ni Ash."Wala naman." Pagdedeny ni Vivian."Matagal na rin tayong magkaibigan, Viv. Alam ko na kung nagsasabi ka ng totoo o hindi. And by now, I can say nagsisinungaling ka. Alam kong may problema, kaya ano yun?" Saad pa ni Ash.Napabuntong hininga si Vivian saka umupo sa kama niya."Gustong-gustoko siyang bumalik pero hindi ko naman inaasahan na mas maiinis ako sa kanya nung makita
Habang nag uusap pa sina Vivian at yung mommy ni Lance ay may tumawag kay Lance."Mommy, mauuna na kami ni love. Dumating na kasi si Deni, para ma meet niya na rin ang future wife ko." Paalam ni Lance."Sure, anak. Say hi to Deni for me." Saad naman ng mommy ni Lance.Nagpaalam na rin si Vivian at umalis na nga sila.Pumara ang sasakyan ni Lance sa isang boutique na hindi familiar kay Vivian.Deni's Boutique ang nakasulat sa business logo nila.Pumasok na nga sina Lance at Vivian.Sumalubong naman sa kanila ang isang magandang babae. Marahil ay staff dito."Sir Lance, nandito po si miss Deni, hinihintay kayo." Iginiya sila ng babae sa isang silid at bumungad sa kanila ang pigura ng lalaking nakatalikod.Napakunot ang noo ni Vivian. Nagtataka siya kung si Deni na ba iyan or ibang tao lang.Inilibot ni Vivian ang paningin sa loob ng kwarto at wala ng ibang tao run maliban sa lalaking nakatalikod at sila."Deni." Tawag ni Lance. Bigla namang humarap yung Deni at nagulat si Vivian ng maki
Nag aayos si Vivian sa harap ng salamin ng biglang tumunog ang cellphone niya.Napangiti siya ng makitang si Lance ang tumatawag. Sinagot naman niya ito."Yes love?" Tabong ni Vivian."Nandito na ako sa baba. Hintayin kita." Saad ni Lance."Okay, pababa na rin ako." Tiningnan ulit ni Vivian ang sarili sa harap ng salamin at nung ma satisfy na siya sa nakikita ay tumayo na rin siya para bumaba na.Habang pababa ng hagdan si Vivian ay napatayo si Lance. Parang nag slow motion ang kilos ni Vivian sa paningin niya.Napaka ganda nito sa white dress na suot. Simple pero malakas ang dating.Hanggang sa makalapit na si Vivian ay nakatulala parin si Lance, medyo nakaawang pa ang bibig. Kaya natatawang itinikom ni Vivian ang bibig ni Lance."Baka may pumasok na langaw." Natatawang saad ni Vivian. Natauhan naman si Lance."Let's go?" Tanong ni Lance."Magpaalam muna tayo kay Ash at Arabelle." Kaya pumunta sila sa kitchen at nakita nila si Ash at karga-karga si Arabelle habang may niluluto ito.
Nag work from home na muna si Vivian para makapag focus siya sa pag aalaga sa anak niya.Gusto niyang sulutin ang mga araw na baby pa ang anak niya. Dahil ang sabi ng karamihan mabilis lang lumipas ang panahon. Hindi mo mamamalayan na malalaki na pala ang mga bata.Habang nagbabasa ng mga emails si Vivian ay biglang umiyak si Arabelle kaya nilapitan ito ni Vivian at kinarga.Isinayaw niya ito pero hindi parin tumitigil sa pag iyak. Namumula na nga rin ito kakaiyak. Unti-unti ng nababahala si Vivian. "Anak, bakit ka ba umiiyak? Nagugutom ka ba?" Tanong ni Vivian.Pinadede niya naman ito pero hindi ito dumede bagkus mas lumakas pa ang iyak nito kaya nataranta na si Vivian."Naku naman anak, may masakit ba sayo?" Pagkausap nito sa anak na animoy sasagot ito sa kanya.Binalot niya ng tela yung katawan ni Arabelle baka kasi nilalamig ito pero ayaw parin nitong tumahan kaya bumaba na si Vivian at hinanap si aling Nena."Aling Nena, tulong naman po. Ayaw tumahan ni baby." Saad ni Vivian.Lu
Nagkaroon ng mental illness si Ash dahil nga sa hindi niya matanggap ang pagkamatay ni Felix ay gumawa ng scene ang utak niya kung saan para sa kanya ay buhay pa ang asawa niya.Naipagamot naman si Ash sa psychiatrist ay paglipas ng isang buwa ay nakitaan ito ng malaking improvement.Nging normal na ulit ang pag iisip nito at unti-unti niya ma ring natatanggap na wala na talaga si Felix."I miss you na, hon." Saad ni Ash. Nandito siya ngayon sa puntod ni Felix.Isang buwan na rin ng mailibing si Felix. Nalaman nila mula sa doctor nito na may sakit pala itong lung cancer. Itinago nito ang sakit dahil ayaw niyang mag alala ang mga mahal niya sa buhay.Sinubukan nitong magpatagamot pero malala na raw talaga at hindi na kaya."Ang daya mo naman. Kung kailan nagka ayos na tayo saka mo naman ako iniwan." May pait sa mga ngiti ni Ash na sinabi iyon."Pero hayaan mo magiging okay lang ako kasama ng mga anak natin. Aalagaan at mamahalin ko sila ng tama." Pagkatapos niyang kausapin ang puntod n
Kinabukasan ay maagang nagising si Ash para maghanda dahil anniversary na nga nila ni Felix.Pumunta siya sa salon para magpa hair treatment, facial, at kung ano-ano pa na pagpaganda.Sobrang ganda ng mood niya ngayon. Inaasahan niya na may surprise si Felix sa kanya ngayon kaya maghahanda talaga siya.Tanghali na nung makauwi siya galing sa salon. Blooming na blooming siya. Bago na rin ang hairstyle niya. Yung dating straight ay may pagka wavy na rin ito ngayon.Pagsapit ng 6 pm ay nagbihis na si Ash.Isinuot niya yung pink na cocktail dress at pink glittered na high heels.Napatitig sa kanya sina Vivian at ang mga bata ng bumaba ng hagdan si Ash na sobrang ganda at malawak ang ngiti sa mga labi.Pati yung mga nakikiburol ay nagbulong-bulungan na."Bakit ganyan ang ayos niya? Parang hindi siya namatayan ng asawa?" Tanong nung isa."Mukhang masaya pa siya na patay na ang asawa niya." Sabat din nung isa."Mukhang may lakad pa."Sinamaan ng tingin ni Vivian yung mga nagbubulong-bulungan