Nasa hospital parin sina Roan ng biglang siyang himatayin.
"Honey!" Tawag sa kanya ng asawa ngunit wala na siyang narinig pa. Kinabukasan na nagising si Roan. "Hon, good news!" Masiglang saad ni Jared sa asawa. "Ano naman iyon?" Takang tanong nito. "You're pregnant!" "Nanlaki ang mata ni Roan at napayakap sa asawa ng wala sa oras. Sobrang saya niya. Nakalimutan na niya bigla ang mga masasamang nangyari sa mga nagdaang araw. Naisipan niyang magsimula muli kasama si Jared at ang mga anak nila. "Jared, don't divorce me." Saad niya. "I won't, Roan my love" saka nito hinalikan ang noo niya. Maya-maya lang ay tumawag si Zafiya. "Mom, please come here. I'm afraid!" Mangiyak-ngiyak na saad ng anak. "Okay, where are you? Pupuntahan kita" nakita ni Roan ang anak sa gilid ng hagdan na umiiyak. "Why what's wrong?" Nag aalalang tanong ni Roan sa anak. "Sabi ni tita Freya na once lumabas yung baby siya na daw ang love ni daddy at hindi na ako." Umiiyak parin na saad nito. "That's not true, daddy would still love you." Pagpapakalma niya sa anak. "No, you're lying!" "No, I'm not anak. Mahal ka parin namin ni Daddy mo kahit na bago ka ng kapatid. You're still our baby, Zafiya. Walang magbabago." "Really?" "Yes" Akmang aalis na si Roan ng bigla siyang itulak ni Zafiya ha hagdan. Sobrang namanhid ang katawan ni Roan at nabalot siya ng dugo. Sobrang sakit ng tiyan niya. Kinagabihan ay walang kakibo-kibo si Roan at tulala lang. Si Zafiya naman ay umiiyak sa gilid dahil napalo na ito ng daddy niya at na realize palang niyang mali ang ginawa niya. "Mommy, I'm sorry." Umiiyak na sabi nito pero hindi siya pinansin ni Roan. Nanibago siya sa pakikitungo ng mommy niya sa kanya. Sanay kasi siyang palagi siyang iniintindi nito. "You want Freya to be your mom, right?" Walang emosyong saad ni Roan sa anak. "Then go ahead. I don't want to be your mom anymore. Go and treat Freya as your mom." Saad nito. Bigla namang nagliwanag ang mukha ni Zafiya. Hindi naman makapaniwala si Roan na naging masaya pa ang anak niya sa sinabi niya. Pero pinagsawalang bahala niya na lamang ito. "Hon, please calm down for a bit." Pagpipigil sa kanya ni Jared. "Don't you like Freya? Go ahead and process the papers and I'll sign it." Saad nito. "No, I don't want to. Kinabukasan ay pumunta si Roan sa office ni Jared dala ang mga divorce papers. Akmang papasok na siya ng marinig niya ang boses ng mga kaibigan nito. "Bakit hindi mo nalang hiwalayan si Roan total mas maganda at mas sexy sa kanya si Freya mas bata pa. Tutal binibigyan ka na ni Roan ng chance na hiwalayan siya. Grab the opportunity bro." Saad ng kaibigan niya. Nagulat sila ng biglang buksan ni Roan ang pintuan ng office ni Jared. "Hon, what are you doing here?" Tanong ni Jared. Napako naman ang mata niya sa mga papel na hawak-hawak ng asawa. "Siya ba si Roan? Mas maganda at sexy pala siya kesa kay Freya. Kaya naman pala ayaw makipag divorce ni Jared." Bulong ng mga kaibigan nito. Inilapag niya sa meso ni Jared ang mga divorce papers na pinirmahan na niya. "Divorce papers 'yan, nakapirma na ako. Ikaw nalang ang kulang." Walang emosyong saad ni Roan sa asawa. "Hi di na ba talaga magbabago ang isip mo?" Tanong ni Jared. "Hindi na. Pagod na akong intindihin kayo ni Zafiya. Ngayon malaya na kayong makapiling si Freya." Saad nito. Walang nagawa si Jared kundi pirmahan ang divorce papers. Binatukan naman siya ng mga kaibigan niya. "Bro, ang tanga mo! Sa ganda ng asawa mo pinakawalan mo pa" saad ng kabigan niya na kanina ay hinihikayat siyang hiwalayan si Roan. Umuwi si Roan at nag impake ng mga gamit niya walang paalam sa anak na umalis ng bahay nila. Tumira siya sa isang hotel. Isang buwan na ang nakalipas at mabuti naman ang lagay ni Roan. Naka move on narin siya sa pagkawala ng baby niya. Sina Jared at Zafiya ay masaya na rin sa piling ni Freya. She just hope na inaalagan talaga ng mabuti ni Freya ang mag ama niya. "Zafiya! Look what you've done!" Sigaw ni Freya ng matabig ng bata ang vase na nasa mesa. Piningot niya ang tenga nito at pinalo pa sa pwetan. Iyak naman nang iyak ang bata pero walang awang pinagpapalo lang ito ni Freya. "Magtanda ka sana!" Kinagabihan naman ay may nabasag na namang plato at mga baso si Zafiya kaya naman ay ikinulobg siya ni Freya sa basement at hindi pinakain buong gabi. Hindi iyon alam ni Jared dahil late na siyang umuwi ang akala lang niya ay tulog na ang anak niya. "Mommy Roan didn't treat me this way. I miss her already. Mommy, please come and get" umiiyak na saad ni Zafiya. Ngawa lang siya ng ngawa. Kinaumaghan ay pinalabas na rin siya ni Roan ngunit pinaglaba siya nito. Maingat na nilabhan ni Zafiya ang mga damit ni Freya sa takot na baka ikulong na naman siya nito sa basement. Ayaw niya doon dahil nakakatakot. Nung tanghali na ay pinakain ni Freya si Zafiya ng seafood at kahit nagka allergy reaction na nag bata ay hinayaan niya lang ito. Gabi na nang dumating si Jared at naabutan niya ang anak na namumula at nahihirapan ng huminga. Dinala naman agad niya ito sa hospital. Naagapan naman agad ang nangyari. Numg gabi ring iyon ay nag away sina Freya at Jared. "Daddy, I want mommy Roan back" saad ni Zafiya sa ama. Napabuntong hininga nalang si Jared. Roan on the other hand ay mabuti na ang lagay at may sarili na rin itong business na boutique. May nanliligaw na rin siya. Si Francis, isang half American at half Filipino. Sobrang bait nito at maginoon. Magaan ang loob ni Roan sa kanya kaya pinayagan niya itong ligawan siya. Nagkakamabutihan naman sila. Isang araw dumalaw si Zafiya sa boutique ng mommy niya. "Mommy," saad nito sabay kalabit kay Roan na nakatalikod. Nung humarap si Roan ay naawa siya ng makita puro pasa ang mukha at buong katawan ng anak niya. Agad niya itong niyakap at h******n. "Anong nangyari at bakit puro pasa ka?" Nag aalalang tanong nito. "Si mommy Freya po napaka bad niya" umiiyak na sumbong nito. Niyakap nalang ni Roan ang anak para pakalmahim. Iniuwi ni Roan ang anak sa condo niya at ginamot ang mga sugat nito. "Mommy, I missed you!" Saad nito saka siya niyakap. Natuwa naman si Roan sa inasta ng anak kaya niyakap niya rin ito. Maya-maya lang ay tinawagan niya si Jared na nasa kanya si Zafiya. Sampal ang napala ni Jared the moment na magharap sila ni Roan. "How could you?! Pano mo nagawang pabayaan si Freya na alipustahin ang anak ko ha?!" Sigaw ni Roan dito. "I have no idea," saad naman ni Jared. "Puro ka nalang I have no idea. Napakawala mong kwenta!" Sinuntok niya ang dibdib nito ngunit niyakap siya ni Jared. Ng mahigpit na mahigpit. "I missed you hon." Saad nito. Parang natunaw naman ang puso niya sa kanyang narinig. Mag ama nga sila. Saad ng utak niya.Inis na inis si Vivian ng makarating sa bahay ni Ash. Dumiretso siya sa kwarto niya saka dun sumigaw."Argh! I hate you! Sana hindi ka na nagpakita." Sigaw ni Ash. Narinig naman iyon ni Ash kaya napaakyat ito sa kwarto niya saka kumatok."Viv, okay ka lang?" Tanong ni Ash. Karga-karga pa nito si Arabelle.Natigil sa pagwawala si Vivian ng marinig niya ang boses ni Ash. Inayos niya muna ang sarili saka ngumiti at binuksan na ang pinto. Sinalubong niya ng matamis na ngiti sina Ash at Arabelle. Pero nakunot ang noo ni Ash kasi alam niyang pinepeke lang ni Vivian ang ngiti nito."Tell me, what's wrong?" Tanong ni Ash."Wala naman." Pagdedeny ni Vivian."Matagal na rin tayong magkaibigan, Viv. Alam ko na kung nagsasabi ka ng totoo o hindi. And by now, I can say nagsisinungaling ka. Alam kong may problema, kaya ano yun?" Saad pa ni Ash.Napabuntong hininga si Vivian saka umupo sa kama niya."Gustong-gustoko siyang bumalik pero hindi ko naman inaasahan na mas maiinis ako sa kanya nung makita
Habang nag uusap pa sina Vivian at yung mommy ni Lance ay may tumawag kay Lance."Mommy, mauuna na kami ni love. Dumating na kasi si Deni, para ma meet niya na rin ang future wife ko." Paalam ni Lance."Sure, anak. Say hi to Deni for me." Saad naman ng mommy ni Lance.Nagpaalam na rin si Vivian at umalis na nga sila.Pumara ang sasakyan ni Lance sa isang boutique na hindi familiar kay Vivian.Deni's Boutique ang nakasulat sa business logo nila.Pumasok na nga sina Lance at Vivian.Sumalubong naman sa kanila ang isang magandang babae. Marahil ay staff dito."Sir Lance, nandito po si miss Deni, hinihintay kayo." Iginiya sila ng babae sa isang silid at bumungad sa kanila ang pigura ng lalaking nakatalikod.Napakunot ang noo ni Vivian. Nagtataka siya kung si Deni na ba iyan or ibang tao lang.Inilibot ni Vivian ang paningin sa loob ng kwarto at wala ng ibang tao run maliban sa lalaking nakatalikod at sila."Deni." Tawag ni Lance. Bigla namang humarap yung Deni at nagulat si Vivian ng maki
Nag aayos si Vivian sa harap ng salamin ng biglang tumunog ang cellphone niya.Napangiti siya ng makitang si Lance ang tumatawag. Sinagot naman niya ito."Yes love?" Tabong ni Vivian."Nandito na ako sa baba. Hintayin kita." Saad ni Lance."Okay, pababa na rin ako." Tiningnan ulit ni Vivian ang sarili sa harap ng salamin at nung ma satisfy na siya sa nakikita ay tumayo na rin siya para bumaba na.Habang pababa ng hagdan si Vivian ay napatayo si Lance. Parang nag slow motion ang kilos ni Vivian sa paningin niya.Napaka ganda nito sa white dress na suot. Simple pero malakas ang dating.Hanggang sa makalapit na si Vivian ay nakatulala parin si Lance, medyo nakaawang pa ang bibig. Kaya natatawang itinikom ni Vivian ang bibig ni Lance."Baka may pumasok na langaw." Natatawang saad ni Vivian. Natauhan naman si Lance."Let's go?" Tanong ni Lance."Magpaalam muna tayo kay Ash at Arabelle." Kaya pumunta sila sa kitchen at nakita nila si Ash at karga-karga si Arabelle habang may niluluto ito.
Nag work from home na muna si Vivian para makapag focus siya sa pag aalaga sa anak niya.Gusto niyang sulutin ang mga araw na baby pa ang anak niya. Dahil ang sabi ng karamihan mabilis lang lumipas ang panahon. Hindi mo mamamalayan na malalaki na pala ang mga bata.Habang nagbabasa ng mga emails si Vivian ay biglang umiyak si Arabelle kaya nilapitan ito ni Vivian at kinarga.Isinayaw niya ito pero hindi parin tumitigil sa pag iyak. Namumula na nga rin ito kakaiyak. Unti-unti ng nababahala si Vivian. "Anak, bakit ka ba umiiyak? Nagugutom ka ba?" Tanong ni Vivian.Pinadede niya naman ito pero hindi ito dumede bagkus mas lumakas pa ang iyak nito kaya nataranta na si Vivian."Naku naman anak, may masakit ba sayo?" Pagkausap nito sa anak na animoy sasagot ito sa kanya.Binalot niya ng tela yung katawan ni Arabelle baka kasi nilalamig ito pero ayaw parin nitong tumahan kaya bumaba na si Vivian at hinanap si aling Nena."Aling Nena, tulong naman po. Ayaw tumahan ni baby." Saad ni Vivian.Lu
Nagkaroon ng mental illness si Ash dahil nga sa hindi niya matanggap ang pagkamatay ni Felix ay gumawa ng scene ang utak niya kung saan para sa kanya ay buhay pa ang asawa niya.Naipagamot naman si Ash sa psychiatrist ay paglipas ng isang buwa ay nakitaan ito ng malaking improvement.Nging normal na ulit ang pag iisip nito at unti-unti niya ma ring natatanggap na wala na talaga si Felix."I miss you na, hon." Saad ni Ash. Nandito siya ngayon sa puntod ni Felix.Isang buwan na rin ng mailibing si Felix. Nalaman nila mula sa doctor nito na may sakit pala itong lung cancer. Itinago nito ang sakit dahil ayaw niyang mag alala ang mga mahal niya sa buhay.Sinubukan nitong magpatagamot pero malala na raw talaga at hindi na kaya."Ang daya mo naman. Kung kailan nagka ayos na tayo saka mo naman ako iniwan." May pait sa mga ngiti ni Ash na sinabi iyon."Pero hayaan mo magiging okay lang ako kasama ng mga anak natin. Aalagaan at mamahalin ko sila ng tama." Pagkatapos niyang kausapin ang puntod n
Kinabukasan ay maagang nagising si Ash para maghanda dahil anniversary na nga nila ni Felix.Pumunta siya sa salon para magpa hair treatment, facial, at kung ano-ano pa na pagpaganda.Sobrang ganda ng mood niya ngayon. Inaasahan niya na may surprise si Felix sa kanya ngayon kaya maghahanda talaga siya.Tanghali na nung makauwi siya galing sa salon. Blooming na blooming siya. Bago na rin ang hairstyle niya. Yung dating straight ay may pagka wavy na rin ito ngayon.Pagsapit ng 6 pm ay nagbihis na si Ash.Isinuot niya yung pink na cocktail dress at pink glittered na high heels.Napatitig sa kanya sina Vivian at ang mga bata ng bumaba ng hagdan si Ash na sobrang ganda at malawak ang ngiti sa mga labi.Pati yung mga nakikiburol ay nagbulong-bulungan na."Bakit ganyan ang ayos niya? Parang hindi siya namatayan ng asawa?" Tanong nung isa."Mukhang masaya pa siya na patay na ang asawa niya." Sabat din nung isa."Mukhang may lakad pa."Sinamaan ng tingin ni Vivian yung mga nagbubulong-bulungan