LOGINTHIRD PERSON'S POVPuro hiyaw ang maririnig sa isang madilim na basement na tanging maliit na bumbilya ang nagbibigay liwanag at sa ilalim nakaupo sa isang silya ang kasalukuyang pinahihirapan na si Likhaan.Nangangalit at naguumapaw na pagpupuyos ang nararamdaman ni Vihaan para sa kapatid dahil sa pangtatraydor nito sa kanya at pagbibigay kay Esme sa mortal niyang kaaway sa lahat ng antas na si Mathias.Dito pa talaga kaya hindi niya control ang galit niya nang sunod-sunod na pinatama ang kamao niya sa sa duguan nang mukha ng kapatid na halos wala nang malay.Hinawakan niya ito sa leeg buhat ng hinihingal niyang pagpupuyos habang naluluha siya dala ng galit hindi niya na makita ito bilang kapatid, kundi isa nang malaking traydor..."Do you know what you did, huh?" he asked with his gritted teeth nang itiningala niya ito sa kanya.Basag na halos ang mukha nito at ang mga mata nakasara na pareho at magang-maga na, hindi ito nakapagsalita tanging ngisi lang."Bakit..." Napaubo ito pero
ESMERALDAHabang papalapit ako rinig na rinig ko lalo ang sunud-sunod na putok ng baril, alam kong hindi nakasunod si Vihaan dahil windang sa mga sinabi ko at hindi nakagalaw sa kinatatayuan.Hindi ko naman siya masisisi, ikaw ba naman marinig mong mahal ka rin ng taong mahal mo na husto mong kinababaliwan ang kaso nga lang hindi ka maatim na makasama sa habang buhay, masaklap na katotohanang para sa kanya lang.At nang papasok nang palabas na sana ako biglang bumukas ang pinto ng storage room at may kamay na biglang humila sa akin at ipinasok ako sa loob, hindi ako nakasigaw dahil agad na tinakpan ang bibig ko.Nanlaki ang mata ko at nakitang si Likhaan na inilagay ang hintuturong daliri sa gitna ng mga labi at pinatahimik ako."Shh!" he hushed me at ini-lock ang pinto kung saan niya ako isinandal at unti-unti inalis niya rin ang kamay niya sa bibig ko."Likhaan..." Nayakap ko siya nang makitang buhay at ligtas siya kaya natawa naman siyang nayakap din ako."You thought I'm dead?" Tu
ESMERALDANapapitlag ako nang makarinig nang putukan ng baril at sigawan ng mga tao sa labas kaya nanlaki ang mga mata ko and I feel like it's dejavu.Hinawakan ni Vihaan ang kamay ko at kinuha ang baril na nakaipit sa likod ng baywang niya kitang-kita ko ang malaki niyang problema.Noon sa bahay namin ni Papa siya ang namasok pero ngayon mukang siya ang pinasok ng kung sino mang kaaway niya."Wag kang aalis sa tabi ko, sundin mo lang ang sasabihin ko, maliwanag?" Pinakatitigan niya ako at hinawakan ang magkanilang pisngi ko.Tumango ako. "O-Oo..."Nag-tungo kami sa punto, hila niya ako hawak ng mahigpit ang kamay ko, unti-unti niyang binuksan ang pintuan at sumilip siya sa labas. Ano bang nangyayari?Sino ang lalaking iyon na kaninang... nagkakilala sa akin? Ito ba ang angdudulot ng kahulugan ngayon dito?Nang labas namin siyang lapit sa amin ng isa sa mga tauhan niya. "Sir, dito tayo!" Tinuran nito kami sa daan kung saan cleared at walang nag-aabang.Nang maalala ko ang kapatid niya
ESMERALDAThe morning atmostpere becomes heavy and tense because of these two kahit na gaanong kasariwa ang hangin hindi ko na-enjoy ang pagkain.Kaya hindi pa man dumarating ang pagkain namin, tumayo ako sandali para magpaalam na magbabanyo lang at baka madamay ako sa tensyonado nilang paguusap."I'll go to the rest room, maiwan ko muna kayong dalawa." Hindi ko kayo kinakaya.Sa tuwing magdidikit sila parati silang nag-didiklapan kaya mabuting iwan ko muna sila.Na-i-stress ako at sumasakit ang ulo ko kapag naririnig sila paanong mag-usap parating nagbabantaan ng buhay.Hinayaan naman ako ni Vihaan kaya dire-diretso na akong nag-tungo sa may sulok ng pasilyo, dulo-dulo pa ang banyo, hotel niya naman ito kaya tiwala siya at mabuti sa buong bakasyon namin 'di sobrang higpit niya.Kapansin-pansin nga ang pagiging maluwag niya, marahil isa rin sa paraan niya para kahit papaano mabawasan ang galit ko sa kanya na epektibo naman.Saktong patungo na sana ako sa pambababae nang may lalaking l
ESMERALDAAbot-abot ang kaba ko nang pumasok ako sa banyo nasapo ko ang dibdib ko kasabay ng pag-lunok na napasandal sa likod ng pinto nang magpaalam akong maliligo.Bakit kahit tulog parang naggala ang mata niya kagabi? Lakas maka-tamang hinala o sadyang matalino lang talaga siya?Humarap ako sa salamin ng sink, at itinuon ko ang mga kamay ko sa kantuhan nito, buti na lang at nakapag-tooth brush din ako kagabI kung hindi... maamoy niyang manigarilyo ako.Naghubad na ako ng night gown at inilagay ko sa laundry basket saka ako sumalang sa shower, siyang bukas naman ng pinto at pumasok siya, sinabayan ako nang mag-hubad din habang mataman pinagmamasdan ako.Hindi naman ako kumilos ng kakaiba, normal lang at nagumpisa nang magsabon ng aking katawan nang pumuwesto siya sa likod ko at tinulungan akong habunin ang katawan ko.Ramdam ko ang gaspang ng kamay niya sa madulas ko nang balat, napapikit ako nang pasadahan niya rin ang batok ko at bahagyang minasahe."You like it?" he asked right o
ESMERALDABuong magdamag kong iniisip-isip kung sinong tao itong hiningian ni Likhaan ng tulong, and if ever I successfully escaped, then whose place would I hide? Sa tao bang ito?Nauna pa akong nagising kaysa kay Vihaan na hanggang ngayon tulog pa, the sleeping dr*g knocks him that hard? Ang haba ng tulog niya kaya inihilig ko ang mukha ko sa dibdib niya pinakiramdaman kung humihinga pa ba, nakahinga naman ako ng maluwag nang humihinga pa nga.Umalis ako sa pagkakahilig sa kanya habang nanatiling nasa kama, nakalapat ang kamay ko sa dibdib niya at tahimik na pinagmasdan ko ang gwapo niyang mukha...Wala sa loob kong dinala ang kamay ko sa pisngi niya, malamyos na pinasadahan ng daliri paikot sa baba niya at sinunod ang ilong..."Gwapo ka sana... h*yup ka nga lang," bulong ko dahil alam ko hindi naman niya maririnig at huminga ako ng malalim sabay distansya na sa kanya at tatayo na sana ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.Kaya gulat akong binalingan siya."Where are you goi







