Share
Kabanata 20.1
‘My child, I know that you are struggling right now and we’re sorry.’ Hindi ko alam kung nasaan ako, tanging madilim na paligid lang ang nakikita ko at ang boses ng isang babae na naririnig ko. Sinubukan kong maglakad pero parang walang katapusang paglalakad ang ginagawa ko.
‘Just accept your destiny my child, your powers will be awaken sooner.’ Muli kong rinig sa kaniya, hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. Anong kapangyarihan ang magigising sa akin?‘I know you can’t understand what I am saying now, you will meet us soon. But please before your power will awaken leave that place sooner or later. Hindi mo kakayanin at hindi mo makokontrol lahat, maaaring ikaw ang magiging dahilan ng pagkawala ng iba’t ibang nilalang. You will destroy their kingdom in just one snap, you need to practice your power first.’ Pilit kong hinahanap ang pinanggagalingan ng boses pero hindi ko alam kung nasaan. Mas lalo akonKaugnay na kabanata
I SAVE THE ALPHA Kabanata 20.2
Tiningnan ko ang dalawa kong palad at sinusubukang palabasin kung ano mang kapangyarihan meron ako pero kahit na anong gawin ko dun ay walang lumabas. Anong emosyon ba dapat meron ako bago yun lumabas?Bakit ngayon lang ito nagparamdam? Simula ba bata ako ay natutulog lang ang tunay kong pagkatao? Napatingin na lang ako sa bahay ng maalala ko si Clayton, bumalik na ang kapangyarihan niya? Hindi niya ako mahahawakan kanina kung hindi pa bumalik ang kapangyarihan niya. Anong nangyari? Paano niya napabalik ang kapangyarihan niya? Wala na akong maalala ng tamaan ako ng pana ni Daryll. Isa pa ang bampirang yun, tsss.Bumalik ako sa loob ng bahay at pinuntahan si Clayton na mahimbing na natutulog. Napangiti na lang ako ng marinig ko ang mahina niyang paghilik.“Thank you for not leaving me and my Lola Clint. Hindi mo ako iniwan kahit na anong mangyari o kahit na muntik ko pa kayong mapatay, masaya ako kasi nakita kita.” Hinawakan ko ang k
I SAVE THE ALPHA Kabanata 21.1
Pagkatapos naming kumain ay umalis ako sa bahay, nagtungo ako sa ilog at ibinabad ang paa ko habang nakatulala sa tubig. Ang daming laman ng isip ko pero hindi ko alam kung anong uunahin ko, gusto kong hanapin ang pinagmumulan ng boses na iyun. Alam kong hindi lang yun normal na panaginip lang, para siyang totoo.“Bakit hindi mo ako sinama?” napalingon na lang ako kay Clayton na kakaupo lang sa tabi ko.“Anong ginagawa mo dito?” balik kong tanong sa kaniya, diretso lang naman ang tingin niya sa tubig kaya ibinalik ko ang paningin ko dun.“Sinundan kita, alam kong gusto mong mapag-isa pero hindi kasi ako mapakali eh.” Wika niya, napatango na lang ako. Hindi naman na ako sumagot pa at ilang minuto rin kaming natahimik na dalawa at tila parehong may malalalim na iniisip. Napalingon na lang uli ako sa kaniya ng may pumasok na tanong sa isip ko, hindi ko alam kung tama bang itanong ko sa kaniya ang bagay na iyun p
I SAVE THE ALPHA Kabanata 21.2
Parang may sariling isip ang katawan ko, ikinawit ko ang dalawa kong kamay sa leeg niya. Mas lalong lumalim ang mga halik niya sa akin, para akong nalulunod sa halik niya. Parang hindi ko kayang umahon sa mga yun. Hindi ko alam kung ilang minuto na naming ginagawa. Pagkalipas ay kumalas na din siya sa pagkakahalik sa akin at pareho kaming habol ang paghinga lalo na ako.“Wala kang dapat pagselosan Amara nor yourself. You’re mine, alone.” Mahina niyang wika. Lumayo naman na ako sa kaniya dahil pakiramdam ko hindi ako makahinga, nanlaki na lang ang mga mata ko ng makita kong nasa tubig na kami. Paano kami napunta dito? Nilingon ko ang pinagtatayuan namin kanina, napasapo na lang ako sa noo ko at yumuko. Gusto ko na lang na lamunin ako ng lupa o ng tubig ngayon dahil sa sobrang hiya!Ni hindi ko namalayan na naglakad pala kami!“May problema ba?” tanong niya pero hindi ko siya tiningala dahil nahihiya ako. Ni hindi ko
I SAVE THE ALPHA Kabanata 22.1
THIRD PERSON POVLumipas ang oras at nanatili silang dalawa sa ilog. Matapos nilang maligo ay pareho silang naupo sa isang malaking bato habang nakalubog ang kanilang mga paa sa tubig at nakatuon ang mga mata sa tubig na napakapayapa.Napalingon na lamang si Amara kay Clayton ng maramdaman niyang may humawak sa kaniyang kamay, napangiti na lamang sila sa isa’t isa. Tila ba ang mga oras na iyun wala silang inisip kundi ang isa’t isa. Inalis sa kanilang isipan ang maaaring kakaharapin nilang problema. Ang magkaroon ng kapayapaan sa loob ng ilang oras ay tila nakakapagpabigay sa kanila ng kapahingaan sa isip at sa katawan. Sarili lang nila ang nakikita at naririnig nila, gustong kalimutan ang mga sandaling naranasan na kahirapan.Walang nakakasiguro kung anong pwedeng mangyari bukas o maaaaring mamaya.“Kung may kakayahan lang ako para ihinto ang oras, gagawin ko makasama lang kita.” Bahagya na
I SAVE THE ALPHA Kabanata22.2
“Para kang ang ina mo, mahilig siyang panuorin ang liwanag ng buwan.” Napalingon naman si Amara sa Lola niyang biglang nagkwento tungkol sa kaniyang ina, naguguluhan siya dahil sa tagal niya ng nabubuhay sa mundo ay ngayon lamang ito nagbanggit tungkol dito. “Alam mo bang ipinanganak ka ng kabilugan ng buwan?” tanong pa niya, umiwas na lamang siya ng tingin at tumango. “Isinilang ang pinakamahalaga sa aming lahat, ang nagbigay sa akin ng kulay sa buhay. Alam kong nagtataka ka kung nasaan ang mga magulang mo at iniwan ka sa akin. Sana hindi ka nagtanim ng galit sa iyong ama at ina dahil ang ginawa nila ay para sayo, para sa kaligtasan mo.”Hindi siya sumagot, mas lalong napuno ng katanungan ang kaniyang isip, tungkol sa kaniyang mga magulang, sa pag-iwan sa kaniya ng mga ito at ang totoo niyang katauhan, nasaan ba talaga ang mga magulang niya at bakit para saan ang kaniyang kaligtasan. Gusto niyang tanungin lahat pero hindi niya alam k
I SAVE THE ALPHA Kabanata 23.1
Nagpaalam na aalis na muna ang mga lobo para makabalik sa kanilang kaharian, may biglaang meeting ang kanilang konseho kaya kinailangan nilang bumalik. Mahalaga ang presensya ng kanilang Alpha sa gagawing pagpupulong.“I’ll be back after this.” Paalam ni Clayton kay Amara. Ngumiti na lamang siya at tumango. Umalis na ang mga lobo at mabilis na nag-anyong lobo ng sa ganun ay makarating sila kaagad sa kanilang kaharian.Pagkalipas ng ilang oras na paglalakbay nila ay nakarating din sila sa kaharian at dumiretso na sila sa kwartong paggaganapan ng kanilang pagpupulong.Napakunot na lamang si Clayton ng makitang lahat ng konseho ay kompleto sa kanilang mga upuan. Hindi sila nakokompleto lahat lalo na kung hindi masyadong mahalaga ang pag-uusapan. Nagtataka silang tiningnan pa ang ibang nasa royal blood ng ibang mga nilalang. Umupo na lamang sa harap si Clayton at sumunod naman sa kaniya ang dalawa pang kasama at naupo sa kaniyang tabi.
I SAVE THE ALPHA Kabanata 23.2
“KUYA!” sigaw ni Ivan ng makita ang Kuya niyang sunod sunod na ibinagsak ang mga babasagin niyang gamit. Sapilitan niyang inagaw iyun at hinawakan sa magkabilang balikat ang Kuya niya. “Kuya listen to me, walang mangyayari sa pagwawala mo.”“Sino ang nagpakalat ng ganung balita?” ang kaniyang tinig na minsan mo lang marinig, tinig na magpapatayo sa mga balahibo mo. Ang tinig niyang ano mang oras ay makakapatay na. Sunod sunod na napalunok si Ivan dahil ang huli niyang marinig ang tinig na iyun ng kaniyang Kuya ay halos pumatay ng dalawampung nilalang at wala sino man ang nakapigil sa kaniya.“Kuya.” Natatakot na ring usal ni Ivan, matalim siyang tinitigan ni Clayton.“Answer me Ivan, sino ang nagpakalat nun?! I will kill them!!”“Kuya.” Tanging naiusal niya, napasabunot na lamang si Clayton sa kaniyang sarili.“Just fucking answer me!!”
I SAVE THE ALPHA Kabanata 24.1
Dahan dahan na kumalas sa pagkakayakap si Clayton at tiningnan si Amara. Panay hikbi na lamang nito ang maririnig, ang pagtaas baba ng kaniyang balikat at ang nanginginig niyang mga kamay. Inilibot niya ang kaniyang paningin at halos manlumo siya sa kaniyang nakita, halos mapuno ang kanilang bakuran ng mga nakabulagta ng mga katawan at wala ng buhay. Mas lalo itong napaiyak at naitakip na lamang ang kaniyang palad sa kaniyang mukha.Hinawakan na lamang ni Clayton ang ulo ni Amara at dahan dahan niya itong isinandal sa kaniyang dibdib, maging siya ay nasasaktan kapag nakikitang umiiyak ang dalaga.“Hindi mo ginusto Amara, please stop crying.” Pag-aalo niya dito at hinaplos na lamang ang likod ng dalaga dahil patuloy ito sa kaniyang pag-iyak.“No, ginusto ko rin Clayton, hindi ko na maintindihan ang sarili ko alam ko ang ginagawa ko pero hindi ko mapigilan. Gising na gising lang ako pero wala akong magawa para ihinto.” Mas
Pinakabagong kabanata
