Share
Kabanata 39.1
Maaga akong nagising ngayon dahil pagkatapos naming kumain ay muli kaming maglalakbay pabalik kay Lola, may kalayuan ang lalakbayin namin kaya kailangan maaga kami. Naabutan ko si Ina na abala sa pagluluto sa kusina pero hindi muna ako dumiretso sa kaniya at lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung bakit panay ang yuko ng mga nadadaanan ko. Hindi pa rin ako sanay sa mga nangyayari, paanong nangyaring ang katulad ko na tahimik na namumuhay sa paanan ng bundok ay biglang makakarating sa ibang mundo at hindi lang basta isang nilalang kundi isang nilalang na may mabigat na responsibilidad. Nakita ko si Lucas na abala sa isang bagay, may mga kalakihang bag ang inaayos niya at may inilalagay na gamit.
“Anong ginagawa mo?” agaw atensyon ko sa kaniya.“Iginagayak ang ilang mga gamit, ang alam ko ay simula na ng journey mo sa mundong ito kaya kailangan nandun ako palagi sa tabi mo.” usal niya, parang ilang minuto bago ko naintindihan ang sinabi niya. Hindi ko naman hinihiKaugnay na kabanata
I SAVE THE ALPHA Kabanata 39.2
Lumipas ang gabing iyun at bago pa lamang tuluyang sakupin ng liwanag ang madilim na paligid ay muli kaming naglakbay, ng sa gayon ay mabilis kaming makarating sa paroroonan namin. Ilang araw pa ang lumipas sa paglalakbay namin at paulit ulit lamang iyun, hihinto para magpahinga at kakain. Nang malapit na kami ay pareho na kaming nakasakay ngayon ni Ina sa likod nila Lucas at Ama. Napapangiti na lamang ako dahil alam kong ilang minuto na lamang ay makikita ko na uli si Lola. “Lola, here we come!” malakas kong sigaw habang nakabuka ang dalawa kong kamay at dinadama ang hanging dumadampi sa balat ko. Halos dalawang buwan din akong nawala kay Lola at sa wakas ay magkikita na kaming dalawa at hindi ko na siya masasaktan. Thanks to Clayton. Napahawak na lang ako kay Lucas ng muntik na akong mahulog. “Are you okay?” sabay pa naming tanong sa isa’t isa. “Ako ang dapat magtanong, what happened?” tanong ko sa kaniya. “Pa
I SAVE THE ALPHA Kabanata 40.1
Nagtungo ako sa madalas kong tambayan sa ilalim ng narra. Wala pa ring nagbago dito sa loob ng dalawang buwan. Ano mang oras ay maaari ng magsilabasan ang mga nasa kampon ng kadiliman para hanapin ako pero bago man lang sana mangyari iyun ay makabuo pa kami ng masasayang alaala kasama ng mga mahal ko sa buhay. Masyadong matagal kaming nawala sa isa’t isa at hindi nagkasama, kahit na maliit na panahon lamang ay ayos na. Napatingin na lamang ako kay Clayton na naglalakad papalapit sa akin habang nakakunot ang kaniyang noo.Mukhang marami ring nangyari sa lugar na ito habang wala ako at masaya naman ako na makita siyang nandito kahit na alam niyang wala ako at walang kasiguraduhan kung kailan ako babalik.“Hi.” Bati ko sa kaniya kahit na nahihiya ako. Pansin ko rin si Lucas na nakatingin sa pwesto namin pero nginitian niya lang ako at nagtungo sa ibang direksyon. Masyado ko na nahahalata ang lungkot sa mga mata ni Lucas. Umupo sa bandang hara
I SAVE THE ALPHA Kabanata 40.2
“I miss you, I really miss you Amara. Halos mabaliw ako sa araw araw na hindi kita nakikita. Pakiramdam ko uhaw na uhaw ako, hindi ko pa kailan man naramdaman ito kahit na noong hindi ko pa alam na ikaw pala ang kapareha ko pero simula noong gabing yun. Noong gabing una kong mabasa ang laman ng isip mo ay halos hindi na ako makatulog, pakiramdam ko palaging may kulang. Kahit anong aliw ang gawin ko sa sarili ko ay hindi ko magawang magsaya o kalimutan ka man lang. Parang mababaliw ang buong sistema ko kapag nalalayo ka sa akin at hindi ka nakikita. Noong makita kitang nakasakay sa lobong yun, gusto ko siyang sapakin sa mukha at sabihin sa kaniyang akin ka eh, bakit ka niya sinakay na dapat ako ang unang nakagawa nun para sayo. Mababaliw ako sa selos Amara, mababaliw ako.” mahaba niyang litanya, parang natunaw naman ang puso ko sa mga sinasabi niya sa akin. Pinilit ko ang sarili kong hindi mag-isip ng kung ano ano dahil alam kong maririnig niya ang laman ng isip ko.
I SAVE THE ALPHA Kabanata 41.1
Naglalakad ako ngayon mag-isa patungong ilog, gusto ko munang mapag-isa at makalanghap ng sariwang hangin. Naupo ako sa isang malaking bato kung saan ako umupo dati noong magkasama kami ni Clayton. I miss him pero sa tuwing naiisip kong nagtaksil siya sa akin ay lumalayo ang loob ko sa kaniya, pakiramdam ko hindi ako sapat para, hindi ako naging sapat. Humugot na lamang ako ng malalim na hininga, hindi ko na lang dapat iyun pinagtutuunan pa ng pansin. Tiningnan ko na lamang ang malinaw na tubig ng ilog, simula noong makontrol ko ang kapangyarihan ko naging mas malinaw ang paningin ko kahit na maliit na bagay ay kitang kita ko. Hindi ako makatulog sa gabi dahil marami akong iniisip, kaya ko nga ba talaga? Kaya ko bang iligtas at pamunuan ang mundong ito? Paano kung mabigo ko sila? Paano kung natalo ako at hindi ko kinaya?“Don’t think too much, Amara. I know you can do it.” Nilingon ko ang nagsalitang iyun at nakita ko si Clayton na nasa likod ko hindi
I SAVE THE ALPHA Kabanata 41.2
Napalingon ako sa bandang kakahuyan ng maramdaman ko ang paggalaw ng mga sanga dun, ang mga asul na mga matang yan, mga matang katulad ng kay Clayton, I know him. Tuluyan siyang lumabas sa likod ng mga puno at mapait na ngumiti sa akin, kita ko ang mga lungkot sa kaniyang mga mata. Tila ba nangungulila ang mga ito. Nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko ang mga mata niya, mga lungkot niyang nakakahawa. Tumalikod na siya sa akin hanggang sa hindi ko na siya makita, hindi ko mabasa ang mga kilos ni Lucas. Bakit pakiramdam ko simula noong makilala niya o sabihin niya sa akin ang tungkol sa kapareha niya ay mas lumungkot siya, maayos pa naman siya dati pero bakit ngayon sobrang lungkot niya? Sino nga ba ang misteryoso niyang kapareha, he does not deserve to be hurt like this.“What are you thinking?” napabalik ako sa ulirat ng marinig ko ang boses ni Clayton.“You can read my mind Clayton so, don’t ask.”“Please, d
I SAVE THE ALPHA Kabanata 42.1
Maaga pa lamang ay naggayak na kami para sa paglalakbay namin patungong kaharian ng mga lobo. Napalingon ako sa gawi ni Lucas ng pumasok siya sa loob ng kwarto ko. “Are you okay?” tanong ko sa kaniya ng naupo siya sa kama at bumuntong hininga. Itinigil ko ang ginagawa ko saka ko siya hinarap. “These past few days, I’ve noticed that you don’t seem to be on yourself Lucas, you just seem always want to be alone, is there a problem Lucas?” I asked him. Tiningnan lang naman niya ako sa aking mga mata at bahagyang ngumiti. “I’m okay Amara, I’m just tired.” “Tired? Where? To wait and understand your mate that in love with someone else? Lucas, you are just hurting yourself! Why don’t you just stay away from her because it’s like you’re always looking at her, every move she makes because you’re always not here.” “Hindi mo kasi naiintindihan Amara, gulong gulo na ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko, gusto ko siyang yakapin, gusto ko siyang lapi
I SAVE THE ALPHA Kabanata 42.2
“Ina!” sigaw ko sa kaniya dahil sa sigaw ko napatingin naman ako sa paligid ko at kunot noo ring nakatingin sa akin si Ama at nagtataka rin sina Clayton at Lucas. Napapahiya akong yumuko, masyado pa akong bata para sa mga ganitong bagay, anong vampire sex? No, she’s joking.“You’re joking right?” mahina ko ng tanong sa kaniya. Lumayo na siya sa akin at bakas naman ang pagiging seryoso niya. She’s really serious, anong gagawin ko?“I am not joking baby, don’t worry it’s not like what you think. It’s normal, nauuhaw ka bilang bampira sa kapareha mo at huwag kang mag-aalala kung makakagat mo si Clayton sa leeg niya, huwag mo lang ubusin ang dugo niya at baka naman mamatay siya.” she chuckled. “At huwag kang matatakot na gawin sa kaniya yun dahil kapag nauhaw ka at hindi ka nakainom, maaari kang manghina.” Tinapik na lang niya ako sa balikat ko saka ngumiti at tumalikod. Napayuk
I SAVE THE ALPHA Kabanata 43.1
Pinagkikiskis ko ang dalawa kong palad dahil kinakabahan ako, nanginginig ang mga kamay ko. Ngayon ang araw na ipapakilala ako ni Clayton sa kaharian niya, kinakabahan ako na hindi nila ako matatanggap. Nilingon ko si Ina ng hawakan niya ako sa balikat.“Everything will be alright young lady, kaya mo yan anak.” Pagpapalakas niya sa akin ng loob, nginitian ko na lang siya. Nagpapasalamat pa rin ako dahil kasama ko sila at nandito sila ngayon sa tabi ko para suportahan at protektahan ako. Simple lang ang suot ko ngayon, nanggaling nga ako sa royal blood pero wala akong karapatan magsuot ng kahit na anong magagarang damit dahil parehong itinuring na taksil ang mga magulang ko. Kung hanggang ngayon ay hindi sila sumusuko, lalaban din ako kasama nila dahil nagsisimula pa lang ako at wala pa sa kalagitnaan ng pinagdaanan nilang lahat. Humugot ako ng malalim na hininga, nasa likod kami ng entablado at natatakpan ng mga naglalakihan na mga kurtina.Mari
Pinakabagong kabanata
