Pinakinggang mabuti ng dalawa kung saan nanggagaling ang tila pagdaing. Sinundan nila ang tunog nun, hangggang sa nakita nila ang isang nakahigang babae sa isang sulok doon. Agad na nakilala ni Analyn ang kulot na buhok ni Elle. “Elle!” Mabilis na tinakbo ni Analyn ang nakababatang kaibigan. Naupo siya sa tabi nito at saka pinagmasdan ang babae. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang kawalan ng pag-asa. Nang nakita ni Elle ang mukha ni Analyn, tila nagkaroon ito ng pag-asa. Hindi niya napigilan ang mapa-iyak. Ibayong tuwa ang nadama niya pagkakita sa tagapagligtas niya. “A-Analyn…”Nakapadapa si Elle sa sahig kaya nakita ni Analyn ang sira-sirang damit nito sa bandang likod, na tila sanhi ng tama na latigo roon. Nahahaluan na nga rin ng dugo ang tela ng damit niya dahil sa pagkakalatigo sa likod niya. Agad na nakaramdam ng awa si Analyn sa babae. Hindi rin niya napigil ang sarili na hindi maiyak sa kalagayang nakikita niya rito ngayon. “Elle…”“Parang balak ka ng patayin ng asawa
Ini-lock kanina ni Edward ang pintuan ng study room mula sa loob para walang sinuman ang makapasok doon. Kaya nakalabas sila ng basement ng ligtas. Inilagay ni Edward ang sumbrero niyang suot sa ulo ni Analyn, tapos ay nauna na siyang lumabas ng kuwarto para makiramdam muna. Wala pa ring tao sa dinaanan nila kanina kaya kampante si Edward na makakalabas ng bakuran ang tatlong kasama niya. Nagpadala siya ng mensahe sa sekretarya na pwede na silang lumabas mula sa study room at hihintayin niya sila sa daan malapit na sa gate. Nakalabas na ng bahay ang tatlo at nag-aabang na sa kanila si Edward sa isang tagong bahagi ng bigla na lang sumulpot si Alfie mula sa kung saan. May kasama itong ilang mga bisita na mukhang ihahatid niya palabas ng gate nila.Agad na umalis si Edward sa pinagkukublihan at saka nilapitan si Alfie. “Alfie!” tawag niya sa lalaki. Nilingon naman siya ni Alfie, tamang-tama naman na nakalabas na ang mga bisitang kasama nito. “Edward!” nakangiting balik-pagbati ni
Nagulat din si Analyn. Hindi niya inaasahan na makikilala siya ng sekretarya ni Anthony ganung may suot naman siyang face mask.“Nakilala mo ako?” Malapad na napangiti ang sekretarya. “Of course naman, Madam! Kahit takpan mo pa ang buong mukha mo, makikilala pa rin kita.” Pagkatapos ay biglang napawi ang ngiti nito. “Madam, dalawang buwan ka ng hinahanap ni boss Anthony.”Nang dahil sa pagkabanggit sa pangalan ni Anthony, muling napalingon tuloy si Analyn sa gawi kung saan naroroon ang asawa at si Brittany. Nag-alala siya na makita siya ng lalaki. Muli siyang nagbaling ng tingin sa sekretarya nito. “Saka na ako magpapaliwanag. Kailangan ko ng umalis dito.” Nataranta ang sekretarya. Lumipad ang tingin niya sa sekretarya ni Edward na naghihintay kay Analyn. Muli niyang binalingan si Analyn. “Madam, nakita na, eh. Aalis ka na naman?” Naisip niyang hawakan ang kamay nito at isama kay Anthony. “Madam, magpakita ka muna kay boss. Please lang. Mapapagalitan na naman ako kapag pinaalis
Alam din ni Brittany na kay Edward ang sumbrero, at marahil ay ipinasuot niya lang ito kay Analyn. Pero nakakita na siya ng pagkakataon na ipahiya ang babae at paninindigan na niya ito. Nagsimula ng magbulungan ang mga bisita.“May magnanakaw daw.”“Ang kapal naman ng mukha nun!” “Ang lakas ng loob na nakawin ang gamit ni Miss Brittany.”Bawat binibitiwang mga salita ng mga naroroon ay mga pana na tumutusok sa katawan ni Analyn. Nasasaktan siya sa mga walang basehang akusasyon. Pero ayaw niyang humingi ng tulong kay Anthony. Ni tingnan ito ay ayaw niyang gawin. Marami ng bisita ang nakapaligid kina Brittany at Analyn. Maski sila Sixto at Mercy ay napahangos ng narinig nila ang balita. Nang nakita nila si Brittany na kinukumpronta ang isang estranghero ay hindi nila iyon nagustuhan.“Ha! Tingnan mo, Edward. Bida-bida na naman ang kapatid ko. Nanghuli kuno ng magnanakaw sa party niya. Makaalis na nga lang.”“Hey! Saan ka naman pupunta? Bakit ka ba nagmamadali? May importante ka bang
“A-Anthony… a-ano ba ang sinasabi mo?” Pinilit ni Brittany na tumawa pero parang iyak ang lumabas mula sa lalamunan niya. Binalingan niya si Analyn. “Ikaw!”“Oo, ikaw,” agaw ni Anthony, si Analyn ang pinapatungkulan niya, “you are beautiful. Huwag mong itago sa face mask na ‘yan.” Pagkasabi niya nun ay marahang inalis ni Anthony ang mask mula sa mukha ni Analyn. dahilan para mabunyag ang mukha ni Analyn sa mga taong naroroon, lalo na ang mga press. Wala siyang ka-make up-make up, pero hindi nakakasawang tingnan ang mukha niya. Isang tingin mo pa lang sa mukha niya ay parang alam na alam mo na agad na mabait ito, inside and out. Nagsimula ng kumislap ang mga camera sa harapan ni Analyn. Dahil dito, hindi niya napigilang takpan ang mukha niya. Nang nakita ni Mercy ang mukha ng taong naka-face mask, ang awtomatikong reaksyon niya ay mabigla. Wala sa loob na napaatras siya, kaya naman agad siyang dinaluhan ng asawa na nasa likuran niya. “Siya? Paano nangyari ito?” tanong ni Mercy sa
Namalayan na lang ni Analyn na nasa loob na siya ng VIP room sa hotel. Kuwarto iyon na may twin bed. Alam ni Analyn na ayaw din siyang madaliin ng asawa kaya ganung set-up ang kinuha nitong kuwarto.Pumasok muna sa CR si Analyn para maghugas ng kamay. Nakita niya kasing may mantsa ng dugo ni Elle ang mga kamay niya. Isinabay na rin niyang maghilamos. Pero nagulat siya ng paglabas niya mula sa CR ay hindi na niya makita ang telepono niya. Matamang nag-isip si Analyn. Tanda niya ay binuksan pa niya iyon bago siya pumasok sa banyo. Isang tao lang naman ang kasama niya sa loob ng kuwarto, kaya wala naman siyang ibang pwedeng pagbintangan. “Cellphone?” tanong niya kay Anthony. “What?” maang na tanong ni Anthony. “‘Yung cellphone ko, ilabas mo.” Umiling si Anthony. “No cellphone for the meantime. It’s our me-time.”“Hindi pwede!”Kumunot ang noo ni Anthony. “What do you mean? Naghihintay ka ba ng tawag mula kay Edward? Si Edward ba ang kasama mo sa party ni Brittany?” punong-puno ng pa
Dalawang araw na sila Analyn at Anthony na nanatili sa hotel. Bihira lang kausapin ni Analyn ang asawa. Gusto niyang iparating dito na galit pa rin siya sa asawa. “Magbihis ka,” masuyong utos ni Anthony.Napabangon bigla si Analyn. Namilog ang mga mata. “Iuuwi mo na ako sa Papa ko?” Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Anthony. “Pupunta tayo sa ospital, dadalawin natin si Elle.”Malapad na napangiti si Analyn. Hindi na niya kailangan pang mag-inarte sa lalaki. Mabilis siyang nagpalit ng damit at baka magbago pa ang isip ni Anthony.Pagdating sa ospital, nasalubong nila Anthony at Analyn ang sekretarya ni Edward na palabas ng kuwarto ni Elle, habang papasok naman sila. “Mr. De la Merced, Miss Analyn.” Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Anthony. Huminto siya at saka iniharang ang katawan sa harap ng sekretarya. Inakbayan niya si Analyn at saka tinanong ang nagulat na sekretarya.“Ano’ng tawag mo sa kanya?” “Ah, eh… Mrs. De la Merced.”Saka lang umalis si Anthony sa harapan ng se
“Dito lang ako babantayan kita,” sagot ni Analyn. “Hindi na. May bodyguard na ibinigay sa akin si Kuya Edward.” Tumingin si Elle sa bandang pintuan para hanapin ang bodyguard niya. Sinundan naman ng tingin ni Analyn ang tiningnan ni Elle. Naroroon nga sa may pintuan ang isang matipunong lalaki na nakaupo roon. Muling nagbaling ng tingin si Analyn sa babae. “Siya, sige. Hahayaan na rin muna kitang magpahinga, para makabawi ka ng lakas. Ang dami pa nating design na gagawin,” pagbibiro pa ni Analyn. Ngumiti naman si Elle. Tumayo na si Analyn at lumabas na ng kuwarto ni Elle. Paglabas niya, may kausap sa telepono si Anthony sa may di-kalayuan kaya si Edward ang sumalubong sa kanya. “Kumusta?”Mabilis na sinulyapan ni Analyn ang kinaroroonan ni Anthony. Nakatalikod ito sa gawi nila ni Edward at tipong hindi pa siya nakikita nito. Nagkibit-ballikat si Analyn, “okay lang.”“By the way, iyong sumbrerong ipinasuot ko sa ‘yo, akin ‘yun.”“Alam ko naman. At alam din ni Brittany, kaya nak
Nang itulak ni Analyn ang pintuan ng opisina ni Anthony, nakita niyang nakaupo si Anthony sa mesa nito habang may pinipirmahang mga dokumento habang nakayukong nakaalalay dito si Ailyn, para ilipat ng pahina ang mga pinipirmahan ng aawa. Magkalapit na magkalapit ang mukha ng dalawa. Konting galaw pa siguro at mahahalikan na nila ang isa’t isa. “Kailan ka pa nagpalit ng sekretarya? Hindi ako na-inform na wala na pala rito ang dati mong sekretarya,” tanong ni Analyn pagkakita sa dalawa. Bahagyang nagulat si Anthony, pero hindi siya nagpahalata. “Analyn, ano’ng ginagawa mo rito? Ipinagbilin ko sa bahay na huwag kang paalisin.”Agad na tumayo si Anthony para salubungin si Analyn. “Bakit? Para hindi ko malaman itong sikreto n’yo?” Tumuwid ng tayo si Ailyn. Kalmado lang itong ngumti kay Analyn. “Miss Analyn, nandito ako as assistant ni Tonton. Ito kasi ang gusto ni Papa.” Matalim na tinitigan ni Analyn si Ailyn. Nakaramdam naman ng takot si Ailyn kaya lumipad ang tingin niya kay Anth
Nanginginig ang buong katawan ni Analyn habang ikinukuwento kay Anthony ang nangyari. Takot na takot pa rin siya, at tanging si Anthony lang ang makakapagtanggal ng takot niya. Hinagod ni Anthony ang likuran ni Analyn. “Itinawag mo na kamo sa pulisya, di ba? Dapat may resulta na ang imbestigasyon nila ngayon.” Umiling-iling si Analyn. “Hindi, Anthony. Masama ang kutob ko. Malakas ang paniniwala ko na hindi basta-bastang pagkawala ito. Malakas ang kutob ko na may kumuha sa Papa ko.”“Shh… huwag ka munang mag-isip ng kung ano-ano. Malapit na tayo sa dating bahay niya. Baka nandun lang siya.” “Sana nga, Anthony. Sana nga…”NANG dumating sila Anthony at Analyn sa dating bahay ni Damian, walang senyales na galing doon si Damian. Saradong-sarado ito, at naka-lock ng padlock ang pintuan sa labas. Imposibleng makapasok si Damian doon.“Wala siya rito, Anthony. Ano’ng gagawin natin?”Dinukot ni Anthony ang telepono niya mula sa bulsa ng pantalon at saka tumawag sa bahay. Pero wala pa rin d
“Kapag dumating siya riyan, pakitawagan agad ako.”[“Opo.”]Gustong-gusto ng magpunta ni Analyn sa istasyon ng pulis, pero nag-aalala siya na baka biglang dumating naman doon si Damian at hindi siya makita. Naisipang niyang tumawag na lang muna sa hotline ng pulisya. Mabilis namang may sumagot kay Analyn. Ipinaliwanag niya ang sitwasyon niya. “Sir, tulungan n’yo naman akong ma-view ang mga CCTV footages sa malapit sa area.”Mga ilang minuto lang ay may dumating ng apat na pulis. Pagkatapos magpakilala kay Analyn, nagkanya-kanyang lakad ang mga ito para puntahan ang mga bahay, establishimyento at barangay na malapit sa lugar. Pero halos sabay-sabay din silang bumalik na may malungkot na balita.Lahat ng CCTV sa paligid ay sira kaya wala silang nakuhang recording.“Imposible!” namamanghang sabi ni Analyn. “Totoo po, Mam. Nasira siya magda-dalawang oras na ang nakaraan,” sabat ng isang may-ari ng isang establishimyento na sumama roon sa pulis. “Itinawag namin siya agad sa provider, p
[“Ah, sa Secretary’s Office po ito. Nasa meeting po si Sir Anthony.”]Saka lang nakahinga ng maluwag si Analyn. “Pagkatapos ng meeting niya, pakisabing tawagan ako.”[“Okay.”]Pagkababa niya sa tawag ay may kumatok sa pintuan ng kuwarto. Dumungaw doon si Damian.“Ano ba, Analyn? Tanghali na. Ang sabi mo, dadalhin mo ako sa tabing-dagat?” iritableng sabi nito.“Si Papa, parang bata… eto na nga, oh. Gising na ko.”Sumimangot si Damian. “Nangako ka kaya!”Tinawanan siya ni Analyn. “Oo na. Magbibihis lang ako.”SA isang malapit na resort dinala ni Analyn ang ama. Maaga pa lang, pero marami ng tao roon. Biglang naalala ni Analyn na weekend nga pala ng araw na iyon, at maaaring iyon ang dahilan. Tila naman masayang-masaya si Damian sa lugar. Pansin ni Analyn na tuwang-tuwa ang ama sa maraming tao na lugar. Naupo si Damian sa tabing-dagat at hinayaan na mabasa ng tubig-dagat ang mga paa niya. Nakatanaw siya sa malayong bahagi ng dagat habang tipid na nakangiti. “Analyn, naaalala mo ba n
Nang nasa loob na ng elevator ang dalawa, nagtanong si Ailyn kay Brittany. “Ano’ng nangyari?”Matalim na tiningnan ni Brittany si Ailyn. Pagkatapos ay kinuha niya ang telepono niya sa bag niya at saka tumipa nang pagalit. Nang matapos sa pagtipa ay saka niya ipinakita kay Ailyn ang isinulat niya. “Anthony treats you well.”Pagkabasa ni Ailyn ay nag-angat siya ng tingin pero iniwasan niyang tingnan si Brittany.“Mabuti siya sa akin. Pero iyon ay dahil sa nakaraan…”Muling pagalit na tumipa si Brittany sa telepono niya.“Magaling kang magpa-ikot ng mga lalaki.” Hindi na sumagot si Ailyn. Sa halip ay nagyuko na lang siya ng ulo. Ayaw niyang makipagtalo kay Brittany. Pero tila hindi pa rin tapos si Brittany sa gusto niyang sabiihin. Muli siyang tumipa sa telepono niya.“Nilalansi ko na nga si Anthony para malaman mo kung ano ang damdamin niya sa iyo bilang si Ailyn. Tapos, eto pa ang mapapala ko? Masaya ka na? Ha? Mukhang nakuha mo na si Anthony. Protektado ka na niya.”Sunod-sunod na
Nang dumating ang sasakyan ni Anthony sa gate ng DLM Building, nakita niyang nakatayo roon si Ailyn. Nakasuot ito ng simpleng blouse at maong jeans. Pinahinto niya si Karl at saka nagbaba ng salamin ng bintana. “Tonton!” masayang pagbati ni Ailyn.“Ano’ng ginagawa mo rito?” “Ayaw nila akong papasukin sa loob. Ayaw nilang maniwala na magsisimula na akong magtrabaho rito.”Saka lang naalala ni Anthony ang usapan nila ni Sixto. “Sumabay ka na. Pagagawan kita ng ID sa itaas.” Pagkasabi nun ay binuksan ni Anthony ang pintuan para makasakay si Ailyn. Pagkadating sa palapag ng Executive Office, dinala agad ni Anthony si Ailyn sa opisina ng mga sekretarya niya at ipinakilala ang babae. “From now on, makakasama n’yo na rito si Ailyn. Pansamantala ko muna siyang magiging assistant. Ituro n’yo na sa kanya ang mga basic na dapat niyang matutunan.”Pasimpleng nagtinginan at nagkalabitan ang mga staff ni Anthony. Sa tinagal-tagal nila sa departamentong iyon, ngayon lang nagsama ng babaeng sekr
Sobrang nagulat si Analyn sa narinig. “Anthony, huwag.”“Mga litrato lang ‘yun, mas mahalaga ka.”Umiling-iling si Analyn. “Pero nagbalik na siya…”Nagbuga ng hangin si Anthony. “Asawa, kung sakaling hindi bumalik si Ailyn, ipapatapon ko pa rin ang mga ‘yan.” Pagkatapos ay nagbaling siya ng tingin kay Damian. “Dad, wala kang ginawang kasalanan. Huwag mong pansinin itong asawa ko. Dito ka lang sa bahay ko.”“P-Pasensiya na… nalito kasi ako. Akala ko kasi–”“Papa! Ano… magpahinga ka na muna sa kuwarto mo. Pupuntahan na lang kita mamaya dun,” agaw ni Analyn sa sasabihin pa ni Damian, dahil ayaw niyang marinig ni Anthony ang sasabihin nito. Nag-aatubili si Damian, tila may gusto pa siyang sabihin. Pero sa bandang huli, umalis na rin siya at iniwan ang dalawa roon.Nang nakaalis na si Damian at si Edna, kinausap ni Analyn si Anthony. “Anthony, huwag mo ng ipatapon. Malay mo, baka hanapin ni Ailyn ang mga lumang litrato ninyong dalawa.”Sumimangot si Anthony. “Sincere ako sa sinabi ko.
Nang dumating si Analyn sa bahay, nasalubong niya si Edna. “Manang, ang Papa ko?”“Naroroon sa dining.”Dumiretso na si Analyn sa sinabing lugar.“Papa, ano’ng kinakain mo?” tanong niya habang naglalakad palapit kay Damian. Pero nagulat si Analyn sa nakita. Sa halip na pagkain ang nasa harapan ni Damian, isang larawan na naka-photo frame ang hawak nito at tinititigan. “Papa, ano ‘yan?”Nilingon ni Damian si Analyn. “Picture mo “to.”Nagulat si Analyn. Wala siyang maalala na may picture siyang naka-frame sa bahay na iyon“Ano"ng picture ko? Patingin nga…” Mas lalo siyang nagulat sa nakita. Isa iyon sa mga larawan ng batang Ailyn. Hindi alam ni Analyn kung saan nakuha ng Papa niya ang picture na iyon. “Saan mo nakuha ‘yan?” tanong ni Analyn sa ama.Hindi na nakasagot si Damian dahil saktong pumasok si Edna. “Naku, Mam. Kanina pa niya hawak ‘yan. Mula nung umalis ka kanina. Hindi niya binibitiwan ‘yan. Ayaw ding ibigay sa akin. Kesyo ikaw raw ‘yan, picture mo raw ‘yan. Ipinaliwanag
Alas-otso ng gabi, sa pinaka-itaas na palapag ng Crowne Plaza Hotel. Kararating lang ni Anthony sa nasabing welcome party ni Ailyn. Kokonti lang ang inimbita ng pamilya Esguerra. Mga piling tao lang at halos malapit lang sa pamilya ang naroroon. Ayaw din naman kasi nila na pagpiyestahan ng media si Ailyn. Hangga’t maaari, ayaw nilang kumalat sa mga social media platforms ang mukha nito.“Papa, dumating na si Anthony,” sabi ni Brittany sa ama habang nakatingin sa entrance ng venue.Naglakad si Anthony patungo sa pamilya Esguerra. “Sorry, Tito. Late na ako nakarating,” sabi ni Anthony nang nasa harapan na siya ng pamilya.“Not too late, son…” tinapik pa ni Sixto ang balikat ni Anthony, pagkatapos ay binalingan si Ailyn. “Anak, ikuha mo ng espesyal na alak si Anthony.”Ganun nga ang ginawa ni Ailyn at saka inabot ang baso ng alak kay Anthony. “Tonton…” nahihiyang tawag niya sa lalaki.Mula ng nakumpirma na siya nga ang nawawalang anak ng pamilya Esguerra, naging Tonton na ang tawag ni