Mula noon, gabi-gabi ng nago-overtime si Analyn para sa Buenaventura project. Marami na siyang nagawang design. Pero wala pa ring final na disenyo dahil ilang beses na inulit-ulit ni Analyn ang paggawa ng panibagong design. Hindi siya nasisiyahan sa bawat disenyong natatapos niya kaya gumagawa uli siya ng panibago.
Bukas ay araw na ng meeting para ipresenta ang design.
Biglang sumulpot si Fatima sa mesa ni Analyn.
“Kung hindi mo kayang ipasa ang design sa tamang oras, mag-resign ka na lang. Huwag mong puwersahin ang utak mo.”
Inalis ni Analyn ang tingin sa screen ng laptop niya, kasabay ng pagbitiw niya sa pagkakahawak sa mouse. Tumuwid siya ng upo at saka matamang tiningnan si Fatima.
“Sa pagkakatanda ko, team tayo sa project na ito. So kung hindi ko kayang ipasa, dapat siguro, kasama kita dapat sa pagre-resign since team tayo.”
Tumaas ang isang kilay ni Fatima.
“Kung ako lang san
Agad na sinalubong ni Analyn ang kaibigang doktor.“Kumusta si Papa?” Huminto si Jan sa paglalakad. Pero wala kay Analyn ang atensyon niya, kung hindi nasa lalaking nasa likuran ni Analyn. Saka lang niya binawi ang tingin sa lalaki ng maramdaman niya ang paghawak ni Analyn sa braso niya.“Huwag kang mag-alala. He’s out of danger now.”Napabuga ng hangin si Analyn, “salamat naman…”Tipid na ngumiti si Jan sa babae, at saka ginulo ang buhok niya. “Bakit nangyari ‘yon, Doc Jan?”“Normal ang ganun sa isang matagal ng naka-comatose. Continuous ang pag-inom niya ng gamot. Normal na magka-cardiopulmonary failure siya. Pero kahit na okay na siya ngayon, kung hindi siya magigising, baka hindi na niya kayanin pa in the near future.”Nakagat ni Analyn ang ibabang labi sa sinabi ni Jan. “Hindi natin alam kung ano pa ang pwedeng mangyari, Analyn. Sa ngayon, kailangang mag-effort ng buong pamilya. Gawin n’yo ang lahat ng dapat na sa tingin n’yo ay dapat gawin para magising siya. Hindi natin alam
“Natatakot ba siya na iri-reveal ko ang identity niya in public? Na ang ang kilala nilang bachelor boss ng DLM ay may asawa na pala?” “Siguro,” sagot ni Analyn habang sa mukha ng Papa siya nakatingin. “Pero alam mong hindi ko gagawin iyon. Kapag ginawa ko iyon, madadamay ka. At ayaw kong malagay ka sa alanganing sitwasyon.” “Salamat, Doc Jan. Napakabait mo sa akin. Minsan, naiisip ko, mas masahol ka pa sa totoong kapatid. Lagi kang nandiyan sa tabi ko.” “Stop saying that. Ayaw kong maging kapatid mo.”Nagulat si Analyn sa sinabi ni Jan. Hihingi sana siya ng dispensa sa binata pero umalis na ito. Binalingan ni Analyn ang ama. Hinaplos-haplos niya ang mabutong kamay nito. Saka naman niya naisip ang sinabi ni Jan kanina ukol sa kung paano gigisingin ang ama.“Paano ba kita magagawang gisingin, Papa?”Saka naman bumukas ang pintuan at saka pumasok si Anthony. May kausap pa ito sa telepono niya habang papasok ng pintuan. “Okay, bye.” Narinig pa ni Analyn ang pagpapaalam ni Anthony sa
Hindi nagtagal ay bumalik na si Analyn sa kuwarto, bitbit ang laptop niya. Dumiretso siya sa sofa at doon naupo. Binuksan niya ang laptop at saka inumpisahan ng magtrabaho.“Magtatrabaho ka pa?” tanong ni Anthony habang naglalakad palapit sa kinauupuan ni Analyn.“Wala akong choice. Kapag hindi ko natapos ito ngayon, pipilitin ako ni Fatima na mag-resign.”Hindi na kumibo si Anthony. Humanga siya sa dalaga. Obvious naman na desperadong sinusubukan ng dalaga na panatilihin ang trabaho nito.“Gaano katagal mo pang gagawin ‘yan?”“Malapit ng matapos.“Tahimik na pinanood ni Anthony ang pag
Umuwi muna si Analyn sa bahay ni Anthony para maligo at magpalit ng damit. Ngayon ay nasa biyahe na siya papunta sa opisina ng DLM. Habang nasa biyahe, muling sumagi sa isip ni Analyn ang tanong ni Jan bago siya umalis ng ospital.“Kapag nagising na ba ang Papa mo, hihiwalayan mo na siya?”Kung noon siguro tinanong sa kanya ang tanong na iyon, oo agad ang isasagot niya. Pero sa ngayon, parang hindi na niya kayang humiwalay sa binata. Nasanay na siyang nasa tabi niya ito lagi. Laging nakaalalay sa kanya. Kahit na lagi silang nagsasagutan, parang normal na sa kanilang dalawa ang ganun.WALANG sinayang na oras si Analyn sa opisina. Ginugol niya ang lahat ng oras niya sa pagtapos sa design. Nang dumating na ang oras ng uwian, agad siyang nagligpit ng mga gamit niya. Kailangan niya pang magpunta sa ospital. “Oy, oy, Analyn,” tawag ni Michelle, “bakit uuwi ka na? Tapos mo na ba ‘yung design?”Hindi nagpatinag si Analyn at ipinagpatuloy lang niya ang pagliligpit. Mahahalata mo sa mga mata
Kaarawan ni Charles Gregorio. Inimbita si Anthony ng nakababatang Gregorio, at halos lahat ng bisita roon ay pawang mga anak ng mga kilalang mga negosyante sa Tierra Nueva. Lahat ay nagkakasiyahan at bumabaha ng alak sa buong kabahayan ng mga Gregorio.Hindi ugali ni Anthony na magpunta sa mga ganitong okasyon. Pero tuwang-tuwa si Charles ng makita sa kaarawan niya ang iniidolo niyang batang negosyante.“Kuya Anthony! Akala ko hindi ka na makakarating.”“Pwede ba ‘yun? Ikaw pa, ang lakas mo sa akin.” Pagkasabi nun ay nilingon ni Anthony ang kasama niyang si Vivian.Humakbang naman si Vivian at saka may inabot na maliit na kahon na may lasong kulay pula kay Charles. “Happy birthday. A gift for you.”Malapad ang ngiti na kinuha ni Charles ang maliit na kahon. Agad niyang binuksan iyon at lumitaw ang isang susi ng sasakyan. Agad na lumipad ang tingin niya kay Anthony.“Kuya?” masayang tanong ni Charles kay Anthony. May hinala
Maagang gumisng si Analyn. Agad-agad siyang naghanda para sa pagpasok. Bago umalis, nilapitan muna niya ang ama.”Papa. May importante akong meeting ngayon kaya aalis na muna ako. Babalik ako mamaya pagkatapos. Papa, kinakabahan ako. Ngayon lang ako nabigyan ng ganitong kalaking project. So, pray for me. Sana magustuhan nila ang gawa ko.”Pagkasabi nun ay humalik siya sa noo ng ama. Palabas na siya ng bumukas ang pintuan at iluwa nun si Jan. "Ang aga pa, aalis ka na?”“May meeting kasi ako, Doc Jan kaya ako nagmamadali.” Pagkasabi nun ay lumabas na ng kuwarto si Analyn. Pagkalabas niya ng lobby ay nakita niya agad ang sasakyan ni Anthony at agad siyang sumakay.“Kuya Rey, hinay-hinay lang sa pagda-drive, ha. Maglalagay kasi ako ng make up,” sabi ni Analyn nang tumatakbo na ang sasakyan nila.“Kaya mong mag-make up habang tumatakbo itong sasakyan?” namamanghang tanong ni Rey.“Kuya, skill ‘yun ng mga babaeng nagtatrabaho. Hindi pwedeng hindi sila maging bihasa sa ganun,” sagot ni Ana
Gusto sanang abutin ni Analyn ang laptop bag niya para protektahan ang disenyo niya pero hindi niya mai-angat man lang ang kamay niya. Hanggang sa pakiramdam niya ay nahihilo siya at nawawalan na siya ng lakas. May mga taong isa-isa na ring lumalapit sa kanya. Gusto niyang magsalita, pero walang tinig na gustong lumabas mula sa lalamunan niya. Ni ibuka ang mga labi niya ay hindi rin niya magawa. Samantala, sa loob ng DLM Building, sa labas ng conference room, hindi mapakali si Fatima. Panay-panay ang tingin niya sa relo niya at sa pintuan ng elevator. Ilang minuto na lang at mag-uumpisa na ang meeting.Lahat ng bisita mula sa Buenaventura at ang mga matataas na opisyal ng DLM ay kumpleto na at nasa loob na ng conference room. “Boss, ise-serve ko na itong kape ng mga bisita. Huwag kang mag-alala, nakausap ko si Analyn. Anytime maga-appear na ‘yun diyan sa elevatior,” sabi ni Michelle habang may dalang tray na puno ng tasa ng kape.Tumango lang si Fatima at hindi na nagsalita pa. L
Ding!Hinintay ni Analyn na magbukas ang pintuan ng elevator. Kung pwede nga lang hilahin na niya ang mga pintuan para magbukas na agad, ginawa na niya.Nang sa wakas ay tuluyan ng magbukas ang elevator, si Michelle ang sumalubong sa kanya.“Bilis, friend! Nandoon na silang lahat sa loob ng conference room,” sabi ni Michelle habang hatak-hatak si Analyn.Nagpahatak na lang si Analyn sa kaibigan. Hanggang sa makarating sila sa unahan ng kuwarto. Nakita niya ang lahat ng bisita at mga opisyal ng DLM na nakatingin lahat sa kanya.“Sorry po… medyo na-late lang po ako ng konti,” paghingi ng paumanhin ni Analyn habang inaayos ang laptop niya.
Nang nasa loob na ng elevator ang dalawa, nagtanong si Ailyn kay Brittany. “Ano’ng nangyari?”Matalim na tiningnan ni Brittany si Ailyn. Pagkatapos ay kinuha niya ang telepono niya sa bag niya at saka tumipa nang pagalit. Nang matapos sa pagtipa ay saka niya ipinakita kay Ailyn ang isinulat niya. “Anthony treats you well.”Pagkabasa ni Ailyn ay nag-angat siya ng tingin pero iniwasan niyang tingnan si Brittany.“Mabuti siya sa akin. Pero iyon ay dahil sa nakaraan…”Muling pagalit na tumipa si Brittany sa telepono niya.“Magaling kang magpa-ikot ng mga lalaki.” Hindi na sumagot si Ailyn. Sa halip ay nagyuko na lang siya ng ulo. Ayaw niyang makipagtalo kay Brittany. Pero tila hindi pa rin tapos si Brittany sa gusto niyang sabiihin. Muli siyang tumipa sa telepono niya.“Nilalansi ko na nga si Anthony para malaman mo kung ano ang damdamin niya sa iyo bilang si Ailyn. Tapos, eto pa ang mapapala ko? Masaya ka na? Ha? Mukhang nakuha mo na si Anthony. Protektado ka na niya.”Sunod-sunod na
Nang dumating ang sasakyan ni Anthony sa gate ng DLM Building, nakita niyang nakatayo roon si Ailyn. Nakasuot ito ng simpleng blouse at maong jeans. Pinahinto niya si Karl at saka nagbaba ng salamin ng bintana. “Tonton!” masayang pagbati ni Ailyn.“Ano’ng ginagawa mo rito?” “Ayaw nila akong papasukin sa loob. Ayaw nilang maniwala na magsisimula na akong magtrabaho rito.”Saka lang naalala ni Anthony ang usapan nila ni Sixto. “Sumabay ka na. Pagagawan kita ng ID sa itaas.” Pagkasabi nun ay binuksan ni Anthony ang pintuan para makasakay si Ailyn. Pagkadating sa palapag ng Executive Office, dinala agad ni Anthony si Ailyn sa opisina ng mga sekretarya niya at ipinakilala ang babae. “From now on, makakasama n’yo na rito si Ailyn. Pansamantala ko muna siyang magiging assistant. Ituro n’yo na sa kanya ang mga basic na dapat niyang matutunan.”Pasimpleng nagtinginan at nagkalabitan ang mga staff ni Anthony. Sa tinagal-tagal nila sa departamentong iyon, ngayon lang nagsama ng babaeng sekr
Sobrang nagulat si Analyn sa narinig. “Anthony, huwag.”“Mga litrato lang ‘yun, mas mahalaga ka.”Umiling-iling si Analyn. “Pero nagbalik na siya…”Nagbuga ng hangin si Anthony. “Asawa, kung sakaling hindi bumalik si Ailyn, ipapatapon ko pa rin ang mga ‘yan.” Pagkatapos ay nagbaling siya ng tingin kay Damian. “Dad, wala kang ginawang kasalanan. Huwag mong pansinin itong asawa ko. Dito ka lang sa bahay ko.”“P-Pasensiya na… nalito kasi ako. Akala ko kasi–”“Papa! Ano… magpahinga ka na muna sa kuwarto mo. Pupuntahan na lang kita mamaya dun,” agaw ni Analyn sa sasabihin pa ni Damian, dahil ayaw niyang marinig ni Anthony ang sasabihin nito. Nag-aatubili si Damian, tila may gusto pa siyang sabihin. Pero sa bandang huli, umalis na rin siya at iniwan ang dalawa roon.Nang nakaalis na si Damian at si Edna, kinausap ni Analyn si Anthony. “Anthony, huwag mo ng ipatapon. Malay mo, baka hanapin ni Ailyn ang mga lumang litrato ninyong dalawa.”Sumimangot si Anthony. “Sincere ako sa sinabi ko.
Nang dumating si Analyn sa bahay, nasalubong niya si Edna. “Manang, ang Papa ko?”“Naroroon sa dining.”Dumiretso na si Analyn sa sinabing lugar.“Papa, ano’ng kinakain mo?” tanong niya habang naglalakad palapit kay Damian. Pero nagulat si Analyn sa nakita. Sa halip na pagkain ang nasa harapan ni Damian, isang larawan na naka-photo frame ang hawak nito at tinititigan. “Papa, ano ‘yan?”Nilingon ni Damian si Analyn. “Picture mo “to.”Nagulat si Analyn. Wala siyang maalala na may picture siyang naka-frame sa bahay na iyon“Ano"ng picture ko? Patingin nga…” Mas lalo siyang nagulat sa nakita. Isa iyon sa mga larawan ng batang Ailyn. Hindi alam ni Analyn kung saan nakuha ng Papa niya ang picture na iyon. “Saan mo nakuha ‘yan?” tanong ni Analyn sa ama.Hindi na nakasagot si Damian dahil saktong pumasok si Edna. “Naku, Mam. Kanina pa niya hawak ‘yan. Mula nung umalis ka kanina. Hindi niya binibitiwan ‘yan. Ayaw ding ibigay sa akin. Kesyo ikaw raw ‘yan, picture mo raw ‘yan. Ipinaliwanag
Alas-otso ng gabi, sa pinaka-itaas na palapag ng Crowne Plaza Hotel. Kararating lang ni Anthony sa nasabing welcome party ni Ailyn. Kokonti lang ang inimbita ng pamilya Esguerra. Mga piling tao lang at halos malapit lang sa pamilya ang naroroon. Ayaw din naman kasi nila na pagpiyestahan ng media si Ailyn. Hangga’t maaari, ayaw nilang kumalat sa mga social media platforms ang mukha nito.“Papa, dumating na si Anthony,” sabi ni Brittany sa ama habang nakatingin sa entrance ng venue.Naglakad si Anthony patungo sa pamilya Esguerra. “Sorry, Tito. Late na ako nakarating,” sabi ni Anthony nang nasa harapan na siya ng pamilya.“Not too late, son…” tinapik pa ni Sixto ang balikat ni Anthony, pagkatapos ay binalingan si Ailyn. “Anak, ikuha mo ng espesyal na alak si Anthony.”Ganun nga ang ginawa ni Ailyn at saka inabot ang baso ng alak kay Anthony. “Tonton…” nahihiyang tawag niya sa lalaki.Mula ng nakumpirma na siya nga ang nawawalang anak ng pamilya Esguerra, naging Tonton na ang tawag ni
Pagkaraan ng dalawang araw, nakatanggap nga ng imbistasyon si Anthony sa isang selebrasyon mula sa mga Esguerra. Nasa tabi niya si Analyn ng iabot sa kanya iyon ng isang kasambahay at ng buksan niya. “Nakakainis ‘yung mga tao na hindi marunong lumugar. May asawa ka ng tao, bakit kailangan ka pa nilang imbitahin sa okasyon ng dalaga nilang anak?”“Hindi lang naman ang kaugnayan ko kay Ailyn ang ugnayan namin ng mga Esguerra. Matagal na rin silang kaibigan ng pamilya namin. Inimbita ako as a family friend, hindi bilang childhood sweetheart ni Ailyn.”Nang dumating ang araw ng party ng mga Esguerra, sinamahan pa ni Analyn si Anthony sa pagbibihis nito. “Alam ko, hindi ka mapipigilan na pumunta roon, kaya go! Pumunta ka lang. Hihintayin na lang kita rito sa bahay.”Hinawakan ni Anthony ang kamay ng asawa at saka dinala sa mga labi niya para halikan. “Hindi ka galit?” tanong niya pagkaraan niyang masuyong mahalikan ang kamay nito.“Bakit naman ako magagalit? Ako ang asawa. Unless, wala
Nang sinabi ni Anthony ang pangalan na iyon, walang ekspresyon ang mukha nito. Hindi malinaw kung ano talaga ang nararamdaman niya. Parang may kalituhan pa ngang nakita si Analyn sa mga mata niya. Nakaramdam ng panlalambot ng mga tuhod si Analyn. Muntik pa siyang matumba. Litong-lito ang isip niya. Of all people, bakit si Ailyn? Bakit naging si Ailyn?Bigla niyang naalala nung una niyang nakatagpo ang babae. Napansin niya agad ang pagkakapareho ng mga mata at kilay ni Ailyn sa kanya. Parang bigla siyang nakaramdam ng pagsakit ng ulo.“Sigurado ba ‘yan?” tanong ni Analyn. Nagbuga ng hangin si Anthony. “The DNA test confirmed it. Isa pa, marami siyang detalye na nagma-match sa dating Ailyn.”Naiintindihan na ngayon ni Analyn kung bakit inako ni Anthony ang pagpapa-DNA test. At kung bakit hindi masabi ni Edward sa kanya na si Ailyn na dating sekretarya niya ang totoong Ailyn. Ang ipinagtataka lang ni Analyn, ang tagal na pumirmi ni Ailyn sa Tierra Nueva, pero walang nakadiskubre na
Dalawang araw na ang lumipas mula ng nalaman ni Anthony ang pagkakasangkot ni Analyn sa nag-viral na proyekto ni Edward, Dalawang araw na ring hindi pinapansin ni Analyn si Anthony. Oo nga at may kasalanan siya sa lalaki, pero bakit parang siya lang ang nadidiin? Naglilihim din naman ang asawa sa kanya. Kung bakit naman kasi hindi niya magawang direktang tanungin ang asawa. Dala-dala ang tray na may lamang dalawang base ng mango shake, inilabas niya ito sa terrace. Naroroon ang ama at hinihintay siya. Kaagad niyang ibinigay ang isang baso sa ama at kaagad namang tinikman iyon ni Damian. “Iha… huwag ka ng gagawa ulit ng mango shake. Wala kang talent.” Tumikwas ang isang kilay ni Analyn. Dinampot niya ang isang baso ng shake na para sa kanya at saka uminom mula roon. Napangiwi siya pagkatapos sumayad ang shake sa bibig niya. “See? Naniwala ka na sa akin? Mag-drawing ka na lang, anak. Huwag mo ng ulitin na gumawa ng shake.” “Grabe siya, oh… hindi man lang ma-appreciate ‘yung ginawa
“Maganda!“Sinamaan ni Analyn ng tingin si Edward. “Hindi ‘yan ang ibig kong sabihin. May picture ka ba niya?”Kumunot ang noo ni Edward. “Hindi mo ba nakita kanina?”“Hindi, eh.”“Wala akong picture niya. Kahit pa nakita ko na siya, hindi ko siya pwedeng piktyuran in public. Ako lang ang magiging number one suspect ng mga Esguerra kapag nagkataong lumabas ang litrato niya.”“Pero hindi ba dapat nga ay ipagyabang nila sa mundo na nakita na ang nawawala nilang anak?”“Hindi nila minamadali iyan. May tamang panahon para isiwalat ang pagbabalik ng panganay na anak ng mga Esguerra. Hinihintay lang nila ang tamang panahon.”NANG bumalik si Analyn sa bahay nila ni Anthony, nagulat pa siya ng nakita ang asawa sa sala. Naka-dekuwatro ito ng upo habang nagbabasa ng diyaryo. Nag-angat si Anthony ng mukha ng narinig niya ang pagbukas ngp pintuan. “Bakit ang aga mo? Akala ko ba mamayang tanghali ka pa uuwi?” tanong sa kanya ni Analyn.“Saan ka galing?” sa halip ay sagot ni Anthony sa kanya.