Chapter 4

Bumili ng pagkain si Damon at pagbalik ay nakita nakatulog na ang anak habang katabi si Farrah na hinahaplos ang noo ng bata. Nakarandam siya ng munting kasiyahan sa kaniyang puso habang minamasdan sila.

“Nand’yan ka na pala,” wika ni Farrah.

“Kailangan ko ng umuwi,” dagdag pa nito.

Lumapit si Damon kay Farrah at iniabot ang supot ng pagkain ngunit ipinatong lang nito sa katabi mesa.

“Pasensya na at naabala ka pa, kumain ka muna.”

“Hindi na, busog pa naman ako dahil sa kinain natin kanina,” tanggi ni Farrah at tumayo upang ayusin ang nagusot na damit.

“Ihahatid na kita sa inyo,” alok ni Damon.

Sa una ay tumanggi si Farrah ngunit nagpumilit pa rin si Damon na mapapayag ito dahil na rin sa nag-aalala na baka may mangyari masama sa dalaga.

Inihatid nga ni Damon si Farrah sa bahay nila, niyaya siya pumasok ng dalaga ngunit tumanggi ito dahil babalikan pa niya ang anak sa hospital.

Bago umalis ay sinabihan siya ni Damon na magkita sila ng maaga kinabukasan upang kausapin ang kakilala lawyer nito at masolusyunan ang problema.

Pagkaalis ng sasakyan ni Damon ay masaya pumasok si Farrah sa kanilang bahay, nagulat pa ito na nandito na naman si Sandra upang makitulog. Alam naman niya gusto lang nito na malaman ang mga pangyayari naganap sa maghapon.

“Ikaw ah, napapadalas na ang pagtulog mo dito sa bahay,” wika nito sa kaibigan.

“Gusto ko lang malaman ang nangyari sa pagtatagpo ninyo ni Mr. Punongbakal, Mrs. Punongbakal,” pagbibiro ni Sandra sabay tawa.

Nahampas tuloy siya ni Farrah sa balikat.

“Aray naman Mrs. Punongbakal.” Hinaplos ni Sandra ang balikat na tinamaan.

“Ang pangit pakinggan beshy, nagpapantig ang tainga ko,” wika ni Farrah at tinakpan ang dalawa tainga.

Humalakhak naman si Sandra sa reaksyon ng kaibigan kaya naman naisipan nito lalo asarin ngunit tumigil din nang mapansin nagagalit na si Farrah.

“Sige hindi na kita aasarin,” ani Sandra.

Inayos na ni Farrah ang kama upang makapagpahinga na sila magkaibigan.

“Matanong ko lang, ano na hitsura ni Punongbakal ngayon sa personal?” tanong ni Sandra.

“Okay lang,” tipid na sagot nito.

“Okay lang? Wala ba specific na sagot or compliment sa tao nakita muli after 8 years?” pagtatanong ulit ni Sandra na halata meron pa ‘to gusto malaman tungkol sa lalaki.

“Well, mas guwapo siya sa personal at mayaman na siya ngayon,” sagot ni Farrah.

Napatili naman si Sandra sa sagot ng kaibigan kaya nakagat-kagat nito ang hawak na unan dahil sa kilig.

“Ang ingay mo, baka marinig tayo ni mommy,” ani Farrah.

“Dapat talaga sumama ako,” kinikilig pa sabi ni Sandra.

“Kaso may pagkamasungit na siya ngayon at may anak na,” sambit ni Farrah.

Nagulat naman si Sandra sa huling sinabi ng kaibigan.

Alam ni Farrah na nagulat si Sandra kaya naman minabuti ikuwento ang lahat ng naganap upang hindi na ito magtanong pa ng kung anu-ano.

Namangha si Sandra sa mga nalaman tungkol sa lalaki kaya naman hindi rin nito napigilan ang magtanong pa dahil sa nakikita kinikilos ni Farrah na nagkakaroon ng amor kay Damon.

“Balak mo pa rin ba na mapawalang bisa ang kasal niyo?” tanong ni Sandra.

Natigilan naman si Farrah sa narinig na tanong ng kaibigan at nag-isip ito.

“O-oo naman, si Jeff ang mahal ko kaya natural lang na gusto ko mapawalang bisa ang kasal namin ni Damon,” sagot nito.

Tinitigan siya mabuti ni Sandra bago muli magtanong, “Bakit pakirandam ko ay nagiging close ka kay Punongbakal?”

“Baliw! Malabo mangyari maging close kami ng lalaki ‘yon. Baka ‘yung anak niya si Heaven puwede pa,” sagot ni Farrah.

“Alam mo naman si Jeff ang first love ko at matagal ko na siya nobyo,” dagdag pa nito.

“Oh siya, matulog na tayo para maaga magising bukas,” sambit ni Sandra.

Mabilis na nakatulog si Sandra na marahil pagod dahil sa naiwan ito mag-isa sa flower shop nang hapon.

Hindi naman makatulog si Farrah sa pag-iisip at nakakapag-imagine pa ito ng mga bagay na kasama si Damon at Heaven ngunit mabilis din nito inalis sa kaniya isipan.

Para kay Farrah ay hindi nararapat na isipin ang mag-ama at maging malapit sa mga ito. Nakatulog na lamang ng hindi niya namamalayan.

“Beshy,” tawag ni Sandra sabay ng mahina tapik sa balikat ni Farrah.

Bahagyang nagmulat ng mga mata si Farrah na halata inaantok pa.

“Bangon na, naghihintay si Punongbakal sa ‘yo,” ani Sandra.

Napabalikwas naman sa pagkakahiga si Farrah sa narinig.

“Maligo ka na beshy, ‘di ba may lakad kayo?” tanong ni Sandra.

“O-oo,” natataranta sagot nito na bumangon at halata ‘di alam ang uunahin gawin.

“Sa banyo beshy.” Tinuro ni Sandra ang pintuan ng banyo at pumasok si Farrah.

Naiiling na lang si Sandra sa kinikilos ng kaibigan.

Pagkalipas ng ilang sandali ay lumabas na sa silid si Farrah na basa pa ang buhok at nadatnan nagkakape sila Damon at Sandra sa sala.

“Good morning,” bati ni Damon sa kaniya na hindi man ngumingiti.

“Good morning din,” nakangiti naman pagbati ni Farrah.

Kaagad siyang lumapit kay Damon at naupo sa tabi nito upang bumulong, “Bakit hindi ka muna nagpasabi darating ka?”

“Kanina pa ako tawag nang tawag ngunit hindi ka matawagan,” sagot ni Damon.

Nakikinig naman si Sandra sa bulungan ng dalawa.

Bigla naalala ni Farrah na iniwan naka-charge ang cellphone niya dahil low battery ‘to kagabi.

“Nalimutan ko buksan ang cellphone ko dahil low battery kagabi at iniwan ko naka-charge sa kuwarto,” sambit ni Farrah na akmang tatayo ngunit inunahan na siya ni Sandra.

“Ako na kukuha at mukha may pag-uusapan pa kayo,” wika ni Sandra at pumasok sa kuwarto ng kaibigan.

“May sinabi ka ba kay mommy?” tanong ni Farrah kay Damon.

“Wala,” tipid na sagot ni Damon.

Tinitigan siya mabuti ni Farrah na para ba nagsisinungaling ito sa kaniya.

“Hey, I’m not stupid to tell something crazy to your mom,” pangungumbinsi nito.

Bumuntong-hininga naman si Farrah na para ba nabunutan ng tinik sa dibdib.

Bigla na lamang lumabas ng kusina ang mommy ni Farrah na may dalang tray ng sandwiches kaya naman mabilis na tumayo si Damon upang abutin ito.

“Naku hijo, maupo ka at ikaw ay bisita dito,” wika ng ginang at natutuwa sa pagka-gentleman ni Damon.

Sumimangot naman si Farrah.

Ipinakilala ni Farrah si Damon sa kaniyang mommy bilang schoolmate noong college at hindi sinabi ang tungkol sa kasal dahil sigurado high blood ang aabutin nito.

“Nasabi na ni Sandra kanina na schoolmate niyo siya,” wika ng ginang.

Hindi nagtagal ay nagpalam na sila sa kaniyang mommy na aalis kasama si Sandra.

Habang naglalakad papunta sa sasakyan ni Damon ay bumulong si Sandra kay Farrah, “Ang yummy naman niyan beshy, bakat mga pandesal.”

Naiiling na natatawa na lang si Farrah sa tinuran ng kaibigan.

Sa suot na blue muscle tee ni Damon na tinernuhan ng black skinny jeans ay mahahalata talaga alaga ang katawan nito sa gym.

“Bagay ang apelyido Punongbakal sa kaniya, madami siya bakal sa tiyan,” bulong ulit ni Sandra na natatawa kaya hindi na rin napigilan ni Farrah matawa ng malakas.

“Ako ba ang pinag-uusapan niyo?” masungit na tanong ni Damon.

Tumahimik sa pagtawa ang dalawa, marahil ay narinig sila ni Damon na pinag-uusap siya kaya napayuko na lang sa hiya hangga marating ang pinto ng sasakyan.

Naunang makasakay si Damon sa driver seat at binuksan ni Sandra ang pinto sa likuran upang pumasok kasunod si Farrah.

“Hindi ninyo ako driver dito,” masungit pa rin sambit ni Damon.

Nakahalata naman ang dalawa kaya napatigil si Farrah sa pag-upo.

“Sa harapan ka na beshy,” wika ni Sandra.

Wala naman nagawa pa si Farrah kaya naupo sa tabi ng driver seat.

Habang nasa biyahe ay wala umiimik sa kanila tatlo hangga magpababa si Sandra sa tabi dahil out of the way na siya.

Nababagot si Farrah dahil sa sobra katahimikan kaya naman naisipan niya magtanong ng kung anu-ano sa lalaki ngunit napakatipid nito sumagot na pinapahalata ayaw siya kausap hangga sa makarating sa opisina ng lawyer.

Maganda ang gusali at kaagad hinanap ni Farrah ang opisina ng nasabi lawyer. Nakita nila ang lalaki nasa late 40’s ang edad na nagwawalis at nagpupunas ng mga furniture.

“Excuse me, dito po ba ang opisina ni Atty. Briones?” tanong ni Farrah.

Tumango naman ang lalaki at nagtanong din, “Ano kailangan niyo?”

“Gusto sana namin siya makausap,” sagot ni Farrah.

Pinapasok naman sila ng lalaki sa opisina at pinaghintay sandali, pumasok naman ito sa isa pa maliit na silid.

Paglabas ng lalaki ay nakabihis na ito ng barong tagalog at naupo sa kaharap na silya, naguluhan naman ang dalawa.

“Ano maipaglilingkod ko?” tanong nito.

“Kayo si Atty. Briones?!” gulat na balik tanong ni Farrah.

“Ako nga,” sagot ni Atty. Briones.

“You mean, hindi mo siya kilala?” wala ekspresyon tanong ni Damon kay Farrah.

“Kilala ko siya okay, hindi ko lang alam ang hitsura niya dahil si Sandra ang nag-aayos ng mga business documents namin,” paliwanag na sagot ni Farrah.

“Si Sandra Lagman ba tinutukoy mo?” tanong ng abogado.

“Yes, Atty. Briones,” sagot kaagad ni Farrah.

“Na-review ko na lahat ng ipinasa dokumento ni Ms. Lagman, so far wala naman problema,” wika ng abugado.

“No, not about business,” sambit ni Farrah na sinimulan ipakilala ang sarili at ikuwento ang mga pangyayari sa kanila ni Damon.

Iniabot ni Farrah sa lawyer ang kaniyang Certificate of No Marriage at ang Marriage Certificate nila ni Damon.

Wala imik na nakikinig lang si Damon at pinagmamasdan si Farrah, para sa kaniya ay hindi siya gano’n ka-interesado sa topic.

Napapakamot naman sa ulo si Atty. Briones habang pinapakinggan ang mga kuwento ni Farrah.

“Ang ibig mo sabihin ang lalaki ito na kasama mo ay ang husband mo napakasalan dahil sa kalasingan?” naguguluhan tanong nito.

Tumango naman si Farrah at nagtanong, “Ano po ba ang kailangan gawin?”

“Ngayon pa lang ako naka-encounter ng ganito sitwasyon at masyado kakaiba. Kayo talaga mga kabataan puro kalokohan kaya kapag nagkaproblema hindi kayo mapakali,” sermon ng abugado.

“Please, help us,” pagmamakaawa ni Farrah.

Wala pa rin imik si Damon na nakikinig, tama naman si Atty. Briones sa kaniyang sinabi. Sigurado wala sila rito kung ‘di nagwal-wal ng panahon ‘yon.

“Mukha naman ikaw lang ang may problema, itong lalaki kasama mo halata ayos lang sa kaniya na kasal kayo.”

“No!” tanggi ni Farrah.

“Ganyan lang talaga mukha niyan pero ayaw niya sa ‘kin simula magkakilala kami,” dagdag pa nito.

“Masyado ka maingay Para Paraiso,” pang-iinis ni Damon sa dalaga at bumaling sa abugado, “Mabuti pa ay sabihin niyo na kung ano dapat gawin.”

Umayos naman sa pagkakaupo si Atty. Briones.