Thank you po sa pagbasa ng story nina Ice at Yumi. Salamat sa magandang feedback. Salamat sa gems.
ICE“Where are we going, Papa?” tanong ni Ebony na ikinatingin ko sa kaniya sa rearview mirror. Nasa likod na upuan silang apat na magkakapatid. Kaming lima lang ang magkakasama. Iniwan ko sina Clarita at Viviana sa hotel para may kasama si Libby. I can’t bring Libby now, I want to have time with my children alone. “Meeraateqarfik!” Ivory replied to Ebony and giggled. She said orphanage in Greenlandic language. Idinagdag kasunod na baka naisip ko nang ilagay sa ampunan ang mga kapatid nilang lalaki kaya doon kami pupunta.Napailing na lang ako lalo na at nakitawa na rin si Ebony. Kasunod ay nag-uusap na sila sa salitang Kalaallisut, the Greenlandic language used by Eskimos, na natutunan nila sa orphanage sa Greenland kung saan sila dinala ng triplets at iniwan noon. They kept talking in that language. Hindi naman umiimik sina Anghel at Axel na parehong nakatingin lang sa nadadaanan naming mga puno at tanawin. Ebony and Ivory continued talking. Hindi ko na sila sinaway pa tutal ay hi
YUMI“Death?” Helio asked with a hint of sadness and irony in her tone. Hindi naman ako umimik. I shoulda left her in her office kanina pa, pero may kung ano sa tono niya ang dahilan kaya nanatili pa rin ako roon. And that’s new. Helio seemed not aware of her emotion but it was obvious. She was affected by what I said. But… why?“Don’t you know that if I chose death years ago, ay wala ang Incognito?” malungkot na sabi niya. “Wala ka sana sa harap ko ngayon kung sakali. They will take you away from me. Kagaya ng ginawa nila kay—” she stopped. “They—” Helio shook her head in despair. “All I did was for you to survive this world! You ungrateful one!” That made me curious. May tinutukoy siya at gusto kong malaman kung sino ‘yon. It isn’t her sister. Not even Cent. Kung kilala ko ang sinasabi niya ay alam kong babanggitin niya ang pangalan. And she used the pronoun ‘they’ to refer to some people who take away that person. Whoever that was ay gusto kong malaman kung sino iyon… Helio breat
ICE“Ate Chloe!” Anghel exclaimed, then he and Axel excitedly ran to Chloe. Sinalubong nila agad si Chloe kahit hindi pa tuluyang nakababa ng hagdan ang isa.“I miss you, too…” ani Chloe sa dalawa na parehong yakap niya, nakaupo silang tatlo sa baitang ng hagdan kung saan nahinto si Chloe dahil sa paglapit nila. That was four steps before the landing. “Hi, Chloe!” I greeted her. “Long time no see.”Chloe looked at me. Smiled. “Are you with Trace?” Excitement in her voice.Umiling ako. And why the hell Chloe’s looking for Trace? I thought that guy was here. “Oh…” Chloe softly said. “You just…” her eyes went to my boys, “bring them to see me.” She smiled sweetly and kissed my boys before looking at me again. “Thanks, Ice.” It wasn’t like that, but I don’t need to correct her. “Who is she, Papa?” tanong ni Ivory na titig na titig kay Chloe. “She’s lovely… like Mama.” “And ‘ate’ means older sister, right?” Ebony glimpsed at me then went back gazing at Chloe after I answered her with a
YUMI Everything was according to the plan. Yeah, right… Nakapagtataka ang pulidong plano ni Helio pero nakakabilib ang abilidad niya. And since I was only doing things to play the game my wicked mother involved me for the sake of her sister, then I don’t need to bother myself thinking about what to do. Ang importante lang naman ay magawa ko ang utos niya para malaman ko na ang lahat ng sikreto ng nakaraan na sabi niya, at kung bakit ayaw niya kay Ice. Isa pa, para sa pangako niyang pagbibigyan akong makasama ang mga anak ko. Alam kong hindi ako nag-iisa sa misyon ko, kagaya ng dati, I was tailed. Posibleng narito si Cent, nagbabantay sa galaw ko. O posibleng may iba… Kahapon kasi ay galit na nag-report si Noah kay Helio dahil nalaman na kung sino ang tumapos kay Agent Norman, ang ginawang bantay kay Cent para masigurado na hindi gagawa ng ibang plano ang isa. Agent Norman’s killer was no other than Cent and Noah was in rage. Ano na raw ang nangyari kay Cent at iba ang ginawa sa pl
ICE“Libby…” Lumingon si Libby at ngumiti. Her typical smile, shy and aloof. Nilapitan ko siya at tinabihan. “I am looking for you.”I was really looking for her. Naisip ko kasi ang sinabi ni Chloe na dapat alam ni Libby ang plano kong ipa-dissolve ang marriage namin. Chloe was right, I can’t let Libby live with a false hope. Hindi man niya ini-initiate ang pagiging mag-asawa namin, yet, nababasa ko sa mga mata niya na umaasa siya. Umaasa na hindi ko siya iiwan at pababayaan. “I brought the boys here.” Tiningnan ni Libby ang dalawang anak ko na naglalaro sa tabing dagat. “I—I’m sorry that I didn’t ask your permission, Sid. I hope you d—don’t mind. I—”“No worries.” My eyes landed on Anghel and Axel playing in the bay. I smiled at them when they turned and looked at me. Kauuwi ko lang ng hotel dahil sa Doze ako nakatulog. I was with Trace last night. Pinag-usapan namin ang plano niya kapag hindi pa rin umamin ngayong araw si Louisianna. Kahapon ay napaamin lang ni Trace si Louisianna
YUMI “Ito na ang lugar…” sabi ko nang makita ko na ang arko na sabi ni Helio ay landmark papunta sa mansion ni Liza Pratts. Narito kami sa dulong munisipyo ng Southern Salvacion. Louisiana just gave me a glance and didn’t utter a word. Kanina pa siya tahimik. She’s good at acting casual, but it's obvious she wasn’t because I can still read in her eyes that she didn’t trust me. But who cares? Pareho lang naman kami na walang tiwala sa bawat isa. Ipinagpatuloy ko ang pag-drive hanggang marating namin ang mansion na sabi ni Helio ay doon nagtatago si Liza Pratts. Palapit pa lang kami sa gate ay bumukas na iyon. Hindi na ako nagtaka dahil nasabi na sa akin ang tungkol sa lugar. Everything in the area was controlled by AI. Technology, indeed. Bumaba na kami ni Louisianna sa kotse after I parked it. Nauna siyang lumakad palapit sa isang babaeng nakatayo sa may entrada ng mansion na naghihintay sa amin—si Dr. Liza Pratts. I heaved a deep breath. Liza Pratts was like a ghost standing be
Illinois, USA2019AGENT HMadaling mamatay pero mahirap mabuhay. My life is such a jumbled mess!There is nothing special about the life I need to work for; I have no one. No family. No friends. No beliefs… siguro kung mamamatay ako kahit anong oras ay balewala. Walang makakaalala, walang makakapuna. Oo, walang makakaalala dahil kahit ang grupo na nagpalaki sa akin at pinagtatrabahuan ay babalewalain lang sigurado ang pagkawala ko. I'm nothing but a tool for them. They don't even treat me like a person with my own life.Magulo na ang buhay ko pagkapanganak ko pa lang. Hindi ko nga kung alam sino ang mga magulang ko. Isa lang ang totoo sa akin sa ngayon, ang pangalan ko na ibinigay na lang ng organisasyon na nagpalaki sa akin. Hugo. Just Hugo. Wala akong apelyido, lahat kami na nasa grupo ay walang apelyido. Babae ako, babae kaming lahat na nasa Incognito pero walang nakakakilala sa totoong kami maliban sa pangalan namin na alam sa underground society. Sinadya ang pangalan namin
Illinois, USA 2019 ICE Life has never been a bed of roses for someone like me. I was born into a mafia family and learned everything from the ground up. I was raised in a strict way, was spoiled beyond belief, and was punished harshly for any mistakes. There is no such thing as a perfect family, but mine is even better than perfect. All of our needs and wants have been met. We were able to acquire anything we desired. And I have a collection of autos and other products because I wanted to do so. I am one of the FSO heirs. The FSO stands for two Mafia clans, the Ferreiras and Silvas. Years ago, in exchange for an alliance, the son of the Silva family became engaged to the daughter of the Ferreira family, and the two families eventually merged into one. The FSO of Brazil was founded by their union. I'm a member of the Ferreira family. We even outnumber the Silvas nowadays because the Silvas' lone representative is reluctant to take his seat. Tio Michael Ferreira Silva, the o