Share
KABANATA 22.
Related chapters
IMITATION. KABANATA 23.
Dahil sa isang linggo na hindi nagkita ay buong higpit na niyakap ni Andres si Destiny. Destiny couldn't help but close her eyes and feel the warm embrace of Andres. May kaginhawaan na hatid ang mainit na yakap ni iyon ni, Andres kay Destiny. Ang kaninang bigat sa dibdib ay saglit na gumaan. Andres' firm figure was like a strong wall that could protect her from any form of harm. Hindi niya napigilan ang sarili na gumanti ng mahigpit na yakap.Isang malalim na paghinga ang kanyang ginawa. Nanuot sa kaloob-looban ng kanyang pang-amoy ang swabe at mabangong male-scent nito na humahalo sa mamahaling male musk perfume na gamit.Within five days she was not with Andres, she felt like there was a hole inside her heart, and she felt so concave. Hinahanap ng sistema niya ang mainit nitong yakap at halik, maging ang amoy nito. It's hard for her to accept the fact that Andres already occupied a big part of her mind and heart. Katulad na lamang ngayon. Tila bulang naglaho ang kaninang mga takot,
IMITATION. KABANATA 24.
“Serenity, my love, I give you this ring as a sign of our love and commitment to each other. I promise to support you, care for you, and stand alongside you through sickness and in health for all the days of our lives!” Kumikinang ang mga mata at puno ng pagmamahal. Ngumiti si Andres ng ubod tamis habang sinusuot ang singsing sa palasingsingan ng babaeng sobrang mahal niya.“A-Andres, I give you this ring as a symbol of my commitment, to love, to honor and respect you. I promise to stand alongside you, in your every up and down, and to stick with you through sickness and in health for all the days of our lives!” Mga pangakong binitawan ng isa’t-isa. Walang paglagyan ng tuwa at galak sa puso ni Andres, nag-uumapaw iyon. Sa wakas. Sa wakas kanya na ng buong-buo ang nag-iisang babaeng pinapangarap at tinatangi ng kanyang puso. The moment he laid his eyes on little Tin-Tin eighteen years ago, he already knew that she was the one. Hinding-hindi niya nakakalimutan kung gaano kabilis ang p
IMITATION. KABANATA 25.
Halos mabingi si Destiny sa lakas ng tibòk ng kanyang puso. Ang malamig ang tubig sa loob ng bathtub ngunit hindi sapat iyon upang pahupain ang matinding init na lumukob sa buong sistema niya. Nagkiskisan ang kanilang kaselanan sa ilalim ng malamig na tubig habang nakayakap ang isang braso ni Andres sa kanyang bewang. The delicious and tingling sensation caused by their rubbing genitals was too much for her to bear.Andres was staring at her with a burning desire of lust, love, and adoration in his eyes. Natutupok siya sa apoy ng matinding pagnanasa at pagmamahal nito, kahit sabihin pa na hindi para sa kanya ang pagmamahal na iyon. May kudlit ng hapdi at kirot sa dibdib. Ngunit pilit niya iyong nilalabanan. “I am the happiest man alive at this moment, Serenity, and it’s because of you. You made me the happiest man alive!” Hinawi nito ang buhok na nakatabing sa kanyang mukha at inipit iyon sa kanyang punong tenga. “I love you, asawa ko. Habang buhay kitang mamahalin, aalagaan, at pas
IMITATION. KABANATA 26.
Mag-uumaga na. Ngunit nanatiling gising ang diwa ni Andres. Nakatayo siya sa paanan ng kama habang nakatunghay sa himbing na natutulog niyang asawa. Napagod niya ito.He made love to her three times, and he knew that right at this moment she felt sore. Naguguluhan siya sa kung bakit ito birhen. He wanted to ask her but he didn't have the courage. Napipipi siya sa tuwing magtatanong siya.Posible kaya na sumailalim ito sa isang operasyon upang ibalik ang pagkabirhen nito? Mahigit isang buwan din ang nakalipas simula ng huli niya itong nakaniig. Isang buwan ay sapat na upang maghilom ang operasyon.Siguro nga. Gusto niya na lang paniwalaan ang nasa isip. Marahil ay ginawa nito iyon para sa kanya. Mula sa isiping iyon, ay tila lumukso ang puso niya. Bumalot muli ang matinding tuwa. Ang totoo ay okay lang sa kanya na kahit hindi na intact ang pagkababa3 nito. Her vîrginity is not a big deal to him, it was just a hymen na pwedeng mapunit kahit sa simpleng mga physical activities like ri
IMITATION. KABANATA 27.
“Tell me, sino sa amin ng ice cream na ito ang mas masarap?” seryosong tanong nito sa kanya habang mataman na nakatittig sa kanya.Wala sa sariling napa-ubo siya ng sunod-sunod. Nahaplos niya ang dibdib. Andres cracked up, sabay hinaplos nito ang kanyang likod. Ano ba kasing klaseng tanong iyon? “Love sagutin mo ko,” ani pa nito habang panay ang haplos nito sa kanyang likod. “Ang ice cream.” Agad niyang tugon.Hindi rin naman kasi niya pwedeng sabihin na masarap ito. Bakit ba kasi nito ikinumpara ang sarili sa ice cream?“Ang ice cream? Sigurado ka na mas masarap ang ice cream kesa sa'kin? Hindi nga?!” pabulong nitong tanong sa kanya sabay lapit ng mukha sa kanyang mukha. Bahagya na naatras niya ang sarili at dumikit ang likod sa backrest ng upuan.“E kasi naman ano.” “Ano?!” Naghahamon nitong tanong sabay mas lumapit pa sa kanyang mukha. Magkadikit na ang kanilang mga ilong at ang kanilang mainit na mga hininga ay tumatama sa isa't-isa. “E kasi, pag-pagkain ang ice cream. Hindi ka
IMITATION. KABANATA 28.
“This place was amazing!” Mahinang usal ni Destiny habang nakatanaw sa nagkikislapang ilaw ng siyudad. Nasa Bunkers del Carmel sila sa mga oras na iyon. Lugar sa Barcelona kung saan tanaw ang siyudad ng Barcelona. Hindi accessible sa mga tourist ang Bunkers del Carmel tuwing gabi. Nagkataon na taga rito si Isabella at naimbitahan sila ng pamilya nito sa isang dinner. Kinabukasan ng hapon ay babalik na sila ng sariling bansa.“You wanna live here?” Yumakap si Andres mula sa kanyang likuran at hinalikan siya nito sa tuktok ulo. “We can buy a property here if you want.”“Maganda ang lugar, pero mas maganda parin ang bansa natin. Mas gusto ko sa atin tumira at bumuo ng pamilya, malapit sa mga magulang mo at pamilya ko.”“Bumuo ng pamilya?” Andres let out a soft laugh and then sighed. “Sounds good. Ilang anak ba ang gusto mo? Apat, anim o sampu kaya? Kung ako ang tatanungin mo. I prefer ten, isang team sa basketball at meron ng substitute at taga cheer.”“S-Sampu?” gulat niyang bulalas. Ka
IMITATION. KABANATA 29.
“Don't let yourself fall for him. Pigilan mo ano man ang nararamdaman mo para kay Andres habang maaga pa. Andres is not the man you think he is. He has a demon inside him, and the moment he will unleash that demon inside him, it will surely hurt you and the people you loved.” Those words Red said, echoed in his head. Hindi iyon mawala-wala sa kanyang isip. Bigla ay nabitawan niya ang paring knife, bumagsak iyon sa sahig at naglikha ng ingay sa loob ng kusina. “Iha, Destiny?” Si Manang Ada na agad hinawakan ang kanyang kamay.“O-Okay lang po ako, Manang, Ada.” “Anong okay ang pinagsasabi mo na bata ka? Ayan nga at dumudugo ang hintuturo mo, o!” Hinila ni yaya Ada ang naroong rattan chair at pinaupo siya. “Umupo ka. Linisin natin iyang sugat mo.”“Okay lang talaga ako manang. Maliit lang naman ang sugat. Hindi naman po ito umabot sa bituka.” Nakangiti niyang tugon sa may edad na natataranta sa paghahanap ng band-aid sa kabinet.“Nasaan na ba yun? Dito ko lang naman iyon nilagay kahap
IMITATION. KABANATA 30.
Nasa tapat na siya ng opisina. Hinawakan niya ng mahigpit ang seradura. Humugot siya ng malalim na paghinga saka iyon pinihit pabukas. “Andres, you've been ignoring me for a month now. Akala ko ba walang magbabago sa atin kahit kasal kana kay Serenity. ‘E ano itong ginagawa mo?” Lumapit si Bernadeth kay Andres sabay yumakap ito ng mahigpit. Nakatayo ang dalawa sa tapat ng glasswall panel na katabi ng two seated sofa. Para siyang natuod sa kinatatayuan habang nakatitig sa dalawa. “Stop this, Bernadeth. May asawa na akong tao. Kung sana ay hindi mo nalang sinabi sa ‘kin iyang naramdaman mo baka maging okay pa tayo.” Hinawakan ni Andres sa magkabilang balikat si Bernadeth at pinilit nitong binabaklas ang mga braso na yumayakap dito.“Kailangan ko sabihin sayo ang nararamdaman ko, dahil pakiramdam ko ay nasasakal na ako. Ano ba kasi ang meron sa babaeng yun na wala ako?” kinabig nito si Andres sa batok at siniil nito ng halik sa labi si Andres.Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa m
Latest chapter
