Chapter 8

BALISA si Kaye, paroo't parito siya sa silid. Nasa isipan pa rin niya si Hilda. Unti-unti na niyang natatanggap ang kanyang kapalaran pero nang dumating ang dalagita ngayon ay nag-aalinlangan na naman siya. Tatlo silang walang costumer, kabilang si Pinky. Tulad niya ay balisa rin ito. 

"Hayst! Nanggigil ako!" Tumayo ang isa pang naiwan. "Pero, alam niyo may mali rin si Hilda. Hindi niya sinabi ang tunay niyang edad." 

"Nandoon na tayo, pero ang mas may malaking kamalian dito ay ang lint*k na napasukan nating ito! Tayo ba na nasa tamang edad na ay alam na ganito ang ating babagsakan?" 

Natahimik ito sa narinig mula kay Pinky. Siya nama'y napa-upo sa gilid ng kama. Mataman siyang nag-iisip. Paano na lang ang kinabukasan ni Hilda? Saglit pa ay napabaling ang tingin niya kay Pinky.

"Kakausapin ko ang may-ari nito. Sasabihin ko sa kanya ang tunay na kalagayan ni Hilda."

Muli siyang napatayo, "Sasama ako."

"Pero, paano kung hindi tayo pakinggan?"

"Ang nega mo naman, Sandra!" tukoy ni Pinky sa isa pa nilang kasama. "Hindi natin hahayaan na tuloyang masira ang kinabukasan ni Hilda, kaya gagawa tayo ng paraan." 

Binuksan ni Pinky ang pinto, laking pasalamat nila dahil hindi naka-lock iyon. Bagama't buo ang loob niya'y hindi pa rin maiaalis ang kabahan siya. Sunod-sunod sila sa paglalakad patungo sa isa pang pinto. Ilang pinto pa ang kanilang nalampasan bago nila natunton ang pinakang-opisina. Gulat ang nakita nila sa taong naroroon. 

"Anong ginagawa ninyo rito? Paano kayo nakalabas?" Napatayo ang lalaking in-charge sa room na kung saan ay tinatanggap ang mga costumer.

"Nasaan ang may-ari nito? Ilabas mo siya kundi mag-eeskandalo kami."

Umalingawngaw sa apat na sulok ng silid na iyon ang malakas na tawa ng lalaki, na naging dahilan upang lumabas ang may-ari. Hindi makalilimutan ni Kaye ang pagmumukha ng lalaking iyon. Ang lalaking ganid sa salapi. Ang lalaking walang-pakundangang ibinenta ang katawan nila.

"Anong kaguluhan ito, Rico?" 

"Sir, ang mga babaing ho ito e mag-eeskandalo raw. Mukhang nagagalit sila dahil wala sa kanilang magpapaligaya nga--" Hindi nito natapos ang iba pang sasabihin dahil nakatikim ito ng mag-asawang sampal mula kay Pinky.

"Ang kapal ng mukha mo para gawin sa akin iyon!" Nagbaga ng mata nito. 

"Ang kapal din ng pagmumukha mo para sabihin ang bagay na iyan. Alam mong walang katotohanan ang sinasabi mo. Hindi prostitute ang pinasok namin dito, kaya huwag kang umasta na para bang gustong-gusto namin ang ginagaw namin!" galit na tugon ni Pinky.

Pinapanuod lang niya ang mga ito, pero hindi ibig sabihin n'on ay okay lang sa kanya. Galit din siya, lalo na sa sinabi ng nagngangalang Rico. Mga hay*p! Nanginig ang kalamnan niya sa galit. Napasinghap siya nang sumigaw ang may-ari na si Gener.

"Enough! Kapag hindi kayo tumigil, lalo ka na, Rico, makakatikim ka sa akin," banta nito.

Napatikom naman ang bibig ni Rico. Bago ito tumalikod ay sinamaan pa nito ng tingin si Pinky, hindi naman ito nagpatinag at nilabanan ang tinging ipinukol nito. 

"Kayong tatlo, ano naman ang ginagawa niyo rito? Paano kayo nakalabas ng room niyo?" 

"Malamang naglakad kami palabas," pilosopong tugon ni Pinky na sinamaan naman ng tingin ni Gener.

 Sa pagkakataong iyon ay sumali na siya sa usapan. Hindi na siya nakapagpigil pa. "Palabasin niyo si Hilda!"

"Sinong Hilda?" kunot-noong tanong nito.

"Siya ang bagong pasok," aniya.

Napatitig ang may-ari sa kanila, "At bakit naman namin siya palalabasin?"

"Hindi siya nararapat sa ganitong uri ng trabaho!" nagngangalit na sagot niya. 

"Gusto niyang magtrabaho kaya pinagbigyan namin siya."

"Menor de edad si Hilda," tugon ni Pinky. 

Nagulat si Gener at maging si Rico na nasa likuran nito. Ngunit sa isang iglap ay nawala ang pagkagulat sa mukha ng manager. Napabungisngis ito ng tawa. 

"So what? Hindi ko na kasalanan kung bakit siya narito. Nangangailangan siya ng work, ibinigay namin. Kaya wala kaming kasalanan." Napangisi si Gener.

Nanggalaiti sa galit si Pinky. Mabilis nitong sinugod ang ginoo. "Hayop ka! Napakahayop ninyo! Hindi pa ba sapat ang ginawa ninyo sa amin? Ang ginawa kaming bayarang babae? Kasambahay ang pinasok namin dito pero prostitute pala ang aming babagsakan!" Pinagsasampal nito ang may-ari ngunit sa isang iglap ay malakas na bumagsak ito sa sahig. Itinulak ito ni Gener.

"Pinky..." sabay itong sinaklolohan ni Kaye at Sandra. 

Lumatay sa mukha ng may-ari ang palad ni Pinky at galit na galit ito sa ginawang iyon ng huli. "Wala akong paki-alam sa inyo!" Dinuro sila nito. "Gusto rin naman ninyo, hindi ba? Sa gabi-gabing nagkakaroon kayo ng costumer, hindi ba kayo naliligayahan? Hindi ba kayo nasasarapan? Dapat nga magpasalamat pa kayo sa akin, kasi kahit papaano ay naliligayahan kayo. Doble ang kita ninyo sa akin."

"Hayop ka! Demonyo ka!" Mabilis niya itong sinugod ngunit maagap na humarang si Rico. "Pagbabayaran mo ang ginawa ninyong kahayupan sa amin! May karma ang lahat, Mr. Gener! Darating ang araw na magmamakaawa ka rin at sisiguraduhin kong mabubulok kayo sa kulongan, sampo ng mga alipores mo!" sigaw niya. 

Nagsidatingan ang iba pang mga lalaki at karamihan sa mga iyon ay mga armado. Wala silang nagawa nang kaladkarin sila ng mga iyon pabalik sa silid. Pabalibag silang ipinasok ng mga ito.

Galit ang mababanaag sa mga mata nila at kapwa na lamang napahagulgol. Nagyakap silang tatlo at sabay na napapitlag nang magbukas ang pinto. Iniluwa niyon si Hilda. Luhaan ito ngunit walang anumang salita ang lumalabas sa bibig. 

"Diyos ko po, Hilda!" Agad na lumapit si Kaye. Inayos niya ang damit nito at ibinutones ang pantalon. Maging ang buhok ay sinuklay din niya gamit ang sariling daliri. "Hilda..." naluha siya at niyakap na lamang ito.

Inakay niya ito sa kama at doon pinatulog. Hanggang sa isa-isang dumating ang iba pa niyang kasamahan. Agad na lumapit si Olga sa kanila. Maging ito ay awang-awa rin sa sinapit ni Hilda. 

"Mga hayop!" nagngalit ang mga ngipin nito habang nakamasid sa dalagitang natutulog. 

Isang desisyon ang pumasok sa isipan ni Kaye, "Hihingi tayo ng tulong," aniya. 

"Kanino?" 

"Huwag na kayong mag-aksaya ng panahon," singit ni Rose na kasalukuyang nagbibilang ng tip nito. "Tanggapin niyo na lamang ang ating kapalaran. Sa ganitong uri ng trabaho, madali lang ang pera, hindi ba? Ligo lang ang katapat ng isang gabi. Yes! May datung na naman ako." Napangisi pa ito hawak ang lilibuhing pera. 

"Anak ng...wala ka na bang ibang bukambibig kundi pera?" 

"At ano naman ang gusto mong lumabas sa bibig ko, Olga? Kung paano makaalis sa mundong ito? Hindi na oy! Hindi na tayo makaaalis sa impiyernong ito."

Hindi na niya pinansin ang nagtatalo sa paligid niya. Ibinaling na niya ang atensiyon kay Hilda na ngayon ay mulat na ang mata. Hihingi pa rin siya ng tulong, sa away at sa gusto ni Rose. Iisang tao lamang ang pumasok sa isipan niya. Alam niya na mapagbibigyan siya nito. 

HINDI mapakali si Kaye. Maka-ilang beses na rin siyang napabuga ng hangin. Hinihintay niya ang pagpasok ng costumer at tulad nang mga nakaraang gabi, may kadiliman pa rin sa silid na kinaroroonan niya. Bahagya siyang napapitlag siya nang magbukas ang pinto. Naaninag niya ang pagpasok ng lalaking matangkad. Hindi man niya nakikita ang hitsura nito, nakatitiyak pa rin siyang ito ang costumer niya. 

"Hi! How's your day?" 

"Hindi mabuti," agad niyang sabi rito. 

"Why? What happen? May nangyari bang muli sa family mo?" Lumapit ito sa kanya.

"Hindi. Hindi iyon ang tukoy ko." Hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa, sinabi na niya ang tungkol kay Hilda. "Please, tulongan mo siya! Hindi siya dapat narito." Nangilid ang luha niya matapos ang mga sinabi. 

"Are you sure?"

May pag-aalinlangan man ay um-oo siya. Hindi niya mawari kung bakit ngayon ay nagdadalawang-isip siya. Dati'y gustong-gusto niyang makalabas sa impiyernong kinasadlakan. Natitiyak niya na kapag tinulongan ng costumer niya si Hilda ay madadamay siya, hindi lang siya kundi silang lahat. 

"Okay, I'll help her at ikaw din. P-para makaalis ka na rin dito." 

Napatitig siya rito. Maya-maya pa ay napatango rin siya. Hindi niya malaman kung bakit tila mabigat sa kanyang kalooban ang sagot niya. 

"P-pero, Sir, paano ang ama ko?"

"Don't worry, nagpadala na ako sa kanila. Safe na iyong ama." 

"Talaga ho? Naku, Sir, maraming-maraming salamat po. Tatanawin ko ho itong isang malaking utang na loob ko sa inyo." Gumaralgal ang tinig niya.

Agad namang lumapit sa kanya ang lalaki. "It's okay. Kulang pa iyan kumpara sa nagawa ko sa iyo. And, I'm sorry sa...alam mo na." Hindi nito masabi ang nais tukoying salita pero alam na niya iyon. Alam niya sa sarili niyang wala siyang pagsisisi sa nangyari sa pagitan nilang dalawa, alam niyang mabuti itong tao.

At dahil sa kaalamang ligtas na ang kanyang ama ay nakahinga siya ng maluwag. Kulang na lamang ay lumundag siya sa labis na kasiyahan. Ilang sandali pa ay namayani ang katahimikan sa pagitan nila. Narinig niya ang malalim na paghugot ng hininga ng katabi. Napasulyap siya rito. Tulad niya ay tikom na rin ang bibig nito. Hinintay niya kung magsasalita ito.

Hindi na rin siya nakatiis. Siya ang unang nagsalita, "Sir, ano na ho ang mangyayari ngayon?"

Napasulyap ito sa kanya, "I-ikaw? A-ano bang gusto mong mangyari? Ngayon ko na ba isasagawa ang sinabi mo?"

"I-ikaw, Sir. K-kung iyan gusto mo at iyon naman talaga ang dapat," tugon niya. 

"Okay." Mula sa bulsa nito'y kinuha ang cellphone. 

Napatitig siya sa bagay na iyon at napa-isip, "Sandali lang!" awat niya. 

"Why?"

"Sir, paano kung mapahamak ka. Nandito ka at tiyak na madadamay ka kung maabutan ka ng mga pulis."

Natigilan ang lalaki. Alam niyang nag-iisip ito ng maaaring gawin. Sinabi na lang nito na pagkaalis ay magsusuplong na ito sa pulis. 

"I'll go ahead. B-bye," mahinang sabi nito kasabay ang mabagal na pagtayo. 

Hindi mawari ni Kaye kung bakit may panghihinayang sa loob niya. Sumang-ayon siya sa plano nito. Papaalis na sana ang lalaki nang muli itong bumalik sa kinaroroonan niya.

"Take care of yourself, bye." Humalik ito sa pisngi niya bago ito tuloyang lumabas ng silid.