Chapter One: Happy Birthday

“Sa tingin ko ma'am.. hindi uuwi si sir ngayong gabi,” alanganing sabi ni manang at tiningnan ako na may awa. Umiling lang ako. I hate it when she does it, but then hindi ko rin naman siya masisi because who am I kidding? Nakakaawa naman talaga ako. 

“Mas magugulat ako manang kung uuwi siya. Ligpitin na lang natin 'to tapos bukas initin natin. Lalo na 'yong Cordon Bleu, manang. Masarap 'yan,” tumulong na ako sa pagliligpit para mas mabilis.

Kabaliwan na kung inaasahan ko pa rin na uuwi si Nico. Hindi ko alam kung nasaan siya ngayon pero alam kong mas pipiliin niya na makasama ang iba sa araw na ito kaysa sa'kin. Sino ba naman kasi ako 'di ba? Asawa lang naman niya ako.

Nang matapos na kami, nagulat ako na biglang hinawakan ni manang ang mga kamay ko.

“Okay ka lang 'ba?” nag-aalalang tanong niya sa'kin. Pinisil ko nang bahagya ang kamay niya at ngumiti ako nang abot sa makakaya ko.

“Oo naman, manang. Pero medyo nahihiya ako sa'yo. Napagod ka sa wala..” kung makararamdam man ako nang panghihinayang sa araw na 'to 'yon ay napagod si manang sa pagtulong sa'kin sa pagluluto ng mga pagkain na 'to pero wala naman 'yong tao na pinaghandaan namin. She went all the way here for nothing.

Nginitian niya ako at ganun din ako. Kung hindi dahil kay manang, siguro matagal na ako sumuko. Pero dahil sa kanya at sa mga payo niya, nandito pa rin ako at pinagpipilitan ang sarili ko kay Nicolas kahit na alam kong halos isuka niya na ako. I have every reason to give up but because of her, and my in-laws, hindi ko magawa. 

“Magpahinga ka na, anak. Hayaan mo at susubukan kong kausapin si Blake bukas. Siguro — ”

“Hayaan mo na lang manang. Ayoko na ng isyu. Isa pa, hindi naman ito ang unang beses na hindi siya umuwi. Okay lang naman ako,” putol ko sa sasabihin niya dahil ayokong maging sanhi pa 'yon nang pag-aaway namin ng asawa ko. Magulo na ang mga bagay sa pagitan namin dalawa na hanggang ngayon hindi ko pa nakikita kung saan ang dulo, at ayoko na dagdagan pa 'yon. I understand her worry but the last thing I want right now ay dagdagan pa ang dahilan upang ayawan ako lalo ng asawa ko. 

“Oh sige na. Matulog ka na. Masama ang pagpupuyat. Gusto mo ba ng gatas?” pag-iiba niya na ng usapan. Umiling ako.

“Matutulog na lang po ako,” sabi ko na lang at pumanhik na sa hagdan para pumunta sa kwarto ko.

Pagkaupo ko sa kama, hindi ko maintidihan kung bakit bigla na lang nag-unahan ang mga luha ko sa pagbagsak.

Hindi ka pa ba sanay, Millicent? He's been treating you like shit since then!

Ilang beses na nangyari 'to na hindi niya ako inuuwian pero hindi ko pa rin magawang masanay and I don't think I will ever be.

Inasahan ko naman na ang ganito dahil malaki ang kasalanan ko sa kanya pero bakit dinaramdam ko pa rin?! Bakit apektado pa rin ako?! This should be fucking normal but I can't still accept it!

Hindi ko alam kung ilang oras na ako nakahiga at nag-iisip nang may narinig na lang akong mga yabag na papalapit sa pintuan ng kwarto ko. Bago pa ako makagalaw, bumukas 'yon and it revealed a pissed and drunk looking, Nicolas.

Dahan-dahan akong umupo at ihinanda ang sarili ko sa kung ano man ang sasabihin niya. For sure, it will be something that will break me more. Him, bad mouthing him has been his habit already.

“Bakit gising ka pa?” maangas na tanong niya na nakataas pa ang kilay.

“Tulog na ako. Nagising lang ako nung pumasok ka,” pagsisinungaling ko.

Iniikot niya ang mga mata niya at pumameywang sa harapan ko. Namagitan ang katahimikan sa'min dalawa hanggang sa siya ang bumasag nun.

“Para lang alam mo, kasama ko sila Jax kanina. We did the usual stuff to hype up my birthday. I'm actually supposed to go to a hotel with someone I met there, but she's too clingy so I dropped her,” tuloy-tuloy na sabi niya.

I have no reaction at that. As long as hindi si Lauren ang babaeng tinutukoy niya, hindi ako makararamdam ng selos.

Instead, ipinagkrus ko ang mga braso ko to show him that I am not affected at all.

“And.. What do you like me to do with that? If you're thinking that I will yell at you and demand divorce, then you should think twice. Kahit sampung babae pa ang pagsabayin mo sa hotel Nicolas, I won't give a damn. At the end of the day, I'm your wife,” I shot back with confidence. Kitang-kita ko kung paanong namula ang dulo nang magkabila niyang tainga. I got him real pissed.

Inisang hakbang niya ang paglapit sa'kin hanggang sa ma realize ko na lang na sobrang lapit ng mukha niya sa'kin.

“You're the worst thing that ever happened to me. I regret being friends with you, Millicent Escoleto. You cunning fox. Sana hindi na lang kita nakilala,” mariin niyang sabi at nanlilisik pa ang mga mata. I remained emotionless at that. None of your harsh words can make me back down, Nicolas. None.

“Happy Birthday,” sabi ko at nginitian siya. He smiled back with dry humor.

“Anong masaya sa birthday na 'to? Maybe kung si Lauren ang nandito at buntis, masaya ako. Hindi ikaw.”

My heart broke a little at that but I have enough rehearsals for me to hide my feelings.

“Sorry to disappoint you, then,” sabi ko at tinalikuran siya but he caught my wrist at ihinarap ako sa kanya.

“You can't even give me my needs, eh? Gaano na ba tayo katagal na kasal? I didn't even feel the first and last sex we had,” binitawan niya ako and then started to unbutton his shirt.

“Nicolas..” I said in a low voice pero parang hindi niya ako narinig. He went to untie the knot of my robe until I'm all exposed to him. Automatic na nayakap ko ang sarili ko.

“You tricked me to marry you, bakit ka pa mahihiya sa'kin ngayon? Ginusto mo to 'di ba?” may pang-aasar sa boses niya hanggang sa nahubad niya na lahat ng suot niya.

He then pushed me hanggang sa nakahiga na ako sa kama. Bago pa ako makagalaw, ay nakapatong na siya sa'kin.

“It's my birthday, dear wife. Don't you think it's about time you give me your gift?” he reeks of alcohol as he give little kisses on my neck down to my chest.

“Nicolas, you're drunk..” I said in a hope to stop him pero tinawanan niya lang ako.

“You should be grateful that I am. Dahil kung walang alak na dumadaloy sa katawan ko ngayon, do you think I'll like to do this with you? You should be damn grateful..”

“Ugh..” napadaing ako nang pumunta ang kamay niya sa pagitan ng hita ko. Gusto ko umungol nang malakas dahil sa sarap nang ginagawa niya pero pinigilan ko ang sarili ko. I don't want to look desperate for this, even though deep down I really am.

He's looking down at me as if he's waiting for a certain reaction from me.

“Hindi na rin pala masama.. I mean, kahit na hindi naman kita mahal at hindi ka mahalaga sa'kin, atleast I can do this with you whenever I feel like doing it. We're friends before so you know how I am with sex right?”

Wala sa loob na napatango ako. He has a large appetite for sex. I have witnessed it from college until now. He's been like that until he met Lauren.. his true love.

“Para naman kahit paano may napapakinabangan ako sa pagsasama na 'to..”

I closed my eyes when he started to grind on top of me. Paulit-ulit kong sinasambit ang pangalan niya dahil pakiramdam ko ay mababaliw na ako sa pinararamdam niya sa'kin.

When he picked up speed, I know he's close to his climax. Hindi nagtagal when he pulled it out and came on my chest.

“Clean up yourself,” he said afterwards at umalis na sa pagkakapatong sa'kin. Kinuha niya ang mga damit niya at hindi na siya nagbihis bago lumabas.

Napapikit ako at impit na napaiyak. This is how lowly Nicolas think of me. Pero kahit ganito, hindi ko magawang magalit sa kanya. Hindi pwede..

Pagtapos ng ilang minuto tumayo ako para ayosin ang sarili ko. I went to the bathroom to give myself a shower as if doing this will erase the fact that my husband hates me and I deserve it.

Idinikit ko ang ulo ko sa pader na hinahayaan lang ang tubig, habang inaalala ang mga nangyari dati. Hindi kami ganito dati. Blake used to treat me as a princess, and I'm used to the fact that he's the person I trust the most more than anyone. We practically grew up and did lot of things together until that happened

I shut my eyes tightly as I remember the past. 'Yong mga panahon na hindi pa b****a ang tingin sa'kin ng isang Blake Nicolas Gandia.