That bastard! Hanggang ngayon nanggigigip pa rin ako ng bigla siyang tumawag sa akin. Akala ko kung bakit siya tumawag, kaya naman excited akong sagutin. Iyon pala ay para ipaalam lang sa akin na may iuuwi siyang babae
"Maghihintay pala ha, gago!" baliwalang sigaw ko. Kanina pa ako paroot parito sa loob ng silid ko. Ni hindi nga ako nakapunta sa mga meetings ko ngayon, nang dahil pa rin kay Justine.
Kinuha ko ang cellphone ko at kaagad na tinawagan si Lenny. Bumalik na rin kasi siya sa Manila ng makumperma namin ang kalagayan ko. Ngayon din ang araw ng uwi ni Daddy. Maybe its time... Time to get back what ours![H-hello?] ikinalaki ng mata ko ang boses na iyon. [Fuck! Hey Nico, you freak what are you doing here!?]Mas lalo pang lumaki ang mata ko at napaawang na rin ang bibig ng marinig ko ang mga sinabing 'yon ni Lenny. May relasyon ba ang dalawang ito? Fuck its only 9:00 am, bakit magka
Halos tatlong buwan na rin ang lumipas ng huli kaming mag kita at mag usap ni Zafy. Hindi ko nga alam kung usap bang matatawag 'yon o kung ano man. Basta ang alam ko lang iyon ang araw na umalis siya upang patunayan ang sarili niya.At ang huling dinig ko naman sa boses niya ay dalawang araw na ang nakalipas. Hindi ko pa rin alam kung ano ba dapat ang gagawin ko matapos iyon.Sa bawat araw na lumilipas at sa bawat oras na mabilis na natatapos, trabaho at bahay lang ang araw-araw na ruta ko. Hindi na rin ako masyadong nakikipag usap o bonding man lang sa mga kaibigan ko. Ilang birthday na rin ng mga kaibigan ko ang na palampas ko, para lang pagurin ang sarili ko.Gusto kong mapagod na lang. Gustong kong pag uwi sa bahay, matutulog na lang at wala ng panahon para mag isip pa dahil pagod ako. Kung pwede lang gawing dahilan ang pagiging pagod, matagal ko na sanang ginawa.
Bigla yatang nabahag ang buntot ko ng sabihin sa akin Lenny ang sinabi sa kaniya ni Justine. Days had gone so fast, and now I' am here inside my cousin's car. We were going to Manila, to prepare.Sa totoo lang ako lang naman ang dapat na mag handa sa nalalapit na pagkikita namin ni Justine. Ilang buwan na ba? Isa? Tatlo? Ano na ba ang itsura niya? Magugulat kaya siya kapag nag kita kami?"Lenny kinakabahan ako," bigla kong sambit sa pinsan ko na siyang nag mamaneho ngayon."Bakit ka naman kakabahan? Hindi naman mamamatay tao ang kikitain mo, pwera na lang kung may kasalanan ka siguro." Seryosong sagot niya. Nakatutok ang tingin niya sa daan kaya naman ayaw ko siyang guluhin."Can I sleep for a while? Sanay ka naman mag maneho diba? Just please be careful, if you feel tired... wake me up." Inihi
Lenny said that Justine want's to formally talk to me about the deal that I wanted. Pinakiusapan ko si Lenny na siya ang mag abot ng mga papeles kay Justine, tungkol sa balak kong pag bili ulit ng kumpanyang dati naming pag mamay ari.But sadly, Justine want's to personally meet me at the coffee shop near his office site in Makati. Iyong lugar kung saan ko siya unang nakita. That memory of our first encounter made my life become more exciting and yet painful.Sino ang mag aakala na ang lalaking hinangaan ko sa unang kita ko palang ay ang lalaking mag papatibok pala ng inosente kong puso? At kalaunan ay mag papaiyak at mag paparamdam din sa akin ng sakit ng unang pag-ibig.It's been three long months since we last seen each other but still, saulado ko pa rin ang korte at kasulok sulukan ng mukha niya. I admit that I still love him and miss him every passing day. Ngunit kailangan kong magsakripisyo. Kailangan kong isakripi
"Hoy Zafy gaga! Mag papacheck up ka lang hindi ka mag pa-fashion show!" mariing singhal sa akin ni Lenny. "At nakatakong ka pa nga, kapag ikaw nadapa good luck! Siguraduhin mong hindi masasaktan yang pamangkin ko, kun'di kakalbohin talaga kita!" giit niya pa.Bago kasi kami mag kita ni Justine ay mag papacheck-up na muna ako. Kung hindi tititigan ay hindi naman halata ang tiyan ko. Mapapansin lang siguro ito ng mga naranasan na rin ang mag buntis."Ano bang masama sa suot ko?" tanong ko kay Lenny.As fas as I know, I wore my lavander dress. It wasn't fit to may body but its comfy. At para naman sa ibaba, sandalyas lang na may isang pulgadang takong. Anong problema doon?"Anong problema? Ikaw gaga!" Pinasadahan niya ako ulit ng tingin mula ulo hanggang paa. "Sabi sa akin ni Ayesha, hindi daw dapat na nag sasandalyas ang buntis. Dapat ay n
As I enter inside the coffee shop beside Justine's office. Kung saan napag kasunduan nami'ng magkita, pakiramdam ko nag lalakad ako papasok sa nakaraan.Ang lugar kung saan una ko siyang nakita. Lugar kung saan unang beses akong humanga sa isang taong hindi ko inaasahang mamahalin ko hanggang dulo. Para akong naglakbay at nagbalik tanaw sa nakaraan, na magiging isang masayang ala-ala at bahagi na ng buhay ko.Umupo ako sa puwestong dati 'kong inupuan. Parang walang nag bago, natanaw kong muli ang mga nag lipanang sasakyan sa labas, pati na rin ang mga taong naglalakad patungo kung saan. Same place, same day, same time and I almost wear the exact clothes that I wore the first time I laid my feet into this coffee shop accidentaly. Ang tanging nag bago lang ay magka kilala na kami ngayon at hindi na lang ba
Matapos ang nangyari sa coffee shop, Zafira and I went home... Home with me.Dito kami tumuloy sa MGS also known as Macho Gwapito Subdivision. Gusto ko sana siyang isama sa mansion namin, upang personal na sabihin sa magulang ko na engaged na kami. But Zafy refused, she said maybe some other time. And she looks tired also."Love what do you want for dinner?" I asked her, while she was comfortably sat on the couch with ice cream on her hands.Its almost dinner time, I asked her to eat in a restaurant but again she refused. Hindi ko nga rin alam kung ano ba ang nangyayari sa kaniya. Kanina kasi ng makapasok kami sa isag sikat na restaurant, bigla siyang tumalikod... saying the restaurand smells bad. At nang pauwi kami rito, may namataan siyang street vendor na nagtitinda ng fish ball, kikiam, at kwek-kwek.S
We had a rough night last night, but I made sure that Zafy and our baby were safe. Hanggang ngayon nga ay tulog pa rin si Zafira. Tumawag na rin ako sa bahay kanina upang ipaalam na doon kami kakain ng pananghalian. Sa ayaw at sa gusto ni Zafy ay pormal naming ibabalita sa mga magulang ko ang tungkol sa amin, lalo na ang magiging anak namin.Ginawaran ko na muna ng halik sa noo ang napakaganda kong yaya, na ngayon ay prenteng natutulog pa rin, bago bumaba."CONGRATULATIONS!"Kaagad na bumungad sa akin ang tarpaulin na iyon na may mukha ko pa sa itaas. Katulad din ng kung paano namin ginawan ng ganoong pag bati si Janrick dati, ay siyang ginawa rin nila sa akin."Kapag wala ako sa listahan ng mga ninong yari ka sa akin." Pag tatangka sa akin ni Nico. "Ako ang pinakamalaking mag
Pakiramdam ko ay muling naulit ang sinaryong ito. Nakatayo ako sa labas ng pinto ng mansion nila Justine. Katabi ko siya, magkahawak kami ng kamay at hinihintay ang pag bukas ng pinto.Gaya rin ng inaasahan ko, si Nay Meling ang nag bukas ng pinto, tulad ng kung paano niya rin iyon binuksan dati. Nakangiti at masaya niya kaming pinapasok. Bumuntong hininga naman ako at wala sa loob na humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ni Justine."Its okay love, I'm here... Don't worry," halos pabulong niyang sabi sa akin. Hinalikan niya rin ang noo ko, bago muli kaming nag patuloy papasok.Pakiramdam ko'y nanlalamig ang palad ko, at halos manginig ang tuhod ko. Ganitong ganito ang pakiramdam ko noon. Noong ipinakilala niya ako bilang girlfriend niya, na hinadlangan naman ng Mama niya."Justine," halos pabulong kong tawag sa kaniya. Lumingon naman