23

“This is your place? Malayo pala sa cite.”

Nasa bungad na sila ng tinitirhan niya. Hindi pumayag si Chad na hindi siya maihatid. Inaya pa siya nito ng breakfast sa hotel ngunit nagpakatanggi-tanggi siya. Sobrang pang-iistorbo na.

“Oo. Kay Mikaela ito, actually. Pansamantalang pinagamit sa akin.”

Inilibot ni Chad ang paningin sa ilang kwadradong bahay na napapalibutan ng samu’t-saring pananim-ornamental at floral ngunit mas marami ang una. Hinawakan pa nito ang dulo ng dahon ng elephant ear plant.

“You live here alone?”

“Oo,” aniyang binubuksan na ang gate at itinulak iyon pabukas. Na-miss niya yata ang tunog kinakalawang ng gate niya. “So, paano, thank you.” It was a sign of dismissal na ikinakunot ng noo ng lalaki.

“Won’t you invite me in?”

Ilang beses siyang napakurap-kurap. Umiiwas nga. Pero marapat lang naman na pakitaan niya ito ng mabuti matapos ng ginawa nito sa kanya kagabi kahit na nga sa likod g kanyang utak ay pumaib