Chapter 4

“What are you on about?” seryosong tanong ni Uno habang nakasandal siya sa swivel chair habang ako naman ay masamang nakatingin sa kanya mula sa couch. I can’t believe na pinasundo niya ako sa tauhan niya at dinala rito sa mismong office niya para rito mag-usap. It’s my first time coming here and I hate the attention I got when his right-hand man was escorting me.

“Do we really need to talk here?” tanong ko.

“I told you I’m a busy man. Do you expect me to make time for you and go outside?” seryoso niyang tanong, dahilan para tumayo ako at lumapit sa mesa niya. Marahas kong pinatong ang kamay ko roon sa mismong harap ng desk name plate niya kung saan nakalagay ang pangalan niya at ang title na president.

He’s really different from his twin brother, same age naman sila pero sa kanilang dalawa ay mas matured siya. I mean, they are both matured but in a different manner. Ayaw ma-involve ni Dos sa mafia dahil ayaw niya sa violence kaya imbes na magtrabaho sa kumpanya ng pamilya niya ay nagtayo siya ng sariling kumpanya, he’s living on the safe side while Uno took the risk of living dangerously. Well, I guess that’s his fate since he’s the firstborn son.

“Do you have a girlfriend?” diretsong tanong ko, dahilan para alisin ni Uno ang tingin niya sa kanina pa binabasang document at mag-angat ng tingin sa akin.

“What’s this? Did you catch feelings for me because of last night?”

“Not, not one bit.” mabilis kong sagot, dahilan para titigan niya ako nang seryoso. Did I offend him? Marahas na lamang akong napalunok dahil hindi niya inaalis ang tingin sa akin. “Anyways, answer my question. Do you have a girlfriend?”

“I’m not the type of person to have a one-night stand while in a relationship. So, my answer’s none.” Napabuntong hininga ako at saka tumango-tango.

“I see, that’s a relief.” komento ko kasabay nang pagtayo niya. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makarating na rin siya sa harap ng mesa niya, sa mismong harap ko to be exact kaya naman napasandal ako sa mesa niya at nag-angat ng tingin sa kanya.

“I guess you remember what happened last night.” aniya nang pindutin niya ang Band-Aid sa leeg ko, dahilan para takpan ko iyon.

“Y-Yeah? So what? What if I remember?” naiilang kong tanong dahil bigla akong nahiya. I mean, we really did the deed! He and me.

We’ve known each other for years now and we still have this Tom and Jerry kind of relationship. We tease and annoy the hell out of each otherㅡin short? We’re frienemies, or at least that’s what I believe.

Hindi ko alam pero lagi mainit ang ulo niya sa akin noong bata pa kami, naiinis siya kapag nagpupunta ako sa kanila at nagpapaturo kay Dos ng assignment. He always scowls at the mere sight of me. At first, I’m really intimidated by him. Pero noong sabihin sa akin ni Dos na may brother complex ang kambal niya ay nawala ang takot ko kay Uno at doon na nag-umpisa ang palitan namin ng banter na laging nauuwi sa pikunan.

“You really don’t regret doing that, are you?” tanong ni Uno nang ngumisi siya at luwagan ang suot niyang necktie.

“Come on, we’re adults. Isa pa, choice ko ‘yon. Why? Did you regret it?” Hindi niya sinagot ang tanong ko kaya naman napangisi ako. Nag-iwas lang siya ng tingin sa akin at hinawakan ang labi niya para paglaruan iyon. I see, so that’s how it is. He did regret having a one-night stand with me, am I that bad? Well, it’s my first time after all.

“Well, whatever. What’s done is done, let’s just forget it. Ayokong maging awkward tayo sa isa’t isa.” I tried to be cool about it but there’s no way na makakalimutan ko ang gabing ‘yon. I mean, I did that for the first time and I did that thing with the last person I had in mind.

“If I didn’t know that you were a virgin until yesterday, I would assume you were used to having a one-night stand.” seryoso niyang sabi nang ibulsa niya ang pareho niyang kamay sa suot niyang pantalon. Hanggang ngayon ay nakatayo pa rin siya sa harap ko kaya medyo nangangawit na ang batok ko sa pagtingala sa kanya.

“I just don’t want to make things awkward between us.” sabi ko dahil wala siyang kaide-ideya kung gaano ako nahihirapang umasta na parang normal lang ang nangyari sa pagitan namin. He doesn’t have any idea how conscious I am around him. Masyado lang talaga akong magaling mag-pretend kaya hindi niya iyon nahahalata.

“I see.” tipid niyang sabi bago siya yumuko at ilabas ang kamay niya sa bulsa niya para maipatong niya iyon sa mesa. Dahil doon ay tila nakorner niya ako dahil nakasandal pa rin ako sa mesa niya.

“W-What are you doing?” tanong dahil sobrang lapit ng mukha niya sa akin, unlike last night—may alak sa sistema ko kaya medyo matapang ako but now that I’m completely sober, hindi ko alam kung ano ang gagawin.

“Am I not attractive for you?” Hindi ko inaasahan na tatanungin iyon sa akin ni Uno kaya naman hindi ako nakapagsalita agad. I’ll be honest, noong una ko silang nakita na dalawa ni Dos noong 6 years old ako ay mas nagwapuhan ako sa kanya. I mean, he’s quite mysterious so he piqued my interest but after knowing his shitty personality, mas nagustuhan ko si Dos. Madali siyang pakisamahan, he’s friendly and charming.

“Well, you are attractive but you’re not my type. I’m into more well-mannered guy like your brother.” pagsasabi ko ng totoo and he looks so offended that I can’t stop myself from laughing. Inalis niya ang pagkakasandal ng kamay niya sa mesa at saka tumalikod kaya naman tumayo na ako nang diretso.

“Where are you going?” tanong ko.

“Let’s eat,” aniya.

“Eat?” Tumaas ang kilay ko at lumingon naman siya sa akin.

“Kain, ano pa bang ibig sabihin ng eat?” tanong niya, and for some nonsense reasonㅡnatawa ako at sumunod na sa kanya.

“Sabi ko nga kakain tayo, ililibre mo ba ako?”

“No, why would I? Am I your sugar daddy or something?” tanong niya bago buksan ang pinto ng office niya. Buong floor ay tahimik dahil bukod sa dalawang receptionist na nasa labas at ‘yong right-hand man slash secretary niya ay wala nang ibang tao rito.

“Dipende, gusto mo ba?” kaswal na tanong ko pabalik, dahilan para bigla siyang huminto sa paglalakad at tumama ang mukha ko sa likuran niya.

“That hurts! Why did you suddenly stop walking?” reklamo ko. Napatingin pa ako sa dalawang babae na nasa reception table dahil parang may sinabi ako na hindi dapat. They look so terrified, kulang na lang ay magtago sila kaya binalik ko ang tingin kay Uno.

Lumingon siya sa akin at nagtaas naman ako ng kilay habang nakahawak sa ilong ko. Awtomatikong pumikit ang isa kong mata nang pitikin niya ang noo ko at bahagyang ngumisi. Sumimangot na lamang ako at napatingin ulit dahil sa kakaibang reaksyon ng dalawang receptionist, kung kanina ay parang takot sila. Ngayon naman ay parang hindi sila makapaniwala na ewan. What’s with them? Their reactions are quite entertaining.

“Siegren, pahanda mo ‘yong kotse ko. Also, postpone my meeting with Mrs. Suarez.” utos ni Uno sa secretary niya bago magpatuloy ng lakad. Nagkibit-balikat na lamang ako at sumunod sa kanya.

Habang naglalakad kami sa lobby ay hindi ko maiwasang mailang, dapat siguro ay nagpalit muna ako ng uniform. I mean, I’m really attracting unwanted attention. Bukod sa naka-school uniform ako ay kasama ko pa ang presidente ng kumpanya na akala’y mo’y pinaglihi sa sama ng loob dahil sobrang seryoso. Hindi man lang siya ngumingiti sa mga empleyadong bumabati sa kanya, basta niya lang iyong nilalagpasan ng hindi tinitingan.

For a moment, I really find him intimidating. Kung hindi lang ako close sa kanya ay baka nanginginig na rin ako sa takot ngayon. Everyone seems to be walking on eggshells around him. Damn, the power he holds was no joke! Ngayon ko lang na-realize ‘yon since never ko pa siyang nakita na magtrabaho. Isa pa, hindi na siya nakatira sa bahay ng parents niya kaya madalang na lang kami magkita. Two months nga yata kaming hindi nagkita bago ang engagement party ni Dos.

“May nakita akong malapit na restaurant sa company niyo, bakit pa tayo lalayo?” tanong ko habang nasa byahe. I don’t even know where exactly are we going. Pina-postpone pa niya ang meeting niya para lang dito. Nilingon ko si Uno nang hindi siya sumagot at balak pa sanang ulitin ang tanong ko ngunit hindi ko nagawa nang makita kong dinilaan niya ang labi niya habang nagmamaneho. Just like that—biglang nag-flashback sa isip ko ang nangyari sa amin kagabi.

“Wait! As I thought, you’re too massive for my first time.” pigil ko nang masuot niya ang condom na binili niya sa convenience bago kami tumuloy rito sa hotel.

“What?!” gulat na tanong ni Uno na nakaposisyon na. Mariin kong kinagat ang kuko ko at umiwas ng tingin sa kanya.

“Sorry, this is my first time.” nahihiya kong sabi at nabigla nang bigla siyang bumagsak sa ibabaw ko. Ang ulo niya ay nasa leeg ko kaya medyo nakiliti ako noong nagsalita siya.

“Seriously, what’s wrong with you?” mahina niyang sabi, “Are you really a virgin?”

“Hey, what’s with that tone? I’m offended, parang hindi ka makapaniwala, ah!” Hinampas ko ang likod niya kaya naman bahagya niyang inangat ang katawan niya kaya nawala ang bigat niya. Tiningnan niya ako at marahang pinitik sa noo.

“Moron, sinisigurado ko lang. You’re first time should be with someone you love.” aniya, dahilan para mapangiti ako nang mapait.

“As if, tingin mo magagawa ko ‘to kay Dos? No way in hell. He’s going to be a married man soon.”

“Right.” tipid niyang sabi, and for some reason—he suddenly started sweating bullets, did I make him nervous? Well, I guess it’s only natural.

“I-Is too much burden to take my first time?” tanong ko nang bumangon ako pagtapos niyang maupo sa dulo ng kama at ipahinga ang dalawa niyang siko sa magkabilang hita niya.

“Wait, let me gather my thoughts.” aniya at tumango naman ako kahit hindi niya iyon nakikita since nakatalikod siya sa akin. I didn’t mean to burden him, I just wanted to forget his brother by doing something I don’t normally do. I guess I am being selfish but, I don’t want to stop. Paano ko sasabihin sa kanya na ang weird na ng pakiramdam ko? Parang may naiipon sa loob ko na gusto ko nang ma-release. My body’s getting hot.

Marahas akong napalunok at lumapit kay Uno para hawakan ang tattoo niya sa likuran, bahagya pa siyang napapitlag but he still let me continue to trace his tattoo as he spoke.

“Are you sure I can snatch away your first time, Kharris?”

“Mm, yeah.” sagot ko habang abalang ibinababa ang kamay ko, patuloy na tine-trace ang full back tattoo niya. Napahinto lang ako nang lingunin niya ako at pigilan ang kamay ko bago ako itulak pahiga ng kama at pumaibabaw siya sa akin.

“A-Are we doing it?” kinakabahang tanong ko ngunit ngumisi lang siya at hinalikan ako sa labi. He’s still hard, I can feel him between my thighs.

“It’s okay, take a deep breath.” aniya nang lumuhod siya sa ibaba ko at iposisyon ulit ang sarili niya. Marahan lang akong tumango at pinanuod kung paano niyang suklayin ang buhok niya at dilaan ang labi niya. Ugh! I can’t deny it but, he’s such a daddy. He’s smoking hot.

“I’ll put it in.” pagpapaalam niya sa akin. Marahas akong lumunok at huminga nang malalim para i-prepare ang sarili ko. 

“Nghh!” I closed my eyes tightly as I feel him enter inside me with one go. Sunod-sunod akong huminga nang malalim at pilit tiniis ang sakit.

“Shit! You’re so tight.” he groaned. His sweat began to drip down my lower stomach.

“You’re just too big.”

“Sorry, bear with it for a while.” ani Uno matapos niyang punasan ang luha ko kaya naman marahan kong minulat ang mga mata ko. I feel like something torn inside me, it hurts like hell but it’s bearable. I mean, this pain cannot be compared to my father’s beating.

“Are you okay?” tanong ni Uno at marahan naman akong tumango. Malalim siyang bumuntong hininga at tila nahihirapan, halatang gusto na niyang gumalaw pero hinihintay niyang makapag-adjust ako sa sakit.

“I’m okay, y-you can start moving.” nahihiya kong sabi nang hawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa pisngi ko. Bahagya siyang yumuko para halikan ako kaya naman hinalikan ko siya pabalik as he began thrusting slowly and deeper.

He was gentler than I initially thought.