Indebted 3

Natapos na akong sumayaw sa stage. Pagkalabas ko ng back stage nakita ko si tita na nakaabang. 

"Aalis na po ba tayo?" Tanong ko sa kanya nung nakalapit na ako. 

"Alam mo, hindi pa sapat yung kita natin kaya mas mabuting magpa-table ka." Nagulat ako sa sinabi niya. Okay lang naman sana eh pero baka mapunta ako sa mga grupo ng bastos. Malaking yung kikitain kung magpapa-table ka dahil minsan bibigyan ka nila ng malaking tip. Kailangan mo lang mag serve ng mga order nila pero meron rin namang nagsasamantalang mga manyakis.

"Pero kasi tita—" ayokong mag take ng risk. 

"Hindi mo naman ibebenta yung kaluluwa mo eh, kausapin mo lang yung mga nandun tapos yun na yun. Sundin mo lang yung gusto nila para bigyan ka ng malaking tip." Nagdalawang isip pa ako pero naisip ko rin na mas malaki yung kikitain namin pag papayag ako tsaka kailangan ko rin ng pera para sa requirements ko. Kumuha na ako ng table number.

"Number 4." Sambit ko pa sa numerong napili ko. Hinanap ko pa yung table four at saktong pag-angat ko, nasa table four na ako. But shit! Si Jimenez at yung barkada niya yung nasa table! Tumalikod na lang ako at nagdesisyong magback out pero napatigil ako. Ano na namang gulo yung dinala ko sa sarili ko? Bakit sa lahat ng paglilingkuran ko, siya pa! Ang malas ko talaga. Ipinanganak ba talaga akong malas o sadyang anak lang talaga ako ng malas?

"Wait, Rain?" Tumigil ako at nanatili sa iisang lugar yung mga paa ko pero hindi ako lumingon. Boses yun ni Ferrer... Theo Zach Ferrer, isa sa mga kabarkada ni Jimenez. Arghhhh! Ano nang gagawin ko? Tatakbo? O haharapin sila? Panaginip lang to, gumising ka Rain pero hindi eh mulat yung mga mata ko.

"Come here or else..." banta ni Jimenez sa akin na nagpabalik sa direkyon nila. Kinakabahan ako dahil alam na nila yung pinakakatago kong sikreto, ang pagiging entertainer ko. Tapos ngayon, nakita na nila akong halos n*******d na.

"What a small world Montreal. Sit." Utos niya sakin habang tinuro niya yung lap niya. Bakit don pa sa lap niya ako dapat umupo? Sa halip na sumunod ako sa utos niya ay nanatili pa rin akong nakatayo.

"Anong kailangan mo Jimenez?" Tanong ko naman nung magkaharap na kami, hindi ako umupo dahil masyado na siyang swerte kung ganun. Nakita ko pang nakangisi sila Theo at Four.

"So, you're doing service here." It's not a question, it's a statement. I just rolled my eyes. Nilibot niya pa yung tingin niya sa Club tsaka binalik yung tingin sakin, from head to toe na mas ikinakulo naman ng dugo ko. He look at me in disgust as if I am a whore...na parang ginusto ko rin ang trabaho kong ito.

I was here with no words.  He just smirked. Sa lahat ng ayokong makita ay yung smirk niya.

"Montreal,  the Ms. Two goody shoes, the perfect role model of the campus just works here. I can pay you double. Let's just have sex. Alam mo bang ikaw lang yung kaisa-isang babaeng niyaya kong makipag-sex? Every girls wants to be fucked by me. Curious lang ako kung gaano ka kagaling sa kama Montreal. Magaling ka sa Academics, siguro naman okay ka rin sa kama." Oh well, I'm not selling my flesh especially for him. Kung isa lang siguro ako sa every girl na sinasabi niya edi natuwa ako sa narinig ko. Kung iba lang ako di ko tatanggihan ang isang Jimenez, of course sinong tatanggi sa isang Winter Jimenez? 

"Sa pagkakaalam ko Jimenez malinis yung trabaho ko. Hindi ko binebenta yung kaluluwa ko. " He checked my wholeness for the second time.

"Malinis? Is it what you call sa trabahong halos n*******d ka na?"

"Pwede ba huwag mo akong pakialaman? Nangugulo ka na nga sa campus pati ba naman dito?" Sabi ko saka daliang umalis. Akala ko pipigilan niya ako but thanks God dahil pinabayaan niya lang akong umalis pero narinig ko pa rin siyang sumigaw. "See you tomorrow Ms.  Two goody shoes!"

30 minutes akong naghintay sa tita ko sa may isang room. Iniisip ko yung mga nangyari kanina.Paano kaya kung ipagkalat ni Jimenez yung tungkol sa trabaho ko? Paniguradong mawawalan ako ng scholarship at worst is maki-kick off ako sa school. May customer pa ata yung tita ko, yun yung specialty niya eh. Nung nakita ko siyang papalapit sa direksiyon ko, nakangiti siya. Nagtaka ako at kumunot yung noo ko. Anong nakain niya?

"Rain pumunta ka sa room 9." Utos niya sa akin. Room 9? Bakit daw?

"Po?"

"Sabi ko pumunta ka room 9 may naghihintay sayo dun. Malaking pera rin yung binigay kapalit ng serbisyo mo kaya wag mong tanggihan, nasa akin na yung pera dahil pumayag na ako." nanghina ako sa narinig ko. So binenta ng tita ko yung katawan ko sa di ko kakilalang tao? Anong klase siyang tao? Virgin pa ako at ayokong ibigay yun sa kahit na sino lang! Inalagaan ko yun ng ilang taon tas mawawala lang ng basta-basta.

"Pero tita, kasi ayokong ibi—" angal ko pa pero naputol rin.

"Naku! Huwag mo akong tanggihan! Wala na tayong pera, minsan lang may magbigay ng malaking halaga, minsan lang ako makakahawak ng 30,000 Rain." 

Umiyak na ako at nagmakaawa kay tita pero wala pa ring nangyari. Kaya niyang ibenta ang pagkatao ko ng ganuh-ganun na lang. 30,000? Kapalit ng pagkatao ko? Fuck this life! 

"Tita plea—" pagmamakaawa ko sa kanya.

"Sige na, kanina pa yun naghihintay." Tulak niya pa sa akin sa room 9. Sa huli wala rin lang akong nagawa. Ganito na siguro yung kapalaran ko. Pinunasan ko na lang yung luha ko at pumasok na lang sa sinasabing kwarto.

Sobrang nagulat ako, dahil si Jimenez yung nakita ko pagkapasok ko pa lang sa kwarto. 

"Ikaw?" Di ko makapaniwalang tanong. Siya yung nagbigay kay tita ng pera para makama lang ako? Great! Plus insert sarcasm. Ang swerte ko noh? Sobra! Matutuwa ba ako dahil partly kilala ko rin naman siya o maiinis dahil sa lahat ng lalaking magiging una ko, siya pa?

"Yes. I am. So let's go?" Tanong niya sakin nung nakalapit na siya sa akin. 

"Where are we going?" Tanong ko sa kanya habang sinusundan siya. Papalabas kasi kami ng bar.

"Anong akala mo sakin? Uto-uto para pumayag na lang ikama? Bahala ka di ako sasama sayo." nagulat na lang ako nung tumawa siya ng malakas, yung napakasakit sa tenga.

"I'm just joking Montreal. Promise,  I'll behave tonight.  I won't fuck you."

"Ikaw? You are not worth of trust. Bahala ka na sa buhay mo Jimenez, get lost! Tsaka hindi ako nabibili."

I walked away. Pinagtitripan na naman ako nung lalaking yun. Money can really be that powerful.

Vote

Comment

Support