His' PovI would have given the whole world to her long before if only I never did something stupid. Kung sana ay di ka lang tinakasan ang responsibilidad na magmahal at magpakatotoo sa tunay kong nararamdaman, kung sana ay di ko na lang dinaan sa biro at laro ang lahat, kung sana ay nagtino na ako noon pa, I would already have savored not just the world but the universe I never thought existing."Baby, ssssssh. Mommy's here Ash." I look at the both of them from afar and realized how lucky I was dahil sa kabila ng kagaguhan ko, mayroon akong masasabi kong akin lang hanggang matapos ang kailan pa man. Fudge the cheesiness but that was the hell truth.I tightened my gaze towards Montreal, never leaving a single part of her face to miss in my sight. College pa lang, mahal ko na siya kahit noong mga panahong di ko pa alam ang salitang yan. I love teasing her, underestimating the woman she is, arguing all the ideas the she has, those I called my life because I feel like
It's almost 8:00 in the evening pero andito pa rin ako sa Science laboratory. Inayos ko na yung mga libro ko nung namalayan kong may taong papasok kaya napaangat ako ng tingin. "Anong ginagawa mo dito Jimenez? Gabi na ah?" naiinis kong sabi sa kanya. Wala talagang oras na hindi ako naiinis sa pagmumukha ng lalaking ito. Wala na siyang ginawa kundi bwesitin ang buhay ko. We are the best enemies you can have for, grades, awards, fame, and everything. Masakit mang isipin pero lagi siyang lamang sa akin. I'm just the second's best while he is the first. Siya yung pangarap ng karamihan especially yung mga babaeng haliparot at maging bakla. Kilala ang mga Jimenez dahil makapangyarihan sila samantalang ako walang panama sa kanya, mahirap pa sa daga."Exactly! Gabi na nga Montreal. What do you think I want to?" nakita ko na naman yung smirk niya. Wala siyang kwentang lalaki. Wala siyang respeto sa mga babae dahil isa siyang dakilang babaero. He always fucked girls. Lahat kasi sila ay ginusto
Thanks God, sa wakas uwian na rin. Sermon na naman ng tita ko ang aabutin ko nito pag-uwi ko sa bahay. Wala na akong parents, tita ko na lang yung bumubuhay sa akin pero ewan ko ba kung talagang binubuhay niya ako dahil sa tingin ko, ako lang yung bumubuhay sa sarili ko. Arghhh! Malapit na akong makatapos sa kolehiyo so that means, mangangailangan na naman ako ng pera para sa school projects and tuition fee. I'm running as Magna cum laude as far as I'd remembered, lutang kasi yung isip ko ngayon dahil marami pa akong mas inaalala kesa sa grades ko. Mataas nga grades ko pero paano naman ako makakagraduate kung wala akong pambayad?Nasa pintuan palang ako pero naaamoy ko na yung mga alak at sigarilyo. Hindi na ako magtataka pa dahil sanay na ako sa ganitong klaseng iksena. Ang salubungin ako ng ingay, panunumbat tsaka sermon ng Tita ko. Mas magugulat pa nga siguro ako kung tahimik at matiwasay pag uwi ko.Pagkapasok ko, nakita ko na siyang may kahalikan pero ibang lalaki na naman. Nand
I hate you! I hate you! I hate you! Pinuno ko yung bond paper ng I hate you dahil sa inis ko kanina sa Jimenez na yun. Tinalo na naman niya ako sa debate kanina! Oo na! Siya na yung matalino! Pero kailangan ba naman ipamukha sa akin yun na talo ako?! May letter kasi akong na receive kanina sa locker ko and guess what is it all about?Do you want sex without using condoms? My pleasure. That would be fun! I also hate using condoms. Laters baby. -only yours, JimenezOur debate was all about RH bill so it's about contraceptive pills and condoms issues. I don't prefer all those stuffs while he prefers it for birth control. But I know gusto niya lang talaga akong kalabanin! Lahat ng ayaw ko ay sinasang-ayunan niya at lahat ng sinasang ayunan ko eh ayaw niya. Great! Naghahanap lang talaga siya ng gulo at para na rin inisin at bwesitin ako.Pinunit ko na yung papel saka tinapon sa basurahan. Break time ko ngayon kaya naisip kong pumunta na lang sa may c.r at doon ko lang ibuhos yung inis ko s
Natapos na akong sumayaw sa stage. Pagkalabas ko ng back stage nakita ko si tita na nakaabang. "Aalis na po ba tayo?" Tanong ko sa kanya nung nakalapit na ako. "Alam mo, hindi pa sapat yung kita natin kaya mas mabuting magpa-table ka." Nagulat ako sa sinabi niya. Okay lang naman sana eh pero baka mapunta ako sa mga grupo ng bastos. Malaking yung kikitain kung magpapa-table ka dahil minsan bibigyan ka nila ng malaking tip. Kailangan mo lang mag serve ng mga order nila pero meron rin namang nagsasamantalang mga manyakis."Pero kasi tita—" ayokong mag take ng risk. "Hindi mo naman ibebenta yung kaluluwa mo eh, kausapin mo lang yung mga nandun tapos yun na yun. Sundin mo lang yung gusto nila para bigyan ka ng malaking tip." Nagdalawang isip pa ako pero naisip ko rin na mas malaki yung kikitain namin pag papayag ako tsaka kailangan ko rin ng pera para sa requirements ko. Kumuha na ako ng table number."Number 4." Sambit ko pa sa numerong napili ko. Hinanap ko pa yung table four at sakto
"Rain Montreal.""Rain Montreal.""Rain Montreal."Pang ilang ulit kong narinig yung pangalan ko na binanggit ng isang gago na papunta sa direksyon na kinaroroonan ko. Hindi ko na lamang iyon pinansin dahil alam kong isang asungot lang ang may boses na ganyan. Simula nung tumuntong ako sa unibersidad na ito ay memoryado ko na ang itsura ng lalaking yun at maging boses nito ay kilalang-kilala ko na. Patuloy lang ako sa paghahalungkot ng gamit ko mula sa locker ko at nag-aalalang baka male-late na ako sa next class ko. "Ms. President."Hindi ko pa rin siya pinapansin dahil paniguradong mangugulo lamang siya. Wala yang ginawa kundi ang bwesitin ako. Nang sinara ko na yung locker ko ay naramdaman ko nang papalapit na ang hakbang niya sa likuran ko. "Babe." and this time ay nasa likuran ko na nga siya. Ramdam ko ang hininga niya sa may bandang leeg ko at ang pagdami ng mga labi niya rin doon na nagbigay naman sa akin ng kakaibang boltahe. Yuck! Mandiri nga ako sa pinag-iisip ko. Mul
Dominique Winter Jimenez... ang lalaking kinasusuklaman ko buong buhay ko dito sa unibersidad.Napapansin kong mukhang napakaseryoso niya this past few days. Sa aaminin ko o hindi mas mamabutihin ko pang hindi siya magseryoso. And take note, it's been two days na hindi ko siya nakikita simula nung last encounter namin sa loob ng C.R. I didn't miss him sadyang naninibago lang talaga ako sa kanya. Sabi nila busy lang daw masyado sa studies niya, pero kailangan ba talaga niyang umabsent para don?Magkaklase kami sa ilang subjects at pati ron wala siya. "Aray." Sigaw ko nung matamaan ako ng bola. Shit! Sa sobrang kakaisip ko napadaan na pala ako sa basketball gym kung saan madalas nagpapractice si Jimenez. Paminsan-minsan dumadalaw ako dito para makita ko yung crush ko. Siyempre tao lang rin naman ako, patunay na hindi ako abnormal at marunong ring humanga. Nakita kong papalapit si Fajardo sa direksyon ko. Siya yung vice captain ng basketball at siya rin yung taong gusto ko. Kahit magka
Summer Choice. Yan yung kasalukuyan kong binabasa ngayon. Umuupo lang ako sa may bench ng school ground. Nakakainis na nakakaiyak kasi yung story. They do have the not so happy ending na story. Okay na sana yung lahat pero huli na rin naman kasi para sa kanilang dalawa. Nakakainis yung bidang lalaki. My attention was focused on the book I'm presently reading when a black car suddenly caught my attention. It's Jake's car. Maya-maya pa bumaba na siya. Three days siyang absent at ngayon lang siya pumasok ulit. Napansin kong naka-jersey lang siya dala yung bag niya. He was heading in my way then stopped in my front tsaka siya umupo sa katapat na bench kaya magkaharap na kami. He looked at me for a moment as I looked at him too. I was the first who give up and looked away."Missed me?" he leaned on the table and his one hand at his mouth na tila ba may iniisip. Ngumisi siya ng nakakaloko nung tumingin ulit ako sa kabuuan ng mukha niya. Hazel eyes and a proud nose ever. "You wished." Sab