Share
WAKAS
Kaugnay na kabanata
Isabella Flores Author's Note:
Maraming salamat po sa lahat ng mga sumuporta ng nobelang ito! Nawa'y nagustuhan niyo po ang buong kuwento at huwag pong mahihiya na mag iwan ng komento dahil natutuwa ako sa tuwing nakakabasa ng mga opinyon mula sainyo. Wala na pong susunod na kabanata. Hayaan na po nating makapagpahinga ang ating mga bida dahil masyado rin akong naging malupit sa kanila. Katunayan, kamuntikan ng maiba iyong wakas at mapunta sa trahedya iyong nobela. Mabuti na lang nakapag muni-muni pa ako at napagtantong masyado ng kawawa ang ating mga bida kung may papatayin akong isa sa kanila.Ayon lang, gusto ko lang naman ibahagi iyon sainyo dahil nanakit ang ulo ko kaiisip kung paano wawakasan ito, hehe. Muli, salamat po sainyong lahat! Suportahan niyo rin po ang iba kong storya at mga paparating pa. Hanggang sa muli!
Isabella Flores SIMULA
Agosto 2003 Isang pamilyar na ihip ng hangin ang sumalubong sa babaeng kababa lamang ng bus. Bitbit ang isang maleta, maingat niya itong ipinuwesto sa gilid niya habang inililibot ang tingin sa plaza. Puno ng makukulay na banderitas ang itaas. Maingay ang paligid dahil sa rami ng tao at nakadagdag pa sa ingay ang mga musiko na pumaparada sa gitna ng kalsada. " Mama, piyesta po ngayon dito? " Napatingin ang babae sa batang lalaking kumapit sa kamay niya. " Ang daming tao sa kalsada. Paano mo natin mahahanap si Papa? " Nakangiting tumango ang babae sa tanong ng kaniyang anak. " Tiyak naman na hahanapin rin tayo ng ama mo. Sa ngayon, tapusin muna natin ang parada para makatawid tayo sa kabilang kalsada. " Tumango ang batang lalaki saka ibinalik ang tingin sa harap. Sa rami ng tao sa harapan nila, wala siyang masyadong maaninag sa mga pumaparada. Sinubukan niyang tumingkayad upang silipin ang dahilan ng sigawan ng mga tao pero bigo pa rin siyang makita ang mga banda ng musiko at mga d
Isabella Flores KABANATA 01
Hulyo 21, 1996" Isabella, pinatatawag ka ni Madame Leticia. " Napatigil sa paglalampaso ng sahig ang dalagang nag ngangalang Isabella nang lapitan siya ng Mayordoma. " Bilisan mo ang kilos. Mamaya mo na 'yan tapusin. "" Sige po, susunod na 'ko. " Itinabi ni Isabella ang basahan at timba na naglalaman ng tubig na kaniyang ginamit sa paglalampaso ng sahig sa balkonahe ng mansyon. Pumasok si Isabella sa loob at tumungo sa kusina para hugasan ang kaniyang kamay. Nakakita siya ng goma sa lababo na batid niya'y galing sa isang tali ng sitaw na binili kaninang umaga sa bayan. Ginamit niya ito upang itali ang mahaba at paalon-alon niyang buhok na kanina pa sumasagabal sa paglilinis niya. " Isabella, pinatatawag ka ni Madame sa kuwarto niya. Bilisan mo raw. " Napalingon si Isabella sa likuran nang marinig ang boses ng kasambahay na si Frida. Bakas sa mukha ng babae ang pag-aalala at pagkabalisa. " Mainit na naman ang ulo kaya ihanda mo na ang sarili mo. Tiyak na sa'yo ibubuhos 'yon."isang
Isabella Flores KABANATA 02
Alas-dos na ng madaling araw, ngunit hindi pa rin magawang makatulog ni Isabella sa dami ng pumapasok sa isip niya. Maingat siyang bumangon at bumaba mula sa kaniyang kama. Mahimbing ng natutulog ang dalawang kasambahay na kasama ni Isabella sa kuwarto kaya dahan-dahan siyang kumilos palabas ng kuwarto nila. Tanging liwanag lamang mula sa labas ang nagbibigay ng ilaw sa madilim na pasilyong nilalakaran ni Isabella. Malaki at bilog na bilog ang buwan ngayon, tumatagos ang liwanag nito mula sa salaming bintana papasok sa loob ng mansyon dahilan para marating ni Isabella ang kusina nang walang kahit na anong nagagawang ingay. Kumuha siya ng baso at pinuno ito ng tubig upang ito'y kaniyang dire-diretsong inumin. " Hindi ka makatulog? " halos mapatalon si Isabella sa kinatatayuan niya nang marinig ang boses ni Catriona mula sa likuran niya. Nilingon ito ni isabella at nakitang may hawak itong baso na may kalahating laman na gatas. " K-Kanina ka pa rito? " tanong ni Isabella ngunit tinaa
Isabella Flores KABANATA 03
" Ang gutong gawin ni Don Bustamente ay ibigay sainyo ang unica hija niya bilang kabayaran sa utang niya. Catriona ang ngalang ng dalaga, bente sais anyos, " hayag ni Leonardo, edad apatnapu at ang kanang kamay ni Maximo Castellano. " Nakiusap siya na bigyan niyo pa siya ng isang taon para magbayad. Nagmakaawa rin siya na huwag kuhanin ang bahay niya dahil iyon na lang ang ari-arian na mayroon sila ng pamilya niya. Wala na itong trabaho dahil nasesante na siya sa unibersidad na pinapasukan niya at hindi na rin niya magamit ang pagiging abogado dahil kliyente na mismo ang umiiwas sa kaniya. " Ibinaba ni Maximo ang binabasang dyaryo sa mesa bago alisin ang suot na salamin sa mata para tignan si Leonardo. " Hindi niya gustong mawalan ng ari-arian pero gagawin niyang pambayad utang ang anak niya? " Tumango ito at inilapag ang isang papel sa mesa. " Gumawa siya ng kasulatan na kapag hindi niya pa nabayaran ang sampung milyon sa loob ng isang taon, maaari niyo siyang taanggalan ng karapat
Isabella Flores KABANATA 04
Hindi maipinta ang hitsura ni Isabella habang sinusukatan siya sa baywang ni Sarina—ang babaeng nakatalagang gumawa ng trahe de boda at barong ng dalawang taong nakatakdang ikasal sa darating na linggo. " Ang liit ng baywang niyo, Señorita. 24-inch lang? Size na ng hita ko 'to. " Makuwelang wika ni Sarina habang inililista ang sukat ng baywang ni Isabella sa dala nitong kuwaderno. Nahihiyang ngumiti si Isabella, hindi sigurado kung dapat bang tignan ito bilang pagpuri gayong ang dahilan ng liit ng baywang niya ay dahil isa hanggang dalawang beses lang siya kung kumain sa isang araw. Minsan patago pa dahil sa buong araw ay puro utos ang naririnig niya mula sa madrasta. Pasimpleng dinaanan ng tingin ni Isabella ang sopa kung saan naroroon si Maximo, kasama ang kanang kamay nito na si Leonardo na nakatayo sa likuran nito. Abala si Maximo sa pagtingin ng larawan ng mga modelo na may suot na barong. Nagbabakasakali na may magustuhang estilo at hindi na magpatahi ng bago. Saglit itong
Isabella Flores KABANATA 05
" Wala ito..." sagot ni Isabella matapos alisin ang tingin kay Maximo. " Nakuha ko lang siya dahil sa kagaslawan ng kilos ko. " Hindi alam ni Maximo kung dapat ba niyang paniwalaan ang sinagot ng dalaga gayong nagsisimula na namang lumikot ang mga mata nito. " Sinabi mo kanina na nakahanda kang mag trabaho dito sa mansyon, " ani Maximo, " Maalam ka sa gawaing bahay? " Nakahanda ng sumagot si Isabella nang maalala ang ginagampanan niyang kasinungalingan. Wala siyang magawa kundi ang mag-isip agad ng ibang idadahilan. " M-Marami sa kasambahay namin sa mansyon ang kinailangang tanggalin ni Papà dahil sa kakulangan ng ipapasuweldo sa kanila. D-Dahil na rin sa kakulangan ng tao, natuto akong kumilos kaya maaasahan niyo ako na magagawa ko ng maayos ang trabaho ko. " " At doon mo nakuha ang mga galos mo? " wala sa sariling tumango si Isabella sa tanong nito. Bumalik si Maximo sa pagkakasandal sa upuan saka kinuha ang tasa niya." Kung ganoon tama lang talaga ang desisyon ko na tanggihan
Isabella Flores KABANATA 06
Sa bawat buka ng bibig ni Don Hector, masusi itong binabasa ni Maximo. Hindi niya dinig kung ano ang pinag-uusapan nila Leonardo dahil may kalayuan ang puwesto nila kung saan nakaparada ang kotseng sinasakyan niya. " A-Ang akala ko kasi ay bukas pa ang kasal. Linggo na pala ngayon? " Napakamot si Don Hector sa ulo, naghahanap nang kapani-paniwalang idadahilan. " Pasensya na at nalito ako sa petsa. Hindi ko alam na ngayong araw pala iyon. " Napatango si Leonardo saka inayos ang kaniyang salamin sa mata. " Sayang naman kung ganoon. Inaasahan pa naman kayo ng mga Castellano. " Tila may kuminang sa mata ni Don Hector nang marinig ang sinabi nito. " Talaga? Hinanap ako ng mga Castellano? " " Hindi niyo man lang ba muna tatanungin kung kumusta ang anak niyo? " tanong ni Leonardo na naging rason upang magising si Don Hector. Nawala ang aliwalas sa mukha nito at sinadyang palitang ng lungkot ang mga mata. " Sa katunayan, kaya rin ako bumalik rito sa sa casino ay dahil sa kaniya. Ginagawa
Pinakabagong kabanata
