KABANATA 46.1

"Willing naman akong magbuntis ng kambal—"

Naitikom ko ang mga labi ko noong sumama na naman ang titig niya at mukhang ayaw na akong magsalita pa.

"Don't you get or understand everything?" tila sumusuko ngunit naiinis pa rin na tanong niya.

Napakurap ako at hindi maintindihan ang reaksyon niya. Akala ko ba gusto niya akong kunin ulit? Bakit naman nagagalit na naman siya?

Marahas siyang huminga muli at kita ko na ang galit sa mga mata niya "Pumayag akong iwan mo hindi para magpabuntis ka sa iba, Heaven. Now tell me, how can I accept that?!" hindi niya mapigilang sigaw.

May kalakasan niyang tinapon ang mga hawak na baso ng kwek kwek at inis na nasabunot ang buhok niya.

Hindi ko siya makapaniwalang tinignan. Hindi ko lubos maisip na ganoon ang iniisip niya. Sa tingin ba niya ay kaya ko talagang gawin iyon?

Parang hindi naman niya deserve maging tatay ng anak ko kung ganito na ang ugali niya. Naiwan yata sa mga kabute ang maayos niyang pag-iisip. Inaasahan ko pa naman ay maiintindihan niy