Chapter 14

ISANG malalim na buntong hininga na muna ang pinakawalan ni Taphney nang huminto sa tapat ng mansyon ang sinasakyan niyang taxi. Tiningnan niya ang kabuuan ng kanilang bahay. Wala ang ilan sa mga kasambahay na karaniwang naglilinis sa bakuran kapag ganitong oras. Masyadong tahimik ang lugar, hindi tuloy alam ng dalaga kung okay lang ba ang mga taong naiwan sa bahay nila. Hindi niya rin alam kung bababa na ba siya o babalik nalang ulit sa building ni Ashton. Hindi siya nagpaalam sa binata. Kaya naman nandoon pa rin ang takot o kaba sa dibdib niya na baka anong isipin ng binata sa ginawa niyang pag-alis nang walang pasabi.

“Ma’am tama po ba ang bahay na hinintuan ko?”

Agad na lumingon si Taphney sa matandang driver nang marinig ang tanong nito. Ilang segundo na muna siyang nag-isip bago kumuha ng pambayad para sa pamasahe niya sa wallet niya sa bulsa. Hindi na siya nagdala ng bag kanina noong sinama siya ni Ashton papunta sa opisina nito. Tanging wallet niya lang na naglalaman ng ilang