บทที่ 112 : ขายตัวแลกบัตรจับมือ

"เอ่านี่! จัดทรงซะ ตบ ๆ ตบ ๆ "

"แบบ.. ฉันขอโทษนะ ฉันพลาดเองแหละที่ลืมเรื่องนี้ไป มันมีบัตรจับมือที่ต้องน้ำมาแสดงตรงทางเข้าเทศกาลด้วยนี่นา"

องค์หญิงพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อปิดบังอำพรางอารมณ์ทางเพศที่จู่ ๆ ก็ครุกรุ่นขึ้น โชคดีแค่ไหนที่น่มน๊มดิจิตอลของเธอถูกผ่าออกไปแล้ว เจฟเฟอร์ก็เลยไม่รู้ว่าหญิงสูงศักดิ์อย่างเธอเกือบจะขย้ำปล้ำเขาไปแล้วเมื่อตะกี้

.

"อ่ะ.. อืม.. ขอบคุณครับ ว่าแต่ไอ้บัตรที่ว่ามันเป็นยังไง มันมีขายที่ไหน ถ้าแทรกแถวไม่ได้เราก็แค่เก็บมุกนั่นไปเปลี่ยนเป็นเงิน แล้วก็เอาไปซื้อทีหลังก็ได้ไม่เห็นยากตรงไหน"

.

"คุณเจฟ.. แฮ่ม..ม..ม เสียง ๆ "

.

"อ๊อ.. ย่ะ.. ไม่เห็นจะยากตรงไหน! หล่อนก็คิดมากไปเอง! เช๊อะ!"

.

เห็นทีไรมีอันต้องอมยิ้มทุกทีนาตาชาเอื้อมมือไปดึงนั่นดึงนี่ให้เข้าที่เข้าทาง พลางฉุดมือจิฟฟานี่ให้เดินห่างออกมาจากบันไดหน่อยนึง แล้วอธิบายต่อ

.

"มันไม่ง่ายอย่างงั้นสิคะคุณเจฟ มันไม่เหมือนบัตรคอนเสิร์ตทั่วไปหรอกนะ ต่อให้มีเป็นรอบ ๆ หมดแล้วหมดเลยเหมือนกันก็เถอะ แต่บัตรจับมือในงานเทศกาล "Kobetsu Akushu Kai" น่ะ มันจะแนบมาพร้อมกับ "ซองถุงยาง" "

.

"ห๊ะ! ถุงยาง! ถุงยางอนามัยปลอกใส่จู๋อ่ะนะ?"

.

"ใช่ค่ะ! ท่านพ่อกำหนดให้ขายเป็น Gift Set ข้างในซองถุงยางหนึ่งห่อจะประกอบด้วยถุงยางขนาดมาตรฐาน 49 , 52 , 56 มม. แล้วแต่ราคา ฉีกซองออกมาในนั้นจะมีรูปของท่านพ่อชูสองนิ้วน่ารักสดใส แล้วก็บัตรจับมือของชิ้นสำคัญที่เรากำลังตามหากันอยู่ "

"ตะวันโด่งป่านนี้ฉันว่าต่อให้เรามีเงินกองเท่าภูเขาก็หาซื้อไม่ได้หรอกค่ะ ของน่าจะขายหมดเกลี้ยงไปแล้ว เสียใจด้วยนะจิฟฟานี่แต่เธอคงต้องหาไอเดียใหม่แล้วล่ะ"

.

ปวดขมับเนื้อสมองเต้นตุบ ๆ หนังศีรษะขยุ้มผงรังแคร่วงโรย กระเทยปลอมคิดหนักมาก หล่อนดึงเซลล์ประสาทขึ้นมาจากง่ามตีนประเมินผลบรูณาการร่วมกัน เพื่อท้ายที่สุดแล้วจะได้สารภาพออกไปตรง ๆ ว่าคิดไม่ออก การมองหาตัวช่วยจึงน่าจะเป็นทางออกเดียวภายใต้สถานการณ์เช่นนี้

.

"ชิ! อกอีแป้นจะแตก! เดี๊ยนว่าเรากลับไปหาราเชลกับแคลดีกว่า"

"ถ้าเป็นพวกนั้นยังไงก็ต้องช่วยองค์หญิงแน่ งานของพวกเราสำคัญกว่ายาอลาลัสเปี้ยนส์สูตรแคปซูลตั้งเยอะ มีเบอร์ไหมเดี๋ยวเดี๊ยนจัดการเอง"

.

สาวเจ้ามุ่ยหน้ามองบนใส่ เธอชำเลืองสายตาซ้ายทีขวาทีมองหาวัตถุพยาน หวังนำมาประกอบคำอธิบายให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

.

"ของแบบนั้นไม่มีหรอกจิฟฟานี่! ไหนนะอยู่ไหนนะ? จำได้ว่าอยู่แถวนี้ก็มีสถานีนี่นา? อ๊อ! เจอล่ะ!"

"เอาเป็นว่าเธอรอฉันอยู่ที่นี่แป๊บนึงนะเดี๋ยวฉันกลับมา ขอแวะไปหาราเชลที่ร้านดูก่อน"

.

โลกข้างบนไม่มีประตูโดเรม่อนให้ใช้เหมือนโลกอันเดอร์กราวน์ ประกอบกับอลาลัสเองก็ไม่มีโทรศัพท์ นาตาชาก็เลยต้องใช้สองเท้าวิ่งตื๋อข้ามฟากถนนไปยังสถานีขนส่งระบบท่อที่ใกล้ที่สุด เธอจัดแจงใส่พิกัดที่ต้องการลงไป ชั่วเสี้ยวอึดใจร่างบางทั้งร่างก็พุ่งพรวดขึ้นไปตามแนวท่อลอยฟ้าราวกับจรวด กระสวยมนุษย์ดังกล่าวทะยานออกไปพร้อมกับความหวังว่าจะได้บัตรจับมือ 2 ใบกลับมา

.

.

เจฟเฟอร์ในลุคกระเทยแดกกระทิงแดงก็เลยได้แต่เดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย เขาดูสาว ๆ ดูตูด ดูนม แล้วก็ต้องสะดุ้ง เพราะดันกลายเป็นตนเองที่โดนจ้องกลับ

.

"แม่งความแตกแล้วเหรอวะ ดูออกแล้วเหรอว่ากูเป็นตุ๊ด?"

เขาคิด หาทางออกไม่ได้ก็เลยเอียงข้างให้แม่งเลย เอาให้เห็นนมใหญ่ ๆ ดีด ๆ เด้ง ๆ แล้วก็ยิ้มให้แหย ๆ โชคดีมากที่สตรีพวกนี้ยังคงใส่ใจอยู่กับการต่อแถว ไม่งั้นพวกเธอคงพุ่งออกมาตีฉิ่งใส่เขาคาขั้นบันไดไปแล้ว

.

"ฮู่ววว.. น่ากลัวชะมัด เราไม่ชอบเป็นฝ่ายรับซะด้วยสิ ไม่งั้นนะจะฟาดให้ท้องไม่มีพ่อกันทุกคนเลย!"

แค่คิดควยก็แข็งรู้สึกตัวทันพอดีก็เลยรีบนั่งลง เอาขาไขว่ห้างพาดทับควยเอาไว้ป้องกันการโด่

.

แต่โคตรแม่มเอ๊ย! สายตาสาว ๆ ดันมองตามกันเป็นพรวน ชะนีพวกนี้แม่งมีเซ็นเซอร์ติดอยู่ที่ขนตารึไงก็ไม่ทราบ แค่ผ้ายืดตรงเป้ากางเกงนูนขึ้นหน่อยเดียวปฏิกิริยานี่เร็วยิ่งกว่าฮายีน่าหิวซากศพ แถวทั้งแถวหยุดนิ่งไปชั่วขณะจิต จิฟฟานี่หน้าซีดกลืนน้ำลายฝืดคอ หล่อนทำได้เพียงผายมือสะบัดพึบพับพลางกระซิบกระซาบไปว่า "ไปสิ.. ชิ้ววว!.. ไป.. ไป.. เดินต่อไป.. ไปสิ.. ไป.. ชิ้ววว!.. ชิ้ววว!"

.

"โอ้แม่สาวน้อยองค์หญิงหนอองค์หญิง รีบกลับมาเถอะผมไม่เหลือมุกจะรับมือกลุ่มหญิงหื่นเอ็นเนจี้พวกนี้แล้วนะ จะเดินหนีก็ไม่ได้เกิดผมทนไม่ไหวขึ้นมาชักควยฟาดปากพวกหล่อนไปทีละคนสองคน อันนี้ผมไม่รู้ด้วยนะ"

.

.

15 นาทีผ่านไป

เรดี้ผู้สูงศักดิ์ที่ถูกตัดนมทิ้งก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งพร้อมกับข่าวร้าย เธอช้าเกินไป ราเชลกับแคลไปใช้สิทธิ์จับมือกันมาตั้งแต่ตอนตี 4 นั่นเท่ากับว่าตอนนี้บัตรของพวกเธอได้ถูกใช้ไปแล้ว กลายเป็นการคว้าน้ำเหลวอย่างยิ่งยวด แผนการพังพินาศย่อยยับ นาทีนี้อย่าว่าแต่สืบเรื่องแร่ Pussy Recon ที่เป็นปริศนาเลย ลำพังแค่่จะขึ้นไปร่วมงานเทศกาลจับมือบนศาลเจ้าพวกเขายังไม่มีปัญญา

.

ความเครียดลงกระเพาะกะเทาะไปถึงเงาะตรงพวงไข่ ความวิตกกังวลดังกล่าวไม่ต้องบอกก็รู้ว่าองค์หญิงไม่ได้พูดเล่น

.

"เอาไงต่อดีคุณเจฟ? เราจะขึ้นไปหาเบาะแสจากงานเทศกาล "Kobetsu Akushu Kai" ได้ยังไง?"

.

กระเทยควายลูบคางครุ่นคิด นัยต์ตาคมจ้องเขม็งสลับกันไปมาระหว่างปิ่นปักผมหอยมุก กับแถวของพลเมืองที่ต่อกันขึ้นไปยาวเหยียด แต่ละคนดูมีน้ำอดน้ำทนกันเหลือเชื่อ สวนทางกับคนที่เดินลงมาที่ต่างก็ยิ้มแป้นลั้ลลามีความสุข จิฟฟานี่มอง 3 สิ่งนี้วนไปวนมาอยู่ในหัวหลายรอบ จนกระทั่งโพล่งคำถามบางอย่างออกไป

.

"ปกติบัตรจับมือราคาเท่าไหร่ครับ?"

.

"350 - 400 เหรียญ แต่ถึงตอนนี้น่าจะอัพขึ้นไปถึง 3 ล้านกว่า!"

.

"บ้า! พูดเป็นเล่นน่ะองค์หญิงผมซีเรียสนะ!"

.

"จริงค่ะอัตราเงินเฟ้อที่นี่คิดดอกเป็นวินาที ที่คุยกันอยู่นี่ก็ 3 ล้าน 2,000 ได้แล้วมั้งคะ ลืมไปได้เลยค่ะคุณเจฟหากคุณคิดจะถามหา "บัตรผี" ราคามันแรงมากแม้แต่ฉันเองก็จ่ายให้ไม่ไหว"

.

ริมฝีปากห่อเข้าหากันเป่าลมหายใจพรู สถานการณ์ดูไม่ดีเลยอะไร ๆ ก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด หงุดหงิดก็หงุดหงิดเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วเหี้ยอะไร แม่งแอ็คติ้งต่อไปไม่ไหวแล้วเว่ย เจฟเฟอร์หัวเสียหนักมาก

.

"สัด! พ่อท่านมันวิเศษวิโสอะไรนักหนา! แกเคยใช้มือเปล่าชักว่าวให้พระเจ้ามารึไง? ถึงมีค่ามากมายขนาดนั้น?"

.

"คุณเจฟ!!!"

.

"อ่ะ.. เอิ่ม.. ม.. ม"

"โทษ ๆ ๆ โทษทีอารมณ์ขึ้นน่ะ เอางี้! เผอิญผมคิดได้อีกอย่างหนึ่งช่วยอะไรผมอย่างสิองค์หญิง?"

.

"อะไรคะว่ามาเลย?"

.

"ช่วยพาผมไปที่เปล่ียว ๆ ที เอาที่ ๆ ใกล้กับที่นี่มากที่สุดนะ"

.

นาตาชาเริ่มเอะใจเธอยื่นใบหน้ามาที่ข้างหูของเจฟเฟอร์ พลันป้องมือขึ้นสอบถาม

.

"คุณจะปล้นเหรอ? อย่าคิดทำเชียวนะ! ห้ามทำอะไรผสกนิกรของฉันเป็นอันขาด พวกผู้ชายก็ถูกพี่ไนฟ์จับไปทรมานขนาดนั้นแล้วแท้ ๆ คุณยังใจร้ายซ้ำเติมกันได้ลงคออีกเหรอ ไ่ม่! ฉันไม่ยอม! เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่ยอม!"

กระซิบกระซาบขมุบขมิบ

.

สายลับหนุ่มจึงดึงตัวเองออกมา เขาจัดแจงวิกผมให้เข้าที่ตะปบมือใส่นมปลอมบีบเค้นแล้วก็ลูบไล้ลงมาเท้าสะเอวโพสต์ท่า

.

.

"ไม่หรอกไม่ต้องเป็นห่วงเลยเพราะสิ่งที่ผมคิดจะทำคือการ "ขายตัว" แลกบัตรจับมือต่างหาก! ท่านคิดว่าผู้ชายอย่างผมมีมูลค่าถึง 3 ล้าน 2 พันกับอีก 5 ร้อยเหรียญไหมล่ะ?"