เข่าอ่อนหมดแรงจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ในท่าโก่งโค้งกองก้นคริสโซนเซหัวสักหัวคลอนไปกับปั้นจั่นนรกที่กระแทกหีเธอไม่จบไม่สิ้น ใบหน้าอ่อนเยาว์ผงกหงึกหงัก ปลายคางเชิดขึ้นเป็นพัก ๆ สลับกับการแผดเสียงกรีดร้อง
.
"เงยหน้าขึ้นมาจะก้มอะไรนักหนาเล่า มันเย็ดไม่ถนัดเฟ้ย!"
เจฟเฟอร์เอ็ดใส่
.
ในขณะที่ดวงตาคู่สวยกำลังมองเห็นภาพในมุมกลับหัว เรียวขาทรงงามที่ครีสเคยภาคภูมิใจนักหนาดันเซถลาไม่ต่างจากคนเมา มันคงมาถึงขีดจำกัดแล้ว เพราะดูเหมือนว่าจะทรุดตัวลงเรื่อย ๆ ระหว่างถูกซอยไปหลายชุด ซ้ำร้ายยังมีเลือดสด ๆ กระเซ็นรดลงมาเพิ่ม
.
"ฮือ ๆ ๆ ฮือ ๆ ๆ ที่รักขา โอ๊ยยย! อื้อออ! ตอนเป็นเม็นครีสยังไม่เลือดเท่านี้เลย จะฆ่ากันให้ตายคาอวัยวะเพศเลยรึไงคะ~"
.
"โอ๊ยยย! อ่าาา~ อร๊ายยย!"
.
สาวน้อย Ai อ่อนแรงจนไม่เหลือแรงจะสนทนา หน้าท้องเธอแทบจะโน้มลงมาชนกับหัวเข่าตัวเองอยู่รอมร่อ แม้แต่เนินนมอูมเล็กก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ผลจากแรงกระแทกอันผ่าวร้อนทำให้พวกมันไหลหลากมาออรวมกันบริเวณหัวนม เตรียมจะหยดติ๋ง ๆ หล่นลงไปสู่หมู่มวลแมลงวันที่แหงนคอรอดู Live สด การผสมพันธุ์ของมวลมนุษย์โลก
.
โดนแยงหีมาแล้วกี่ทีโปรดดูดี ๆ ที่คราบความชื้น แอ่งน้ำเจิ่งนองอยู่แทบฝ่าเท้าแล้ว ณ ตอนนี้ แต่นั่นก็ยังไม่พอ! เจฟเฟอร์ต้องการน้ำปริมาณมากกว่านี้เพื่อเอาไปจัดการกับเจ้าแซนดี้ เขาก็เลยปล่อยลำควยให้ทำงานต่อไป
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!"
.
ทว่าเมื่อดูจากการขบกรามแน่นกับสีหน้าที่โคตรจะมันส์แล้ว ดูท่าเจฟเฟอร์คงจะให้ความสำคัญกับการสังวาสสาว AI สองตนนี้มากกว่า เพราะนานเข้าองศาการโก่งโค้งของคริสก็มีแต่จะเพิ่มระดับ ตูดเธองอนแผ่อ่าซ่ายั่วลำควยแถมยังกระทุกตอดตุ๊บ ๆ ทุก ๆ เสี้ยววินาทีที่เอ็นอุ่นกระทบโดนเลยก็ว่าได้
.
คริสน้อยไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป เธอห้ามร่างกายของตัวเองไม่อยู่ มันเสียวสะท้านไปทั่วทุกจุดราวกับพวกมันไม่ใช่อวัยวะของตัวเธอเอง โดยเฉพาะช่วงขาที่ตอนนี้จะยืนให้มั่นคงยังทำแทบไม่ได้ ในมุมมองแบบกลับหัว ภาพต่อมาที่เด็กสาวเห็นก็คือต้นขาหนาล่ำของเจฟเฟอร์ ที่ก้าวเข้ามาประชิดเบียดเสียดกับตูดเธอจนไม่เหลือที่ว่างให้ยืนในสังคม เธอเซไปทางไหนเขาก้าวเข้ามาตาม กระซวกเยื่อพรหมจรรย์จากทางด้านหลังจนเรียวขาคู่งามพับลู่เข้าหากันบ้าง บางจังหวะก็ถ่างออกห่าง ตามแต่เจฟเฟอร์จะกรุณาปราณี
.
เธอเหนื่อยที่จะร้องแล้วจึงเลือกที่จะเม้มปากเอาไว้ น้ำตาที่เคยรินไหลก็ปล่อยมันไปเพราะเขาไม่มีวันหยุด สาวน้อยลุคพลอยชมพูก็เลยหันมาแสดงออกทางสีหน้า ซึ่งแววตาหมวยของเธอก็สว่างโพลงขึ้นแทบจะทันที หลังจากได้เห็นเงาตะคุ่มของท่อนเอ็นดำขลับของฝ่ายชายเป็นครั้งแรก!
.
"ยะ.. ใหญ่จัง!"
.
"อะ.. ไอ้นั่นน่ะเหรอ ที่ที่รักเอาแหย่เข้ามาในน้องสาวเราจนเลือดออก.. ก.. ก"
.
"อุ๊ย!.. อื้อ!.. อุ๊ยยย! ไม่นะ.. อุ๊บ!.. อุ๊ยยย!"
.
"อดทนไว้คริส! กลั้นเอาไว้! เราจะไม่ครางอีกแล้ว เราต้องไม่แสดงออกให้ที่รักรู้ว่าเราเจ็บ เผื่อเขาจะหันมาสนใจเป็นห่วงเป็นใยเราบ้าง อุ๊บ! ซีดดดดด.. อุ๊บบบ! อื้อ! อุ๊บ!!!"
.
"แล้วนั่นอะไรน่ะไอ้กลม ๆ ที่ห้อยโตงเตงติดอยู่กับไอ้นั่น.. อี๋น่าเกลียดจัง! เปรอะเลือดเราเต็มไปหมดเลยด้วย.."
.
โถแม่เด็กน้อยผู้ไม่ประสาโลกเธอก็ยังเป็นเธอ คริสไม่รู้จักด้วยซ้ำว่านั่นคือพวงอัณฑะ ก็แหงล่ะในเมื่อเธอเป็น Ai กึ่งโฮโลแกรมนี่น่าอะไรที่ไม่ได้โปรแกรมเอาไว้หล่อนจะไปรู้ได้ไงล่ะบัดโถ่! ด้วยความบริสุทธิ์ใสซื่อของเธอ เธอยังแอบคิดไปว่าชุดเครื่องเพศของเจฟเฟอร์คือสัตว์ประหลาดที่กำลังสูบเลือดเธอไปกินเป็นอาหารเช้าเสียด้วยซ้ำ
.
"แล้วถ้าเราทำแบบนี้กับที่รักล่ะ เขาจะหยุดยัดไอ้นั่นใส่น้องสาวเราไหมนะ.."
.
ระหว่างวิ่งวนอยู่ในภวังค์ความคิดตัวเองนั้น ดวงตาก็จับจ้องพวงอัณฑะคู่ของฝ่ายชายไว้ตลอด จังหวะที่มันแกว่งไกวไปมาตามโมเมนตั้มของลำควย คริสนี่รับรู้ได้เลยว่าเจ้านี่เองก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เธอเจ็บ หล่อนจึงตัดสินใจเอื้อมมือข้างที่ว่างลอดผ่านลำตัวของตัวเอง ก่อนจะคว้าหมับเข้ากับพวงไข่ของเจฟเฟอร์ ต่อด้วยการคลึงเขี่ยมันด้วยปลายนิ้วราวกับเป็นของเล่นเด็ก
.
"อุ๊ยยย! เสียววว! ทำอะไรของเธอน่ะนังเด็กบ้า!"
เจฟเฟอร์ตะโกนซะลั่น พลางชะงักงันไปช่วงเวลาหนึ่ง
.
"ได้ผลแฮะ!"
หญิงสาวคิดในใจ พลางหันมาตอบด้วยท่ากวางเหลียวหลัง
.
"อื้อ.. อืมมม.. ก็ไม่ทำอะไรหรอกค่ะ คริสแค่ต้องการสะกิดให้ที่รักพักบ้าง คริสเจ็บมากเลยนะคะคริสยังซิง คริสเพิ่งเคยเอากับผู้ชายครั้งแรก ที่รักช่วยเบากับคริสหน่อยได้ไหม.. คะ~!"
.
"อุ๊บ!!!"
.
"อะ อ่ะ อ่า อ่า อร๊ายยยย อร๊ายยยยยย! อย่าค่ะ อย่า! ครีสไม่ไหวแล้วนะค่ะที่รัก ครีสเม้มปากต่อไปไม่ไหวแล้ว มันเจ็บเหลือเกินค่ะ เจ็บ! เจ็บ! อร๊ายยยยย! ทำไมมันถึงแรงขึ้นกว่าเก่าล่ะคะ อร๊ายยยยยยย! อื้อออออ! อ่ะ อ่า อ่า อ่า อ่า อ่า!"
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!"
.
หัวสักหัวคลอนอีกเป็นรอบที่แปดแสน แต่ต่างจากเดิมหน่อยตรงที่หนนี้คริสแม่งหมดแรงแล้วจริง ๆ ขาทั้งสองข้างของเธอทรุดฮวบลงจนกลายเป็นพับเพียบ เต้านมเธอชุ่มโชกไปด้วยเม็ดเหงื่อ ในขณะที่เรียวหน้าหวาน ๆ ก็มีแต่ผมเผ้าอันเปียกชุ่มเกาะเกรอะกรังเต็มไปหมด
.
ความซุกซนของฝ่ามือคือสิ่งที่พลาดมหันต์ เจฟเฟอร์ปล่อยให้คริสลูบไข่อยู่แบบนั้นเพราะเขาแม่งโคตรจะชอบ มันคือช็อตเหนือความคาดหมายไม่คิดไม่ฝันว่า Ai น้องใหม่จะมีพัฒนาการได้เร็วขนาดนี้ ควยที่แข็งและใหญ่มาก ๆ อยู่แล้วก็เลยอัพไซด์ขึ้นไปอีก ความพออกพอใจทำให้เจฟเฟอร์กลับมีพลังวังชา ผนวกกับการที่มีหีซิง ๆ ปักคาควยอยู่ตรงหน้าเจ้าตัวก็เลยต้องรีบลองของ
"อ่าาาาา! เยสสสสส! Godddddd! อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าา อ่าาาา Holy Shit!!!"
"ซีดดดดดด.. ขอบใจมากนะอีหนู มึงนี่มันของดีชะมัด ยืนขึ้นดิ! หรืออยากให้จับกดเย็ดกลางอากาศ!"
.
"ยะ.. ยืนไม่ไหวแล้วค่ะที่รัก ครีสเหนื่อยเหลือเกิน"
.
"ยืน! อย่าลีลา!"
.
"อื้อ.. ฮึบ! โอ๊ย!"
"ไม่ได้อ่ะค่ะเจ็บช่องคลอดไปหมดเลย ที่รักแวะไปเอากับพี่ Emily ก่อนได้ไหม ครีสขอพักสักนาทีสองนาทีก็ยังดี ที่รักไม่รู้สึกเหรอคะว่าเอากันช็อตเมื่อกี้น้องสาวคริสเขาฉีกแล้ว.. ฮือ ฮือ เจ็บจังเลยว่าจะไม่ครางแล้วนะ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวอยู่ดี ฮือ ฮือ หึ ๆ ฮือ ฮือ"
.
เจฟเฟอร์ลองก้มลงมองดูถึงได้พบว่าที่คริสบอกนั้นเป็นความจริง เขาสังเกตเห็นฟองฟอด ๆ จากน้ำเงี่่ยนผุดออกมาจากหลุมหี และขณะที่ชักควยออกเมือกหล่อลื่นกับเลือดเยิ้ม ๆ ก็ย้อยติดปลายควยออกมาเลย พร้อมกันนั้นร่างเปลือยเปล่าขนาดมินิของ Ai วัย 14 ก็ดีดสะบัดกระตุกพับ ๆ คว่ำหน้าลงต่อหน้าต่อตาเขา
.
"เวรเอ๊ย! พักก่อนก็ได้วะ กูยังไม่มีวี่แววว่าจะแตกเลยเนี่ยะ"
"Emily ไปดูน้องซิ! เอาต่ออีกสัก 5 นาทีพอไหวเปล่า?"
.
"ค่ะ Honey รอฉันสักครู่"
หล่อนทำตามคำสั่งแต่โดยดี แม้จะไม่โดนเอาสักทีแต่ลึก ๆ แล้วพี่สาวคนนี้ก็เป็นห่วงน้องมากกว่าสิ่งใด Emily รีบเคลื่อนตัวขึ้นไปส่วนบน ตรงบริเวณใบหน้าของน้องสาวที่ปัจจุบันกำลังนอนคว่ำอยู่ เธอค่อย ๆ ช้อนตัวคริสขึ้นพลางใช้มือลูบไล้ไรผมด้วยความอ่อนโยนหวังให้น้องผ่อนคลาย
.
"เป็นไงบ้างคะน้อง.. เพลียมากเลยเหรอ?"
.
คริสเชยคางขึ้นสบตาคนถาม พลันใช้สองมือค้ำพื้นอากาศเอาไว้
.
"แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ พี่ Emily คริสเจ็บจิ๋มมากเลยค่ะ เท่านี้คริสก็เสียซิงแล้วใช่ไหม? ถ้าครีสเป็นเมียเขาแล้วที่รักเขาจะหยุดทำใช่ไหมคะพี่.. ครีสอยากเลิกแล้ว เซ็กส์นั้นช่างเจ็บปวดเหลือเกินค่ะ แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ แค๊ก ๆ ๆ "
.
นิ้วเรียวงามกรีดกรายลงที่ขอบตาเพื่อเช็ดคราบน้ำตาให้ Emilyไม่รู้จะตอบน้องยังไง ก็เลยได้แต่โน้มตัวลงไปจุมพิตลงที่หน้าผาก
.
"น้องพักก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่จะบอกเขาให้เองนะไม่ต้องห่วง.."
.
"อะ.. อืม ขอบคุณมากนะคะพี่"
.
.
แต่ทว่ายังไม่ทันที่ Emily จะละสายตาออกจาคริสเลย เจ้าตัวยังไม่ทันที่จะลุกขึ้นยืนเลยด้วยซ้ำ เจฟเฟอร์กลับชิงลงมือก่อนเขาไม่ต้องการให้อารมณ์เงี่ยนของตัวเองขาดตอน แล้วก็ยังรู้สึกสนุกกับการมีเพศสัมพันธ์กับคนที่อายุต่างกันเกินกว่า 10 ปี อย่างครีสเอามาก ๆ
.
สายลับหนุ่มจึงเลือกที่จะปรับองศาการคลี่ตัวของเลนส์ในม่านตาดู เพราะอย่างที่พวกเรารู้ ๆ กันว่า Ai ทั้งสองนางนี้เกิดขึ้นจากการฉายภาพออกจากตาของเจฟเฟอร์ เพราะฉะนั้นถ้าเขาหมุนปรับมุมนิดหน่อยแล้วล่ะก็..
.
"แกร็กกก ๆ ๆ "
.
ร่างของ Ai ทุกตัวที่เรียกออกมาก็น่าจะ.. เอิ่ม.. ม.. ม ลอยขึ้นเองได้! (มั้ง!?)
.
"อะไรกันคะเนี่ยะ! พี่ Emily ช่วยคริสด้วย! ทำไมจู่ ๆ ตัวคริสถึงเบาหวิวแบบนี้ล่ะ ไม่นะอย่าเพิ่ง! อย่าเพิ่งสอดเข้ามาค่ะที่รัก!"
.
คริสอุทานด้วยความหวาดกลัว เธอยังพักไม่หายเหนื่อยเลย แต่จะให้ทำไงได้ในเมื่อเจฟเฟอร์คือเจ้าชีวิต เขาจะทำอะไรกับเธอก็ได้แม้กระทั่งทำให้ความสูงของบั้นท้ายเธอสูงพอดีกันกับระดับควยของเขา ก็ยังเป็นแค่เรื่องหมู ๆ
.
"หมดเวลา! มามะเด็กดีมาเอาตูดกันต่อให้เสร็จดีกว่า!"
.
"ฮึบ!"
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "
.
กระชับฝ่ามือโอบเข้ากับขอบสะโพก ชายหนุ่มยังคงย่ำยีเด็กสาวต่อไปตราบใดที่เขายังไม่เสร็จ
.
ในขณะที่ฟากฝั่งของคริสเองก็มีพัฒนาการขึ้นเล็กน้อย เมื่อพี่สาว Emily เจตนายื่นเอวมาให้เธอกอดเอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้หน้าทิ่มหัวปักพื้น มิหนำซ้ำพี่เขายังซุกซนด้วยการกุมมือเธอแล้วก็เลื่อนขึ้นไปเคล้าคลึงกับเต้านมอันอวบอวมของแก ซึ่งแม่เจ้าโว๊ย! มันใหญ่ยิ่งกว่าเนินเขาน้อย ๆ ของคริสมากกว่า 3 เท่า! พลางกระซิบกระซาบกับ Ai รุ่นน้องไปว่า..
.
"พี่เห็นน้องถูกเอามาตั้งหลายตอนแล้ว ตอนหน้าน้องอยากลองเย็ดพี่ดูไหมล่ะ?!"
.
"อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่า อ่าาา ได้หรอคะพี่ Emily อ๊าาาาา อ่า อ่า อ่า คริสเย็ดกับพี่ได้จริง ๆ เหรอคะ? อื้อออ อือออ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าาา อ่าาา "
.
"แบบนี้หมายความว่า คริสจะได้เป็นผัวบ้างใช่ไหมคะ? ห๊าาาา ใช่ไหมค่ะพี่! อ๊าาาา อ่าาาา พี่จ๋าาาา อู้ววววว อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าาาา"
.
"ก็ทำนองนั้น.. พี่ก็เงี่ยนเป็นเหมือนกันนี่นา"
.
"ซูดดดดดดดด! สุดยอดเลย! คริสรอให้ถึงตอนต่อไปไม่ไหวแล้ว อ๊าาาา~!"
ไฟล์ข้อมูลหลั่งไหลเข้ามาเป็นสายน้ำ สายลับฝึกงานยืนเกร็งตัวสั่นสะท้านเพื่อแยกแยะแกมวิเคราะห์ ความที่ในตรอกหัวมุมถนนไร้เงาผู้คนก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือ กระบวนการดังกล่าวได้ตัดขาดเบอร์แบโต้ออกจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง เปลือกตาเขากะพริบขึ้นลงถี่รัว กล้ามเนื้อผิวหน้ากระตุกกึกกัก สะบัดเป็นพัก ๆ จนมีลักษณะคล้ายกับร่างทรงที่กำลังโดนผีสิง.ไม่มีใครสักคนที่จะช่วยเขาได้ ภาพและเสียงถาโถมลงมาจากดาวเทียมด้วยอัตราเร็วที่มากกว่าเนต 8G ถึง 8,000 เมกะบิต มันเร็วเกินกว่าที่คนธรรมดาจะรับไหว หนังหัวสะดุ้ง เซลล์ประสาทแตกระแหง แกนสมองถ่ายโอนข้อมูลลงมายังม่านตา ก่อนที่ภาพสถานที่และเวลาจะปรากฏออกมาให้เห็นในหน้าจอมุมมองบุคคลที่หนึ่ง."เบาหน่อยแคท.. เบาหน่อย อ๊ากกก.. ก.. ก.. เส้นเลือดในสมองฉันจะแตกแล้ว!"เบอร์แบโต้บ่นอุบในใจเขายังคงกัดกรามแน่น พยายามกวาดสายตาหาจุดพิรุธทั้งหลายแหล่ ว่ามียานพาหนะลำไหนบ้างที่ผิดสังเกต.แต่จนแล้วจนรอดให้ตายเถอะ! เจ้าตัวกลับหาไม่เจอเลยสักคัน ข้อมูลจากดาวเทียมบ่งชี้ว่าพาหนะที่จดทะเบียน วิ่งเข้าออกตรงตามเวลาเป๊ะ ยานทุกลำรถทุกคัน ว่ิงตามเส้นทางที่ขออนุญาตกับกรมการ
อุปมาดั่งแบกภูเขาเข้าไปในครก ศพของปิเก้อืดน้ำหรืออย่างไร เหตุไฉนถึงได้กดน้ำหนักใส่ไหล่ของเบอร์แบโต้จนแทบทรุดถึงเพียงนี้ หุ่นล่ำเนื้อตัวดำขลับของเขาถึงกับโซซัดโซเซ ปลายเท้ากวัดแกว่งย่ำไปกับแอ่งเลือดที่เจิ่งนองพื้นอย่างมั่วซั่วทิศทาง พลันผลักบานประตูออกมาจากห้องโถง ที่ใช้เป็นที่จัดงานกาล่าดินเนอร์ได้สำเร็จ."ฮึบ!!!"."ฮู่ววว.. หนักฉิบหาย ช่วยกันหน่อยสิพี่ปิเก้ ไม่งั้นคนอ่านเขาจะจำเราไม่ได้นะ"."อย่าว่าแต่คนอ่านเลย ขนาดไอ้ไร้ท์เตอร์คนแต่งมันยังแว๊ปกลับไปอ่านเรื่องของเราใหม่ เพราะมันทิ้งเราไปนานจนประติดประต่อเรื่องราวไม่ถูก ทุเรศชะมัด"."เพราะงั้นเราต้องไม่ยอมแพ้โว่ยพี่ พวกเราต้องสู้เพื่อศักดิ์ศรีของตัวประกอบ เราจะให้พี่เจฟเฟอร์เด่นหลาอยู่ในหน้ากระดาษเพียงคนเดียวไม่ได้ ถึงเวลาของพวกเราบ้างแล้ว อย่างน้อยถัดจากย่อหน้านี้ไป ก็คือเรื่องราวของผมล้วน ๆ "."ห่ะ ๆ ๆ , ห่า ๆ ๆ , ห่า ๆ ๆ".คนบ้าอะไรพูดได้แม้กระทั่งกับศพ ปิเก้ไม่มีแม้แต่ปฏิกิริยาตอบสนองใด ๆ เขาถูกวางร่างอันไร้วิญญารลงบนสนามหญ้าหน้าอาคารเกิดเหตุ ต่อจากนั้นเบอร์แบโต้ก็เรียกฟังก์ชั่นในหน้าจอมุมมองบุคคลที่หนึ่ง (First - person) ออ
คุณคิดว่า "ความรัก" คืออะไร บางคนว่าความรักคือการให้ บางคนว่าความรักคือสิ่งสวยงาม บ้างก็ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่ได้ทุกที่เกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ผู้หญิงหรือผู้ชาย จะชายกับชาย หรือว่าจะหญิงกับหญิง หรือแม้แต่ความรักที่มีต่อสัตว์ หึ ๆ ขอพูดตรง ๆ จากใจจริงตรงนี้เลยครับว่า "ความเงี่ยน" ก็เช่นกัน.แล้วคนที่น่าจะเข้าใจสิ่งนี้ดีที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นเจฟเฟอร์ เคยได้ยินแต่คำว่ากล้วยหักมุก มาวันนี้เขาเข้าใจแล้วว่าอาการ "จู๋หำกุด" นั้นเป็นยังไง เริ่มจากวินาทีแรกที่พวกมันเริ่มโหยหากันและกัน เสียงครางแบบลากยาวตื๊ด ๆ เมื่อครู่อยู่ห่างจากเขาไปทางขวามือราว 30 เมตร มันเป็นเสียงของซอมบี้โรบอทตัวเมีย ที่โดนจับแหกขาฉีกเป็นตัว V แล้วก็ถูกจับทุ่มลงกับพื้น!.ในชั่วขณะจิตนางถูกซอมบี้เพศผู้มากกว่า 10 ตัวรุมขย้ำ! ตัวที่ไวสุดสัปทานพื้นที่ตรงกลางโดยการเล่นงานที่ร่องหี เจฟเฟอร์เห็นกับตาตัวเองถึงแท่งควยสีเงินแพลตตินั่ม อันเงางามวาววับ ชักออกมาทีเรียกได้ว่าเรืองแสงขาวโอโม่ ไฮโซผิดกับชิ้นส่วนของตัวอื่นลิบลับ ดูท่ามันคงจะเป็นโรบอทผู้มีอันจะกินกระมัง เพราะจังหวะที่มันเสียบเข้าใส่โพรงหีตัวเมียไปน
ตอนแรกก็นึกว่าตัวเองนั้น "ฝันเปียก" แต่พอนึกได้ว่าตนเองเป็นผู้หญิงเลยคิดว่าคงจะ "ฝันไป" องค์หญิงนาตาชาคลึงฝ่ามือลงบนหน้าผากตัวเองทันที หลังจากคลับคล้ายว่าก่อนหน้านี้เหมือนมีอะไรร้อน ๆ พุ่งเข้ามาเสียบ."อูยยย~ นี่ไงเปียกจริง ๆ ด้วยใครว่าเราฝัน เหงื่อเต็มหัวไปหมดเลยเนี่ยะว่าแต่เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เราควรจะอยู่ที่ห้องโถงในงานกาล่าดินเนอร์ไม่ใช่เหรอ?".หงายฝ่ามือขึ้นดูพลางเช็ดเม็ดเหงื่อใสแจ๋วเข้ากับชายเสื้อปื้ด ๆ."เสื้อผ้าเราก็ไม่ใช่ชุดนี้ เราต้องแต่งตัวมิดชิดกว่านี้สิ อะไรกันนี่แฟชั่นหรือเข่งใส่เงาะเป็นลงเป็นรูไปหมดเลย!?".หญิงสาวผู้มีดวงหน้าคล้าย เทลเลอร์ สวิฟต์ ตกอยู่ในอาการที่สับสนเป็นอย่างหนัก ดูเหมือนว่าเธอจะจำเหตุการณ์อนาจารที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้เลยสักอย่าง ซิลิโคลนดิจิตอลในหน้าอกแฟบลงจนลดไซต์จาก D - 38 เหลือคัพ B - 32 กลีบหีที่เคยอ้ากว้างก็หุบกระชับรัดติ้วเป็นหอยแครง ที่ตะแคงตัวอยู่ในตลับ แม้แต่เลือดก็ยังหยุดไหลแผลฉกรรจ์ที่ถูกซอมบี้โรบอทฝากไว้ ตกสะเก็ดแห้งอย่างฉับไว ทั้งที่คนทำเป็นใครเจ้าหล่อนก็ยังไม่รู้."เอ.. แล้วอีหรอบนี้เราจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ ไม่มีอุปกรณ์ให้ติดต่อ
"นี่อย่าบอกนะว่าพวกแกทำสิ่งเหล่านี้กับฉันมาตลอด!".ดวงตาถมึงทึงเบิกโพลงกว้าง หลังจากได้เห็นกับตาตัวเองว่าพวกโรบอทมันคิดอะไรกับเธอ ก้อนความคิดบุ๋ง ๆ ที่ลอยผุดออกมาจากหัวหุ่นยนต์กำลังเล่าทุกสิ่งทุกอย่างแทนเจ้านายของมันที่แน่นิ่งเป็นเศษเหล็ก ไล่เรียงมาตั้งแต่ประวัติความเป็นมา การได้อยู่เป็นส่วนหนึ่งกับครอบครัวมนุษย์ก่อนช่วงสงครามจนกระทั่งถูกนำมาทิ้ง แล้วก็นำมาสู่ชีวิตอันแสนยากลำบากบนกองขยะ.ให้ตายเถอะ! ถ้าไม่ใช่สารคดีวงเวียนชีวิต ก็คือรายการสกู๊ปชีวิต ของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 ดี ๆ นี่เอง มันชวนให้อยากจะฆ่าตัวตาย ทั้งที่ไม่ได้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเลยด้วยซ้ำ จนกระทั่งภาพฉายในก้อนความคิดดำเนินไปถึงตอนที่พวกมันพบกับเธอ องค์หญิงถึงเริ่มนึกออกว่าเธอไม่ได้มาทอดผ้าป่าจะไปมีเมตตากับพวกมันไปทำไม."ดูสิ่งที่มันทำกับเราสิ มันแอบแสกนเรือนร่างเรา อย่างกับเห็นเราเป็นสิ่งของ"."เสื้อผ้าที่สู้อุตส่าห์ใส่มาปกปิดได้ก็แค่ฝุ่น มันเล็งซิลิโคลนดิจิตอลของเราไว้ตั้งแต่แรกเลยเหรอเนี่ยะ น่าอายที่สุด"หล่อนพูดพลางเอื้อมมือลงไปคว้าเอาเศษผ้ามากดห้ามเลือดบริเวณหน้าอก ด้วยกระแสเวลาที่ผันผ่าน ยิ่งภาพในก้อนความ
หน้าอกจุกเสียดแน่นท้องหายใจก็ไม่ค่อยจะออก อย่าว่าแต่การเค้นพลังลมปราณจากอวัยวะสืบพันธุ์เลย โดนสิบล้อทับทั้งคันอยู่แบบนี้แม้แต่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด เขาเจ็บแค่ไหนนาตาชาเจ็บกว่า เขาดิ้นทุรนทุรายนาตาชาชักเกร็งจะเป็นจะตายเหมือนจะขาดใจตายอยู่รอน ๆ.ร่างกายเธอกำลังขาดเลือด อาการที่เห็นคือสภาวะช็อคอันเกิดจากการมีปัญหาที่ระดับความดันโลหิต เมื่อรวมเข้ากับน้ำหนักตัวที่กดทับลงมาของโรบอทซอมบี้แล้วไซร้ อะไรต่อมิอะไรจึงดำเนินไปในแง่ลบ เธอได้ตายจริง ๆ แน่หากบุรุษหนุ่มผู้จมอยู่ใต้ดอกยางไม่ตระหง่านออกมาช่วย."อั๊ก.. อ๊ะ.. อั๊ก.. ก.. ก.. ฮึบ! ดีนะที่แขนยังพอขยับได้อยู่".เจฟเฟอร์พยายามอย่างสุดกำลังรวบรวมพลังไว้ที่ปลายนิ้ว เรียกได้ว่าเค้นออกมาทุกหยดจะลมตดหรือติ่งเล็บตีน ขอแค่เปลี่ยนเป็น Energy ได้เขาไม่เกี่ยง หน้าจอในมุมมองบุคคลที่หนึ่งมองเห็นเคอร์เซอร์วิ่งติ๊ก ๆ ๆ พลันล็อคเป้าหมายไว้ที่โรบอทซอมบี้ตัวที่กำลังง้างกงเล็บ เตรียมจะฟาดฟันใส่องค์หญิง."งับ!"."โอ๊ย! ไอ้เหี๊ยะเอ๊ย! ขากู! ยิ่งเพิ่งต่อมาใหม่ ๆ อยู่ พวกมึงก็ให้เวลากูหน่อยเป็นไร อ๊ากกก! เจ็บ ๆ เจ็บโว๊ย! อูยยย~!".โดยไม่ทันระวังตัว เพราะในระห