8Yrony's POV"Oh, kuya? Hindi ka pa matutulog?" Napasulyap ako kay Janica nang lumabas siya sa kusina. Napasulyap tuloy ako sa kusina at hinintay ang paglabas din ni Zay, pero wala siya."Where's Zay?" Takang tanong ko."Naghuhugas ng pinggan. Sinabi ko nga na ako na ang maghuhugas, pero mapilit. Nag-usap na raw kayo sabi niya," sambit niya sabay sulyap sa bukana ng kusina. "Did you already told her about that?" Mahinang dugtong niya, parang takot na marinig siya ni Zay.Umiling ako at tumayo."Call Kyle, and we'll talk about that," I said quickly, and I went upstairs to my room.I waited for them in the room, and after a while, they knocked on my door. Pareho silang nagtataka kung bakit ko sila pinatawag. I put the ziplock with Zay's hair on my side table. They looked down there and seemed to understand what I meant."Bring it tomorrow with you two and give it to Dr. Hernandez. Tell him that no one should know about this," I said to them seriously.Tumango si Janica, pero nakita ko
9"Don't fvcking do that again!" Sambit nito habang tinatanggal ang apron niya at nailagay na niya ang pang-agahan namin sa lamesa.Siya na rin ang kumuha ng dalawang kape na tinimpla ko sa lamesa namin dahil takot na akong tumayo at baka tutuhanin nga niyang itali ulit ako."Mas grabe pa roon ang paghalik mo sa'kin noon sa bar nakalimutan mo na ba? Bakit feeling inosente ka? Yung paghalik mo sa'kin pinasok mo ang dila mo sa—""Talagang gusto mong itali kita?!" Bulyaw nito.Tuluyan ko nang tinikom ang bibig ko. Hindi ko alam kung bakit ganito ako. Hindi ako mahilig mang-asar, pero pagdating sa kanya, gustong-gusto ko siyang asarin. Gusto ko siyang makitang nakangiti, pero gustong-gusto ko naman kapag naiinis at naiirita siya sa mga sinasabi ko. Gustong-gusto ko kung paano niya pinipigilan ang pagngiti niya.Tahimik siya pagkatapos non habang kumakain, habang ako ay pasulyap-sulyap sa kanya. Kunot ang noo nito habang kumakain na para bang inis siya sa kinakain niya. Hanggang sa sumulya
10Naramdaman ko ang paglakbay ng kamay niya sa balat ko. Subrang lunod ako sa biglaan niyang pag-angkin sa labi ko at naramdaman ko ang panghihina, hanggang sa maramdaman ko ang buhangin sa paa ko. Hindi ko alam kung paano niya nagawang dalhin ako sa mas mababaw na parte ng dagat, pero wala ako sa sarili para alamin pa iyon.Ang nasa isip lang sa ngayon ay ang labi niya at kung gaano siya kagaling humalik.Inanagkin niya ang labi ko at hindi iyon pinakawalan. Ang dila niya ay naglalakbay sa loob ng labi ko. Napadaing ako sa kakaibang naramdaman ko. Hindi ako marunong, pero sinabayan ko ang bawat galaw ng labi niya, nagbabakasakali na masuklian ang ginagawa niyang sarap sa labi ko.Hawak niya pa rin ang bewang ko kahit na nakatayo na ako at pilit pa rin na nilalapit kahit na subra-subra naman na ang lapit naming dalawa.Yrony's POVI shouldn't be doing this. I should stop myself, but I can't because I know that I'm so thirsty to kiss her. I was so thirsty for her lips that when we wer
11Yrony's POV"I thought you were going to be there for 2 to 3 days? I hope you come with us if you plan to come back here right away so you can talk to Dr. Hernandez yourself." Janica entered my office. I just finished a meeting, and almost nothing came to mind. Busy ako ngayon at ang dami kong dapat tapusin, ang dami kong dapat permahan, but here I am staring at my phone. I can't believe the last thing Zay said. Iyon lang ang nasa isip ko mula pa kanina."Akala mo naman masarap ang labi mo! Ampangit kaya ng lasa! Ang baho rin ng hininga mo!" That's what she said. It was a while ago, and I finished my first meeting today, but I can't get it out of my mind.I still have the next meeting an hour from now, and I even need to review some of the work for the meeting we need to have, but I can't get that out of my mind. How could she say that to me? I don't know if she said that just to annoy me or so I can't get her out of my mind, but if she is, then congratulations, Azaylie, you succe
12Azaylie's POVGabi na nang maisipan kong lumabas para magpahangin. Bored na bored na ako. Wala akong mapagdiskitahan. Ayos pa nga noong nandito siya dahil talagang nalilibang ako. Nalilibang akong asarin siya. Napailing ako sa naisip. Pati nga sa kusina ayaw akong pagalawin ni Manang Kuring. Alam kaya niyang kinidnap ako? Kidnap? Kidnap pa ba 'to? Para namang nagbubuhay prinsesa na ako. Hindi ako pinagtatrabaho at hindi man lang ako nakatali."Bago sana siya umalis sinigurado niya na kahit sigarilyo man lang meron ako," sambit ko habang tinutungo ang inupuan naming duyan ni Yro.Gabi na, pero hindi ako makatulog kaya naisipan kong magpalipas muna ng oras dito.Naging dahan-dahan ang paglalakad ko nang makitang may chopper sa hindi kalayuan. Dinig na dinig ko ang ingay galing roon. Unti-unting sumilay ang ngiti sa labi ko sa pag-aakalang si Yro iyon dahil sa wakas bumalik siya agad, pero nang lagpasan ako ni Manong Edgar na nakatayo kanina sa labas ng bahay para salubungin ang taon
13Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. Hindi ako makapaniwala na nagagawa ko iyong sabihin lahat. Nakangiti ako at hindi na natanggal ang ngiti sa labi ko.Wala naman sigurong masama kung sabihin at aminin ko na medyo nagkakagusto na ako sa kanya hindi ba? Hindi ko alam kung paano, pero pakiramdam ko gusto ko na siya. O masyado bang mabilis na aminin ko iyon sa sarili ko at baka mali lang ako at wala lang akong mapagdiskitahan? Ewan ko.Binalik ko na ang phone ni Manang Kuring at saka bumalik agad sa kwarto ni Yrony. Napasinghan ako dahil amoy na amoy ko ang amoy niya sa bawat sulok ng kwarto niya, mas lalo ko tuloy siyang namiss."Baliw na ba ako?" Wala sa sariling sambit ko.Napatitig ako sa kisame. Kahit kailan, hindi pa ako nakaramdam ng ganito, pero hindi ako tanga at inosente para hindi maramdamang nagugustuhan ko siya. 'Yung pang-aasar ko sa kanya. 'Yung subrang gaan ng pakiramdam ko kapag nandyan siya at yung pakiramdam na parang ligtas ako kapag nandiyan siya. Hindi ko alam
14Yrony's POVWe both stared at the result of the two DNA test. I sighed and put the paper down after reading it and conforming to the result. I don't know what to feel. I would have been happy because, finally, we already saw the lost granddaughter of Don Alvarez, and we can now fulfill the promise that was made from our lolo, but instead of being happy, my chest feels heavy.Negative siya sa tumayong ama niya at positive naman siya sa DNA nila ni Don Alvarez. She is Affeya Alvarez."Positive. She is really the daughter of Tita Greta," Janica said softly katulad ko ay nagulat, pero napangiti rin kalaunan, hindi gaya ko na nanatiling seryoso."What's your plan now?" I glanced at dad when he asked me that, na para bang ako ang dapat na mag desisyon ngayon.Hindi agad ako nakapagsalita."We need to inform Zay about this, Kuya. She might be surprised by everything that will happen in her life because she is not just an ordinary girl now. She is the only heir of Don Alvarez," Janica said
15Pakiramdam ko wala akong karapatang magsalita nang malaman kong mama at papa pala iyon nila Yrony. Pwede kayang magkulong na lang ako sa kwarto? Pakiramdam ko kasi may kailangan silanh pag-usapan na hindi dapat ako kasali.Si Yrony at Denver ay kamukha ng papa nila, habang si Janica naman ay kuhang-kuha ang mama niya. Gwapo si Yrony at Denver, ilang beses ko na mga iyon nasabi, pero napabuntong hininga ako dahil pakiramdam ko mas gwapo anh papa nila.Hindi na ako magtataka ngayon kung gaano sila kagaganda at kagugwapong nilalang. Subrang ganda ni Janica, iyon pala ay subrang ganda ng mama niya, para lang silang magkapatid. Gagi? Ang ganda ng lahi nila. Magpalahi kaya ako kay Yrony? Nakagat ko ang labi at gusto na lang matawa sa naisip, pero shempre hindi ako tumawa! Baka mamaya sabihan nila akong baliw.Nagpakilala sila sa'kin habang nakangiti. Hindi ba nila alam na isa ako sa mga kidnapper ng anak nila at ngayon ay nakangiti sila? Tahimik na lang ako hanggang sa makapasok kami dah