Share

King of Engineering [15]

Author: SOEUR
last update Last Updated: 2025-08-02 11:44:07

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

"เดี่ยวเค้กมานะคะ"

"......"

ฉันเดินออกไปเพื่อจะดูว่าใครกันที่มาเคาะประตูตอนนี้ เห้ออ ฉันก็เลยไม่ได้คำตอบจากรุ่นพี่เลย

แกร๊ก!

"เอ่อ..."

"เค้กเนย"

"นานา มีอะไรหรือเปล่า ^_^" ฉันพยายามยิ้มเพื่อเก็บอาการตัวเอง

"ฉันจะชวนไปข้างนอกน่ะ ไปด้วยกันมั้ย?"

"เอ่อ...ฉันไม่ว่างน่ะ แกไปเถอะ"

"เธอทำอะไรอยู่เหรอ ขอฉันเข้าไปหน่อยสิ"

"คือว่า..." จะดีเหรอที่ให้นานาเข้ามาน่ะ ฉันคิดในใจคนเดียวเบาๆเพราะตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะสิ

"มีอะไรกัน" เสียงเข้มดังขึ้นข้างหลังฉันจนตอนนี้ตัวฉันแขทื่อไปหมด เพราะกลัวนานาจะเข้าใจผิดน่ะสิ เห้ออ แต่มันคงไม่ทันแล้วล่ะ เพราะตอนนี้พี่ซีไนน์เดินมายืนข้างหลังฉันแล้ว ฮื้อออ

"รุ่นพี่/รุ่นพี่?" ฉันกับนานาพูดพร้อมกัน แต่อาจจะต่างความรู้สึกกันมากกว่า

"......."

"เอ่อ...คือว่า...แหะๆๆ"

"ทำไมรุ่นพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้คะ?" นานาถามพี่ซีไนน์

"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบเธอ"

"เค้กเนย!"

"เอ่อ...คือรุ่นพี่ช่วยฉันถือของขึ้นมานะ พอดีมันหนัก ฉันก็เลยให้เค้าขึ้นมาช่วยน่ะ ^_^"

"นี่เธอแก้ตัวแทนรุ่นพี่เหรอเค้กเนย!"

"เปล่านะ!" ฉันไม่ได้แก้ตัวแทนรุ่นพี่หรืออะไรนะ แต่มันคือเรื่องจริงต่างหาก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [15]

    ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก"เดี่ยวเค้กมานะคะ""......"ฉันเดินออกไปเพื่อจะดูว่าใครกันที่มาเคาะประตูตอนนี้ เห้ออ ฉันก็เลยไม่ได้คำตอบจากรุ่นพี่เลยแกร๊ก!"เอ่อ...""เค้กเนย""นานา มีอะไรหรือเปล่า ^_^" ฉันพยายามยิ้มเพื่อเก็บอาการตัวเอง"ฉันจะชวนไปข้างนอกน่ะ ไปด้วยกันมั้ย?""เอ่อ...ฉันไม่ว่างน่ะ แกไปเถอะ""เธอทำอะไรอยู่เหรอ ขอฉันเข้าไปหน่อยสิ""คือว่า..." จะดีเหรอที่ให้นานาเข้ามาน่ะ ฉันคิดในใจคนเดียวเบาๆเพราะตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะสิ"มีอะไรกัน" เสียงเข้มดังขึ้นข้างหลังฉันจนตอนนี้ตัวฉันแขทื่อไปหมด เพราะกลัวนานาจะเข้าใจผิดน่ะสิ เห้ออ แต่มันคงไม่ทันแล้วล่ะ เพราะตอนนี้พี่ซีไนน์เดินมายืนข้างหลังฉันแล้ว ฮื้อออ"รุ่นพี่/รุ่นพี่?" ฉันกับนานาพูดพร้อมกัน แต่อาจจะต่างความรู้สึกกันมากกว่า".......""เอ่อ...คือว่า...แหะๆๆ""ทำไมรุ่นพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้คะ?" นานาถามพี่ซีไนน์"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบเธอ""เค้กเนย!""เอ่อ...คือรุ่นพี่ช่วยฉันถือของขึ้นมานะ พอดีมันหนัก ฉันก็เลยให้เค้าขึ้นมาช่วยน่ะ ^_^""นี่เธอแก้ตัวแทนรุ่นพี่เหรอเค้กเนย!""เปล่านะ!" ฉันไม่ได้แก้ตัวแทนรุ่นพี่หรืออะไรนะ แต่มันคือเรื่องจริงต่างหาก

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [14]

    ตอนนี้ฉันทำตัวไม่ถูกเลยแฮะ เมื่อพี่พนักงานหยิบสร้อยนั้นออกมาก่อนที่จะส่งให้พี่ซีไนน์ดู"เส้นนี้เป็นของที่ทางร้านเราขายดีที่สุดในตอนนี้ค่ะคุณลูกค้า แต่เป็นสร้อยข้อมือนะคะ ส่วนสร้อยคอที่ทางร้านเรา.....""เอ่อ คือว่าเราสองคนไม่ได้...""เท่าไหร่""รุ่นพี่ค่ะ"ฉันพยายามจะพูดกับพี่พนักงานว่าเราสองคนไม่ได้เป็นคู่รักอย่างที่เข้าใจกัน เพราะฉันเป็นแค่คนที่แอบชอบเค้าเท่านั้นต่างหากล่ะ"เธอบอกจะมาซื้อสร้อย?""ก็ใช่ค่ะ แต่มันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย >_ฉันขอดูเส้นนี้หน่อยได้มั้ยคะ" ฉันไม่อยากคุยกับพี่ซีไนน์แล้วล่ะ ก่อนที่ตัวเองจะหันไปดูสร้อยคอที่เคยหมายตาไว้ก่อนแล้ว ^_^"สร้อยนี้เป็น..."ฉันยืนฟังพี่พนักงานอธิบาย ส่วนตาก็ยังคงจับจ้องสร้อยที่ตัวเองจะซื้ออยู่"งั้นเอาเส้นนี้ค่ะ ^_^""เอ่อ...แล้วเส้นนี้แฟนคุณ...""เราไม่ใช่...""เอาสร้อยข้อมือนี้ครับ""เราจะจัดของให้นะคะ กรุณารอสักครู่นะคะ ^_^"ฉันหันไปมองรุ่นพี่อย่างแปลกใจ เพราะสร้อยที่รุ่นพี่เลือกไม่ใช่สร้อยคู่แต่เป็นสร้อยข้อมือคู่ต่างหากล่ะ รุ่นพี่ซื้อให้ใครกันนะ..."รุ่นพี่คะ""......?""สร้อยข้อมือนั่น..." ฉันอยากจะถามมากเลยว่าพี่ซีไนน์

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [13]

    กริ๊งงง...กริ๊งงงเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น แต่ร่างบางก็ยังคงนอนไม่ขยับไปไหนกริ๊งงง...กริ๊งงง...กริ๊งงง"อืมมม"ติ๊ด!พรึ่บ!ฉันลุกขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกแล้วล้มตัวลงนอนต่อ เพราะอาการเมาเมื่อคืนนี้แน่เลย ทำให้ฉันไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้นฉันคิดว่าตัวเองจะต้องนอนต่อ เพราะวันนี้ก็เป็นวันหยุดด้วย แต่มันก็ไม่สามารถหลับได้เพราะตื่นขึ้นมาแล้วน่ะสิ ได้แต่นอนคิดถึงเรื่องเหตุการณ์เมื่อคืนก็พอจะรู้ว่าตัวเองเมา แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองทำอะไรหรือเป็นยังไง เพราะเมื่อคืนเป็นครั้งแรกที่ฉันดื่ม เพราะรสชาติของมันที่ฉันคิดว่ามันก็เหมือนน้ำหวาน แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองดื่มเยอะไปมั้ย สาบานเลยว่าฉันจะไม่ดื่มมันอีก แต่เดี่ยวนะ! แล้วเมื่อคืนรุ่นพี่ได้มาส่งฉันมั้ยนะ เพราะจำได้รางๆว่าเหมือนพี่ซีเนียร์จะให้พี่ซีไนน์มาส่ง >_พอคิดได้ดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นมาเพื่อที่จะไปถามยัยนานาที่ฉันคิดว่ามันต้องรู้ดีแน่...................ก๊อก...ก๊อก...ก๊อกฉันยืนรอสักพักก่อนที่ประตูตะเปิดออกมาพร้อมกับร่างบางที่อยู่ในผ้ากันเปื้อนลายน่ารัก แต่เดี่ยวนะนี่ไม่ใช่ประเด็นสักหน่อย"มีอะไรหรือเปล่า?""นานาเมื่อคืนใครพาฉันมาที่ห้อง?""หืม

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [12]

    ซีไนน์ Partตอนนี้ผมนั่งมองบรรยากาศรอบๆภายในคลับ เมื่อไม่พบอะไรผิดปกติผมจึงหันไปมองสิ่งที่น่าสนใจตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนที่จะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบคลับแห่งนี้ที่จริงเป็นธุรกิจของครอบครัวผม แต่ตอนนี้พ่อผมเค้าได้ยกธุรกิจนี้ให้ผมดูแล ส่วนซีเนียร์ก็ให้มาช่วยบ้าง ตอนเเรกผมคิดว่าไม่อยากจะทำแต่พอจะให้ซีเนียร์ทำก็เป็นห่วง ยัยนั่นไม่มีทางดูแลได้แน่ยิ่งซื้อบื้ออย่างนี้ หึ...."มึงคิดอะไรอยู่วะไอ้ไนน์?" ไอ้คินพูดขึ้นมาทำให้ผมต้องผละจากความคิดตอนนี้ผมกับมันก็นั่งดื่มกันที่ชั้นวีไอพี เรานั่งด้วยกันมานานพอควร เพราะผมเป็นห่วงยัยซีเนียร์น่ะสิ ยิ่งไม่มีไอ้รามดูแลผมก็ต้องดูแลแทนมัน"เปล่า""เอ่อ! กูมีเรื่องจะถามว่ะ""......?" ผมมองหน้าไอ้คินพลางจ้องมันนิ่ง เพราะอยากรู้ว่ามันจะถามเรื่องอะไร"กูได้ข่าวว่าพ่อกับแม่มึงจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศเหรอวะ""รู้ดีนะมึง""กูใคร? คิน เทคโนนะเว้ย!แล้วอีกอย่างพ่อเซนของมึงดังจะตาย" ไอ้คินพูดอย่างภูมิใจในตัวเองอันที่จริงข่าวที่ออกไปมันคือเรื่องจริง พ่อกับแม่ของผมท่านจะย้ายไปเร็วๆนี้ ส่วนกิจการที่นี่ก็อาจจะให้ผมกับซีเนียร์ช่วยกันดูแล ส่วนท่านก็จะไปดูงานที่ต่างประเทศถาวร(ติดตา

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [11]

    ">__ฉันเขินจนไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนตัวเองเลย"บอกมาซะดีๆยัยเค้กเน่า""ฉันไม่บอกแกหรอกยะ!"ตอนนี้เราทั้งสี่คนมานั่งกันที่โรงอาหารแล้ว และฉันก็ได้กินข้าวสักที แต่เพราะเรื่องของรุ่นพี่ทำให้ฉันกินอะไรไม่ลงเลยอ่ะ คิดถึงใบหน้านั้นจัง ^_^"บอกมาซะดีๆ"แกร๊ง!"กินข้าวกันเถอะ!""......" ฉันหันไปมองนานาที่อยู่ก็พูดขึ้นมาเสียงดัง ทำเอาฉันกับเพื่อนๆที่เหลือถึงกับตกใจไปตามๆกัน"เอ่อ...เราจะได้รีบไปทำงานกันต่อให้เสร็จไง ^_^""อ่อ ฉันก็นึกว่าแกเป็นอะไร ดูสิน่าบึ้งเชียว" จีนี่พูดขึ้นมาและนั่นทำให้ฉันต้องหันไปมองร่างบางที่กำลังก้มหน้ากินข้าวอยู่"เรารีบกินกันเถอะครับ จะได้ไปทำงานให้เสร็จกัน""อื้ม ^_^"เราทั้งสี่จึงลงมือกินข้าวกันพลางพูดคุยเรื่องต่างๆกันอย่างสนุกสนาน แต่มีคนหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าจะเงียบจนผิดสังเกตก็คงจะเป็นนานาที่นั่งกินข้าวโดยไม่พูดอะไรออกมา ฉันจึงหันไปพูดกับเธอเบาๆแทน"นานา เป็นอะไรหรือเปล่า""เปล่านี่""เฮ้ย! ชะนี!""อะไรของแก?" ฉันตกใจเสีย

  • King of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ    King of Engineering [10]

    กริ๊งงง...กริ๊งงง...กริ๊งงงเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันที่งัวเงียอยู่จึงคลำหานาฬิกาเพื่อปิด เพราะมันเสียงดังมากติ๊ด!"อืมมม""ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงสุดๆ เพราะเมื่อวานหลังจากที่กลับจากเซเว่น ฉันก็เอาแต่คิดถึงเรื่องรุ่นพี่ตลอดเลย คำพูดเมื่อวานฉันยังจำมันขึ้นใจ ไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่จะกินขนมของตัวเองแถมยังบอกว่าอร่อยอีกด้วย >_ยัยตุ๊ดนี่เอง"ฮัลโหลลล"(แกตื่นหรือยัง?)"พึ่งตื่น แกมีอะไรหรือเปล่า?"(วันนี้วันอะไร?)ยัยนี่ถามแปลกๆนะ..."ก็วันเสาร์ไง วันหยุดอ่ะ แกมีอะไร?"(วันนี้วันเสาร์แกก็รู้นิ)"ก็ใช่ไง" ยัยจีนี่จะพูดอะไรของมันอีกเนี่ย ฉันไม่เข้าใจปลายสายเลยว่าต้องการจะสื่ออะไร(แกลืมจริงๆด้วยยัยชะนี ยัยเค้กเน่า!)"อะไรล่ะ ฉันลืมอะไรเหรอ?"(วันนี้เรามีนัดกันทำงานที่ห้องสมุดและแก...)"......"(แกเป็นคนนัดนะยัยเค้กเน่า!)"ตายเเล้วว จริงด้วยสิ! ฉันลืมมมสนิทเลยอ่ะแก" ฉันลืมได้ยังไงกันเนี่ย ตายๆๆเเล้วฉัน(

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status