Share

Chapter 7

last update Last Updated: 2024-07-10 06:13:24

GERALD:

"Oh-my-God! Gerald! anong kalokohan ito?" tanong ng mommy Amanda ko, "Bakit mo iniuwi si Janna dito? alam mo ba ang gulong maidudulot nito?"

"No choice na kasi ako mommy. Gusto ko siyang matulungan. Ayokong masira ang kinabukasan niya. Hindi kaya ng konsensiya ko, na aalis ako ng Bicol, na alam kong ipapakasal si Janna sa lalaking triple ang edad sa kanya. Mommy, anak ng kaibigan niyo si Janna. Kung kayo ang nasa kalagayan ko, maaatim ba ng konsensiya ninyo na mabuhay siya ng masalimoot? na alam niyong kung may nagawa sana kayo, upang hindi siya mapapariwara?"

"Pero Gerald, baka hindi mo kilala ang ugali ni Sid. Alam mong hindi iyon papayag na ganito ang ginawa mo. Baka naman may basehan siya," tiningnan ni mommy si Janna mula ulo hanggang paa, bago ulit tumingin sa akin,"kaya nais niyang ipakasal ang batang ito? Don't get me wrong hija. Mas matagal p ang friendship namin ng daddy mo, kesa mga edad ninyo. Ayoko naman na magkasira kami ng dahil lang sa pagsuway mo sa kagustuhan niya. Malaking eskandalo itong pinasok niyo!"

"Naiintindihan ko po iyon tita. Wala naman pong kasalanan si kuya Gerald. Ako po ang sumama sa kanya. Ku-kung hindi naman po ako welcome dito, maaari naman po akong maghanap ng ibang matutuluyan at magtrabaho," malungkot na sagot niya kay mommy.

Bahagyang lumambot ang ekspresyon ng mommy ko sa sinabi ni Janna.

"Halika nga at maupo ka muna, "sa may dining kami pumuwesto. Humila ng upuan si Janna, at ako naman, ipinaghila ko ng upuan si mommy, "ikwento mo nga sa akin kung anong nangyari?"

"Akala po kasi ng daddy, may nangyari sa amin ni-- ni Nick. Pinipilit niya po kasi akong ipasok sa motel, pero ayoko po dahil natatakot ako. Wala naman pong nangyari, iniwan niya lang po ako. May mga nakakita po kasi sa amin. Pero ayaw pong maniwala ng daddy sa akin. Pinuntahan niya si Nick, para sabihang panagutan ako, pero po, nagtago na siya. Iniwan niya na po ako sa ere. Dapat daw po ikasal na ako upang mawala ang alingasngas ng pangalan namin, at maibalik ang aming dangal, kaya po gusto niya akong magpakasal.. kay Arnold Rivera.." kwento niya.

Nangunot ang noo ng mommy ko, "Arnold Rivera? yung intsik na masama ang hitsura?" masuka suka pang sabi ni mommy.

"Opo.." sagot naman ni Janna.

"Aba.. siraulo na pala talaga itong si Isidro.. nawawala na sa katinuan. Abay, matanda pa sa amin ng sampung taon yung Arnold na yun ah!" napailing pa ang mommy ko. "Saka anong dangal dangal ang sinasabi niya? Bakit ka naman pumayag?"

"Wala po akong magawa, tita. Masama pong magalit ang daddy. Saka baka maghurumentado na naman po iyon," napayukong sagot ni Janna na bahagya pa akong sinilip sa gilid ng kanyang mga mata.

"Bweno, ano ang plano mong gawin habang naririto ka? ilang taon ka na ba hija?" napatingin din si mommy sa akin, tila naghahanap ng kasagutan sa maaaring maging solusyon ng problemang kinakaharap ni Janna.

"Hi-Hindi ko pa rin po alam. Eighteen na po ako," sagot niya.

"Baka naman may nangyari talaga sa inyo ng lalaking iyon, ayaw mo lang aminin dahil nahihiya ka?" tanong pa ni mommy sa kanya, "oh matagal niyo na iyong ginagawa?"

"Naku tita, hindi po.. kahit ipa- test niyo pa po ako, buong buo pa po ako.. malinis na babae pa po ako," gulat na gulat pa si Janna pagkasabi ng mga salitang iyon.

"Oh, bakit hindi ka nagpa doctor noong nasa Bicol pa kayo? para nalaman agad ng tatay mong tarantado, na nagsasabi ka ng totoo?" sagot ni mommy.

"A-ayaw po akong paniwalaan ng daddy, sarado na ang kanyang isipan sa lahat ng paliwanag ko," malungkot na sagot ni Janna.

"That's why, itinakas ko siya, mommy. Para maisalba naman ang kanyang buhay. Nakakaawa ang nais mangyari sa kanya ni tito Sid, at talagang sa isang matanda pa siya nais ipakasal, dahil iyon na lang daw ang tatanggap kay Jana," paliwanag ko kay mommy.

"Por Diyos, por Santo! sa gandang batang ito, nag aalala ang tatay niya na walang tatanggap sa kanya? susmaryosep! itong Isidro na to! Nakausap mo ba si tita Letty?" tanong pa ni mommy.

"Yes ma.. Pero sabi niya, hindi daw nakikinig sa kanya, baka daw sa inyo, makikinig siya," sagot ko kay mommy.

"Kakaiba talaga ang ugali ng isang yun. Kaya hindi ko man lang nagustuhan yun kahit gwapo. Pakiramdam ko, magiging miserable ang buhay ko," napailing pa si mommy pagkasabi niyon.

"Nanligaw siya sa inyo?" tanong ni Janna.

"Hindi, ayaw niya din naman sa amin ni Letty, dahil kaya namin siyang pigilan sa mga gusto niya. Kaya yung mga lolo at lola niyo, masaya na magkakabarkada kami," sagot pa nito, "anyway, tulad ng sinabi mo kanina, magpacheck up ka."

TUWANG tuwa sila sa naging resulta ng aking check up.

"Nagsasabi oala ng totoo ang batang ito," nakangiti na sabi ni mommy, saka hilumawak sa braso ni Janna, "pasensiya ka na hija, kung nagdalawang isip ako sa iyong katapatan."

"Okay lang po iyon. Naiintindihan ko po," nakangiting sagot ni Janna sa mommy ko

Pagpasok namin sa gate, sinalubong kami ng isa naming kasambahay.

"Donya Amanda, may bisita po kayo," salubong nito sa amin.

"Bisita? nagpapasok ka ng tao dito na wala kami?" napakunot ang noo ni mommy sa sinabi ng aming kasambahay.

"Kilala ko po sa mukha yung bisita, galit na galit po siya," paliwanag ng katulong na halatang natatakot.

Pagpasok namin sa kabahayan, bumungad sa amin ang madilim na mukha ng taong tinutukoy ni Ellen.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 41

    Tuluyan na kaming naghiwalay ni Lizzy.. Akala ko, ay totoong kaya niyang magtiis, hindi pala. Nakipagrelasyon siya sa isa kong kaibigan hanggang sa siya ay tuluyan ng magbuntis.Alam kong kasalanan ko naman iyon, nasaktan ako, dahil buntis na siya ng tatlong buwan kahit dalawang buwan pa lang kaming hiwalay, dahil lang sa ego.Nakatingin ako sa bintana, habang pinapanood si Janna na ihatid si mommy sa kotse. Pupunta si mommy ngayon sa conference ng mga kababaihan.Habang pinapanood ko ang aking asawa, nakikita ko ang mga katangiang gusto ko sa isang babae..…Tahimik siyang gumalaw, may mahinhing kilos na hindi pilit. Maingat siyang magsalita, mapagmatyag, at palaging inuuna ang iba bago ang sarili. Hindi siya katulad ni Lizzy—na palaban, mapusok, at laging gustong siya ang nasusunod. Si Janna, sa kabila ng katahimikang iyon, ay may lakas din. Hindi siya mahina. Lalo ko iyong napatunayan nang hindi siya nagdalawang-isip na tanggapin ang kasal namin, kahit batid niyang hindi pa ako gana

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 40

    POV: JannaNapalunok ako habang nakatitig sa mga mata ni Gerald. Ramdam ko ang bigat ng kanyang sinabi—ang pangakong gusto niyang subukan. Ngunit hindi ko alam kung kaya kong tanggapin iyon nang buo.Mahal ko ba siya?Hindi ko alam. Hindi ko matiyak kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para kay Gerald. Ang alam ko lang, siya ang lalaking pinakasalan ko. Siya ang pumigil sa kasal ko kay Arnold. Siya ang nagprotekta sa akin, kahit hindi ko hinihingi.At ngayon, heto siya, nakatayo sa harapan ko, inaalok ako ng isang bagay na matagal ko nang hiniling.Pero tama pa ba ito?Bumuntong-hininga ako at bahagyang umatras. "Gerald... Hindi kita pipilitin kung hindi ka pa sigurado."Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mukha. Para bang hindi niya inaasahan ang sagot ko."Alam kong hindi basta nawawala ang pagmamahal mo kay Lizzy," pagpapatuloy ko. "At ayokong maging dahilan para pilitin mong kalimutan siya."Saglit siyang natahimik. Kita ko ang emosyon sa kanyang mukha—pagkalito, lungkot, pero m

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 39

    Napabuntong-hininga ako. Nakaupo lang si Lizzy sa harapan ko, hinihintay ang sagot ko, pero wala akong maisagot. Para akong sinasakal ng mga salita niya, para bang sa isang iglap, naunawaan ko ang bigat ng lahat ng ito.Mahal ko si Lizzy. Hindi ko iyon matatakasan. Pero narito si Janna—ang babaeng pinakasalan ko, ang babaeng hindi ko kayang lokohin. Kahit kailan, hindi siya nanghingi ng pagmamahal na hindi ko kayang ibigay. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko para sa kanya, pero alam kong hindi ko rin siya kayang saktan."Gerald, bakit tahimik ka?" tanong ni Lizzy, at doon ko napagtantong matagal na pala akong walang imik.Napatingin ako sa kanya, sa mga matang minsang naging tahanan ko. "Lizzy, hindi kita gustong saktan."Natawa siya, pero puno ng pait. "Pero iyon ang ginagawa mo, Gerald. Sinaktan mo ako. Pinili mong pakasalan siya. Hindi mo ako pinili."Alam kong totoo ang sinasabi niya."Pero hindi ko rin kayang saktan si Janna."Nanatili akong nakatitig sa kanya, umaasang mai

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 38

    Sa loob ng kwarto, napabuntong-hininga ako at dumapa sa kama. Nangingilid pa rin ang luha ko, pero hindi ko pinayagang bumagsak ito. Hindi ko alam kung pagod lang ako o talagang may kung anong bumibigat sa loob ko.Si Lizzy.Mahal ko siya, alam ko iyon. Pero ngayon, hindi ko alam kung paano siya pipigilan sa sakit na nararamdaman niya. Dapat ba akong bumigay? Dapat ko ba siyang habulin? Pero paano si Janna? Ang asawa ko.Napapikit ako, bumabalik ang alaala ng huling beses kaming nagkita ni Lizzy bago ako ikinasal."Gerald, sabihin mo sa akin... wala na bang pag-asa?""Lizzy, hindi ito tungkol sa atin. Kailangan ko siyang pakasalan para hindi siya mapasakamay ni Arnold. Hindi ito tungkol sa pagmamahal.""Pero bakit pakiramdam ko, ako ang nawalan?"Nang mga panahong iyon, hindi ko pa nararamdaman ang bigat ng mga desisyon ko. Pero ngayon, habang naglalakad siyang palayo, habang sinasabi niyang pagod na siya—mas lalo akong natakot. Baka isang araw, hindi na lang siya lumingon.At hindi k

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 37

    "Lizzy!" tawag ko kay Lizzy habang nagmamadali siyang naglalakad. Hindi siya sumakay sa kotse na maghahatid sa kanya pauwi, bagkus, parang lalakarin niya ang kahabaan ng kalsada.Inabutan ko ang kanyang braso, at agad ko iyong hinila.."Ano ba, Gerald.. uuwi na ko!" may luhang sagot niya sa akin, "magpahinga ka na kung pagod ka.""Ano bang nangyayari sayo?" hindi ako makapaniwala na magwowalk out siya "bakit ba?""Bakit? talagang tinatanong mo ako Gerald, kung bakit? ano sa palagay mo?" nakasimangot na sagot niya, "hindi mo ako tinatawagan, walang text, or kahit emails! habang kayo ng babaeng iyon ay magkasama, tapos, tatanungin mo ako kung ano ang nangyayari sa akin? aba naman! ang galing naman ng tanong na yan!"Natigilan ako sa kanyang sinabi. Ang buong akala ko ay naiintindihan ako ni Lizzy sa lahat ng nangyayaring ito. Hindi ko akalain na nagtitiis lang pala siya."Pero Lizzy, napag usapan na natin ito, hindi ba?" ang aking tinig ay parang nagtatanong. Ayokong dumating kami sa pu

  • Kung Isusuko ko ang Langit   Chapter 36

    Walang nagsasalita sa amin ni Gerald habang nasa sasakyan. Tila ba may pader na biglang humarang sa pagitan naming dalawa. Nahihiya naman akong Mauna, sapagkat naaalala ko kung ano ang eksena naming dalawa kaninang umaga. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na magkayakap kami at magkadikit ang aming mga katawan. Namula ng husto ang aking mukha ng maisip ang bahaging iyon. Lalo pang napadagdag sa aking iniisip ang hiling ng aking mga magulang na magkaroon na kami ng anak pagbalik doon. Paano naman kami magbibigay ng anak, kung kahit halik ay hindi naman namin ginagawa. Nag uumpisa ng mabagabag ang aking kalooban sa parteng iyon. "Anong iniisip mo?" si Gerald na ang bumasag ng harang na pader sa aming dalawa. Ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin sa daan habang ang kanyang bibig ay bigla ng nagsara. Paano ko ba sasabihin sa kanya kung ano ang aking nadarama? "Ah-- eh-- wala naman," nauutal kong sabi habang kinukutkot ang aking mga kuko, "nahihiya lang ako sa sinabi ng

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status