แชร์

LAST LOVE : 14 (2/2)

ผู้เขียน: ฮวายอน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-03 22:35:19

[Special Part -Wayuphat-]

22:20 น.

ฝีเท้าชะลอลงตรงหน้าประตูทางเข้าสถานที่อโคจรตามที่ได้รับจากรุ่นน้องคนสนิท ก่อนจะเลื่อนดูรูปถ่ายที่พอจะระบุโซนด้านในที่พวกเธออยู่ได้อย่างชัดเจน พร้อมกับดันประตูเข้าไป

แต่ละรูปที่ส่งมาก็น่าหงุดหงิดชะมัด เหมือนมันตั้งใจถ่ายมายั่วโมโหโดยเฉพาะ มียัยน้องน้อยตัวแสบของผมอยู่ในทุกรูป สำคัญไปกว่านั้นคือเหมือนเธอกลายเป็นดอกไม้งามท่ามกลางฝูงต่อแตน มีแต่ผู้ชายพากันห้อมล้อมเต็มไปหมด

คิ้วย่นเข้าหากันทันทีที่เดิมมาถึงโต๊ะ แต่มีเพียงพลอยใสที่หันมายกแก้วในมือขึ้นทักทายและเพื่อนร่วมทีมนั่งอยู่ไม่กี่คน

“น้องละ” ผมเอ่ยปากถาม พร้อมกวาดสายตาไปรอบๆ ก่อนจะไปหยุดโฟกัสแผ่นหลังคุ้นตาในชุดเดรสสายเดียวสีครีมผ้าซาตินนั่งโงนเงนบนเก้าอี้บาร์ มือข้างหนึ่งยกวางขนาบบนโต๊ะ อีกข้างเอื้อมไปรับแก้วค็อกเทลจากบาร์เทนเดอร์หนุ่มด้านในที่เพิ่งผสมเสร็จใหม่ และหญิงสาวในชุดเซทกระโปรงสั้นสีเทาดำนั่นก็ ทิชา ซึ่งมีอาการไม่ต่างกัน

“เมา?” ผมหันกลับมาหาพลอยใสอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่เห

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ   LAST LOVE : 15 (1/2)

    ผ่านไปเกือบชั่วโมง ที่ผมยังเอาแต่นั่งมองลูกสาวคนเล็กของบ้านเหมบดินทร์ไม่วางตาด้วยความไม่เข้าใจ อะไรที่ทำให้เธอถึงกลับหลุดคำว่า เหนื่อย ออกมาแบบนั้น แสดงว่ามันต้องหนักหนามากจริงๆ เพราะตลอดเวลาที่รู้จักกัน มิเชลไม่ใช่คนที่ยอมแพ้หรือย่อท้อกับอุปสรรคง่ายๆซึ่งผมเองไม่เคยได้ยินคำนี้จากปากเธอเลยสักครั้ง…ผมถอนหายใจแรงพร้อมส่ายหน้าเล็กน้อย เพราะในขณะที่ผมคิดเรื่องเธอจนปวดหัว เจ้าตัวยังดื่มอย่างต่อเนื่องกับเพื่อนสนิทแบบไม่สนใจใครทั้งนั้น ราวกับทั้งร้านนี้มีแค่เธอสองคนซึ่งนี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมอดสงสัยไม่ได้ ความคอแข็งนี่เธอไปได้มาจากไหน เลือดไอ้สองพี่น้องมหาประลัยนั่นมันส่งผ่านทางจิตวิญญาณได้ด้วยรึไง แรงแค่ไหน...ก็เอาเขาไม่ลงจริงๆผู้รวมโต๊ะก็ทยอยหายกันไปทีละคนสองคน บ้างก็ไปต่อที่อื่น บ้างก็ไปรุมกันอยู่หน้าเวที จนในที่สุดโอกาสสำหรับการหลอกล่อยัยน้องน้อยก็มาถึง เมื่อทั้งโต๊ะเหลือแค่เราสี่คน“มิเชล กลับกันเถอะ” พลอยใสเอื้อมมือมาแตะไหล่เจ้าของชื่อเบาๆ ขณะเอ่ยชวน หลังจากได้รับการส่งซิกทางสายตาของผม“กลับแล้วเหรอ” คน

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ    LAST LOVE : 14 (2/2)

    [Special Part -Wayuphat-]22:20 น.ฝีเท้าชะลอลงตรงหน้าประตูทางเข้าสถานที่อโคจรตามที่ได้รับจากรุ่นน้องคนสนิท ก่อนจะเลื่อนดูรูปถ่ายที่พอจะระบุโซนด้านในที่พวกเธออยู่ได้อย่างชัดเจน พร้อมกับดันประตูเข้าไปแต่ละรูปที่ส่งมาก็น่าหงุดหงิดชะมัด เหมือนมันตั้งใจถ่ายมายั่วโมโหโดยเฉพาะ มียัยน้องน้อยตัวแสบของผมอยู่ในทุกรูป สำคัญไปกว่านั้นคือเหมือนเธอกลายเป็นดอกไม้งามท่ามกลางฝูงต่อแตน มีแต่ผู้ชายพากันห้อมล้อมเต็มไปหมดคิ้วย่นเข้าหากันทันทีที่เดิมมาถึงโต๊ะ แต่มีเพียงพลอยใสที่หันมายกแก้วในมือขึ้นทักทายและเพื่อนร่วมทีมนั่งอยู่ไม่กี่คน“น้องละ” ผมเอ่ยปากถาม พร้อมกวาดสายตาไปรอบๆ ก่อนจะไปหยุดโฟกัสแผ่นหลังคุ้นตาในชุดเดรสสายเดียวสีครีมผ้าซาตินนั่งโงนเงนบนเก้าอี้บาร์ มือข้างหนึ่งยกวางขนาบบนโต๊ะ อีกข้างเอื้อมไปรับแก้วค็อกเทลจากบาร์เทนเดอร์หนุ่มด้านในที่เพิ่งผสมเสร็จใหม่ และหญิงสาวในชุดเซทกระโปรงสั้นสีเทาดำนั่นก็ ทิชา ซึ่งมีอาการไม่ต่างกัน“เมา?” ผมหันกลับมาหาพลอยใสอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่เห

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ    LAST LOVE : 14 (1/2)

    เวลาหมุนผ่านไปจนมาถึงวันสุดท้ายในสัปดาห์แรกของการทำงานที่แสนจะว่างเปล่า ถึงจะมีการทดลองเกิดขึ้นจริง แต่ฉันก็มั่นใจว่านี่ไม่ใช่จุดประสงค์หลักของโครงการอย่างแน่นอนข้อมูลที่ได้จากเฮียไวน์ก็น้อยซะเหลือเกิน เพราะถึงเขาจะได้สิทธิ์เข้าเขตหวงห้าม แต่ก็ยังโดนจำกัดพื้นที่อยู่ดี แถมยังมีข้อปฏิบัติเยอะแยะไปหมด หนึ่งในนั้นคือห้ามนำอุปกรณ์สื่อสารทุกชนิดเข้านันแปลว่าเขาตั้งใจป้องกันข้อมูลสำคัญรั่วไหลไว้เป็นอย่างดีและพวกเราทั้งหมดถูกแบ่งไปประจำตามห้องแล็บซึ่งทำหน้าที่ต่างกันออกไป โชคดีที่ฉันยังได้อยู่ในส่วนงานเดียวกับเพื่อนสนิท แต่ก็เท่านั้นแหละ…ลมหายใจถูกพ่นออกซ้ำๆ ด้วยความเบื่อหน่าย รู้สึกสิ้นหวังอย่างบอกไม่ถูก ไม่ได้ดิ้นรนเข้ามาเพื่อการทดลองต๊อกต๋อยพวกนี้ซะหน่อย“มึง มาดูนี่ดิ”ฉันละสายตาจากแฟ้มเอกสารสำคัญในมือและวางลงบนโต๊ะ ก่อนจะขยับไปยืนขนาบข้างเพื่อนรักพร้อมโฟกัสไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์จุดเดียวกับที่มันเรียกให้ดู“โครโมโซม?” ฉันทวนสิ่งที่ปรากฏด้วยความสงสัย“ใช่ ของR085”“ไหนบอกว่

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ   LAST LOVE : 13 (2/2)

    ฉันกับอีทิหันไปที่เป้าหมายพร้อมกัน คนถูกทักสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนเขาจะตอบรับตามมารยาท “ครับ”“เชิญตามมาหน่อยค่ะ ดอกเตอร์ซอ อยากพบคุณ” เสียงหวานติดสำเนียงต่างชาติเรียกความสนใจจากฉันไปได้อีกครั้ง และพอได้ยินชื่อที่ถูกกล่าวถึงเท่านั้นแหละ ตาลุกวาวเปล่งประกายจนอยากจะลุกไปแทนคนถูกเชิญฉันเหลือบมองเฮียไวน์ที่ลุกออกจากโต๊ะเลกเชอร์ด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะเดินตามผู้หญิงคนนั้นออกไป“เกิดอะไรขึ้นวะ”“กูจะรู้ไหมล่ะ” ฉันตวัดตามองเพื่อนรักที่ถามอะไรสิ้นคิด นั่งอยู่ด้วยกันแท้ๆหลังจากที่เฮียไวน์ออกไป สมาธิฉันก็ไม่หลงเหลืออยู่ในห้องนี้เลย เฝ้ารอแต่บานประตูจะเปิดเข้ามาเมื่อไหร่ แต่จนแล้วจนเล่าก็ไร้วี่แววจนการบรรยายในครึ่งวันแรกจบลง....“ปะมึง” อีทิเอ่ยชวน ขณะผุดลุกจากเก้าอี้พร้อมๆ กับพี่พลอยใส เพื่อเตรียมตัวไปพักเบรก“ไปกับพี่พลอยก่อนเลย กูรอเฮีย” ฉันตอบ ทั้งที่ยังก้มหน้าจิ้มมือถือ ส่งไลน์ไปหาคนที่ตั้งตารออย่างใจจดใจจ่อ“ตามมาละกัน” คำพูดทิ้งท้ายจากพี่พลอยใส ก่อนทั้งคู่จะพากันเดินไปตามทางไม่นานผู้คนก็ทยอยออกจากห้อง จนเหลือแค่ฉันเพียงคนเดียว______ผ่านไปเกือบสิบนาที ประตูก็ถูกดันเปิดเข้ามาจากคนที่รอคอย ฉ

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ   LAST LOVE : 13 (1/2)

    วันแรกของการทำงาน ก็เริ่มต้นด้วยบรรยากาศเคร่งเครียดซะแล้ว…ณ ห้องสัมมนาขนาดใหญ่บนชั้นสามของอาคารวิจัย โต๊ะเลกเชอร์สีขาวสะอาดตาเรียงต่อกันเป็นทางโค้งยาวจากฟากหนึ่งถึงอีกฟาก และซ้อนกันมากกว่าสิบแถวในลักษณะขั้นบันได คล้ายโรงภาพยนตร์สมัยใหม่ สามารถรองรับผู้คนได้มากกว่าสองร้อยชีวิตแต่ปัจจุบัน มีผู้เข้าร่วมไม่ถึงครึ่งของจำนวนเก้าอี้ หลายคนเลือกนั่งกระจัดกระจายตามมุมต่างๆ น้อยคนที่จะรวมตัวกันเป็นกลุ่มเหมือนพวกเรา เนื่องจากทุกคนถูกคัดเลือกมาจากคนละมุมโลก โดยที่คนไทยจริงๆ มีอยู่ไม่ถึงสิบคน ส่วนที่เหลือส่วนใหญ่มาจากโครงการอื่นๆ ภายใต้การควบคุมดูแลของดอกเตอร์ซอเวลาดำเนินไปกว่าสามชั่วโมง ในการนั่งฟังบรรยายหลักการ ข้อปฏิบัติและรายละเอียดมากมายของ RVS จากศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญโดยตรง อีกทั้งยังมีภาพประกอบให้เห็นชัดเจนขึ้นจากจอโปรเจ็กเตอร์ด้านหน้า บวกกับชีทเล่มหนาที่กางอยู่ตรงหน้า อย่างหนึ่งที่เด่นชัดเกี่ยวกับวิจัยลับนี้คือ การคิดค้นยาต้านไวรัสชนิดใหม่แต่ความผิดปกติมันอยู่ที่ เขาบอกว่าเป็นการสร้างล่วงหน้า โดยที่ยังระบุแน่ชัดว่าไวรัสนั่นคืออะไร ซึ่งมันแปลก…“แปลกมาก” จู่ ๆ คำในความคิดก็ผุดออกมาจาก

  • LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ   LAST LOVE : 12 (2/2)

    “เฮีย ทำบ้าอะไรเนี่ย” มือไม้ปัดป่ายไปที่ผู้ชายตรงหน้าแบบไร้ทิศทาง หวังจะให้เขาถอยออก แต่ถูกสะกดให้นิ่งสนิทจากประโยคถัดไปของเขา“ไม่ใช่ว่า เพราะกลัวจะใจอ่อนหรอกเหรอ ถึงสั่งให้เฮียเลิกทำแบบนี้” “...” พอตั้งสติได้ ฉันผลักเขา แล้วเลื่อนมองไปทางอื่น แต่ร่างกายกำยำแค่เบี่ยงองศาไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น“แน่จริงอย่าหลบตาสิ” เฮียไวน์คว้าข้อมือฉันขึ้น ก่อนจะกดนิ้วหัวแม่มือลงตรงจุดที่สัมผัสได้ถึงชีพจร “...”“ใจเต้นแรงเชียว” เขาว่า พลางเอื้อมมือประคองสันกราม ปลายนิ้วเย็นเฉียบแตะบริเวณหลังหู ทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย“โห่ หลังหูร้อนจัดเลย ไข้ขึ้นปะเนี่ย”“เฮียไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะ” ฉันปัดป้องเป็นพัลวัน เขาจึงยอมปล่อยมือออก แล้วเปลี่ยนมายันไว้บนโต๊ะทั้งสองข้างใกล้ๆต้นขาฉันแทน ก่อนจะลดตัวลงเล็กน้อยเพื่อความเท่าเทียม“ไม่ต้องมาบอกให้เฮียเลิกทำอันนั้น เลิกทำอันนี้ เพราะเฮียไม่เลิก” เขายืนยันเสียงหนักแน่น “เหอะ เสียเวลาเปล่าค่ะ” ฉันว่า“มาลองดูกันสักตั้งไหมล่ะ” “ไม่” กลายเป็นเราทั้งคู่ก็ตอบโต้กันไปมาอย่างดุเดือด“ใจกล้าๆ ให้เหมือนปากหน่อยสิ มิรินดา”“อย่ามาท้าเรานะ” ฉันเลื่อนแขนขึ้นกอดอก ท่าทางขึงขั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status