Semua Bab LAST LOVE รักสุดท้ายของนายหมอ: Bab 1 - Bab 8

LAST LOVEเมื่อเขา…ที่มีสถานะเป็นพี่ชายคนโปรดเปิดใจบอกความรู้สึกตัวเองที่เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ กับน้องสาวบุญธรรมของเพื่อนสนิทด้วยความหวังจะได้ใจกลับมา...ทว่า…เธอกลับไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับเขา ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ความสัมพันธ์ที่เคยดีจึงเริ่มเปลี่ยนไประหว่างเขา…และเธอ เกิดระยะห่างมากขึ้นเรื่อยๆยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่ใช่เด็กน้อยสำหรับเขาอีกต่อไปแล้วหลังจากที่ก้าวเข้าสู่วัยรุ่นเต็มตัว เธอทั้งสวย เก่ง ฉลาด เนื้อหอมจนมีหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่พากันรุมล้อมพี่ชายที่ถูกลดสถานะเป็นแค่คนรู้จัก อัดอั้นจนแทบจะทนไม่ไหวจากที่เคยได้ใกล้ชิด ได้เป็นคนสำคัญ ได้คอยดูแลปกป้อง แต่ตอนนี้ได้แค่มองอยู่ห่างๆจะประกาศออกมาโต้งๆ ก็ไม่ได้ เพราะไม่อยากผิดใจกับเพื่อนรักความอึดอัดถาโถมเข้าใส่ไม่หยุด เพราะยัยน้องตัวแสบเล่นหว่านเสน่ห์ไม่เว้นแต่ละวัน ปรึกษาใครก็ไม่ได้ ทำได้แค่เตือนสติตัวเอง…อดทน…อดทนไว้ไอ้หมอ อด…เวรเอ๊ย! ไม่อดแม่งแล้ว…!!“อย่า…มาเข้าใกล้คนของกู”“เฮีย เป็นบ้าอะไรเนี่ย”“ทำไมทำตัวแบบนี้วะ”“เราโตแล้ว เฮียไม่ต้องมายุ่ง”“ยิ่งโตนั่นแหละ ยิ่งต้องยุ่ง!”แต่ยิ่งเธออยากออกห่างจากเขามากเท่าไหร่ โลกก

โถงใหญ่ภายในคฤหาสน์ประจำตระกูลเหมบดินทร์คือทางผ่านที่จะทะลุไปยังสระว่ายน้ำด้านหลัง ซึ่งตอนนี้ถูกเปลี่ยนให้เป็นลานปาร์ตี้ขนาดย่อม ประดับประดาด้วยดวงไฟหลากสีและโต๊ะยาวราวสองเมตร ที่นำมาใช้สำหรับวางอาหาร เครื่องดื่มและเหล่าของขวัญน้อยใหญ่“อาหมอ!!!”ผมหันไปตามเสียงประสาน คลี่ยิ้มบางและโบกมือให้สามแสบของไอ้ฟิวส์ ไอ้ธามและก็ไอ้ยูตะที่พร้อมใจกันตะโกนเรียกจากกลางสระขณะผมเดินผ่าน โดยที่มีผู้เป็นพ่อคอยประกบอยู่ข้างกายไม่ห่าง ไหนจะพี่โตสุดอย่างสองแฝดของไอ้ดินนั่นอีก ดูวุ่นวายดีจัง ถัดไปก็เป็นโซนหน้าเตาปิ้งย่างและก็มีแม่ครัวประจำกลุ่มคนเดิม เฌอณารีน แถมด้วยลูกมือคนสวยอย่างโรส ส่วนหนูดากับคุณหนู ลลินก็เฝ้าดูลูกน้อยวิ่งเล่นอยู่ในสวนด้วยเวลาที่หมุนผ่านไป พวกเรากลายเป็นครอบครัวใหญ่ขึ้นมาก มีสมาชิกตัวเล็กตัวน้อยเพิ่มมาอีกหลายชีวิต และคงจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าพวกมันไม่หยุดผลิตกันสักทีแก้วแอลกอฮอล์ในมือพี่ชายคนโตของบ้าน ไอ้วาโย ยกขึ้นชูใส่ผมเพื่อเป็นการทักทาย ก่อนมันจะผละออกจากวงนักร้องมือสมัครเล่น ที่ประกอบไปด้วย ไอ้ดิน ไอ้แม็กซ์ เพลินตา และมิณ นั่งห้อมล้อมชุดโฮมเธียเตอร์สุดหรูพร้อมจอ LED ขนาดใหญ่แล

สิบกว่าปีก่อน…@บ้านเหมบดินทร์“เฮ้ย! ไอ้เฮียมึงล่ะ” ผมร้องถามลูกชายคนกลางของบ้าน กึ่งเดินกึ่งวิ่งลงบันไดในชุดแสนสบายสำหรับการเล่นน้ำด้วยความเร่งรีบ หลังจากผมเพิ่งก้าวผ่านวงกบประตูบ้านเข้ามาได้ไม่เท่าไหร่“ข้างบน” มันตอบแบบปัด ๆ โดยไม่หันมอง“รีบห่าอะไรขนาดนั้นวะ” เสียงบ่นพึมพำไล่ตามหลังมัน ก่อนจะพาตัวเองขึ้นบันไดไปยังจุดหมายที่รู้จักเป็นอย่างดีประตูห้องเพื่อนรักถูกดันเข้าไปด้วยความมั่นใจ แต่ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำผมชะงักนิ่ง คนที่อยู่บนเตียงไม่ใช่คนในความคิด แต่เป็นเด็กหญิงที่เพิ่งถูกรับเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวเหมบดินทร์หมาด ๆ วันนี้เลยดูเหมือนผมจะทำให้เธอตกใจจากการพรวดพราดเข้ามาโดยไม่ส่งสัญญาณ ร่างเล็กขยับถอยไปชิดหัวเตียง หน้าตาตื่นตระหนก คว้าตุ๊กตาหมีขาวตัวใหญ่เข้าสู่อ้อมกอดแน่น ราวกับเธออยากใช้มันเพื่อเป็นเกราะกำบังตัวเองจากภัยอันตราย ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบนี้ เด็กที่มาจากบ้านเด็กกำพร้าล้วนแต่ไม่ได้อยู่ในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบกันทั้งนั้น แล้วแต่ว่าใครจะเจอในรูปแบบไหนอีกอย่างอาจเป็นเพราะเธอยังไม่คุ้นชินสถานที่ และเรายังไม่เคยเจอกันสักครั้ง เพราะฉะนั้นตอ

เด็กหญิงมิเชลเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ จากประถมเข้าสู่มัธยม ส่วนผมยังทำหน้าที่พี่ชายคนโปรดได้เป็นอย่างดี ไม่มีขาดตกบกพร่อง ในบรรดาเฮียๆ ทั้งหมด ผมเป็นคนที่เธอให้ความสนิทสนมและไว้ใจมากที่สุด นั่นคงเป็นเพราะผมตามใจและใช้เวลาอยู่กับเธอมากกว่าคนอื่นๆ ถึงงานจะรัดตัวแค่ไหน ก็สามารถละทิ้งทุกอย่างเพื่อมาหาเธอได้เสมอครั้งนี้ก็ด้วย…ฝีเท้าผมหยุดชะงักทันทีที่เห็นร่างเล็กในชุดพละโรงเรียนเอกชนชื่อดัง นั่งฟุบหน้าลงกอดเข่าตัวเองอยู่บริเวณบันไดหน้าศูนย์วิชาการใจกลางเมือง แล้วก้าวไปหยุดยืนต่อหน้าเธอบนขั้นบันไดที่ต่ำกว่าหัวใจผมกระตุกวูบ เมื่อเด็กสาวเงยหน้าขึ้นพร้อมคราบน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง เธอยกหลังมือขึ้นปาดเช็ดแบบลวก ๆ ขณะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แต่ก็ยังเทียบผมไม่ได้ หน้าผากมนเอนมาแอบอิงบนแผงอกข้างซ้ายของผม คล้ายกับเธออยากหาที่พักพิงในตอนที่กำลังหมดแรง“ฮะ…เฮีย เราทำไม่สำเร็จ ฮึก” น้ำเสียงสั่นปนสะอื้นที่พยายามเปล่งออกมาให้จับใจความได้นั้น ทำผมชาวาบไปทั้งตัว นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นน้ำตาของเด็กหญิงที่กำลังก้าวเข้าสู่วัยแรกรุ่นไม่เข้าใจทำไมผมรู้สึกมีก้อนตีขึ้นจุกอยู่กลางอก บ้าฉิบ…เหมือนความเจ็บปวดทั้งห