Share

Chapter 4. Engagement Party

Aвтор: Miss Ahyenxii
last update Последнее обновление: 2024-06-26 16:34:21

CHAPTER FOUR: ENGAGEMENT PARTY

✧FAITH ZEICAN LEE✧

ISANG buwan na kaming nasa dating stage ni Chloe. Sinamantala ko ang pagkakataong 'yon para kilalanin siya, and so far, I'm starting to like her. Why not? She's a sweet girl. Kung noong una ay kinakabahan pa ako kapag nakakaharap siya, ngayon ay naging panatag na ako dahil hindi siya mahirap pakisamahan. Magaan siyang kasama at marunong siyang bumuhat ng usapan kapag napapansin niyang natatahimik ako dahil may pagkamahiyain ako minsan.

Bulok ang source ni Tito Betlog na napag-alaman kong 'yong assistant niya, dahil may kaibigan daw ito na nagtatrabaho sa Herald company kaya nito iyon nasabi. Pero taliwas ang nasagap nilang balita sa nakita ko kay Chloe. She's kind and sweet.

Mayroong pagkakataon na may nadaanan kami sa lansangan, isang matandang namamalimos. Usually, kapag may nakikita akong pulubi, humihinto talaga ako para magbigay. Pero no'ng time na 'yon, tiniis kong hindi muna huminto dahil naalangan ako na baka hindi maging komportable si Chloe, given na sobrang sophisticated niya, habang 'yong matanda ay madungis at hindi maikakailang may kakaibang amoy. Pero nagulat ako nang kusa siyang huminto at nag-abot ng cash doon sa pulubi. That awe-struck me, really.

At sa isang buwan naming pag-da-date, wala pa akong nakita sa kaniya na nakaka-turned off. Buti na lang pinakinggan ko si daddy na bigyang pagkakataon si Chloe para kilalanin. Siguro kung ora-mismo akong umatras, baka ako pa ang magsisi na hindi ko siya nakilala.

Actually, last week ko pa sinabi kay Mom at Dad na payag na ako sa arranged marriage. Nang malaman 'yon ni Mommyla, nakipag-usap agad siya sa family ni Chloe para i-arrange na ang engagement namin. Kaya heto na kami ngayon, dito mismo sa bahay ng mga Herald. Hindi malaking party ang ini-arrange para sa amin. For family and close friends lang.

Now I stood by the large bay window, looking out at the beautifully manicured garden where lanterns hung from trees and fairy lights twinkled in the gathering dusk. The soft hum of conversation and laughter drifted in from the backyard, where our friends and family mingled, glasses of champagne in hand. The scent of roses and freshly cut grass wafted through the open French doors, blending with the tantalizing aroma of the catered hors d'oeuvres.

"You looked fucking nervous, Faith." Lumingon ako nang marinig ko ang boses ni Love. Palapit siya sa 'kin, kabuntot niya si Hope at may bitbit din silang champagne glass.

"Bakit lonely is the night ka rito?" tanong ni Hope bago niya dalhin sa bibig ang hawak niyang champagne glass. Kani-kanina pa kasi ako rito. Matapos kong makipagkuwentuhan saglit sa parents ni Chloe, at matapos akong ipakilala ni Chloe sa ilang friends niya, nagdesisyon akong magsolo muna.

"Nangangawit na 'yong panga ko sa kasasalita para i-entertain ang mga bisita," pabirong sagot ko kay Hope. "Ikaw? Hindi ba nangangawit 'yang panga mo? Lahat na yata ng tao rito nagawa mong lapitan. Ano'ng tsismis ang nasagap mo ngayon?"

Natawa siya sa sinabi ko dahil totoo naman. Kanina nang dumating kami rito, bigla na lang siyang nawala sa tabi namin. Nang hanapin namin siya, natanaw namin siyang nakikipag-kamay na sa bawat bisitang nilalapitan niya, na akala mo ay politikong nangangandidato. Habang si Love naman ay nakabuntot lang kay Mom at Dad, at si Summer ay kasama si Tita Baby.

By the way, narito rin si Tito Betlog at Tita Wynter, maging ang mga anak nila; ang kambal niyang si Meng at Moy na sixteen years old na ngayon, at ang bunso nilang si Sunny, thirteen naman. Kahit gaano pa ka-busy si Tito Betlog, nakahanap pa rin siya ng time para sa engagement party ko. Pero sila-sila nila Mom at Dad ang magkakasama ngayon.

"Mamaya ko pa sana 'to sasabihin pag-uwi natin sa bahay, pero sige." Humakbang si Hope palapit sa 'kin at pati si Love ay inakbayan niya para kabigin palapit, tipong nag-iingat na walang makarinig sa sasabihin niya. "Narinig ko kanina ro'n sa isang madam na nilapitan ko, na mayro'n pa raw pa lang isang anak si Lucio at Jody Herald."

"What?" Love asked with a furrowed brow, mirroring my own puzzled expression as we both stared at Hope. We were both confused, especially me. During my month of dating Chloe, she never mentioned having a sibling. I never thought to ask, because as far as we knew from the news, Chloe was the only known heiress of the Herald family.

"Yes mga parekoy. May anak pa raw na isa, babae rin. Ang narinig kong bulungan ng iba kanina, nasa ibang bansa raw 'yong nakababatang kapatid ni Chloe na 'yon. Pero may iba namang nagsasabi na narito lang daw sa bansa."

I turned to look at Chloe, who was across the room chatting with her best friends. She wore a pale blue dress that complemented her eyes, and she was laughing with them. Bakit hindi n'ya binanggit sa 'kin na may kapatid s'ya?

As if sensing my gaze, Chloe glanced over and caught my eye. She smiled kaya ginantihan ko rin siya ng ngiti. Excusing herself from her friends, she made her way through the crowd towards me, her movements graceful and effortless.

"Having fun?" I asked as she slipped her arm around my waist noong tuluyan siyang makalapit sa 'kin. It's only been a month since we started dating pero komportable na siyang hawakan ako. Minsan ay kumakapit siya sa braso ko, minsan naman ay sa kamay, at ngayon, nakaikot ang braso niya sa baywang ko mula sa likuran. And that's fine with me, lalo na at fiancé ko na siya ngayon.

"I'm having the time of my life," she replied, her eyes sparkling. "Everything is perfect. Thank you for coming into my life, Faith."

"Chloe, it's you who has made everything perfect." I gave her a forced smile, feeling embarrassed by my two silent twins. I knew they were secretly laughing at me, especially Love, who has never been a fan of sweet nothings.

Chloe giggled and stood on tiptoe to whisper in my ear. "I still can't believe we're getting married."

"Baka mamaya ako ang pinagbubulungan n'yo, ha?" natatawang sabi ni Hope.

Pati si Chloe ay natawa rin. "Maybe?" she teased.

Simula nang mag-date kami ni Chloe, kanina lamang niya na-meet si Love at Hope nang dumating kami rito sa bahay nila. Gayon pa man, mukhang okay naman din sila sa isa't-isa. Pero mas kasundo ni Hope si Chloe, dahil si Love ay tahimik lang at ang sabi ni Chloe ay parang masungit daw ito at snob kaya mas magaan ang loob niya kay Hope.

Habang nag-aasaran si Chloe at Hope, we were interrupted by the sound of a spoon tapping against a glass. Chloe's father, Lucio Herald, stood at the head of the makeshift stage, a broad smile on his face.

"May I have everyone's attention, please?" he called out. The chatter died down, and all eyes turned towards him. "I just want to say a few words about my daughter and her handsome fiancée."

Chloe's cheeks flushed as her father began to speak about her childhood, her accomplishments, and the joy he felt in seeing her find someone as wonderful as me.

As Mr. Herald finished his speech, the crowd erupted into applause. Maging si Hope at Love ay pumapalakpak na rin sa tabi namin. Nasa direksyon namin ang tingin ng karamihan at nagulat ako sa sumunod na aksyon ni Chloe. She pulled me in for a quick kiss before turning to face our guests, who were raising their glasses in a toast.

"To Faith and Chloe!" everyone cheered. But I remained stunned, as did Love. Only Hope was grinning mischievously at me dahil nahuli niya ang ginawang paghalik sa 'kin ni Chloe na hindi ko talaga inaasahan.

"To us," Chloe whispered softly, clinking her glass against mine, and the sound snapping me back to reality.

-ˋˏ✄┈┈┈┈

I stood alone near the corner of the room. Mag-isa na lang ulit ako dahil nagpaalam si Chloe na babalikan ang mga kaibigan niya, habang si Love at Hope naman ay nasa table nila Tito Betlog. Kahit malayo ako, halatang binubuwisit na naman ni Hope si Meng dahil nakabusangot na naman ang mukha nito habang tila nakikipagtalo sa kaniya.

The sounds of laughter and conversation surrounding me yet somehow feeling distant. The warm glow of the chandeliers cast soft shadows across the elegant decor, and the enticing aroma of the buffet table beckoned me. Nang lumingon ako sa buffet table, may naaninag akong anino na gumagalaw sa gilid, tila palapit sa direksyon ng buffet table.

Intrigued, I took a step closer, trying to get a better look. The shadow moved cautiously, as if hesitating to approach. When I peeked around the wall she was hiding behind, I saw a woman who looked to be around the same age as my cousins Meng and Moy. Nakasuot ito ng simple at lumang damit na pambahay lang. Maluwang na T-shirt in pink color paired with a black leggings and old slippers. Nakatali ang buhok niya paitaas, halatang hindi sinuklay. She glanced around nervously, her eyes darting between the buffet table and the mingling guests. It was clear she was trying to muster the courage to approach the buffet table, but something was holding her back.

Nagugutom ba s'ya?

I watched her for a moment, captivated by her hesitant grace. She took a tentative step forward, then paused, seemingly reconsidering her decision. Her uncertainty was palpable, and I felt a sudden urge to help her feel more at ease.

Summoning my own courage, I stepped out from behind the corner and approached her. "Hi," I said softly, not wanting to startle her.

She then turned to look at me, her eyes wide with surprise. Napalunok siya nang ilang beses at bakas sa mukha niya ang nerbyos. Nang medyo makabawi, nagbaba siya ng tingin sa sahig at pinaglaruan ang laylayan ng T-shirt niya. Ilang segundo siyang nanatiling nakayuko bago niya ako talikuran.

"Wait," I called out to her kaya napahinto siya at dahan-dahan ulit akong nilingon. "I'm Faith Zeican," I said, offering her a friendly smile. "Are you looking for something specific at the buffet, or just deciding what to try first?"

She furrowed her brow, her expression questioning. She seemed clueless. I couldn't tell if she didn't understand what I said or if she was unsure whether to engage with me.

"Kukuha ka ba sana ng pagkain?" I asked again, and she seemed to relax a little at my friendly tone.

"O-Oo." Kasunod ang pag-atras ng paa niya sa akin, na parang gusto na niyang umalis.

"Wait." Ako na mismo ang lumapit sa buffet table at kumuha ng plato para lagyan 'yon ng iba't-ibang putahe. 'Tsaka ko siya binalikan para iabot 'yon sa kaniya. Now that I could see her face up close, I noticed her apparent innocence. It was evident in her features.

"S-Salamat," bulong niya. The tension in her shoulders easing slightly.

"Ano'ng pangalan mo?" I asked her noong nakakadalawang hakbang na siya palayo sa akin.

Napahinto siya, pero nanatili siyang nakatalikod nang sagutin niya ako.

"Poppy."

To be continued . . .

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Комментарии (2)
goodnovel comment avatar
Maluz Dumancas Diaz Amistoso
oh sya ang sister ni chloe,sya ang maging ka match ni faith,anak seguro ito sa ibang babae dikaya?hhmm nice author,loveit.
goodnovel comment avatar
Marilyn Aramay
baka sya ang kapatid ni Chloe
ПРОСМОТР ВСЕХ КОММЕНТАРИЕВ

Latest chapter

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Epilogue

    Epilogue FAITH ZEICAN LEE (Eight years old...) I was excited to leave school when I saw Lolo Don A waiting for us. Naroon na siya sa gate, nakatayo sa tabi ng itim niyang limousine, kasama niya ang personal assistant niyang si Sir Dan. Habang naglalakad kami nila Hope at Love palapit sa direksyon nila, takang napatanong si Love. “Saan kaya tayo dadalhin ni Lolo Don A?” “Baka mag-s-shopping or kakain tayo sa labas,” sabi ni Hope na hindi rin sigurado. Ako rin ay hindi sigurado. Ngayon lang kasi ginawa ‘to ni Lolo Don A, na nag-volunteer kay Daddy at Mommy na siya ang susundo sa amin sa school, gayong dapat ay sabay-sabay kaming uuwi nila Daddy mamayang hapon dahil sa Lee University naman kami pumapasok at kabila lang ng Elementary Department ang College Department kung saan namin pinupuntahan si Dad after ng klase namin. “Hi, Lolo Don A!” nakangiti kong bati sa kaniya paglapit namin, sunod na ring bumati ang dalawang kakambal ko. Maging si Sir Dan ay binalingan namin para

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Chapter 90. The Wedding

    CHAPTER NINETY: THE WEDDING✧FAITH ZEICAN LEE✧One month later.HANGGANG ngayon, para pa rin akong nananaginip. Dumating na ang araw na pinakahihintay ko since the moment I realized how much Poppy meant to me—ang pakasalan siya at makitang nakasuot ng magarbong wedding gown imbes na simpleng white dress lang.Standing in front of the mirror, I take a moment to soak it all in. The white suit looks better than I’d hoped. The fabric is smooth and cool, feeling like it was tailored just for me. The jacket fits perfectly, hugging my shoulders and chest just right without being too tight. The notched lapels give me a classic look, while the minimalist buttons keep it sleek and modern.I adjust the crisp white shirt underneath, noticing how it contrasts subtly with the suit. The silk tie adds a touch of elegance, its soft ivory hue blending seamlessly. The pocket square tucked into my jacket pocket finishes off the look, and I can’t help but smile.Habang ina-adjust ko ang tie ko para kalmah

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Chapter 89. The Proposal

    CHAPTER EIGHTY-NINE: THE PROPOSAL✧FAITH ZEICAN LEE✧“BASED on my source, sugar lolo ni Chloe ang nagpalaya sa kaniya at ginamit lang ang pangalan mo para saktan si Sugarpop,” ani Hope. Kaharap ko sila ni Love, habang nakaupo ako sa paanan ng kama ko.Sumaglit ako ngayon dito sa bahay namin, kasama ko si Poppy para kuhanin ang iba ko pang gamit. Pero si Poppy ay nasa baba, kasama si Mom dahil wala si Summer ngayon, may lakad kasama ang mga kaibigan niya. At tiyempo ang pagdating namin dahil may balita na raw sila kung sino ang nag-send ng email kay Poppy.“Sino’ng source mo?” tanong ko sa kaniya, naninigurado.Natawa siya. “Si Detective Conan.” Ngunit agad din siyang sumeryoso nang samaan ko siya ng tingin. “’De joke lang. ‘Yong detective na pinahawak nila Mommyla sa kaso, of course! Hindi pa ba binanggit sa ‘yo ni Mommyla?”“Hindi pa.”“Hina mo talaga. Lagi kitang nauunahan sa balita.” He laughed.Wala pang nabanggit sa ‘kin si Mommyla, pero ang daddy ni Poppy ay mayro’n na. Hindi ng

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Chapter 88. Finally (Warning)

    CONTENT WARNING! Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only! This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised. CHAPTER EIGHTY-EIGHT: FINALLY ✧FAITH ZEICAN LEE✧ THE AFTERNOON sun bathed Villasis Park in a golden hue as we arrived back home from our vacation. The air was warm and welcoming, just like the familiar scent of the gardenias that lined the pathway leading to the main entrance. Naglalakad si Poppy sa tabi ko, her gaze taking in every detail of the estate. Ito ‘yong bahay namin na para talaga sa ‘min. Hindi lang namin nagawang tirahan noon dahil mas pinili ni Mom at Dad na mag-stay kami sa poder nila for Poppy’s safety. Pero kahapon, noong nasa hotel pa kami, tinanong kami ni Dad kung ano ang plano namin ni Poppy. Kung magsasama ba ulit kami sa bahay namin, sa Villasis Park o mansyon. Hindi ako sumagot agad dahil gusto kong i-consider ang suggestion ni Poppy kaya ang sabi ko sa kanila, mag-uusap

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Chapter 87. Outing Part VI - Seminar

    CHAPTER EIGHTY-SEVEN: OUTING PART VI - SEMINAR✧FAITH ZEICAN LEE✧THE first light of dawn seeped through the curtains, gently stirring me awake. Nagbaba ako ng tingin kay Poppy na nakayakap sa ‘kin, her breathing soft and steady. Without thinking, I pressed a kiss to her forehead, savoring the warmth of her skin against my lips.Nanatili akong pinagmamasdan siya habang natutulog, nag-aalanganin akong kumislot sa pag-aalalang magising ko siya. Hindi natuloy ang nangyari sa ‘min kagabi matapos niyang masaktan. Nang makita kong puno ng nerbyos ang mukha niya, I decided to stop and tell her na ‘tsaka na lang namin ituloy kapag ready na ulit siya. Natulog lang kaming magkatabi at magkayakap.Nag-beeped ang cell phone ko sa nightstand, inabot ko ‘yon at tiningnan kung sinong nag-text. Si Mom. Inuutusan na kaming mag-prepare at bumaba sa lobby para magkasabay-sabay raw ulit kami sa almusal. Doon kasi ulit ang breakfast buffet.Matapos kong reply-an si Mom, ginising ko na si Poppy. Ayokong mag

  • LEE BROTHERS #1: THE PERFECT HUSBAND   Chapter 86. Outing Part V - Warning!

    CONTENT WARNING!Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only. This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised.CHAPTER EIGHTY-SIX: OUTING PART V - WARNING!✧FAITH ZEICAN LEE✧SA ILALIM ng liwanag ng kuwarto, pumaibabaw ako kay Poppy at ginantihan ang halik niya. Half of my weight pressed down on her, and the warmth of our bodies melded together, deepening the connection between us.Her eyes were filled with anticipation and nervousness, and every touch of our lips seemed to ignite a new spark between us. I adjusted our kiss, transitioning from gentle touches to more passionate movements of our lips. Nang ibuka niya ang mga labi niya, I decided to enter her mouth with my tongue. Hindi niya ‘yon inaasahan, pero mahina siyang napaungol.Ginaya niya ang ginawa ko at ‘yong kaniya naman ang sinubukan niyang ipasok sa bibig ko. The sensation of our tongues meeting brought an intense pleasure, and each movement of

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status