"Wala na ba talagang pag-asa ang para sa inyo, Kuya?""Maybe this is for the best... Ayaw kong ipilit ang sarili ko sa babaeng ayaw sa akin, sa walang tiwala sa akin, at madali akong sukuan.""Nakikinig lang siya sa kapatid pero parang ibang tao ang kausap niya. Hindi na ito ang dating Caleb na kilala niya.""Siguro parusa na din ito sa akin sa mga ginawa ko sa mga babae before. Kaya I promise myself na hindi na ako magno-nobya hangga’t hindi ako sigurado na siya na talaga.""Is that you, bro?" biro ni Hunter sa kuya niya."Yeah... I guess hindi mo talaga mare-realize ang mali hangga’t hindi ‘yon iparamdam sa’yo ng tadhana."Natigil ang pag-uusap nila nang dumating si Doc Harper."Hi... Nakakaabala ba ako?""Ah, hindi naman. Tamang-tama, nagdi-dinner kami. Why don't you join us for dinner?" aya ni Caleb sa bagong dating na bisita saka inalalayan itong umupo sa tabi nito.Napansin niyang panay ang bisita nito sa kanila. Okay naman iyon dahil kahit papaano ay nalilibang ang kapatid niy
CALEB POV:It's been a week since nakalabas siya ng ospital. Pero ang peklat sa pulsuhan niya ay andiyan pa rin. Hindi na ata iyon mabubura... at kahit mabura pa, hindi naman ito mabubura sa puso niya. Lagi iyon nagpapaalala sa kanya na minsan ay naging baliw siya sa pag-ibig. Kasalukuyan siyang nasa kotse, susunduin niya si Harper sa bahay nito. Sasama ito sa kanya papunta ng Manila. Nagpapasalamat siya dahil andiyan palagi si Harper sa para kanya. Kahit papaano ay nakakalimutan niya si Belle dahil natuon ang atensyon niya kay Harper.Nararamdaman naman niyang may pagtingin pa si Harper sa kanya, pero kahit anong pilit niya, ay wala na siyang nararamdaman para sa dalaga. Hindi pa siya nakaka-move on kay Belle. Nasa gate na siya ng bahay ni Harper. Kinuha niya ang cellphone para ipaalam dito na andoon na siya. Hindi na siya bababa ng kotse. "Hello, Doc Harper? Andito na ako sa labas ng bahay niyo. Ready ka na ba?""Yes, Caleb. Wait lang ha..." wika nito saka pinatay ang telepono.
*************************YASMIN THERESE LEDESMA POV: FLASHBACK 3 YEARS AGO: ARAW NG DEBUT NYA"Happy birthday, bunso..." malambing na bati ng kinakapatid nyang si Hunter habang marahan siyang sinasayaw. Lihim siyang kinilig. Ito ang escort niya sa gabing iyon. Ayaw sana niya ng magarbong party, mas gusto pa niyang matulog o magbasa ng libro pero nagpumilit ang mga magulang niya. Sinabing minsan lang daw iyon sa babae na maging isang ganap na na-dalaga. Nang marinig niyang si Hunter ang magiging escort niya ay napapayag na rin siya.Sa mansion ginanap ang party nya. Malawak naman doon at halos kasya ang tatlong daang kataong bisita."T-thank you, Kuya Hunter..." nahihiyang sagot niya habang yumuyuko. Mataimtim kasi siyang pinagmamasdan nito habang sumasayaw sila sa mabagal na tugtog."You're so beautiful, Yass... dalagang-dalaga ka na." puri nito sa kanya. Para siyang matutunaw sa mga titig nito."Hmp! Paanong dalaga? Baka binata kamo?" biro niya para pagtakpan ang hiya niya. Alam nit
"Kuya, samahan mo ako magbihis ng T-shirt sa kuwarto. Nangangati na kasi ako sa gown na 'to!" reklamo niya kay Hunter. "Si Almira na lang ang isama mo. Babae ka, eh! Saka dalaga ka na... dapat umakto ka na ding babae, hindi 'yung tomboy-tomboy ka diyan!" sambit nito sa kanya.Paano kasi, nakataas pa ang isa niyang paa sa upuan kahit naka-gown siya. Hindi naman siya nag-aalala na makikita ang panty niya dahil mahaba ang gown niya."Eh, lasing na si Ate Almira, eh. Kita mo naman 'yun, halos hindi na nga 'yun makatayo!" nakasimangot nyang sabi. Si Almira ay pinsan nya na halos magkaedaran lang nya. "Sige na! Gusto ko ding sumayaw, eh! Hindi ako mag-e-enjoy sa gown na 'to. Ang bigat-bigat!" reklamo niya. She pouted her lips to make her more convincing, alam niyang hindi siya matitiis ni Hunter."Sige na nga!" inis na tumayo ito saka inalalayan siyang maglakad. Lihim siyang natuwa dahil nanalo siya sa pagmamatigas nito. Sabi na nga ba at hindi ako kayang hindian nito, eh! Lihim siyang
"K-kuya... hindi pwede ito... hindi mo ako girlfriend. S-saka tomboy ako, di ba?" paliwanag niya.Sinabi niya iyon para tumigil ito sa ginagawa sa kanya, pero sa sarili niya mismo ay hindi niya din makumbinsi kung tomboy nga ba siya. Alam niya sa sarili na na-excited din siya sa maaari pang gawin ni Hunter sa kanya."Do you still believe na tomboy ka, hmm, Yassi?" nakangiting wika nito. "Kung tomboy ka, hindi mo magugustuhan ang mga halik ko sa'yo..." halos pabulong na wika nito... agad cyang namula.Muli siya nitong hinalikan sa labi... nagpaubaya na siya. Total, sabi naman ni Hunter ay ito ang bahala sa kanya... lubos ang tiwala niya dito.His kiss is so passionate and addicting, nakakabaliw sa sarap! Para tuloy siyang nawala sa kanyang sarili.Habang patuloy ito sa pagroromansa sa kanya ay naramdaman niya ang umbok ng pagkalal*ki nito na tumatama sa bandang puson niya. Muli na naman siyang natakot!Kumalas si Hunter sa kanya at naghubad ng sariling damit. Napakabilis ng pangyayari
Nauna na itong tumayo at nagsuot ng damit. Nang matapos ito ay pumunta ito sa closet niya at kinuhaan siya ng pamalit na damit... ito na mismo ang nagsuot ng damit sa kanya. "Let's go bunso, baka hinahanap na tayo doon sa labas." sambit nito sa kanya. Tumayo naman siya sa kama, pinahid muna nito ang mga luha niya saka inayos ang buhok niyang nakakalat sa mukha niya at inipit iyon sa likod ng tenga niya. Kung makatingin ito sa kanya ay parang gusto niyang maniwala na may pagtingin din ito sa kanya, pero iwinaksi niya iyon dahil ayaw niyang umasa. Sino ba naman siya kumpara sa mga babaeng nakapaligid dito na ubod ng ganda? Hindi nga siya marunong pumorma ng pambabae!... Titibo-tibo kasi siya! Inakbayan siya nito saka sabay na silang lumabas ng kwarto. Medyo kumikirot ang pagitan ng hita niya kaya paika-ika siya. "Masakit ba? Sorry ha..." wika nito saka siya hinalikan sa ulo. Mas matangkad ito sa kanya at hanggang balikat lang siya nito.Hindi na niya nagawang sumagot dahil malayo p
"Y-Yassy..." sambit nito.Nagkatinginan sila, automatikong tumulo ang luha nya. Akmang hahawakan cya nito pero iwinaksi niya iyon at mabilis na tumakbo papunta ng kwarto nya. Ayaw niya itong makausap. Alam niyang sumusunod si Hunter kaya ni-lock niya agad ang pinto para hindi ito makapasok. Humiga cya sa kama at doon binuhos ang lahat ng sakit ng loob. "Huhuhuh... akala ko pa naman ay importante ako sa kanya!... akala ko pa naman ay mahal niya din ako... yun pala ay pareho lang ito sa ibang mga lalaki na manloloko!" galit na wika nya. Maya-maya ay may narinig siyang katok sa pinto. Napahawak cya sa bibig nya, ayaw nyang gumawa ng ano mang ingay. Tahimik cyang humihikbi. "Yassy, can we talk? It's not what you think, baby!... let's talk please?" nagmamakaawang wika nito. Muli siyang naiyak, huling-huli na siya magsisinungaling pa! Sigaw ng isip niya. Hindi siya gumagawa ng ingay, gusto niyang isipin nito na wala siya doon o di kaya ay natutulog na."Yass, please... I know y
******************** YASMIN THERESE LEDESMA POV: Napailing siya nang muling maalala ang huling tapak niya doon sa probinsiya nila sa Quezon Province. Inayos ni Yassy ang dark sunlasses habang nagda-drive pauwi. It's been three fucking years since she came back to this place. Binuksan niya ang bintana ng kotse at dinama ang lamig na simoy ng hangin. Hinayaan niyang liparin ng hangin ang mahaba niyang buhok. Napakasarap iyon sa pakiramdam... para siyang dinuduyan. Huminga siya ng malalim at pinuno ng malinis na hangin ang baga niya... ang sarap sa pakiramdam. Ibang-iba ang simoy ng hangin sa probinsiya kumpara sa Manila. Aaminin niyang na-miss niyang umuwi doon, pero hangga’t maaari ay ayaw na niyang tumapak sa lugar na iyon. Kung hindi lang dahil sa pamimilit ng papa niya ay baka hindi na siya tatapak doon kailanman... kahit pa gustuhin niya. Nasa harap na siya ng hacienda nila. Pinasok niya ang kotse sa gate. Binuksan iyon ng katiwala nilang si Mang Dencio. Ngumiti pa ito ng ma
CALEB POV:It's been a week since nakalabas siya ng ospital. Pero ang peklat sa pulsuhan niya ay andiyan pa rin. Hindi na ata iyon mabubura... at kahit mabura pa, hindi naman ito mabubura sa puso niya. Lagi iyon nagpapaalala sa kanya na minsan ay naging baliw siya sa pag-ibig. Kasalukuyan siyang nasa kotse, susunduin niya si Harper sa bahay nito. Sasama ito sa kanya papunta ng Manila. Nagpapasalamat siya dahil andiyan palagi si Harper sa para kanya. Kahit papaano ay nakakalimutan niya si Belle dahil natuon ang atensyon niya kay Harper.Nararamdaman naman niyang may pagtingin pa si Harper sa kanya, pero kahit anong pilit niya, ay wala na siyang nararamdaman para sa dalaga. Hindi pa siya nakaka-move on kay Belle. Nasa gate na siya ng bahay ni Harper. Kinuha niya ang cellphone para ipaalam dito na andoon na siya. Hindi na siya bababa ng kotse. "Hello, Doc Harper? Andito na ako sa labas ng bahay niyo. Ready ka na ba?""Yes, Caleb. Wait lang ha..." wika nito saka pinatay ang telepono.
"Wala na ba talagang pag-asa ang para sa inyo, Kuya?""Maybe this is for the best... Ayaw kong ipilit ang sarili ko sa babaeng ayaw sa akin, sa walang tiwala sa akin, at madali akong sukuan.""Nakikinig lang siya sa kapatid pero parang ibang tao ang kausap niya. Hindi na ito ang dating Caleb na kilala niya.""Siguro parusa na din ito sa akin sa mga ginawa ko sa mga babae before. Kaya I promise myself na hindi na ako magno-nobya hangga’t hindi ako sigurado na siya na talaga.""Is that you, bro?" biro ni Hunter sa kuya niya."Yeah... I guess hindi mo talaga mare-realize ang mali hangga’t hindi ‘yon iparamdam sa’yo ng tadhana."Natigil ang pag-uusap nila nang dumating si Doc Harper."Hi... Nakakaabala ba ako?""Ah, hindi naman. Tamang-tama, nagdi-dinner kami. Why don't you join us for dinner?" aya ni Caleb sa bagong dating na bisita saka inalalayan itong umupo sa tabi nito.Napansin niyang panay ang bisita nito sa kanila. Okay naman iyon dahil kahit papaano ay nalilibang ang kapatid niy
Napakunot-noo niya sa narinig. “Siya 'yung first girlfriend mo? As in... si Doc Harper?” Tumango si Caleb, bahagyang ngumiti ngunit kita pa rin ang lungkot sa mga mata nito. “Oo. Noon pa ’yon. Elementary pa lang kami, puppy love. Hindi naman seryoso.” Hindi siya umimik. Kaya pala gano’n na lang ang concern ni Doc Harper. Kaya pala gusto nitong siya ang personal na mag-asikaso kay Caleb. "Kuya... bakit mo ginawa 'to? Bakit mo naisipang tapusin ang buhay mo?" Sandaling kinalimutan niya ang tungkol kay Harper. Gusto niyang kausapin ang kapatid kung bakit nagawa nitong maglaslas at tapusin ang buhay. “Because I didn’t think I deserved to be loved. I thought Belle is already the one for me... sa kanya ko lang naramdaman na totoong nagmamahal ako. Pero wala din nangyari sa amin. Iniwan niya din ako nang hindi man lang tinanggap ang paliwanag ko.” Lumapit si Hunter, umupo sa gilid ng kama. “You’re not perfect, bro... walang perpekto sa atin. Hindi pa huli ang lahat. Paglabas mo di
Napangiti siya sa sinabi ng asawa. Kahit papaano, gumagaan ang pakiramdam niya. Ayaw niyang magbakasakali. Sa dami ng naging nobya ni Caleb, ay siguradong may masama ang loob sa kapatid niya at hindi niya maiwasang isipin na baka gantihan ito ng mga ex nito. At isa na doon si Doc Harper. Pero hindi niya din maiwasang isipin si Belle. Alam niyang nasaktan din ang kaibigan niya. Hindi niya tuloy alam kung dapat ba niyang sabihin kay Belle ang nangyari kay Caleb o sikreto na lang. Si Caleb na lang siguro ang magdedesisyon nun kapag nagising na ito. Ilang oras pa ang lumipas, at nailipat na si Caleb sa isang private room. Sa wakas ay pinayagan na rin silang pumasok para makita ito. Tahimik ang loob ng kwarto. Naka-oxygen pa rin si Caleb, at may mga dextrose na nakakabit sa kamay nito. Nangingilid muli ang luha niya habang pinagmamasdan ang kapatid. Napakaitim ng ilalim ng mga mata nito, at para bang ang bigat-bigat ng dinadala. Siguradong wala itong tulog kagabi dahil sa dami ng b
YASSY'S POV:Paroot parito siya habang nasa emergency room si Caleb. Tinakbo nila doon ni Hunter dahil naglaslas ang kapatid niya."Shit!" sigaw niya, hindi niya alam ang gagawin. Kakakasal lang nila ni Hunter kahapon, hindi ito ang inaasahan niya. Ang inaasahan niya ay masaya at akala nya ay wala nang problema.Maya-maya ay dumating na din ang mga magulang nila."Ana, anong nangyari kay Caleb? Bakit siya ang laslas? May problema ba siya?" tanong ng mommy nya"H-hindi ko alam, Mommy," pagsisinungaling niya... Pero alam niyang si Belle ang dahilan kung bakit naging ganoon ang kapatid niya. Bago umalis si Belle kanina, ay nasabi na nito ang problema nila ni Caleb.Somehow, nakokonsensya din siya dahil hindi man lang niya inayos ang problema ng best friend niya at ng kapatid bago ito umalis kanina. Masyado siyang masaya at isinawalang-bahala ang nangyayari sa paligid niya."Bakit nagawa ni Caleb 'to, Diyos kooo, huhuhu... Hindi man lang natin napansin na may pinagdadaanan pala ang kapati
CALEB'S POV: Nasa kwarto niya lang siya at nakasilip sa bintana habang pasakay si Belle sa kotse na sumundo dito. Alis na ang babaeng pinakamamahal niya. Ni hindi man lang siya nito binigyan ng pagkakataon na ipaliwanag ang sarili niya. Nakita niyang nilibot pa ni Belle ang tingin sa paligid bago ito tuluyang pumasok sa kotse. Tila hinahanap siya.... O guni-guni niya lang iyon. Paano siya hahanapin kung nasabi na nito kagabi na hindi na siya nito mahal? Tinapos na ni Belle ang lahat sa kanila. Tumutulo ang luha niya habang papalayo na ang kotse at palabas ng hacienda. Pakiramdam niya ay namatay na din ang puso niya. Muli siyang napahiga sa kama. Ang sakit ng ulo niya, buong gabi siyang naglalasing. Nakakalat ang mga basyo ng alak sa sahig nya. Ang sakit ng ginawa ni Belle sa kanya. Ito ang unang beses na nabigo siya sa pag-ibig. Hindi naman siya nagkakaganito sa ibang babae. Si Belle lang ang babaeng nagparamdam sa kanya ng walang kasing-sakit. 'Di kaya parusa niya ito sa l
Nagising cyang mugto ang kanyang mga mata. Buong gabi niyang iniyakan ang huling pag-uusap nila ni Caleb. Hindi siya nakatulog ng maayos. Kahit paano ay umaasa siyang babalikan siya ni Caleb sa kwarto at muling makipag-usap sa kanya. Pero hindi nangyari iyon.Paano naman siya babalikan ni Caleb kung nasaktan niya ito? Hindi lang sa mga salita niya, kundi nasampal niya ang dating nobyo. She felt sorry, nagsisi siya. Hindi naman siya bayolenteng babae pero nagawa niya iyon. She wished na natapos silang maayos na nag-usap. Kung hindi lang niya pinairal ang galit niya.Pero hindi niya din madidiktahan ang kanyang puso. Matagal na niyang dinadala ang sakit na iyon... ang sakit ng panloloko ni Caleb sa kanya. Kaya siguro ay okay na din iyon. At least, tapos na ang kabanata sa kanilang dalawa.Tumayo siya sa kama at naligo ng mabilisan. Magpapaalam na siya kay Yassy. Magpapasundo na din siya sa driver nila para hindi na siya mapigilan pa ni Yassy.Pagkatapos niyang maligo ay bumaba siya sa u
Agad itong napatingin sa mga maleta niyang nakaayos na.“Where are you going? Kapapakasal lang ni Yassy, aalis ka kaagad?” Naamoy niya ang ininom nitong alak. Lasing na si Caleb at may hawak pa itong bote ng beer.“What are you doing here, Caleb? Magpapahinga na ako.” walang emosyon niyang wika.“Ganun ka ba kadiring-diri sa akin, Belle? Ganun ka ba kagalit sa akin na sa totoo lang ay wala naman akong kasalanan? You never gave me a chance to explain. Jinudge mo na agad ako kasi 'yun na ang tingin mo sa akin dati pa... isang babaero at manloloko!”“Hindi nga ba?”“How many times do I have to tell you na nagbago na ako simula nang makilala ka?”“Wala akong pakialam, Caleb. Nakapag-move on na ako at sana ganun ka na rin!” pagsisinungaling nya“Belle... please listen to me one more time. Please give me one more chance. Let’s save our relationship!” pagpapamakaawa nito sa kanya. Namumula na ang mata nito. Hindi niya alam kung sa luha o sa pagkalasing.“You call that a relationship, Caleb?
“Owww... Paano 'yan? Nakabuntis din si Hunter, 'di ba?”“Hindi niya anak 'yun... Nagsinungaling si Olivia.” kwento ni Yassy“Really? I'm happy for you, bestie... I'm glad na nakita mo na din ang happiness mo.”“And I thank myself for not quitting on love... Kung sinukuan ko si Hunter, ay malamang hindi kami aabot sa pagpapakasal, bestie... at ngayon magkakaanak pa kami”Sandali siyang natigilan. Ibang-iba na si Yassy... kung dati ay punong-puno ng sama ng loob ang kinukuwento nito tungkol kay Hunter, ngayon ay puno ng pagmamahal sa lalaki. Ramdam nya ang kaligayahan ng kaibigan.“Ikaw din, bestie... Gusto ko ding mahanap mo ang pag-ibig mo... Don’t give up on love, bestie.”Lihim siyang nalungkot. Sinasabi ba ni Yassy na bigyan niya ng pangalawang chance ang sa kanila ni Caleb?! No way!“Kelan ang kasal niyo, bestie?” pag-iiba niya ng usapan. May pakiramdam siyang may alam na si Yassy tungkol sa kanila ni Caleb kaya ganito na lang ito kung magpayo sa kanya.“It's next month, bestie. A