1 Month Later
LILURA ÁSVALDR ODESSA Binaba ko pa lalo ang suot kong itim na baseball cap at lumabas na ako ng airport. Agad akong pumara ng taxi at pumasok ako sa loob nito. “BGC Makati boss..” wika ko at inalis ko na rin ang suot kong cap. Tumango ang driver at umandar na ito habang nasa biyahe ako nakita ko ang billboard ng pamilyang iniiwasan ko sa bansa na ito. I heard bumalik na sila dito at plano na nila manirahan, isa lang ang panalangin ko. Yun ay hindi mag cross ang landas naming lahat. Pinikit ko ang mata ko at nag pahinga muna ako dahil medyo hindi ako sanay pag biyahe ng eroplano. Tapos na ang isang taon kong mapapalagi sa Russia upang mag trabaho at gawin ang utos sa akin. Huminga ako ng malalim at inalis ko na muna ang tungkol sa pamilya ng taong ‘yun. Saka na ako nagpapakita sa OoTA kapag naayos ko na ang gamutan ni Mama. May sakit si Mama na Leukemia kaya kailangan niyang gamutin, kaya ko naman lahat gawin para sa kanya, kahit ang pagiging Assassin ay hindi ko pangarap pero dito mabilis ang pera at mabilis ako makakaipon upang ipagamot si Mama o may tuloy tuloy ang gamutan nito. HINDI NAMAN NAG TAGAL nakarating na ako nag bayad na ako at agad kong bumaba. Plano ko na mag pahinga muna at matapos nito pupunta ako sa hospital kung nasaan ang mama ko naka confine. Nag tungo ako sa isang apartment kung saan binili ko ito. Nag offer ang amo ko sa Russia na bibigyan niya ako ng pera pero hindi ko ito tinanggap dahil na rin sa may natitira pa akong kahihiyan sa katawan ko. Ngunit ang ibang binigay nito ay tinanggap ko na lang dahil nakalagay dito ang mga importante kong gamit kaya ako nahihiya na sa amo ko mas lalo kay Mr. Hadisson at Kohen. Nag tungo ako sa gate ng apartment ko, ang bahay na ito ay isa sa mga tinatawag na relocation site pero tawag ng mas marami na taga dito ay apartment. “Lura?” Tawag sa akin kaya napa lingon ako. “Ikaw nga, mabuti naman at naka uwi kana. Alam mo ba na muntik na kayong nakawan d’yan? Mabuti at nag roronda ang mga guard..” wika nito. Binaba ko ang bag ko at humarap kay aling Elsa. “Wala naman silang makukuha d’yan aling Elsa, lahat ng gamit namin d’yan ay halos patapon na..” sagot ko dito. “Hay naku mag ingat ka parin mas lalo at babae ka..” paalala nito kaya tumango ako. Nagpaalam ako na papasok na ako at pag pasok ko, nakita ko napaka rumi at maraming kalat ang bahay. Kaya nag palit muna ako at nag umpisa na akong mag linis. Hindi naman mirisarable ang buhay ko kung tutuusin, kung pinilit ko lang ang gusto ng taong ‘yun. Pero hindi ko siya sinunod, lagi niya lang sakin pinaalala na kung hindi dahil sa awa na laman din niya ako hindi ako mabubuhay. Isa akong anak ng babaeng nakipag one night stand sa isang lalaking may asawa, sa madaling salita? Anak sa labas, pero sinugarado ng mama ko na kahit kailan walang karapatan ang ama ko sa akin. Dahil kahit saang legal papers, hindi ko dala ang apelyido nito. Ngunit nagawa ako nitong sustentuhan, dahil sa alam niyang anak niya ako. Hindi ito tinanggihan ng Mama ko, hanggang isama kami nito sa Spain upang doon ako mag aral. Marami akong nalaman habang nandun ako narasanan ko na i-bully din ako ng mga anak ng lalaking ‘yun pero hindi pinili ko na hindi lumaban dahil kahit lumaban ako, ako parin ang mali at ako parin ang may kasalanan, dahil wala ng mas tama sa mata niya kundi ang kanyang mga anak.. Kahit sabihan pa nila ako na anak ng maruming babae at anak sa labas. Dahil noon alam kong tama sila, kaya hindi ako lumalaban. Matapos ko makapag tapos ng high-school agad ko ng pinutol ang kahit anong connection ko sa ama ko na siyang hindi alam ni Mama. Kaya nag desisyon kami bumalik na dito, simula noon nag aaral at nag ta-trabaho ko matapos ng klase ko, habang si mama nag ta-trabaho siya bilang tindera ng isda. Matapos ko mag linis nag desisyon akong matulog muna upang may lakas ako mamayang gabi mamili ng pagkain ko. May offer naman si Mr. Hadisson na pera at bahay ngunit hindi ko ito tinanggap. Sinabi naman nito na lahat ng tao o kasapi na hawak ng boss niya ay may ganitong offer din. Hindi ko balak tumanggap dahil may natitira pa akong dignidad. Kaya nanatili akong nahihirapan pero mas okay na ito, kailangan ko mag save ng pera dahil kahit kaya ko na ang gamutan ng mama ko, kailangan ko parin ng pera para sa tuloy-tuloy nitong gamutan. NANG MAG GABI lumabas ako at nag tungo sa malapit na convenience store. Pumasok ako dito at inalis ko na ang suot ko na cap. Kumuha ako ng basket dito at nag hanap ako ng pagkain na madali ko mailuluto. Plano ko matapos ko madalaw si Mama sa hospital, saka ako nagpapakita sa OoTA para tumanggap muli ng trabaho. Dahil isang buwan na simula ng huli kong mission, muntik pa akong pumalak. Kumuha ako ng noodles at sausage mga bread at drinks. Matapos ko maka kuha ng kailangan ko nag tungo ako sa counter at nag bayad na ako ng binili ko. Matapos ko maka bayad lumabas na ako at nag lakad ako patungo sa sikat na bar dito sa Maynila. Ang alam ko isa sa mga mafia ang may ari nito. Tumayo ako sa ilalim ng ilaw dahil dito ako tatawid, saktong pag suot ko ang cap ko at hood ng suot kong jacket ang pag labas ng mga taong ayoko makita. Nandito ang panganay na anak ng lalaking ‘yun lumingon ako at napa tingin ako sa kabuuan nito, kumpara sa akin mas namumutok ang yaman sa pamilya nito. Ngumisi ako at inalis ko ang tingin ko dito at nag desisyon ako na sa kabila na lang ako maghihintay na makatawid ako. Nag lakad ako hanggang.. “Tumingin ka naman miss! Mas mahal pa itong bag ko sa jacket mo..” maarte at masungit na wika ng babae ng makita ko kung sino ito. Siya ang pangalawa kung tutuusin alam ko ang pangalan nila pero wala akong planong banggitin. “Sorry..” malamig kong wika at tumalikod na ako muli hanggang haglitin nito ang braso ko. “Lieve! Tama na pareho kayong mali hindi ka din nakatingin..” suway ng ate nito. “Tsk, stupid poor human being, next time tumingin ka sa daan mo daig mo pa kriminal dahil sa oras na ako ulit mabunggo mo sasamain ka sakin. Tagalog na ‘yan baka hindi ka pa makaintindi kung englishin pa kita!” Pang iinsulto nito na kina lingon ko dito. “Next tumingin ka din sa dinadaanan mo, daanan ng tao ito hindi tambayan. Edukada ka diba, i think you should know that more than me..” hindi na ako nakatiis kaya sinagot ko na ito at tinabig ko ang kamay nito at nag lakad na ako palayo ng tuluyan. Tumakbo ako patawid hanggang makarating ako sa kabilang side, sa hindi malaman na dahilan muli akong lumingon at nakita ko na nakatingin ang panganay sa magkakapatid. Siya si Levana ang panganay sa kanila at ang kaninang naka sagutan ko ay ang pangalawa na si Lieve, pangatlo ang nakita ko sa Russia isang buwan na ang lumipas, ang taong ‘yun ay si Llewela at ito ang bunso sw kanilang tatlo. Ngunit madalang itong mag pakita dahil na rin sa bata pa ito. Inalis ko ang tingin ko sa taong ito at yumuko ako muli at naglakad ako patungo sa bahay namin. Nang makarating ako napansin ko na nag kaka gulo ang mga tao sa labas. Nilagay ko na muna ang pinamili ko sa loob at lumabas ako muli. “Ano po ba nangyayari?” Tanong ko sa kapit bahay namin. “May magnanakaw daw sa dulo, tinangka din daw na halayin yung matandang naka tira doon.” Sagot ni Aling Tessie. Tumango ako at nag lakad ako patungo sa sinasabi nito, nakita ko na maraming tao at nag kaka gulo ang iba. Pinag aralan ko muna ang paligid hanggang maka kita ako ng daanan, agad akong luminga sa paligid, para malaman kung walang nakatingin sa akin. Tumakbo ako dito at nag suot ako ng mask, dahil ang bahay dito ay halos pare-pareho ang disenyo madali ko itong mapapasok. Nag tungo ako sa likod ng bahay ng matanda dito. Sinilip ko ang loob nakita ko na palabas ang lalaki, malaki ang tyan nito at maraming tattoo. Kilala ito na magnanakaw talaga at may hawak ditong itak. Nilabas ko ang angel and demon kong dagger mahaba ang talim nito. Personal itong binigay sakin ng naging amo ko sa Russia. Kumislap ang talim nito. Lagi ko itong dala kahit saan ako pumunta, nag tago muna ako sa madilim na parte at hinintay ko itong lumabas. Sinuot ko ang hood ko at inangat ko ang manggas ng jacket ko. Hanggang, “Hindi niyo ako mahuhu—” hindi nito natapos ng takpan ko ang bibig nito at gilitan ko ang leeg nito na kina sirit ng dugo nito agad. “Hindi ka nga nila mahuhuli pero mamamat*y ka sa kamay ko..” bulong ko, nangisay pa ito hanggang bumagsak ng tuluyan. Tiningnan ko ito ng malamig at lumingon sa labas, nakita ko na papasok na ang mga pulis at tanod kaya agad akong tumalon sa itaas na bakod at tumalon pa sa likod na maraming damo. Ito ang hindi ko pinagsisihan bilang assassin ang matuto sa maliit na bagay. Narinig ko pa na pinapahanap nila ang gumawa nito sa lalaki agad kong tinago ang dagger ko at nag lakad ako na tila wala akong ginawa. Inalis ko ang hood ko at mask, nag tungo na ako sa bahay ko.THIRD PERSON POV “Hindi ito totoo!! Hindi! Hindi!!” Malakas n ma sigaw ni Llewela at pinag sisira nito ang papel, habang si Lilura naman ay tumigil sa paglalakad at humawak ito sa malaking debris ng semento upang kumuha muna ng lakas. “Minsan, ang mga mata natin ang totoong taksil sa atin. Dahil nakikita na natin ang katotohanan, pero mas pinili nitong nagbubulag-bulagan dahil may gusto ang isip natin na sagot..” maka hulugan na wika ni Lilura. “Kunin niyo si Lilura..” utos ni Flame at agad itong nag lakad patungo sa harapan upang salubungin si Lilura. “Masusunod po..” nag takbuhan agad ang mga kaibigan ni Lilura. Nang makuha nila si Lilura sumugod si Llewela kay Flame ngunit agad itong tinutukan ng baril sa mukha. “Lahat ng information na binigay ko ay tugma at tama. Problema mo na kung paano mo yan aalamin, bago ka manisi at itutok ang baril sa isang tao alamin mo muna ang lahat.” Mahabang paliwanag ni Flame. Gumihit ang takot sa mukha ni Furiae dahil sa klase ng tingin
THIRD PERSON POV “Bakit kasama ang mommy Levana?” Tanong ng ama ni Levana na ng nasa sasakyan sila patungo sa lumang gusali na malayo sa kabihasnan. “Dahil kailangan ni Mommy malaman lahat ng ginawa mo..” sagot ng panganay na anak ni Oswald at Heleth Lambrix. Agad gumuhit ang takot sa mga mata ni Oswald na maaaring malaman na ng kanyang asawa ang pagtataksil na kanyang ginawa. May 20 years na mahigit ang nakaraan. “Anak mapag uusapan naman ito, huwag lang ganito!” Awat at pakiusap ni Oswald sa kanyang anak. “Ano ba nangyayari sainyo?” Pag tatakang tanong ni Heleth sa kanyang mag ama. “Dad, matagal na kita binigyan ng pagkakataon para mag sabi sa amin ng katotohanan. This time huwag ka naman maging unfair!” Sagot ng dalagang si Levana. “Anak pakiusap labas dito ang mommy mo! Alam mo naman kung gaano ko pinaghirapan ang makilala ang ——” hindi ito natapos sa pag sasalita ng itigil ni Levana ang sasakyan sa isang lumang gusali. Lumingon ito sa kanyang ama na matalim ang pag
LILURA ÁSVALDR ODESSA Kung kanina matapang pa ako, ngayon hindi na dahil sa batang dina-dala ko. Nagugutom na ako halos isang araw na ako na hindi kumakain. Kaya pakiramdam ko hinang-hina na ako at nauuhaw pa ako. Masakit din ang katawan ko at mga sugat ko. “Anak.. kapit ka lang kay mommy ha? Huwag ka muna bumitaw pakiusap..” bulong kong pag kausap sa anak ko. Dumating na ang araw kung saan hindi ko alam paano ko ipapaliwanag dahil wala akong ideya sa nangyari sa Russia. Hindi ko alam sino ang pwede ituro. Kasalanan ko ito hindi ko inalam anong nangyari noon, ngunit malakas ang kutob ko na hindi lang ako ang taong nag aabang sa target ko ng gabi na ‘yun. Sigurado ako na meron pa, dahil ang bala nila nang galing sa mataas na parte sa harapan. Ibig sabihin nasa harap ito naka pwesto, nang gawin ko ang trabaho ko sumabay na ito, para sa akin ang sisi.. Naikuyom ko ang kamao ng napagtanto ko ang ginawa ng taong ‘yun. Wala din akong ideya sa mga taong nakapalibot sa mga kaibiga
THIRD PERSON POV MALAMIG NA TUBIG ANG gumising kay Lilura, umubo ito dahil sa tubig na nainom nito. Nang imulat nito ang kanyang mata doon niya nakita ang mukha ni Llewela. “Sa tagal ng panahon na hinahanap ko ang taong pumatay sa kaibigan ko at kay tito? Kasama ko lang pala all along ?” Tanong ng dalaga sa kanyang kapatid. Ngumisi si Lilura at nag salita. “Hindi ka ba nag hanap pa ng mga ebidensya kung talagang pinatay ko ang kaibigan mo?” Matapang na tanong ni Lilura. Nang aambahan ng sampal ni Llewela ang kapatid tumigil ito at nag salita. “Papahirapan kita hanggang ikaw mismo ang sumuko!” Pagbabanta nito. “Papayagan kita, pero huwag mong idamay ang bata sa t’yan ko..” pakiusap ni Lilura. Tumawa lang ang dalagang si Llewel at hinawakan ang baba ni Lilura at inangat patingala sa kanya. “Nakakaawa ka naman, Miss Lilura Ásvaldr Odessa. Tingin mo maniniwala ako sa’yo? Marami na akong pinatay na tao at nagmamakaawa sakin tulad mo buntis din, pero sa huli nag sisinungaling din
LILURA ÁSVALDR ODESSA Nagising ako ng madaling at una kong tiningnan ang orasan sa tabi ko, nakita ko na 4;14 na ng madaling araw. “Ma.. kain ka po muna para may laman ang t’yan mo..” kalabit ko sa mama ko ngunit napa tigil ako ng napaka lamig ng balat ni mama. Agad kong binuksan ang lampshade at doon ko nakita na anak pikit si mama at natutulog. “Ma..” tawag ko dito at pinag masdan ko ang buong katawan ni mama pababa. Napansin ko na hindi na ito humihinga. “Ma.. gising kana po..” tawag ko muli dito, naramdaman ko ang panlalabo ng mata ko at ang pangingilid ng luha ko. “Ma! Gising na po!” Tawag ko muli dito habang ang luha ko ay tumutulo na. “Ma naman.. gising na po, sabi ko po diba kakain po kayo pag alas kwatro na..” tawag ko dito at pinunasan ko ang luha ko at buong mukha ko. Panay ang yugyog ko kay mama ngunit hindi pa rin ito kumikibo o nagigising. Napa yuko at umiyak lang ako. “Sinamahan mo lang ako kumain sa huling pagkakataon. Kahit alam ko naman na ang lahat, masaki
LILURA ÁSVALDR ODESSA Nasa labas kami ni mama habang nag papaaraw kami dahil kailangan niya ito kahit papaano. Tinigil ko ang wheelchair at umupo ako sa may bato habang naka tanaw sa asul na dagat. “Mama, lagi po tandaan na mahal na mahal kita..” wika ko at hinawakan ko ang kamay ni mama. Napaka payat na nito, ni hindi ko na makikala ang mama ko. Naka suot na rin ito ng bonnet sa ulo dahil wala na rin buhok si Mama. Nagising ako sa pag iisip ng hawakan nito ang mukha ko. “Anak. Lagi mo tatandaan kahit mawala si mama mahal na mahal kita. Ang mundo anak napaka walang puso kaya kailangan mo kayanin..” ngumiti ito pero tipid na. Tumango ako at hinawakan ko ang kamay ng mama ko. “Kakayanin ko po kahit ano pa ‘yan..” sagot ko dito. “Ang mga kaibigan mo.. si Flame napaka bait niya anak gusto ko siya bilang kaibigan mo, napakabuti ng puso niya nagawa ka niya protektahan sa lahat..” wika ni mama na kina gulat ko. “Paano niyo po siya nakilala?” Tanong ko dito, tumingin lang ito sa ma