LOGINShare
ตอนที่ 5 ความสวยของพี่...มันไม่สะดุดตาน้องภีมเลยเหรอ
Last Updated:
2025-01-19 09:26:03หลายชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่ชายหนุ่มเลิกเรียนเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งรอรุ่นพี่สาวอยู่บริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะ และในขณะที่นั่งอยู่นั้นก็ไม่อยากให้เวลาสูญเปล่าจึงหยิบสมุดที่จดเลกเชอร์ตอนเวลาอาจารย์สอนในคาบเรียนขึ้นมานั่งอ่านทบทวน
"น้องภีม"
โดยขณะนั่งอ่านทบทวนงานอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง จึงรีบเงยหน้าขึ้นมองพบว่าเป็นเพื่อนในกลุ่มของรุ่นพี่สาวที่เขานั่งรออยู่ ซึ่งเขาจำได้ดีว่าพี่คนนี้คือหนึ่งคนในกลุ่มที่ไปกินหมูกระทะ ที่ร้านที่เขาทำพาร์ตไทม์อยู่
"น้องภีมจริง ๆ ด้วย มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ เลิกเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงยังไม่กลับบ้านอีก"
"พอดีผมมีนัดกับรุ่นพี่จะไปทำธุระครับ"
"รุ่นพี่เหรอ ใครเหรอคะนะ... /แกมายุ่งอะไรกับคนของฉัน อีหยก"
โดยที่ชายหนุ่มกำลังคุยกับรุ่นพี่อยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแทรกขึ้นมาเขาจึงรีบหันไปมอง พบว่าเป็นหญิงสาวรุ่นพี่ ที่กำลังเดินมาหาเขาด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก พร้อมกับจ้องไปยังเพื่อนร่วมกลุ่มของตัวเอง
"ฉันก็เห็นน้องมันนั่งอยู่ ก็เลยเข้ามาทักเอง"
"....."
"อย่าบอกนะว่ารุ่นพี่ที่น้องภีมรอไปทำธุระด้วย คือมึง"
"ก็ใช่น่ะสิ ถ้ารู้แล้วก็ไปซะ"
"จะไปทำธุระกันที่ไหนเหรอ"
"กูจะพาน้องไปซื้อแว่นใหม่"
"อ๋อ แบบนี้นี่เอง งั้นกูไปก่อน"
หลังจากที่หญิงสาวรุ่นพี่พูดคุยกับเพื่อนของเธอเสร็จ เธอก็เดินลงมานั่งด้านข้าง พร้อมกับใช้มือรูปที่หัวของเขาเบา ๆ
"อ่านอะไรอยู่คะ"
"อ่านทบทวนสิ่งที่เคยเรียนไปครับ พอดีตอนเรียนผมจะจดเลกเชอร์เอาไว้ เวลาว่างก็จะเอามาอ่าน"
"ขยันจัง ไม่ยอมให้เวลาสูญเปล่าเลย แบบนี้สอบไฟนอลต้องได้อันดับดี ๆ แน่"
"ผมก็หวังแบบนั้นครับ เพราะถ้าผมสอบได้อันดับดี ๆ เทอมหน้าผมก็จะไม่ได้จ่ายค่าเทอม"
"ได้แน่นอน น้องภีมเก่งขนาดนี้"
"เราไปกันเลยไหมครับ พอดีตอนหนึ่งทุ่มผมมีไปทำงาน"
"ไปตอนนี้เลยก็ได้" นาเนียร์ขยับตัวลุกขึ้นเดินพร้อมกับยื่นมือมาหาเขา
ซึ่งเขาก็มองอยู่แบบนั้น เพราะไม่รู้ว่าหญิงสาวรุ่นพี่จะสื่ออะไร
"พี่ขอจับมือค่ะ"
"ครับ" ภีมก็วางมือของตัวเองลงบนฝ่ามือเล็กของอีกฝ่าย
เราสองคนก็เดินจูงมือกันออกมาจากมหาลัย แล้วระหว่างที่เดินกันอยู่นั้นก็มีนักศึกษาหลายคนต่างมองมาที่เราด้วยสายตาแปลก ๆ ซึ่งเขาก็รู้สึกแปลกใจมากจึงรีบหันไปถามคนด้านข้าง
"พี่เนียร์ครับ"
"ว่าไงคะ"
"พี่เนียร์สังเกตไหมว่าทำไมมีคนเขามองเราด้วยสายตาแปลก ๆ กันหลายคนเลย"
"ไม่ต้องไปสนใจหรอกค่ะ" นาเนียร์พูดออกมาด้วยสายตายิ้มแย้ม
ซึ่งเขาก็พยายามไม่สนใจตามที่หญิงสาวรุ่นพี่บอก เราสองคนก็เดินมายืนอยู่แถวบริเวณหน้ามหาวิทยาลัย
"วันนี้ไปแท็กซี่กันนะ"
"ครับ" ภีมตอบออกไป พร้อมกับมองไปยังหญิงสาวรุ่นพี่ที่กำลังยืนโบกรถแท็กซี่อยู่ ส่วนมืออีกข้างของเธอนั้นกำลังจับมือของเขาไว้แน่น
ชายหนุ่มมองมือสองข้างที่จับกันเอาไว้แน่นพร้อมกับยิ้มออกมา
"น้องภีม"
"....."
"น้องภีมคะ"
หลังจากที่เขาคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ก็สะดุ้งตกใจพอได้ยินเสียงเรียกชื่อของตัวเอง "คะ...ครับ"
"ใจลอยอะไรคะเนี่ย พี่เรียกตั้งนาน"
"ไม่มีอะไรหรอกครับ"
"ขึ้นรถกันดีกว่าค่ะ รถจอดรอเรานานแล้วนะ"
โดยพอหญิงสาวรุ่นพี่พูดแบบนั้น เขาก็รีบมองไปด้านหน้าพบว่ามีรถแท็กซี่ที่กำลังจอดรออยู่ ซึ่งชายหนุ่มก็รีบเดินตามแรงจูงเข้ามานั่งลงในรถ
"ไปไหนครับ"
"ห้างสรรพสินค้า LR ค่ะ"
พอเขาเข้ามานั่งในรถแล้ว ชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เอาแต่นั่งเงียบ เพราะส่วนมากตัวเขาจะเป็นคนที่รับฟังมากกว่า โดยคนที่ทำหน้าที่พูด คือคนที่นั่งติดเขา
"ปกติน้องภีมใส่แว่นของแบรนด์อะไรคะ"
"ผมไม่เคยใช้ของแบรนด์ครับ ส่วนมากจะเป็นแบบทั่วไปมากกว่า"
"ไม่ดีเลยนะคะ ของแบบนั้นจะทำให้สายตาของเราเสียมากกว่าเดิม"
"ของแบรนด์มันแพงครับ มีอะไรสามารถใช้แทนกันได้ผมก็ใช้อันนั้น"
"แล้วนี่นะ...."
ครืด ครืด
โดยระหว่างที่เราสองคนกำลังคุยกันอยู่นั้น โทรศัพท์ของหญิงสาวรุ่นพี่ก็ดังสั่นขึ้นมา เธอจึงหยุดพูดไป แล้วหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดูพร้อมกับกดรับ
"กำลังไปห้าง"
(.....)
"พอดีว่ามีธุระต้องไปทำนิดหน่อย"
(.....)
"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน ฉันลืม"
(.....)
"ขอโทษ หยุดบ่นได้แล้วน่า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเลี้ยงข้าวไถ่โทษที่ลืมก็แล้วกัน"
(.....)
"รู้แล้วจ้าพ่อคนรวย งั้นแค่นี้แหละ"
โดยพอหญิงสาวรุ่นพี่คุยโทรศัพท์เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็มีความรู้สึกที่จะอยากรู้ว่าหญิงสาวคุยกับใคร เพราะด้วยน้ำเสียงทั้งสองคนค่อนข้างที่จะสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก แล้วปากไม่รักดีของเขามันควรที่จะนิ่ง แต่มันดันเอยถามออกไปด้วยความอยากรู้
"เมื่อกี้พี่เนียร์คุยกับใครเหรอครับ"
"คะ?"
"เมื่อกี้พี่เนียร์คุยกับใคร"
"....."
"ไม่เป็นไรครับ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร ผมขอโทษที่ถามออกไปแบบนั้น" เหมือนเขาได้สติ รีบเอ่ยขอโทษอีกฝ่ายไป
"ไม่ต้องขอโทษหรอก แล้วเมื่อกี้คนที่พี่คุยด้วยคือเพื่อนพี่เอง ชื่อควันหลง ไม่รู้ว่าเราจะรู้จักไหม คนนี้เป็นประธานรุ่นของรุ่นพี่"
"เคยเห็นอยู่ครับ"
"ถ้าเราเคยเห็นเพื่อนพี่ แล้วเราเคยเห็นพี่ก่อนที่เราจะรู้จักกันไหม"
"ไม่ครับ ผมเคยเห็นพี่ครั้งแรกก็เมื่อวานนี้แหละ"
"มันน่าน้อยใจจัง พี่ก็คิดว่าตัวเองสวยระดับหนึ่งเลยนะ ความสวยของพี่ มันไม่สะดุดตาน้องภีมเลยเหรอคะ"
"พี่เนียร์อย่าน้อยใจเลยนะครับ พอดีผมไม่ค่อยมองใครอยู่แล้ว แล้วไม่ใช่คนช่างสังเกตด้วย ไม่เห็นพี่ก็คงไม่แปลก"
"ตอนนั้นไม่เห็นก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เห็นแล้ว" นาเนียร์ซบศีรษะลงบริเวณบ่าของชายหนุ่มรุ่นน้อง
"ปกติพี่เนียร์นั่งแท็กซี่มาเรียนเหรอครับ"
"ไม่ใช่หรอก พี่มีรถเป็นของตัวเอง แต่พอดีเมื่ออาทิตย์ก่อนรถพี่มันพัง ตอนนี้อยู่ที่อู่นู่น ช่วงนี้ก็เลยให้เพื่อนสนิทสองคน คอยไปรับไปส่ง"
"พี่จีจี้กับพี่ฝ้ายเหรอครับ"
"ไม่ใช่หรอกค่ะ สองคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมคณะเฉย ๆ ถ้าถามว่าสนิทกันไหม ก็สนิทอยู่ แต่ไม่สนิทเหมือนกับเพื่อนสนิทอีกสองคนของพี่ ที่ชื่อควันหลงกับราชา สองคนนี้รู้จักกับพี่มาตั้งแต่เด็กแล้ว พ่อแม่เราเป็นเพื่อนกัน เราเรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหาลัยเลย"
"โอ้โห คบกันนานมาก"
"เดี๋ยวเอาไว้ว่าง ๆ พี่จะพาเราไปแนะนำให้กับเพื่อนพี่มันรู้จัก"
"มะ...ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ครับ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ทำไมพี่ต้องพาผมไปแนะนำให้เพื่อนพี่รู้จักด้วย"
"เราไม่รู้ตัวเหรอ ว่าพี่สนใจเรา"
"พี่เนียร์"
"พี่พูดจริง ๆ นะ"
"แต่เราเพิ่งรู้จักกันเมื่อวานเองนะครับ ยังไม่ถึงวันเลยด้วย"
"จะรู้จักกันนานหรือไม่นาน สำหรับพี่มันไม่จำเป็นเลย แค่เราเข้ากันได้ก็พอ"
"....."
"ไม่ต้องทำหน้าอึ้งเลย ลงรถกันได้แล้วค่ะ ถึงห้างแล้ว"
โดยพอหญิงสาวรุ่นพี่พูดแบบนั้น เธอก็หยิบธนบัตรใบสีแดงสองใบยื่นให้กับคนขับรถแท็กซี่ พร้อมกับเปิดประตู และเดินลงไป ส่วนเขาเห็นแบบนั้นก็รีบลงตามเธอมาติด ๆ
Latest chapter
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ ตอนพิเศษ 3 (จบ)
เพนต์เฮาส์หรู ชั้นบนสุดใจกลางเมืองหลวง ซึ่งทางด้านนอกระเบียงกว้าง มีสระว่ายน้ำส่วนตัวที่ตั้งอยู่ในชั้นเดียวกันหลังจัดการทำความสะอาดร่างกายและอุ้มแฟนสาวไปนอนบนเตียงเรียบร้อย ตัวเขาเองก็พยายามข่มตาให้หลับไปด้วย แต่เพราะว่าร่างกายที่ยังตื่นตัวอยู่ เลยทำให้สุดท้าย ภีมตัดสินใจออกมาว่ายน้ำอยู่ในสระส่วนตัวประจำที่พักแห่งนี้เขายังรู้สึกมีอารมณ์ค้างคา แต่จะให้ปลุกเธอขึ้นมาทำอีกรอบก็คงไม่ดี เพราะแฟนเขากำลังอยู่ในช่วงเรียนรู้งาน ซึ่งคงเหนื่อยมาก เขานั้นไม่อยากเอาแต่ใจจนเกินไปประมาณหนึ่งชั่วโมงเศษแล้วที่นาเนียร์หลับไป ในที่สุดหญิงสาวรู้สึกตัวตื่น เพราะเธอยังคงติดค้างอยู่ในความรู้สึก ว่าอยากใช้เวลาในคืนพิเศษกับเจ้าของวันเกิดให้มากกว่านี้หญิงสาวค่อย ๆ ขยับร่างกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้าง และก้มมองสำรวจตัวเองที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งของเจ้าของห้อง ก่อนริมฝีปากอิ่มจะยกยิ้มบางไม่ว่าจะกี่ครั้ง การได้สวมใส่เสื้อผ้าของแฟนหนุ่ม ก็ทำให้เธอรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก คงจะเป็นความรู้สึกที่ว่า กำลังถูกโอบกอดอยู่ตลอดเวลาล่ะมั้งทว่าเมื่อมองไปยังข้างกาย เธอกลับไม่พบคนที่ควรจะนอนอยู่ด้วยกันคิ้วเรียวขมวดเข้
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ ตอนพิเศษ 2
วันต่อมา..."อะไรวะ นี่ไม่คิดจะมาง้อ แถมยังไม่โทรหาจริงดิ" ภีมบ่นพึมพำออกมาด้วยความหัวเสีย เพราะหลังจากเมื่อวานที่เขานอนรอให้แฟนสาวโทรมาง้อทั้งคืน แต่เธอก็ไม่โทรเลย แถมผ่านมาวันนี้อีก ทั้งที่เป็นวันเกิดของเขาแท้ ๆ ถึงจะไปทำงานไกลถึงสิงคโปร์ แต่การส่งข้อความมาอวยพรวันเกิดเขา มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรนี่ "หรือจะเบื่อกันแล้วนะ" ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแฟนสาว แต่โทรยังไงเธอก็ไม่รับเหมือนเมื่อวานเลย "หรือจะคุยงานอยู่ เลยปิดเครื่องนะ" เขาได้แต่ถอนหายใจออกมาพรืดยาว พร้อมกับเดินออกจากลิฟต์ เพื่อจะกลับห้องของตัวเอง ภีมใช้คีย์การ์ดแตะเข้าไปในเพนต์เฮาส์หรูของตัวเอง พร้อมกับเดินเข้ามาด้านใน แต่ก็ต้องตกใจ เพราะตอนนี้ในห้องของเขา กลับเต็มไปด้วยลูกโป่งที่ลอยเต็มห้องไปหมด ซึ่งพอชายหนุ่มเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ แล้วรีบเดินตามหาแฟนสาวของตัวเอง "พี่เนียร์ อยู่ไหนครับ" ภีมตะโกนออกมาเสียงดัง พร้อมกับเดินเข้าไปในครัว แต่กลับไม่มีใครอยู่เลย ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะเดินเข้าไปในห้องนอน ก็ต้องตกใจตะลึงตาค้างกับภาพตรงหน้า "อะไรเนี่ย"ชายหนุ่มจับจ้องหญิงสาวไม่วางตา มองสำรวจเรือนร่างเย้ายวนในชุดบ
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ ตอนพิเศษ 1
หลายเดือนต่อมา... "ป่านนี้พี่เนียร์จะทำอะไรอยู่เนี่ย" หลังจากที่ภีมเรียนวิชาคาบสุดท้ายของวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็รีบขับรถเฟอร์รารี่สีดำของตัวเองมาตามถนน มุ่งตรงสู่บริษัทของแฟนสาว ที่อยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยของเขาค่อนข้างมากในตอนนี้เขาเรียนอยู่ปีสอง ส่วนแฟนสาวอย่างนาเนียร์ หญิงสาวได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เธอก็ได้เข้าไปทำงานในบริษัทพ่อของตัวเอง "คิดถึงจัง" ชายหนุ่มบ่นพึมพำ พร้อมกับร้องเพลงคลออยากมีความสุข ครั้งแรกเขาว่าจะโทรถามเธอก่อน ว่าหญิงสาวว่างไหม แต่พอคิดดูอีกที อยากไปเซอร์ไพรส์มากกว่า ไม่รู้ว่าถ้าเห็นเขาแล้วจะตกใจมากแค่ไหนและที่เขาตัดสินใจไปหาหญิงสาวที่บริษัทในครั้งนี้ เนื่องจากเขาไม่ได้เจอหน้าเธอมาหลายวันแล้ว เพราะพี่เขาหลังจากที่เรียนจบ ก็ได้ย้ายกลับไปอยู่บ้าน ส่วนภีมก็ย้ายมาอยู่เพนต์เฮาส์ที่พ่อของตัวเองให้คนเตรียมเอาไว้ให้ แล้วงานร้านหมูกะทะที่เขาเคยทำหลังจากเลิกเรียน ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำแล้ว เพราะผู้เป็นพ่อสั่งห้าม โดยท่านให้เหตุผลว่าอยากให้ตั้งใจเรียนมากกว่า ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะตอนนี้เขาอยู่ปีสอง งานก็เข้าข้างเยอะ แทบไม่มีเวลาทำอะไรเลย พอข
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ บทสุดท้าย
"มานั่งสิ"พอพ่อของเขาพูดออกมาแบบนั้น พี่ชายของเขาอย่างภาม ก็เดินนำแฟนสาวมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร ส่วนแฟนกับลูกของเธอ ก็นั่งลงด้านข้าง"ใบบัวครับ นี่พ่อของผม""สวัสดีค่ะคุณพ่อ หนู 'ใบบัว' นะคะ ส่วนตัวเล็กนี่ชื่อ 'ใบบุญ' ค่ะ สวัสดีคุณปู่เร็วลูก""สวัสดีค่ะคุณปู่ หนูชื่อใบบุญค่ะ เป็นลูกสาวของคุณแม่ใบบัว" เด็กหญิงตัวน้อยพูดน้ำเสียงเจี๊ยวจ๊าวชวนน่าฟัง"น่ารักจังเลย อายุกี่ขวบแล้ว" พ่อของเขาที่นั่งอยู่ ก็เลยสอบถามพี่สะใภ้ด้วยความเอ็นดูหลานสาวตัวน้อย"ห้าขวบแล้วค่ะคุณพ่อ""เข้าโรงเรียนแล้วใช่ไหม""ใช่ค่ะ"พ่อของเขาก็เอ่ยพูดคุยกับพี่สะใภ้ถามเกี่ยวกับสารทุกข์สุขดิบ จนพี่ชายของเขาที่นั่งอยู่ก็ยังไม่ได้แนะนำพี่น้องให้รู้จัก จึงเอ่ยพูดแทรกขึ้นมา"มาต่อกันดีกว่าครับใบบัว นี่พี่ชายของผมชื่อภูมิ""สวัสดีค่ะคุณภูมิ เราน่าจะอายุเท่ากันนะคะ""คุณใบบัวรู้ได้ยังไงครับ""คุณภามบอกค่ะ""อ๋อครับ""แล้วนี่น้องชายของผม ชื่อภีม และนั่งด้านข้างนั้นที่นาเนียร์แฟนของไอ้ภีมมัน""สวัสดีค่ะพี่ใบบัว""สวัสดีจ๊ะน้องนาเนียร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะ""สวัสดีครับพี่สะใภ้ ผมภีมนะ""พะ...พี่สะใภ้อะไรกันล่ะค่ะ พี่กับคุณภาม ยังไม่แ
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ ตอนที่ 39 ตาลุกวาว
หลายวันต่อมา...ครืด ครืดภีมลืมตาตื่นเพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังรบกวน โดยเขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครโทรมา พอเห็นว่าเป็นอายุทธ เลขาพ่อของตัวเอง ชายหนุ่มกดรับสายทันที เพราะกลัวว่าคนที่นอนกอดเขาอยู่จะตื่น เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุด เขาอยากให้แฟนสาวนอนหลับได้เต็มอิ่ม"ครับคุณอา" ชายหนุ่มตอบเสียงอู้อี้กับปลายสาย(เพิ่งตื่นเหรอครับ)"ใช่ครับคุณอา"(ผมขอโทษด้วยที่โทรมารบกวนตั้งแต่เช้า แต่พอดีคุณภูเพิ่งแจ้งอาเมื่อกี้ ว่าให้โทรบอกเราว่าให้มาทานข้าวด้วยกันที่บ้านเย็นนี้)"เย็นนี้เหรอครับ" เขาพูดทวนพร้อมกับก้มมองคนที่นอนซบอกเขาอยู่(ใช่ หรือว่าเราไม่ว่าง)"ก็ไม่ได้ว่างอะไรครับ พอดีผมมีทำงานตอนเย็น แต่ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวผมจะลาก็ได้"(ครับ แล้วคุณภูก็ให้คุณภีมชวนแฟนมาด้วย ท่านอยากเจอ)"ผมจะลองชวนเธอนะครับ แต่ไม่รู้ว่าเธออยากไปหรือเปล่า" เพราะเขาก็ไม่สามารถที่จะตัดสินแทนแฟนสาวตัวเองได้ ต้องสอบถามความสมัครใจของเธอก่อนว่าอยากไปหรือเปล่า(ครับคุณภีม งั้นอาขอวางสายก่อนนะ""ครับคุณอา" ภีมตอบออกไปพร้อมกับกดตัดสาย และยื่นเอาโทรศัพท์ไปวางไว้ที่เดิมและในขณะนั้นเอง คนที่นอนกอดเขาอยู่ก็ค่อย ๆ กระชับกอ
LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ ตอนที่ 38 พบครอบครัวแฟนสาว
"ลงไปกันเถอะ"โดยพอคนด้านข้างพูดออกมาแบบนั้น ภีมจึงรีบดันเปิดประตู พร้อมกับเดินลงมายืน ชายหนุ่มมองสำรวจบ้านหลังขนาดไม่ใหญ่มาก"ไปกัน"ราชาเดินนำเขาเข้ามาในบ้าน ส่วนเขาก็รีบเดินตามมาติด ๆ ซึ่งพอเข้ามาด้านในแล้วภีมก็พบกับชายหญิงคู่หนึ่ง ที่กำลังนั่งอยู่ห้องโถงของบ้าน โดยเขาเดาว่าน่าจะเป็นพ่อกับแม่ของแฟนสาวตัวเอง เพราะใบหน้าของชายกลางวัย ค่อนข้างเหมือนกับคนตัวเล็กมาก"อาศักดิ์ น้านันต์สวัสดีครับ""อ้าวราชา สวัสดีลูก แล้วนั่นใครมาด้วยเหรอ""อ๋อ นี่ภีมแฟนของยัยเนียร์ครับ"โดยพอราชาแนะนำเขา ภีมจึงรีบยกมือไหว้ทั้งสองคนอย่างนอบน้อม ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม"หะ! แฟนของลูกสาวอา""ใช่ครับ""ทำไมลูกสาวอา ไม่พาแฟนมาแนะนำให้อารู้จักบ้างเนี่ย" พ่อของคนรัก ก็เดินมายืนอยู่ตรงหน้าเขา"คบกับลูกสาวพ่อนานหรือยัง""จะสองเดือนแล้วครับ""ก็ไม่นาน ลูกสาวพ่อเป็นยังไงบ้าง ดื้อไหม""ไม่เลยครับ พี่เนียร์ไม่เคยดื้อกับผมเลย""พี่เนียร์... เรียกแบบนี้แสดงว่าเป็นรุ่นน้องของลูกสาวพ่อ""ใช่ครับ ผมเพิ่งอยู่ปีหนึ่งครับ""คิดยังไงมาคบกับลูกสาวพ่อ"โดยพอคนด้านหน้าถามมาแบบนั้น เขาก็มีน้ำเสียงอ้ำอึ้ง เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะตอบไปยัง
You may also like
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy
เซเรีย299 views3P เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ [ซันxโมนาxแอลเจ]
คิมฮานึล392 viewsอคิณ พี่ชายโคตรดุ | Brother Love
Chugar_Chup1.7K viewsแผนรักร้ายของนายเพลย์บอย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก533 viewsธารเชื้อเพลิง
อิแย้ม630 viewsละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง
SOEUR635 viewsเผลอใจรักเพื่อนสนิท
ดวงใจแห่งสายน้ำ1.1K viewsหากดาวดวงนั้นคือเธอ
จันทร์ส่องแสง317 views
