Share

CHAPTER 4

Penulis: its_jsniel
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-12 16:09:25

Leigh's point of view

Few days have passed

Umaga na ng magising ako. dahil anong oras na din kami nakatulog nila mommy and daddy kagabi dahil inayos pa namin ang mga inuwi naming gamit ko.

Finally andito na ako sa kwarto ko. na miss ko ito...

Nagpagulong- gulong muna ako sa malawak kong kama at nang matapos ay kinuha ko ang cellphone ko inaantay kung magt-text ba diya saakin. alam ko binigay ni daddy sakanya ang number ko. biglang nag flashback sa isip ko yung itsura ng babaeng kasama niya.

I think busy sya don bagay sila.

knock.. knock.. nilapag ko ang cellphone ko sa side table saka dinikit ang tenga ko sa likod ng pintuan

"yes?"

"Miss leigh, pinapatawag po kayo ni Mrs. villamor sa dining area." I heard my ate calling me. kaya agad ako pumunta sa cr para mag ayos pagtapos ko mag ayos sinubukan ko hanapin kung saan ko nilagay yung phone ko hanggang sa tinawag na ulit ako ni aling rosa sa may pinto kaya naman dali dali na ako lumabas ng kwarto para bumaba.

"Hi. honey, kamusta? " sinalubong ako ni daddy ng ngiti at tumayo para ipaghila ako ng upuan kaya naman napangiti nalang ako. I really love my dad my mom too actually they're both gentleman with each other you know what I mean. I feel like They really live each other.

pinagsandok ako ni mommy ng rice at ng favorite kong chicken curry. habang kumakain nagkuwentuhan kami nila mom and dad tungkol sa mga ganap sa flower shop ni mommy and dami daw kasi naghahanap saakin duon na suki niya. alam kasi nila na na hospital ako kaya naisipan ko na ayain sila para bisitahin iyon.

"are you free dad?" tumango naman siya saakin " what about work. lolo's gonna get mad at you." natatawa pang wika ko. tumingin naman si mommy kay dad

" family first. you and your mom is my top priority." tila kinikilig pa si mom dahil sa narinig niyang sagot ni daddy kaya pagtapos mag tanghalian ay napagpasyahan namin na gumayak papunta sa flower shop.

simple lang naman ang suot ko ngayon. naka pink denim skirt ako at naka tank top na color white. nagsuot na din ako ng white cap dahil medyo masilaw ang araw sa labas.

Nang makarating kami sa flower shop una akong bumaba sa car sunod si mommy naiwan naman si daddy para maghanap ng parking lot dami atang customer ng shop ngayon.

pumasok ako sa loob at isa isa nginitian ang mga customer na naghihintay ng kanilang mga order.

"WOW! Miss leighh.. welcome back." pagpasok ko sa loob ng staff room nakita ako ng mga staff namin na naka 'on break', isa isa ko silang niyakap grabe na miss ko sila antagal ko din silang di nakita. matagal din kasi nila akong hindi nadalaw sa hospital dahil nga mag D-December madaming orders ang nakapila ngayon.

"Congratulations 🎉 👏🏻" pagkatapos ng napakadaming customer ay isa isa kami nagyakapan ang iba naman ay naiiyak sa tuwa na muli akong makita si mom and dad naman ay todo video saamin at nakangiti

"pizza! pizza!. " nakisabay na din ako sa mga staff namin na nagrerequest ng pizza kay mom and dad. wala naman sila ako nagawa dahil gusto ko din naman makakain non sa loob kasi ng 7 years na pananatili ko sa loob ng hospital ngayon palang ata ako makakakain ng pizza.

" Pizza delivery." nang dumating Yung inorder nila mom na pizza ay kumain na kami at nagpatuloy na sa ginagawa nila nagpaalam na din kami na aalis na kaya naman inaya ko na sila mom and dad.

"Did you have fun. Honey?" habang nasa byahe kami tinanong ako ni mommy kaya naman ngumiti ako sakanya at tumango tango. I felt something strange. parang nakaramdam ako ng bigat sa paghinga.

"Daddy let's eat some barbeque." I said nagkatinginan si mom and dad bago ako nilingon ni mom

"How about sushi? let's go to the sushi bar." ngumiti nalang ako at tumango nag ccrave din naman ako sa sushi eh.

Nang makarating kami duon. inassist naman kami ng isang staff.

"Idiot. stop clinging your arms to me."

"Eh. Doctor. dare lang naman eh." My mom, dad and i was to stunned to speak nang makita namin sila Doctor Takahashi kasama yung Nurse na kasama niya nung isang gabi.

Dumaan kami sa harap nila kaya nagtama ang paningin namin dalawa nagulat pa siya bago tinulak yung babaeng nakadikit sa braso niya. dahilan para mahulog ito sa kinauupuan nito kaya tinulungan ni Dr. kentaro ito na maupo ulit sa tabi niya.

What a playboy.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 23

    akhiro point of view Halos isang oras lang ang pahinga ko nakaupo lang ako sa swivel chair ko habang walang ibang tumatakbo sa utak ko kundi ang paulit-ulit na mga salitang binitawan ni kento saakin. Magdidilim na ng lumabas ako sa opisina ko para gawin ang rounds ko habang hindi parin ako pinapatahimik ng isip ko. Siguro ay kailangan ko na magpahinga para naman kahit papaano ay gumaan ang mga isipin ko. Habang ginagawa ko ang rounds ko at pinapaalala sa mga pasyente ang mga dapat nilang iwasan gawin o kainin para mabilis ang kanilang pag galing. " Mukhang stress ka yata Doc." habang binabasa ko ang report na ginawa ng nurse patungkol sa kalagayan ni Tatay juanito ay inabutan niya ako ng kalahating orange na kinakain niya. "Hindi lang dapat pasyente mo ang inaalagaan mo doc. pati na din dapat ang iyong kalusugan." umiiling iling pa siya bago pilit na inaabot saakin ang orange kaya tinanggap ko nalang iyon at kinain. "Malapit na po kayong ma discharge." Sumandal ako sa likod

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 22

    Akhiro point of view Mabilis ang lakad ko patungo sa kwarto ni leigh na paniguradong tulog parin siya hanggang ngayon. Nang malapit na ako sa kwarto niya saktong lumabas ang mommy niya nagtama ang paningin namin saka siya ngumiti saakin. Hindi ko alam kung paano ako ngingiti sakaniya dahil sa ginawa ni jana kay leigh ay diko parin kaya humarap sa parents niya dahil ako ang naging dahilan kaya niya nagawa iyon!"Doctor Takahashi." bati niya yumuko nalang ako sakaniya at sinilip ang kwarto ni leigh. Napansin niya naman iyon kaya kinalabit niya ako at sumenyas na sundan ko siya kaya sumunod nalang ako sakaniya.Nung una ay nagtataka pa ako kung saan ako dadalhin ng ni Mrs. villamor, Nang makita ko ang naggagandahang bulaklak a paligid ay alam kong sa garden kami pupunta. Laking gulat ko doon ng matanaw ko ang pamilyar na pigura ng isang babaeng nakaupo sa wheelchair at may hawak na iba't ibang uri ng bulaklak. " Hindi ko alam kung gusto kang makausap ni leigh." napatigil ako sa pag

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 21

    Akhiro point of view Pagkatapos ng mahabang oras sa loob ng operating room madaling araw na kaming natapos ni Kento. kaya naisipan namin na bumili ng pagkain sa lobby dahil hindi pa kami nakakapag hapunan. "Daming Christmas decorations no?" Habang pababa kami sa Escalator. Akala mo batang minamasdan ni kento ang mga pailaw ng Christmas decorations na ginagawa ng mga staff. " Ilang days nalang pasko na. Sana wala gaanong pasyente no." Nang makababa kami sa lobby ay sinalubong kami ng mga pasyente na nanonood sa pagaayos ng palamuti sa loob ng hospital kahit mga food stall ay may Christmas light na din. "Got Christmas plans with someone?" tanong ko sakaniya tumingin siya saakin ng nakanguso. Kaya naman napairap nalang ako sakaniya "No GF, bro. Wish Leigh could spend Christmas with me." Makahulugan sabi niya kaya naman sinamaan ko siya ng tingin at umirap. Dati naman hindi ako napipikon sa mga biro ni kento ngayon lang uminit yung ulo ko sa jk niya nakakaasar. "Just kidding bro.

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 20

    Akhiro Point of view. Mabilis na kumalat ang balita tungkol kay Jana sa pagtangkang lasunin si leigh Villamor. Ngayon ay kasama nasa office kami ni director shi kasama ang mga magulang ni leigh na hindi mapakali habang nakaupo sa tapat ni jana. Kahit ako ay hindi ko rin kayang tingnan si Jana ngayon lalo pa't tungkol kay leigh ang usapan. Kung kahapon ay umo-okay okay lang ako dahil hindi ko naman nakita ng personal kung ano ang ginawa niya. Ngayon na alam ko na ay nagagalit ako sa sarili ko dahil ako ang naging dahilan niya para pagtangkain na lasunin si leigh! Sa sobrang tahimik ng buong silid ay hindi namin alam kung paano sisimulan ang paghingi ng tawad sa magasawang muntik na mawalan ng anak. "Mr. and Mrs. villamor. We sincerely apologize for the attempted poisoning of your daughter. As hospital director, I will tighten supervision on all staff, particularly Ms. Jana Fuentes, to ensure this incident never recurs." Alam kong matalik na magkaibigan si director shi at si

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 19

    Akhiro point of view.Nakatayo ako sa tabi ng kama ni leigh habang pinanood siyang natutulog. Maaga kasi ako nakarating sa hospital kaya naman napagpasyiyahan ko na daanan muna siya bago ako dumiretso sa office ko at sakto naman na nakasalubong ko ang mama niya na bumili ng pagkain sa lobby."Maupo ka hijo. Nag-almusal ka na ba?" Nakangiting tanong nito saakin kaya naman tumango ako sakaniya bilang sagot kahit ang totoo ay uminom lang ako ng kape sa condo ko bago pumunta dito. Akala ko ay makakalusot ako sa naging sagot ko sakaniya. Nakita ko nalang ang pagkain sa harap ko at nasa mesa ako ngayon nakaupo katapat ang mama ni leigh na humihigop ng kape sa tasa niya. Nabalot kami ng katahimukan habang kumakain kami ng almusal. panay ang sulyap niya saakin at kay leigh na hanggang ngayon ay tulog pa din."Maraming salamat dahil muli mo niligtas ang buhay ng anak ko." Napatigil ako sa pagnguya ng kinakain ko sa sinabi niya at napatingin sakaniya na patuloy pa din sa pagkain."Bakit hijo?"

  • LOVING IN THE PRESENT    CHAPTER 18

    akhiro point of view " Leigh. I love you." Three words. it's just Three words. Akala ko ay lalabas na sa dibdib ko ang puso ko sa bilis ng tibok nito dahil ba sa pagamin ko kay leigh o sa kaba ko na baka tumalon siya dahil sa sinabi ko. Inaantay ko na sumagot siya sa sinabi ko pero nanatili siyang nakatingin saakin. nakaawang g kaunti ang kaniyang bibig tila may sasabihin pero hindi niya masabi. Ilang segundo ang lumipas ng matauhan siya at nagiwas ng tingin. Sinundan ko ng tingin ang bawat galaw niya natatakot na baka pag kurap ng mata ko ay tumalon siya. Overacting man kung papakinggan pero yun ang nararamdaman ko ngayon. Natatakot akong mawala siya sa paningin ko. "Malala na ang sakit ko." Automatikong umiling ang ulo ko sa sinabi niya paulitulit ko pa itong ginawa hanggang sa tumingin siya saakin at sinabing "Makakalimutan ko din ito tulad ng dati." Doon ay tinitigan niya ang mga mata ko gamit ang kaniyang mga matang walang tigil ang mga luhang bumabagsak sa pisngi niya

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status