"Oooohh baby, come here... hindi ko na kaya. Baka maputukan kita sa loob ng bibig mo. I don’t want to waste my semen... I want to cum inside your pussy..…"Umahon siya mula sa pagkakaluhod saka muling kumandong kay James. Inangat niya ng kaunti ang balakang saka hinawakan ang alaga ni James at itinutok sa hiwa niya.“Oooohhhh…” ungol niya nang dahan-dahang nakapasok na ang alaga nito sa kanya. “Shi-shit, shit!” bulong niya habang nakayakap sa nobyo. Parang napupunit na naman ang laman niya sa laki at haba ng kargada ni James.“Take it easy, bebe... take your time,” wika nito, tila naramdaman nito ang nararamdaman niya. Sandali lang siyang nasa ganoong posisyon saka inumpisahan nang gumalaw sa ibabaw nito.“Ahhhh. Fuck! You're so good, sweetheart... fuck me more, baby,” usal ni James habang hawak ang balakang niya at tinutulungan siya nito pataas at pababa sa kandungan nito. Parang sinasaksak ang laman niya.“Ohhhh... ohhh... ohhhh...” ang lakas ng ungol niya habang pabilis nang pabili
It's been a week na silang magkasama doon sa Baguio pero ganoon pa din ang kanilang pagsasama. Para lang silang nagbahay-bahayan. Sa iisang kwarto lang silang natutulog. Walang gabi silang pinapalampas, nagtatalik muna sila bago matulog. Sa umaga naman ay nauunang gumising si James para magluto ng almusal nila. Ang gusto niya sana ay siya na ang maghugas ng pinagkainan nila pero ayaw pumayag ni James. Magpahinga daw siya at siya ang prinsesa. Masarap sa pakiramdam na pinagsisilbihan siya nito. Ramdam niya na mahal talaga siya ni James."Good morning, sweetheart," bati ni James na nakayakap sa kanya. Kakagising lang nilang dalawa. "What do you want for breakfast?" Napangiti siya dahil ito ang laging tanong nito sa kanya paggising sa umaga."Puwede bang ikaw ang breakfast ko?" biro niya dito."Hmmm..." wika nito habang hinahalik-halikan siya sa leeg. "Puwede naman... alam mo namang kaladkarin ako. Kung ano ang gusto mo ay ibibigay ko," biro din nito sa kanya."Hihihih... joke lang!"Akm
Sumisikip ang dibdib niya habang tinititigan ang pinto kung saan lumabas si James. Gusto niya itong pigilan kanina pero kailangan nitong umalis para sa ina nito.Maya-maya ay kinuha niya ang telepono at tinawagan ang pinsan niya. Wala sana siyang planong tawagan ito pero nakokonsensya siya."Hello, Ate?" wika niya nang sagutin nito ang tawag niya."Hello, Bebe... Nasaan ka? Last week pa kita inaasahan. Akala ko ay uuwi ka sa binyan ni baby?""Ahm... Andito na ako sa Pilipinas, Te. Pupunta ako diyan," wika niya. Hindi na niya sinabi na last week pa siyang nasa Pilipinas. Baka magalit ito sa kanya."Sige, hihintayin kita dito. Magpapahanda ako para sa pagdating mo." excited na sabi ni Jonie. Muli na naman siyang nakonsensya. Ang pinsan niyang laging andyan para sa kanya.Muli siyang nagpaalam at inayos ang mga gamit. Ayaw niyang tumagal pa sa Baguio nang wala si James doon. Nalulungkot lang siya.Nag-drive siya papunta ng rancho.Habang binabaybay ang daan papunta sa rancho ay pilit niy
Pagbaba niya ng unang palapag ay andoon na sa hapag-kainan sina Tito Gregore, Tita Beth, Jonie at Ken na kalong-kalong si Lilly, kasama ang panganay na anak ng mga ito na si Gray."Tita Bebe!" magiliw na sigaw ni Gray saka tumakbo papunta sa kanya. Malaki ang ngiti niyang sinalubong ang pamangkin na miss niya rin. Niyakap niya agad ang pamangkin.Siya ang taga-bantay nito dati noong maliit pa ito kaya hindi na rin siya nahirapan sa pag-aalaga kay Tyler dahil may experience na siya sa pag-aalaga ng bata."I miss you, Tita Bebe!""I miss you too, kuya Tyler! Kuya ka na... You're a big boy now!""Opo, Tita, I’m kuya now... Have you seen my baby sister? She’s so cute like Mom! Ako naman ay mana sa Dad ko na pogi!" pagmamalaki nito. Natawa silang lahat sa kabibohan ni Gray."Talaga lang ha? Sige nga... patingin nga ng baby sister mo kung maganda like your mom?""Of course, Tita Bebe! I’m not lying! Look!" wika nito saka siya ginaya sa harap ni Ken na siyang may buhat kay Lilly."Oo nga noh
"Bebe, iha. Go for what you think is right." sambit ni Tito Gregore sa kanya. Sinulyapan niya muna ang pinsan at tiyahin niya. Mukhang lumambot na rin ang mga mukha nito at sumang-ayon kay Tito Gregore."T-Thank you po, Tito...""Sige, I will let you go to Scotland, Bebe. But always remember na kahit anong mangyari ay andito pa rin kami bilang pamilya mo.""Thank you po, Ate... huhuhuh," doon na umagos ang luha niya. Tumayo siya at lumapit sa pinsan at tiyahin saka niyakap ang mga ito."Great! Hay, salamat naman at okay na ang lahat. Nakakapagod mapagitnaan!" sabat ni Ken. "Nakakapagod! Hindi ko alam kung saan ako kakampi... sa asawa ko o sa kaibigan ko!" wika nitong nakangisi. Tiningnan ito ng masama ni Jonie."Pero siyempre, baby, sa’yo ako kakampi... Hehehe. Naaawa lang ako kay James dahil nakikita kong mahal niya talaga si Bebe pero wala akong magawa para tulungan siya dahil ayaw mo sa kanya. So ngayon, okay na ang lahat at matatahimik na rin ako." Nagtawanan sila sa komento ni Ke
Tatlong araw din ang tinagal nila sa Pilipinas bago napagdesisyunan na pumunta na ng Scotland. Maaga cyang nagising upang maghanda para sa kanyang flight patungong Scotland.Habang inililigpit ang mga gamit niya ay hindi niya maiwasang magmuni-muni. Hindi pa nya nakakausap si James simula ng maghiwalay sila sa Baguio. Hindi nya alam kung bakit pero hindi na nya ito macontact. Nagdadalawang isip tuloy cya kung pupunta cya ng Scotland o hindi na.Ayaw naman nyang sabihin sa pamilya nya ang tungkol doon dahil baka kung ano na naman ang sasabihin ng mga ito. Tanggap na ng mga ito si James at ayaw na nyang sirain pa.Napa isip tuloy cya kung sa pagdating nya doon ay ganun pa din ba ang pagtanggap ni James sa kanila ng anak nya? Bakit hindi na ito komokontact sa kanya? Ang isa pa sa nagpapagulo sa isip nya ay kung paano tatanggapin ng pamilya ni James ang anak nila."Bebe, handa na ba lahat?" Nagulat cya sa pag suplot ni Ken habang sumilip sa pinto ng kwarto niya."Handa na kuya." sago
Si Tita Evelyn na ang may hawak kay Tyler. Tinulungan siya nito dahil nangangawit na siya."My apo..." wika nitong maluha-luhang mata habang tinititigan si Tyler. Nakakaiyak ang tagpong iyon pero mas napunta ang atensyon niya sa kalagayan ni James. Hindi siya mapakali hangga't hindi niya nalalaman ang totoong nangyari dito."Tita, ano ba talaga ang nangyari kay James?" tanong niya. Malapit na sila sa ospital pero hindi na siya makapaghintay."Nandito na tayo sa ospital, iha." yun lang ang sagot nito sa kanya. Napatingin siya sa labas ng kotse. Andoon na nga sila. Agad silang pinagbuksan ni Logan ng pinto saka lumabas na.Kung kailan naman andoon na sila ay parang ayaw na niyang pumasok. Natatakot siya sa maaaring malaman na nangyari sa nobyo niya. Bakit kasi hindi na lang sabihin ni Tita Evelyn sa kanya?Nagpatuloy ito sa unahan. Nakasunod lang siya sa likod nito. Pumunta sila sa isang private room. Malayo pa lang ay nakita niyang may mga bodyguard na nakabantay sa labas ng kwarto."W
Habang tahimik siyang nakaupo sa labas ng operating room ay ramdam niya ang bawat pintig ng kanyang puso. Hindi niya alam kung ano ang gagawin kung sakaling may mangyaring hindi maganda kay James. Sa kabila ng sinabi ni Doc Angus na magiging maayos ang lahat ay hindi niya mapigilan ang mag-isip ng pinakamasamang maaaring mangyari. Naalala niya ang mga masasayang alaala nila ni James sa Baguio bago ito umuwi ng Scotland... ang mainit nilang pag-niniig sa kama, ang mahigpit nitong yakap bago sila matulog, ang masaya nilang tawanan habang nanonood ng comedy movie. Paano kung iyon na ang huli? Hindi man lang siya nagkaroon ng hint na may sakit pala itong dinadamdam. Nabaling ang atensyon nila nang biglang bumukas ang pinto ng operating room. Lumabas ang isang nurse na may seryosong ekspresyon. Agad siyang tumayo at sinalubong ito. “Kumusta si James? Maayos ba siya?” nanginginig niyang tanong. Maging ang pamilya ni James ay naghihintay din ng sagot ng nurse. Pero bago pa makasago
Nagmamadali siyang umakyat ng pangalawang palapag para pumunta sa kwarto ni Lilly. Nakapantulog na siya para diretso tulog na lang sila mamaya.Kumatok siya ng mahina saka pumasok. Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Alam niyang kanina pa ito naghihintay. Pero nagulat siya pagpasok niya at andoon din si Gray sa kwarto, nakahiga ito sa kama ni Lilly at naglalaro ng bola. Mukhang bagong ligo na din ito dahil naka-sando na puti at shorts na lang ito.Si Lilly naman ay nakaupo sa sahig kasama ang mga paper bag na pinamili nila."Ate, what took you so long? Kanina pa kita hinihintay.""Huh... ah eh, naligo pa kasi ako...""Bakit pala andito ka din, Kuya Gray?" nagtatakang tanong niya sa lalaki. Hindi naman ito pumupunta doon dati."Makikitambay lang ako dito. Masama ba?" wika nito saka siya nginitian ng pagkatamis at kinindatan. Hindi iyon nakita ni Lilly dahil abala ito sa pagbukas ng mga paper bag.Muntik na siyang tumalon sa kilig. Buti na lang ay napigilan niya at naalalang nasa kwa
"Napaka-swerte mo naman talaga, Rosabel. Ang kapal ng mukha mo ha… porket magiliw sa'yo ang mga Enriquez ay ganyan ka na kung umasta dito?"Nagulat siya sa komento ni Mila sa kanya.“Ano ang pinagsasabi mo, Mila?”“Nakatikim ka lang ng atensyon ng mga Enriquez ay akala mo kung sino ka na? Tandaan mo, anak ka lang ng katulong dito… ilagay mo sa lugar ang sarili mo.”Tinaasan niya ito ng kilay. Hindi niya maintindihan ang pinupuntok ng butsi nito.“Mila, hindi ko alam ang pinagsasabi mo.”“Akala mo ba hindi ko nahahalata na nagpapacute ka kay Sir Gray? Ang akala mo ba ay papatulan ka niya? Baka paglaruan pwede!”Lalong nag-init ang tenga niya sa sinabi nito. Sasagutin sana niya si Mila nang dumating ang nanay niya.“Magdala ka nga ng malamig na tubig sa lamesa, anak…” utos ng nanay niya.“O-opo, 'Nay…” wika niya saka muling tumingin kay Mila. Muli cya nitong tinaasan ng kilay.Napailing na lang siya sa lakas ng inggit nito sa katawan. Matagal na si Mila doon nagtatrabaho, at sa kada bis
Nakarating lang sila ng bahay nang magulo ang isip niya. Palaisipan sa kanya ang sinabi ni Gray... Bakit siya nito titikman? Ano ang ibig sabihin nun?Oo nga’t virgin siya pero hindi naman siya inosente sa mga gano'ng bagay.“We're here... anunsyo nito.”Nauna itong bumaba saka inalalayan si Lilly na makababa. Sumunod siya, hinawakan siya nito sa braso para alalayan. Sandali siyang napaigtad, parang napaso siya sa mga hawak ni Gray. Oo nga’t dati pa niya naramdaman 'yon pero ngayon ay mas lalong pinaigting ang kanyang damdamin sa lalaki. Nagkaroon siya ng malisya bigla kay Gray, lalo pa nang makababa na siya at hindi pa nito binitawan agad ang kamay niya. Ang lapit ng katawan nila sa isa’t isa na napakalapit na ng ilong niya sa katawan nito at naamoy niya ang mamahaling pabango ng binata.“Hey guys!” masayang salubong ni Ma'am Jonie sa kanila. Nakasunod dito ang asawang si Sir Ken. Agad siyang binitawan ni Gray at umikot sa compartment para kunin ang mga pinamili.“Hey mom! We're here
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n