Se connecterJuliana
—
Iritado kong tiningnan ang buong listahan. All the things written there were absolutely ridiculous!
"Seryoso ba siya rito?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Fabro, na nanatiling tikom ang bibig.
I crumpled the paper in my hand, just like I did with my mother's will.
So much for trying to make peace with that bastard. Hindi talaga ako magkakaroon ng kapayapaan kung titira ako rito kasama ang gagong 'yon!
Damn him! I really need to find a way to get out of this house after the burial! Mababaliw lang ako kapag nagtagal pa ako rito lalo!
"Where is he?" nagtitimpi kong tanong ulit.
Fabro stood there like he didn't hear a thing.
Kinuha ko ang remote control para patayin ang TV, bago tumayo mula sa sofa at hinarap siya. I barely reached his shoulder. At sa laki ng kanyang pangangatawan, kahit sino ata ay matatakot na harapin siya. But with Raegan nowhere in sight, hindi ko maiwasang ipukol ang galit sa mga tauhan niya.
"I'm asking you where he is, damn it!"
Yumuko si Fabro.
Even though I knew why he couldn't answer me, hindi pa rin no'n nabawasan ang frustration na nararamdaman ko para sa sitwasyon.
"Kapag hindi mo sinabi, aakyat ako ngayon para hanapin siya," I threatened him.
Bumuntong-hininga ang lalaki. "Nasa pool area po, Miss Juliana."
Patalikod na sana ako para puntahan iyon nang biglang hinatak ni Fabro ang braso ko. Iritado ko siyang tinapunan ng tingin.
"What now?"
Kinuha niya ang lukot na papel sa aking kabilang kamay at may hinala na akong ituturo niya ulit ang isa sa mga patakaran ng walang hiyang lalaking 'yon, kaya naman hinablot ko iyon pabalik.
"These are his rules! Wala pa ang akin, kaya hindi pa start!"
He sighed again at umatras na lang para manahimik muli.
I rolled my eyes at him, mentally swapping his face with my stepbrother's.
Tutuloy na sana ako nang matigilan dahil may naisip. Nilingon ko sila at nakitang nakasunod sila sa akin.
"Wait, is he swimming?" tanong ko.
Tumango si Fabro sa akin nang may pag-aalangan. Dahan-dahan akong ngumisi at imbes na sa pool area agad ang tungo, I went straight back to the basement.
"Now, dear brother, two can play at this game," I smiled wickedly as I dug through my luggage, searching for a swimsuit.
Nang makapili, agad ko na iyong isinuot at nagtapis lang ng roba.
When I went back upstairs, naroon pa rin ang tatlong lalaki na nag-aabang. I caught Fabro sighing again, as if he already knew exactly what I was planning to do.
Umismid ako sa kanila at tuloy-tuloy na ang lakad ko papunta sa may likuran, tungo sa sliding door na papunta sa pool area.
And there, I saw Reagan doing some laps in the pool. Naka-topless siya at swimming trunks lang ang suot. His back muscles flexed with every stroke he made.
I noticed that he's built like Fabro, only that his is somewhere between toned and muscular. At sa tingin ko, mas matangkad din siya sa kanyang mga tauhan.
His long arms and legs tread the water effortlessly.
Noong huli ko siyang nakita, hindi pa naman ganito ang pangangatawan niya. It's much more toned down before. But now, it's like he's gained every perfect muscle in all the right places.
What kind of workout has he been doing these past four years to end up with a body like that?
Napangiwi ako dahil parang hindi ko matanggap na siya pa ang may pinaka-magandang katawan sa lahat ng lalaking nakilala ko.
He's got the perfect face and to-die-for body. It's just a shame his attitude is the complete opposite. Nasisira no'n lahat ng kagandahan sa kanyang panglabas na anyo.
Nakatalikod pa ito sa akin kaya inilibot ko na lang ang tingin sa paligid.
This lap pool was built for him by his father dahil noong bata pa siya, kinahiligan niya ang paglangoy. If I remember correctly, he was even part of the varsity team for this sport during his high school years.
I gritted my teeth at the memory that he was the one who taught me how to swim back then.
Oo, siya ang nagturo. Pero only because this bastard left me here to drown, and my innocent self had no choice but to learn how to pull myself out of the water.
Mas lalo tuloy akong nainis sa naalalang iyon.
With the paper in my hand, I strutted toward the sun lounger where his towel was neatly laid out. I also noticed his silver watch there, along with a pair of sunglasses.
Bago ako umupo, tinanggal ko muna ang robe na suot at itinabi iyon malapit sa kanyang towel. Dumampi sa aking balat ang panghapon na araw. I'm wearing a simple red string bikini. Iyon ang pinili ko dahil mas lalong nadi-depina no'n ang maputi kong balat.
I caught Fabro scratching the side of his eye. At nang mapansin akong nakamasid, bumuntong-hininga siyang muli at tumayo nang maayos.
The three men stood there, staring straight ahead. Tila ba naroon sila pero walang nakikitang kahit ano o sino. They were still by the glass door.
Ngumisi ako habang hinihintay na umahon si Raegan, na ngayon ay lumalangoy na papunta sa banda ko.
And when finally he did, natigilan pa siya sandali na parang hindi makapaniwalang nandito ako. I even saw him do a double take just to be sure.
Beads of water dripped from his hair, down his face, all the way to his body. At gusto ko na namang mapangiwi. The heavens really gave the devil a dangerously gorgeous face to tempt people, huh?
Sinipat niya ang tatlong lalaki 'di kalayuan bago ibinalik ang tingin sa akin.
I sweetly smiled at him habang paakyat siya sa hagdan, papalabas ng pool.
Mainit na agad ang tingin niya sa akin bago pa man siya makarating sa kinauupuan ko. His clenched jaw tells me I'm really getting on his nerves.
"Hi, Kuya," maligayang bati ko nang tuluyan na siyang makalapit.
Iniiwas niya muna ang tingin sa akin at binalingan ulit ang tatlong lalaki. Sinenyasan niya ang mga ito kaya pumasok ulit sila sa loob ng mansyon.
Ngayon, siya at ako na lang ang nandito.
There's no denying his fury. It was so evident in his eyes. He's like a dragon waiting for the perfect timing to breathe out all his rage. Kaya bago niya pa ako mabugahan ng apoy, inunahan ko na siya.
"Malamig ba?" I playfully asked, jerking my chin towards the water. "I want to take a dip, kaso andito ka pala. Aalis na sana ako, kaso naisip ko... we could have a sister-brother moment. Isn't it great?"
Mariin niyang akong tinitigan. "Are you really trying to get yourself locked up down in the basement?"
I chuckled lightly, acting as if I didn't intentionally come here.
"No, of course not! Grabe ka naman! It's just been years since we last bonded together. And I missed you, Kuya," I said with an innocent smile. "You know, we could swim together, just like the old times?"
His eyebrows were pinched together like he could totally see right through my bullshit.
My smile wavered when his lips curled into a smirk. "Is that so?"
Napalunok ako. Baka sa dagat ako nito palanguyin?
"Oo. Don't you miss me?" tunog pagtatampo ko. I want to puke at myself for even pouting my lips.
Hindi siya sumagot at nag-angat lang ng kilay.
"I also wanted to ask you about the... uhm, rules... you wrote." Humalakhak ako para ipakitang wala lang 'yon sa akin. "Some of them are a bit extreme, don't you think?"
"Which one?"
Binuksan ko ang papel na hawak at nagsimula.
"Rule numbers one and two, those I can live with," patiuna ko. Nanatili siyang nakatayo roon at sinusukat ako ng tingin habang nakaupo sa may lounger.
Tiningnan ko ulit ang listahan para sa kasunod.
3. You are forbidden from going anywhere near the second or third floor.
"The number three also, since you’ve forbid me from going up even before."
4. You are not allowed inside my room or my study. Don’t even try.
"Number four... okay. I totally get it." Pero hindi ko maipapangako kung patuloy mo akong iinisin nang sobra! Though I didn't voice out the rest out loud.
Kumunot ang noo ko nang mapatingin sa susunod na bilang dahil hindi ko 'to nabasa agad kanina. Nag-angat ako ng tingin mula sa papel at tumingin sa kanya.
"Why did you stop?" he smirked, tila ba alam niya kung ano ang kasunod.
I cleared my throat and continued anyway, pilit na winawaglit ang kabang nagsisimulang sumibol sa aking kaibuturan.
5. You are not permitted to access the pool area.
"Rule five though... what if I want to take a dip to clear my head, like right now? Besides, I don’t see any harm in me being here."
Hindi siya sumagot kaya kinuha ko iyon bilang senyales na magpatuloy.
6. You are not allowed to leave the property without my permission.
"This... what if it's an emergency? Or I need something in the city," tanong ko. "I could message you after."
Still nothing.
7. You will not bring anyone here. No friends, no visitors, no exceptions.
"For this one, obviously I don't have any friends here. And I don't plan on inviting anyone. It's just that... can I keep Cairo? Kahit siya lang?"
Nakatitig pa rin siya at hindi sumasagot.
8. My men do not answer to you. Don’t ask them for favors or help.
"Next one... of course, your men should only answer to you," humalakhak ako, na para bang hindi ko binulyawan si Fabro kanina dahil ayaw akong sagutin sa mga tanong ko.
I just hope he doesn’t find out about it.
Hindi pa rin siya umiimik, so I proceeded.
9. You will do household chores to earn your keep. This is not a vacation.
Itong sumunod ang dahilan ng iritasyon ko. Seriously, is he planning to make me a slave here?
Pero sinubukan kong maging kalmado at kalimutan panandalian ang inis ko sa kanya.
"This one... I don't get it. Why? And how about school? Cairo said I only have two weeks off until the burial. Am I going to transfer here? What school? Paano ako makakapag-aral nang maayos kung gagawa pa 'ko ng gawaing bahay?" sunod-sunod na litanya ko.
Imbes na sagutin ako, he sat down beside me. His knee brushed mine, and I had to fight the urge to pull away from the sudden spark I felt. He grabbed his towel and began drying his hair.
Kumunot ang noo ko dahil wala man lang siyang sinagot sa mga tanong ko.
"You should read the last one," aniya habang pinupunasan ang kanyang buhok.
I looked back at the paper.
10. Break a rule, and you will understand why it exists. You don't get to question any of them.
Napasinghap ako sa huling nabasa. Inulit ko pa nang ilang beses, because I couldn't believe I didn't actually notice the last sentence earlier!
Ngayon, ako naman ang natahimik.
Binitawan niya ang towel na hawak. Bumaling siya nang tuluyan, at ang kanyang mga mata ay puno ng pang-uuyam para sa akin.
"You just broke more than one, Juliana," he said coldly, a gut-wrenching smile tugging at his lips.
Raegan—I stared at my therapist, who continued writing down what I had just said.Sa tagal ko ng nagpapatingin sa kanya, ni hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung hinuhusgahan niya ba ako o hindi sa lahat ng ikinukuwento ko.But it's been three days now since that girl came back. At tatlong araw na rin akong walang maayos na tulog, kaya nandito na naman ako sa harapan niya."Let me get this straight. The girl you were referring to all these years is the same girl you're talking about now?"Tumango ako."And this is not your fiancée, right?"Tango ulit.Is he always going to repeat everything I say before giving me his advice?"But this girl wasn't your ex or past lover..."I'm already pissed, dahil parang mas ipinapamukha niya sa akin na sobrang mali nitong nararamdaman ko, kahit hindi pa naman niya alam ang totoong pagkatao ng babaeng tinutukoy ko.I already know that it's wrong. That's the reason why I am here again.Kaso nga lang, sa loob ng siyam na taon na pabalik-balik ako
Juliana–"I need a phone," sambit ko kay Cairo kinagabihan.Nasa basement kami ngayon. Nakatayo siya sa harapan ko, habang ako naman ay nakaupo sa dulo ng kama.The dim yellowish light above us flickered softly."For what?" He looked confused. "Nasaan ang cellphone mo?"Oo nga, Juliana. Nasaan nga ba?Bumuntong-hininga ako. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya na sira na at hindi na gumagana dahil naibato ko sa sobrang galit kahapon."Naiwan sa school," simpleng sagot ko."Ba't mo iniwan? Ano ba 'yan, Liana! How will I contact you?"Napangiwi ako. Is he seriously scolding me right now?When it's just the two of us, he sometimes calls me by my nickname without the formal salutation. Madalas kasi ay 'Miss Liana' ang tawag niya kapag nasa publiko o kung may ibang tao.Ilang beses ko na sinabi sa kanya na hindi na kailangan. Kaso aniya, kapag nasa labas kami at nasa trabaho siya, kailangan pormal ang pakikitungo niya sa akin.He even uses 'po' when talking to me, even though he
Juliana—At an early age, I already knew that he didn't like me.He never saw me as a sister, let alone as a human being. All he saw was the baggage that came with the gold-digging whore he believed was trying to leech off his father's wealth."Liana, this is your Kuya Raegan," pakilala ni Mommy sa akin sa isang lalaking may katamtamang haba ng buhok. Ang ilang hibla no'n ay nakalaylay sa kanyang noo. "Raegan, this is my daughter, Liana."His skin tone was fair, at alam mong laki sa karangyaan dahil sa kinis ng kanyang balat. His black eyes looked like a polished marble, reflecting the lights around the room, framed by long and thick lashes.I tilted my head as I examined him. He looked like one of those anime boys that my friends used to crush on. Payat, matangkad, at mukhang suplado. Madalas silang bumili ng mga sticker ng gano'ng karakter at idinidikit sa kanilang notebook."Hi, Kuya Raegan," ngiting bati ko, tulad ng bilin ni Mommy na gawin ko. Nasabi niya na 'to sa akin kanina n
Juliana—The sun lounger suddenly felt too small with him beside me.I continued to stare at him in silence, but didn't give anything away.Kung mabilis man ang tibok ng puso ko o pinagpapawisan ang mga palad ko, kahit alin do'n na simbolo ng kabang nararamdaman, hindi ko ipinakita."You said you wanted to bond, right?" His body shifted until he was fully facing me.I held my breath when his gaze dropped from my face to my chest, trailing down my body, or maybe to what I was wearing—hindi ko sigurado kung alin do'n o kung pareho. But the fury in his eyes only intensified. It was dark and sharp.Kaya nang mag-angat siyang muli ng tingin sa aking mga mata, ang tanging emosyong nakita ko roon ay poot at matinding pagkasuklam.The lump forming in my throat begged to be swallowed, pero pati ang simpleng pagkislot ng lalamunan ay hindi ko hinayaang makita.Damn it. Why is my confidence crumbling? Hindi pwede 'to. I willingly came here to question his fucked-up rules, not to fall apart in f
Juliana—Iritado kong tiningnan ang buong listahan. All the things written there were absolutely ridiculous!"Seryoso ba siya rito?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Fabro, na nanatiling tikom ang bibig.I crumpled the paper in my hand, just like I did with my mother's will.So much for trying to make peace with that bastard. Hindi talaga ako magkakaroon ng kapayapaan kung titira ako rito kasama ang gagong 'yon!Damn him! I really need to find a way to get out of this house after the burial! Mababaliw lang ako kapag nagtagal pa ako rito lalo!"Where is he?" nagtitimpi kong tanong ulit.Fabro stood there like he didn't hear a thing.Kinuha ko ang remote control para patayin ang TV, bago tumayo mula sa sofa at hinarap siya. I barely reached his shoulder. At sa laki ng kanyang pangangatawan, kahit sino ata ay matatakot na harapin siya. But with Raegan nowhere in sight, hindi ko maiwasang ipukol ang galit sa mga tauhan niya."I'm asking you where he is, damn it!"Yumuko si Fabro.Even
Juliana—Agad akong nakatulog pagkatapos kong magbihis. Wala na si Raegan sa loob ng kwarto nang lumabas akong muli. Kahit si Cairo, hindi na rin bumalik, kaya nagpasya na rin akong magpahinga.It was already eleven in the morning when I woke up.Kung hindi lang kumakalam ang sikmura ko, hindi pa sana ako babangon.I still couldn't believe that this is my reality now. For nine years, nasanay akong magising sa maingay na alarm sa boarding school. The strict rules there became my normal, though it became my home when I was sent away from this house.Tapos ngayon, andito na ako ulit. Hindi pa rin iyon gaanong nag si-sink in sa akin. It's as if I am in another world and not the real one.It only took one day for my whole world to turn upside down.Huminga ako nang malalim saka tumayo mula sa kama.My suitcases and other things were neatly stacked in the farthest corner near my walk-in closet. Hindi ko alam kung aayusin ko na ba ang mga 'yon. I refuse to accept that this is my life now. K







