Chapter 02

Monique

hininga ako habang pinagmamasdan ang aking sarili sa harap ng salamin. Nasa loob ako ng lady's room. Pinikit ko ang mga mata at inalala ang huling sanabi sa akin ni John Paul.

"He's coming tomorrow," alam ko na sa sarili ko kung sinong tinutukoy niya na darating kinabukasan.

Andrei Fernandez de Garcia.

Sa unang kita ko pa lang sa kan'ya ay hindi na magaan ang loob ko sa kan'ya. Hindi ko alam kong bakit napakabigat ng saloobin ko sa kan'ya. Siya kasi 'yong tipong lalaki na ang lakas ng tama sa ulo. Hambog in short. At ang tipong mapapahiya ka pagkinausap mo.

I don't really like him. Oo aaminin kong napakaguwapo niya. Bukod pa doon ay napakayaman din. Pero 'di bali na lang na nasa kan'ya ang lahat kung wala naman maibubuga sa tipong lalaki na gusto ko.

Napapailing na lang ako. Madalian kong ni-retouched ang lipstick ko at lumabas na ng banyo.

(1 hours later)

"What we will do to him?" siryoso kong tanong kay John Paul.

Nag-angat siya ng tingin saakin. Habang ako ay nakatayo sa harap ng working table niya. Waiting for his response.

Kasalukuyan namin pinoproseso ang kaso laban kay Andrei. Violation ang ginawa niyang pag-transfer ng isang properties na hindi dapat sa kan'ya. Hindi ko alam kung anong galit ang mayroon siya sa mga Feorenza at Fraggo.

"His powerful than what we expected. I really don't know what to do Monique." Umiling pa siya sabay kagat ng bullpen na hawak niya.

"My brother run away already. He even divorced his wife." Hinilot niya ang sintido.

Napailing na lang ako sa sinabi niya. Dahan-dahan akong umupo sa sofa paharap lang sa working table niya. Bumuntong hininga ako bago nagsalita.

"Too ambitious and arrogant," mahina kong sambit. Napaangat siya ng tingin sa akin, kunot pa ang noo at salubong ang mga kilay.

"If I will spare him this time, Monique. Baka ulit-ulitin niya sa mga susunod. Kailangan ko ang tulong mo. Makikipag negotiations tayo sa kan'ya at kapag hindi siya pumayag na ibalik sa akin ang contract magpa-file na ako ng kaso laban sa kan'ya."

Bumuntong-hininga muna ako. Pinaglaruan ko ang mga daliri ko habang iniisip ang isasagot sa kan'ya.

"I'm always be in your side, John," nakangiti kong sabi sa kan'ya.

Since highschool ay magkaibigan na kami ni John, kahit na tatlong taon ang agwat namin. Graduating siya no'ng una kaming magkakilala, habang ako ay first year highschool pa. No'ng tumungtong kami ng university ay pangarap na niyang maging Police. At bilang kaibigan, supurtado naman ako sa kan'yang pangarap. Gano'n din siya sa akin. Simula ng sabihin kong pangarap kong maging isang mahusay na laywers. He pushed me to pursue my dreams back then, hanggang sa naabot ko nga 'yon. Pero sa kasamaan palad niya. Pag labas niya ng training ay nagkasakit ang papa nila at kasalukuyan pang nag-aaral ang nakababata niyang kapatid sa London. Kaya naman napilitan siyang hawakan ang business nila sa ibang bansa. London at Dubai.

A real estate.

May hotel din sila dito sa makati kong saan ako nagbigay ng investment. Hanggang sa kinuha niya akong personal law nila. Masaya din akong katrabaho siya. Para niya akong nakakabatang kapatid. Laging inaalala lalo na pag-nasa ibang bansa siya. Minsan nga madalas kaming mapagkamalan na lovers. Kaya may mga pagkakataon na tini-take advantage ko na rin 'yon at nagpapanggap na girlfriend niya.

"Let's proceed to the next plan," nakangisi na itong tumitig sa akin.

"Anong klasing plano naman 'yan, pogi?" tanong ko sa kaniya.

"I know you? A monster lawyer," he teased me.

Sinabayan pa niya nang mahinang halakhak. Kilala na niya kasi ako?

Kapag gusto kong gawin. Ginagawa ko. Period. Katalud na lang ng mga kasong hawak ko. Wala akong ipinapatalo. Gano'n ako ka confident sa sarili ko.

Tinaasan ko siya ng kilay sabay irap sa kan'ya.

"Are you afraid of him?" nag-iba ang reaction niya at tinitigan ako. Para bang nababasa niya sa mga mata ko ang pag-aalangan.

"I'm once a mafia's daughter. Do you think na sa katulad niya ako masisindak?"

Naalala ko pa ang kuwento ng papa ko. Na no'ng kabataan niya ay isa siyang membro ng gang sa Antipolo. Gulat siyang napatitig sa akin. Like he is questioning me.

"Anong...m-mafia'ss d-daughter?" nauutal niyang tanong habang 'di bumibitaw nang titig sa akin.

I glared at him and sighed.

"Si Papa no'ng kabataan niya raw, membro siya ng gang sa Antipolo." Dere-deretso kong paliwanag sa kan'ya.

Ngayon ko pa kasi nabanggit kay John. Kaya expected ko na ang pagka-shock niya sa confession ko tungkol sa nakaraan ng papa ko.

"Oh! ngayon alam ko na kong saan ka nagmana. May maibubuga din pala si Tito Ibarra," nangingiti niyang sabi. Tinaas ang kamay sa likod ng ulo at sinadal sa swivel chair niya. Nagkatinginan nalang kami at sabay na natawa.

***

Papasok na ako sa aking apartment. Katapat lang ng Feorenza hotel ang tinutuluyan ko pansamantala habang nasa Manila ako. Nang biglang may humablot sa akin at tinakpan ang ilong ko at bibig gamit ang panyo. Hindi ko na alam ang mga sumunod dahil nawalan na ako nang malay.

Andrei (POV)

Pinagmamasdan kong natutulog sa kama ko ang babaeng kinasasabikan kong makita. Sa ilang mga araw na inilagi ko sa Spain ay siya lang ang naiisip ko.

Pagkatapos ko siyang ipadukot kay Arthur at Ronald ay dinala ko siya sa isang pag-aari kong subdivision sa Muntinlupa.

Napakatahimik dito kaya dito ko siya naisipan na dalhin habang inaayos ang mga papeles namin pabalik sa Spain. At sinisiguro kong makakasama ko na siya.

Matagal na ko itong pinagpaplanuhan.

Balak ko na rin ibalik ang kontrata sa mga Feorenza, dahil sa ngayon ay isa lang ang gusto ko? Ang makasama si Monique.

Magustuhan man niya o hindi ay pipilitin ko pa din. Pipilitin kong maging akin siya. Gano'n ako ka obsessed sa kan'ya.

Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya at hinaplos ang malambot niyang pisngi.

Para siyang anghel na natutulog. Pero kabaliktaran kapag nasa trabaho na. Bukod sa maangas, tipid din kong sumagot at ubod pa ng sungit. Kaya naman pagkakataon ko na itong sulitin habang natutulog pa ang dragon lady.

Bigla siyang gumalaw kaya hinila ko nang mabilisan ang palad ko na nakalapat sa pisngi niya.

Siryoso ko siyang tinitigan at dahan-dahan naman niyang minulat ang kan'yang mga mata.

Nang masilayan niya ang mukha ko ay agad siyang napabalikuwas ng bangon. Tila bang nakakita ng multo. Ngumisi ako sa kan'ya bago nagsalita.

"Finally you awake, Attorney," mahinahon kong bungad sa kan'ya pero may kasamang ngisi.

Kumunot ang noo niya at hinila ang kumot para mas lalo pang takpan ang sarili. Daig pa niya ang pinagsamantalahan ko sa arte niya ngayon. Fuck!

"Nasaan ako? why I am here?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.

Ngumisi ako sa kan'ya sabay tayo mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama.

"In my home," tipid kong sagot.

"At bakit naman ako nandito sa bahay mo?"

She started to burst out an anger.

"Kinidnap kita. You cannot remember what happened to you a moment ago?" binalingan ko siya ng tingin.

Bigla siyang tumayo at lumapit sa akin. That fast baby. Balak ba niya akong yakapin?

Tinitigan ko siya habang dahan-dahan na papalapit sa kinatatayuan ko sa kabilang side lang ng kama. Nang isang dangkal lang ang pagitan namin ay bigla niya akong sinampal nang malakas.

"How dare you!" maangas na ang mukha niya na tila bang papatayin ako sa mga titig niya pa lang.

Hinawakan ko ang pisnging sinampal niya. Binaliwala ko ang sakit at humarap sa kan'ya nang maayos. I smiled at her, na para bang walang nangyari.

"If you slap me again. I will kiss you or beded you," siryoso kong sabi na may kasamang pananakot.

She smirked at me, at bahagya pang ini-angat ang palad para sampalin ako ulit.

"Don't you dare to do it again Attorney, " sabay agap sa kamay niya na naka-angat sa ere. Hinawakan ko ang kamay niya nang mahigpit. Nagpumiglas naman siya.

"Take off your dirty hands, Mr. Fernandez de Garcia?" utos niya pa sa akin. Pero hindi ko 'yon binigyan ng pansin. Nakipagtitigan pa siya sa akin. Totoo pala ang profile ng babaeng ito? Napakatapang niya pala.

"Don't try me, Attorney? Hindi mo pa ako kilala?" sabay bitaw sa kamay niya. Pero ang mga titig ko ay hindi pa rin bumibitaw sa kan'ya.

"I don't fuking care who the hell you are! You have no right to command me!" pinag-krus pa niya ang mga kamay sa dibdib niya.

"Sharp tongue," I smirked at her. Then suddenly I smiled. Iyong tipong inaasar ko siya sa mga pagkakataon na ito.

"I'm leaving and don't expect me to say a nice words next time." Nilampasan niya ako at naglakad palapit sa may pinto.

Nang marating niya 'yon ay pinihit niya ang siradora. Unfortunately, I lock the door.

Tinitingnan ko na lang ang ginagawa niya hanggang sa balingan niya ako nang tingin. Shes pissed off.

Tinaas ko ang mga kamay ko at ngumisi sa kanya.

"Do you think that you can run away from me?" sabay turo ko pa sa utak ko.

Pinanliitan niya ako ng mata. Like she's warning me. Mas lalo pa akong ngumisi at tumawa nang malakas.

"Open the door, you idiot!" madiin niyang sabi.

" I won't," walang buhay kong pang-aasar sa kan'ya.

Malalaking hakabang na bumalik siya sa kama at binuhat ang lampshade na nakapatong sa drawer sa gilid lang ng kama.

Nanlalaki ang mga mata ko. Ano kaya ang gagawin ng babaeng 'to?

"What are you doing?" tanong ko. Balak ko siyang pigilan nang i-angat niya sa akin na para bang papaluin niya ako.

"You will open the door nicely or I will punch you by this?" sabay taas pa sa lampshade.

Napaka-angas talaga ng babaeng 'to? Ako pa ang sinusubukan niya.

Did she think that she can get out from me using her child tricks. No! Fuck!

"Put that down?" utos ko.

"Open the door," ulit niya.

Bumuntong hininga ako at lumapit sa pintuan. Habang siya ay nakatayo pa din sa paanan ng kama.

"Arthur? Ronald?" Tawag ko sa dalawa. Hindi nagtagal ay bumukas ang pinto.