Napahikab ako dahil sa antok. Kasalukuyan nag-iimpake ako ng mga damit ngayon. Wala na akong balak pa matulog dito sa hotel na kasama si Lorenzo. Tumawag din si papa sa akin na susunduin daw ako ni Commander Leo para pumunta sa kampo. Nang marinig ko iyon mula kay papa ay labis ang Kasiyahan na nadarama ko dahil muli ko na naman makikita ang mga dati kong mga kasamahan at ang kampo."Don't worry anak. I already told Franco about this. And also it was written in the contract that I can call you whenever the camp needs you," iyan ang sabi ni papa sa akin kanina. Nasa sala na rin si commander Leo habang ine-entertain ni Lorenzo.Pagkatapos ko mag-impake ay lumabas ako ng kwarto ko. Nadatnan ko sila sa sala na tahimik. Si commander Leo ay parang feel at home habang si Lorenzo ay parang pinagbagsakan ng langit at lupa ang mukha.Ano kaya ang problema niya? Tumayo si commander Leo ng makita ako."I'll take your bag." Kinuha niya sa akin ang backpack ko habang may ngiti sa labi."Alis na kami
Biglang bumukas ang pinto at pumasok si papa. Bumalik ako sa upuan ko at pinagmasdan si papa na umupo sa kanyang upuan."Naka alis na po ba si Lorenzo pa?" tanong ko."Sasabay daw siya sayo anak sa pag-alis," seryosong sabi ni papa sa akin."Po? Pero paano kung malaman niya na isa akong sniper? Baka malaman ng mga terorista ang pagkatao ko at madamay pa kayo?" nag-alala na tanong ko. Ipinatong ni papa ang dalawang siko niya sa lamesa at pinagsaklop ang dalawa niyang kamay habang nakatingin sa akin ng seryoso."I told him about you," sabi ni papa na ikanagulat ko."Why?" naguguluhan ko na tanong kay papa."He will not told anyone about you. Don't worry. He didn't know about the whole thing of you in this kind of job," sabi ni papa at nginitian ako. Nakahinga naman ako ng maluwag. Mabuti naman kung ganon."By the way pa, bakit niyo po ba ako tinatawag dito?" tanong ko at seryoso ang mukha ni papa."After three months you need to go back here." Napatingin ako kay papa na may ngiti sa labi
Ngayon ang araw na uuwi na ako sa Manila para gampanan ang pagiging special cop. Ngayon pa lang ay namimiss ko na ang kasamahan ko rito. Napatingin naman ako kay senior Belly na nagiging emotional na naman. Ganyan talaga siya kapag may umaalis sa camp. Hindi ko masasabi na bading siya dahil matikas ang katawan niya at malapit sa mga babae. Ang iba ko pang mga kasamahan ay pinalibutan ako."Ano ba kayo? Huwag nga kayo maging oa diyan. Magkikita pa naman tayo," sabi ko at kinindatan sila. I may be the heartless person but I'm also the most jamming person when it comes to my comrades."Can you stay here?" tanong ni Vilko. Binatukan ko naman siya kaya napatawa ang iba."Sige na aalis na kami," sabi ko. Aalis na sana ako ng lumapit si commander at niyakap ako ng mahigpit. Tinapik ko ang balikat niya ng kumalas na siya sa pagkakayakap."I need to go. Tell papa that I'm going now," sabi ko sa kanya kaya tumango siya. Sa huling pagkakataon ay kinawayan ko silang lahat at binigyan ng matamis na
Seven pm na ng gabi at kakauwi ko lang galing sa mansion ni lolo. Napahaba kasi ang kwentuhan namin. Sobrang gaan ng pakiramdam ko dahil sa wakas ay nagkaayos na kami ni lolo. Naisipan ko naman na tawagan ko muna si papa at ipaalam sa kanya ang mga nangyari sa akin dito sa araw na ito lalong-lalo na nagkaayos na na kami ni lolo. Agad ko kinuha ang cellphone ko at tinawagan si papa."Hello anak, kamusta ang byahe mo?" malambing na tanong ni papa sa akin. Napangiti naman ako."Maayos naman po ako nakarating dito, pa," nakangiting sagot ko at humiga sa kama ko."Good to hear that," he said."Pa, inimbitahan ako ni lolo na pumunta sa mansyon niya at agad naman ako dumiretso doon," wika ko sa kanya. Halata sa boses ko ang saya na inilarawan ang mga iyon. Biglang tumahik sandali si papa sa kabilang linya pero nagsalita rin kalaunan."Anong ginagawa mo roon?" mahinang tanong ni papa."Humingi ng tawad si lolo sa mga nangyari noon. Syempre pinatawad ko po siya. Alam ko na mali ang ginawa niya
Hindi ako mapakali habang katabi ko si Lorenzo. Sa tuwing napapatingin ako sa mukha niya ay agad ako umiiwas ng tingin. Nakatingin din sa amin ang mga kasamahan ko. Para akong mababaliw dahil sa pressure na nararamdaman ko. Nawala ang atensyon ko sa pagpapaliwanag ni Lorenzo tungkol sa magiging takbo ng party dahil iniisip ko kung magrarason ba ako para makauwi na sa bahay. Nakakairita kasi ang presensya ni Lorenzo. Parang gusto ko siyang sapakin kasi ang lapit-lapit niya sa akin."Jay, are you okay?" Pagtawag sa akin ni Lorenzo. Paglingon ko sa kanya ay ang lapit ng mukha niya. Hindi ako makahinga dahil parang may kung anong enerhiya na humihila sa akin palapit sa kanya. Agad akong tumayo para maputol ang enerhiya na iyon palapit kay tanda."I'll go to the comfort room," sabi ko at hinila ko si Marinette para samahan ako papunta sa comfort room. Pagdating naman namin sa comfort room ay agad ako inusisa ni Marinette."Ayiee! I'm so happy for you Jay!" Napatakip ako sa tenga ko ng dahil
It's been three days since Lorenzo's confessed to me. Sa tuwing naaalala ko ang mukha niya ay naiirita ako.Sino ba hindi maiirita sa mukha niya? Palagi niya na lang ako binubulabog sa tuwing break time ko. Idagdag pa ang pagiging over protective niya sa akin sa tuwing nasa mission kami. Mabuti na lang talaga at day off ko ngayon. May oras ako na makalanghap ng hangin at lalong-lalo na sa lahat ay maiiwasan ko si Lorenzo. Nagbibihis ako ngayon ng damit panlakad kasi magkikita kami ngayon nina Rose at Joyce para makipag-bonding. Biglang tumunog ang ringtone ng cellphone ko kaya dinampot ko ang cellphone ko at tinignan sa screen ang pangalan kung sino ang tumawag. Si papa ang tumawag kaya sinagot ko ito agad."Hello pa? Kumusta na po kayo?" Nakangiting tanong ko. Na-miss ko talaga nang sobra si papa dahil hindi pa rin ako sanay na hindi siya makita araw-araw."I'm fine, anak. How are you? Hindi ka kasi tumatawag sa akin araw-araw kaya ako na ang tumawag sa iyo," sabi ni papa at halata sa
Habang nasa loob kami ng kotse ni Lorenzo ay sinamaan ko siya ng tingin. Nakakainis talaga siya.Sino ba siya para gawin niya ito sa akin? Ang tanga ko kasi naman. Bakit ko pa sinabi ang mga katagang iyon? Ngayon hindi ko mapigilan ang nararamdaman niya. Ano kaya kung gawin ko ang mga ayaw niya sa mga babae?Biglang huminto ang kotse ni Lorenzo sa tapat ng isang resort at lumabas sa kotse. Umikot siya at pinagbuksan ako ng pinto. Inirapan ko siya at lumabas sa kotse. Hindi mo ako madadaan sa pa gentleman moves mo Lorenzo. Ganyan naman talaga kayong mga lalaki. Si papa at mga kilala ko na certified faithful and loyal katulad ni Commander Leo ang alam ko na matino. Sa una lang kayo magaling tapos kapag nagsawa na kayo at nawala na ang spark niyo sa aming mga babae ay agad kayong umaalis sa buhay namin. Kaya hindi ko hahayaan na mapaibig ako sa iyo. At saka hindi kita type. Mas type ko pa si commander Leo. Hinila niya ako papasok sa resort pero hinila ko ang mga kamay ko kaya napatingin s
Pagdating ko sa loob ng kwarto ko ay napahiga ako sa kama ko. Napatingin ako sa kisame at hindi makapaniwala sa nangyari ngayong araw. Napahawak ako sa aking labi at naalala ang ginawa ko kanina. I kissed Lorenzo and I feel wanting it more. Biglang uminit ang mga pisngi ko dahil sa pag-iisip na iyon. Para akong sira na pagulong-gulong sa kama ko. Naalala ko pa nang bababa na ako sa kotse niya ay pinigilan niya ako para halikan niya ako ulit. Ako naman ay hindi ko magawang tumanggi dahil sa nalulunod ako sa bawat halik niya. Hindi ko alam kung ilang minuto kami natapos sa paghalikan. He even leave a kiss mark in my shoulder. He is insane and I think he is also hot a while ago. Pumunta ako sa loob ng banyo ko at sumigaw ng malakas dahil sa hindi ko maipaliwanag na nararamdaman. Mabuti na lang ay sound proof ang banyo ko kaya hindi narinig nila Nate at Thomas ang pagsigaw ko.Nasaan na ang sinabi ko na hindi ako susuko kay Lorenzo? Pero bakit pumayag ako na maging girlfriend niya? Baliw n