บทที่ 10
เขาถอดเสื้อตัวเองออก ก่อนจะมองไปทั่วร่างกายเธออย่างพึงพอใจมาก ๆ เธอมองกล้ามท้องเขาไม่วางตา เขายกยิ้ม เธอเหมือนรู้ตัวก็หันหน้าหนีไปทางอื่น ร่างสูงทาบทับลงไปที่ตัวเธออีกครั้ง
“จะอายทำไมฉันเห็นหมดแล้ว” เขาเอามือเธอที่ปิดหน้าอกออก
“หนูอายค่ะ...อื้ออออ~” ริมฝีปากร้อนก้มลงปิดปากเธอด้วยจูบละมุน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัด เธอจูบตอบเบา ๆ ฝ่ามือหนานวดเคล้นดอกบัวงามที่แข็งและเป็นไต...เธอสด!
ลิ้นร้อนลากตวัดลงบนยอดปทุมถันสีชมพูสดของเธอ เธอแอ่นอกรับ และส่งเสียงครางกระเส่าก่อนจะสบัดหน้าไปมา เขายกตัวเธอให้นอนดี ๆ ก่อนนิ้วร้ายจะแตะลงที่กลีบดอกไม้กึ่งกลางกายเธอเบา ๆ
“อ๊าาาา~” เสียงครางดังออกมาจากปากบาง เธอทำท่าจะถอยหนีเขา มือหนาล็อกจับข้อขาเธอไว้! ก่อนจะเอี้ยวตัวไปหยิบห่อฟอยล์ที่ลิ้นชักหัวเตียง มาวางไว้บนหมอน นิ้วร้ายแหวกกลีบดอกไม้ออก มันมีสีชมพูสะอาดตา
“สวยมาก…” เขาเอ่ยขึ้นก่อนจะลากลิ้นร้อนแตะตวัด ดูดดึงที่ติ่งยื่นเบา ๆ ส่วนนิ้วร้ายก็ค่อย ๆ ล้วงเข้าไปในช่องรักที่คับแน่น มันแน่นจนนิ้วจะขาด!!
“หนูจะ...เจ็บ อ๊ะ!” เธอร้องครางและหุบขาหนีทันที!
“เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว...อ้าขา!” เขาเอ่ยเสียงดุเธอ เธอยอมอ้าขาออกดังเดิม ลิ้นร้อนละเลงลงที่ติ่งยื่นอีกครั้ง เขาดูดดึงเม้มแรงสลับเบา จนมันมีเสียงหน้าเกลียดออกมา แจะ! แจะ!
“อะ...อ๊าา หนูปวดฉี่ อือออ” นิ้วเรียวที่สอดเข้าเพิ่มเข้าไป เมื่อโดนผนังหยุ่นนุ่มด้านใน เขาควงมันและออกแรงกระตุกเบา ๆ ก่อนจะควานจนทั่วปากถ้ำที่คับแน่นเพื่อเปิดทาง
“อ๊ะ! หนูมะ...ไม่...หวายยย” เธอสะบัดหน้าไปมาพลางจิกขาลงกับเตียงนอน
“ปล่อยออกมาสิ ไม่ต้องเกร็ง” เขาค่อย ๆ ขยับนิ้วเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะเร่งให้เร็ว และดูดเม้มกลีบดอกไม้ของเธอ
“อ๊าาาา~~~” เธอครางออกมาอย่างสุขสม และปลดปล่อยขาที่เกร็งไว้ นอนหอบหายใจถี่ ไม่ทันให้เธอคิดอะไร เขาหยิบห่อฟอยล์มาใช้ปากแกะ และชักตัวตนของเขาตรงหน้าเธอ
เธอหันมามองนิดหนึ่งก่อนจะหลับตาปี๋ เขารูดคอนดอมจนสุดโคน ก่อนจะจ่อไว้ที่ร่องรักที่มีน้ำสีใสเยิ้มหยดออกมา
“นะ...หนูกะ...กลัว” เขาไม่ตอบ มือหนาบีบเคล้นไปทั่วร่างเธอ ก่อนจะใช้แก่นกลาง ถูไถไปรอบ ๆ น้องสาวเธอ
ใจอยากจะกระแทกเข้าไปให้จบ ๆ แต่พรุ่งนี้เธอจะต้องไปเรียนต้องถนอมหน่อย เอ็นร้อนจ่อเข้าไปที่ร่องรักช้า ๆ ก่อนจะยัดเข้าไปในคราเดียว! แน่นฉิบ!!
“โอ๊ะ! หนูเจ็บค่ะ” ไม่เข้า! ยังไงก็ไม่เข้า! เขารูดคอนดอมออก ก่อนจะยัดแท่งร้อนเข้าไปใหม่เธอเบะปากร้องไห้ เขาก้มลงกดจูบปลอบประโลมเธอ
“อย่าเกร็ง ฉันยัดไม่เข้า” เขาเอ่ยปลอบประโลมอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน
ก่อนจะขยับเอวสอบเข้าหาร่างเธออีกครั้ง! เธอถดสะโพกหนี! มือหนาจับสะโพกผายล็อกไว้ ก่อนจะกดเอวสอบเข้าไปในร่างเธอ!!
“กึด! โอ้... ซี้ดดด”
“ฮือออ หมอหนูจะ...จะเจ็บ” เธอสะอึกสะอื้นร่ำไห้ มันแน่นมาก! และบีบรัดจนเหมือนจะขาด! เขาขยับเอวสอบเข้าไปจนสุดโคน
“เงียบปาก!! โคตรเสียวววว โอ้~~~” เขาขยับเอวสอบเข้าออก ช้า ๆ เน้น ๆ
“ฮือออออออ โคตรตอดด ซี้ดดด จะเสร็จเฉย เหี้ย!” เธอร้องไห้ออกมาแข่งกับเสียงครางของเขา
ภายในร่องรักที่คับแน่น มันตอดรัดจนเขาจะต้องเสร็จในตอนนี้! ก่อนจะถึงฝั่งฝันเธอก็หัวสั่นหัวคลอน ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดตัวเอง เขาเสร็จกิจไวเกิน และเจ็บช่วงล่างไปทั่วหมด!
เขาเคยเอาเด็กสุดก็ 22 แต่ก็ไม่ซิงหรือสดใหม่แบบนี้ อายุ 19 แค่คิดก็วูบวาบในท้องอีกแล้ว หลายแสนที่เสียไป ก็ถือว่าคุ้มค่าอย่างที่เธอเคลมไว้จริง ๆ
เธอนอนร้องไห้สะอื้นอยู่บนเตียง เขาเดินไปเข้าห้องน้ำและออกมาหยิบอะไรในตู้ไม่รู้ ก่อนจะมาหยุดข้างเตียงโยน เธอมองไปมันเป็นกล่องกระดาษเล็ก ๆ
“กินเข้าไป น้ำอยู่ในตู้เย็นไปเอาเอง!” เธอไม่ตอบแต่สะอื้นแทน
“เธอจะร้องอีกนานไหม! รำคาญ! จะร้องทำไมนักหนา!!”
“ฮืออออออ หนูเจ็บบบบบ” เธอบอกเขาไปตามความจริง เกิดมาเธอไม่เคยเจ็บอะไรเท่านี้มาก่อน!!
“มันจะ...เจ็บเหมือนจะขะ...ขาด ฮือออออ” เธอหันไปบอกเขา
“โอ๊ยยย ไหนมาดูสิ! เลิกร้องประสาทจะเสีย!!” เขาสะบัดผ้าห่มที่คลุมตัวเธอออก ก่อนจะตั้งขาเธอขึ้นเป็นตัวเอ็มและก้มดูที่น้องสาวเธอ
“ก็ฉีกนั่นแหละ เดี๋ยวสั่งยาให้ เงียบได้แล้ว และกินไปพร้อมกับยานั่น” เธอหันไปมองกล่องเล็ก ๆ ที่เขาโยนให้ก่อนหน้านี้
“อยากมีลูกไหมละ? ถ้าอยากมีก็ไม่ต้องกิน”
“หะ...หนูไม่เข้าใจ แต่หนูต้องเรียนหนังสือ หนูมีลูกตอนนี้ไม่ดะ...ได้”
“นั่นมันยาคุมฉุกเฉิน!! เธอได้เรียนเพศศึกษามาบ้างไหม! เธอไม่รู้เหรอว่าถ้าผู้ชายปล่อยอสุจิใส่ตัวเธอ เธอต้องกินยาคุมไม่งั้นจะท้อง! หรือกินก็อาจจะท้องก็ได้!”
“หนูรู้...ฮือออออ ตะ...แต่หนูไม่รู้ว่าหมอเอาอะไรให้ ฮือออออ หนูเจ็บจะตายแล้ววว หมอทำไมต้องเสียงดังตลอดเลย” เธอก้มหน้าร้องไห้ และฝังใบหน้าลงไปกับหมอน เธอแสบมากมันเจ็บเหมือนขาด!
“ถ้าเธอไม่หยุดร้อง! ฉันจะไม่อยู่ในห้องนี้แล้วนะ และอยากร้องก็ร้องไปคนเดียว!!” เขาพูดจบก็ลุกเดินออกไป และเดินกลับเข้ามาพร้อมน้ำและถาดยา
“กินเข้าไป อยากจะนอนคนเดียวไหม ที่นี่ผีดุนะ” เธอได้ยินเช่นนั้นก็หันซ้ายหันขวา ก่อนส่ายหัว เธอกลัวผี!
“กินแล้วนอนพัก พรุ่งนี้หยุดเรียนจะโทรลาครูให้”
“หะ...หนูไปไหวค่ะ” เธอตอบพลางสะอื้นไห้ ก็มันหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย
“เดินให้ไหวก่อนไหม? ฉีกขนาดนั้น!” เธอพลิกตัวจะหันหลังหนีเขา
“อ๊ะ ฮืออออออ หนูเจ็บบบบบบ” คือแค่พลิกตัวยังเจ็บขนาดนี้ เดินจะเจ็บขนาดไหน!
“เป็นไง! อวดดี!” เธอปิดปากร้องไห้ กลัวเขาก็กลัวแต่กลัวผีมากกว่า
บทที่ 21เขากลับจากประชุมต่างจังหวัด แวะส่งกี้ที่คอนโด เธอก็ร้องตามจะมาด้วยให้ได้! นี่แหละ! ที่เขาไม่ชอบเธอก็ตรงนี้!! งี่เง่า!! ชอบแสดงความเป็นเจ้าของ! และขี้หึงมาก! ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ก็ว่าจะเทแล้วเหมือนกันรำคาญ!ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาในคอนโด กลิ่นอาหารลอยมาแตะจมูกตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าคนทำ ร่างสูงยกยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ครัว ปุยนุ่นกำลังทำอาหารอยู่ เธอหันมาเห็นผม ดวงตากระปุกเป็นประกายสดใส ก่อนจะวิ่งตรงมา พุ่งมากอดและซบใบหน้าเล็กลงที่อกข้างซ้าย“สวัสดีค่ะ หิวไหมคะ นุ่นทำสเต๊กปลา สลัดคีนัวที่คุณชอบไว้ค่ะ”“........” เธอจูงมือเขามานั่งที่โต๊ะทานข้าว ก่อนจะเปิดที่ครอบอาหารออก“น้ำผลไม้สกัดเย็นเพิ่งคั้นเสร็จเมื่อกี้เลยค่ะ สารอาหารยังอยู่ครบถ้วน!” เธอลากเก้าอี้ให้เขานั่ง ก่อนจะหยิบผ้าเย็นเช็ดมือยื่นให้เขา เธอชอบทำอาหารคลีน เพราะเธอรู้ว่าเขารักสุขภาพ แต่เหล้าก็กิน“เช็ดมือ เช็ดหน้า ก่อนค่ะ จะได้สดชื่น” เขามองการกระทำของเธอวันนี้มาแปลก ทำไมดูอ้อนจัง มือหนาหยิบมีดตัดแบ่งหั่นสเต๊กเข้าปาก ก่อนจะเหลือบตามองใบหน้าหวานที่ลุ้นอยู่ข้าง ๆ“ชอบไหมคะ...” ดวงตากระปุกกะพริบถี่ ๆ ก่อนริมฝีปากจะยกยิ้มบ
ตอนพิเศษ 2ผมได้ลูกสาว...ตั้งชื่อว่า ‘สกาย’ สกายที่แปลว่าท้องฟ้า เธอเป็นท้องฟ้าของเรา เธอผิวขาว คิ้วเข้ม จมูกโด่ง หน้าตาหน้ารักเหมือนแม่เธอเลยก่อนผมจะมีลูก ผมไม่เคยรู้เลยว่าแม่รักผมขนาดไหน แต่พอมีลูกแล้วผมกลับเข้าใจและยิ่งรักแม่มากขึ้นเท่านั้นการเลี้ยงลูกบอกเลย ตาโบ๋ทุกวันนี้เหมือนคนติดยา! เพื่อนมาเจอต่างก็ไว้อาลัยให้ผม ฮ่า!สกายเธอแสบมาก คึกมาก กลางคืนไม่นอน เช้าหลับปุ๋ย ผมลาพักงานยาวเพราะต้องเลี้ยงลูก ส่วนนุ่นก็ยังคงออกทำงานช่วยครอบครัวเทียนเหมือนเดิมผมบอกให้เธอเลิกทำงาน ผมเลี้ยงเธอได้ แต่เธอบอกว่าเธอไม่อยากอยู่อย่างคนไร้ประโยชน์ ผมก็ตามใจเธอ ตามใจทุกอย่าง!ผมรักนุ่น...ไม่อยากให้เธอต้องอดนอนเพราะเธอต้องเลี้ยงเมฆอีก เลยอาสาดูสกายให้จนตอนนี้ลูกติดมือแล้วผมชอบให้เธอมานอนบนอก เมฆนอนข้าง ๆ ผมรักนุ่นและลูกทั้งสองมาก ๆตอนนี้เมฆกำลังซนมากขนาดที่ว่าพี่เลี้ยงสองคนยังเอาไม่อยู่เดิน วิ่ง เปิดทีวี เปิดน้ำ เปิดทุกอย่าง กั้นคอกไว้ ปีนออกครับ!! ผมให้คนมากั้นคอกสูงถึงเอว นู้นนน แล้วไง ปีนครับปีน!!!การมีลูกก็สนุกไปอีกแบบ ได้เห็นได้อะไรที่ไม่เคยเห็น ได้เรียนรู้การเติบโตของมนุษย์อย่างใกล้ชิด พูดแ
ตอนพิเศษ 1# โรงพยาบาลวันนี้เขาพานุ่นมาตรวจท้อง...คือท้องเธอแข็งเลยรีบพามา นุ่นท้องใหญ่มากเพราะท้องสอง แถมเธอยังตัวเล็กมาก ๆ เขาเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ช่วงนี้เธออารมณ์สวิงมาก บางวันเห็นหน้าเขาก็หงุดหงิดแบบด่าตั้งแต่เช้ายันเย็น ใส่เสื้อลายก็บอกไม่ชอบ เสื้อสีพื้นบอกไม่สดใส ใส่ลายทางบอกเด็กเกินไป...จนบางทีเขาหลบไปกรี๊ดกับเมฆอยู่หลังครัว“หมอออกไปไกล ๆ ได้ไหมคะ นุ่นเวียนหัว” นั่นไงครับ แทงหวยไม่ถูกซะแบบนี้“หมอก็อยากอยู่ใกล้ ๆ ปุยนุ่นบ้างนะ”“แต่นุ่นจะอ้วก นุ่นเหม็น!! ออกไป๊!” ผมเดินคอตกออกมานั่งอยู่ที่เทอร์เรซหน้าบ้าน เดือนสุดท้ายของการตั้งครรภ์ ลูกจะออกมาแล้ว พอลูกออกมาแม่จะอารมณ์ปกติเพราะตอนนี้ในท้องเธอมีคนอยู่อีกคน ผมต้องใจเย็น ๆ ผมเข้าใจ นั่งรอเธออารมณ์เย็นไปก็ปาดน้ำตาไป“หมอ!!!” ผมเดินเข้ามาในบ้านตามเสียงเธอเรียก“มานั่งนี่หน่อย...” เธอตบเบาะข้าง ๆ ตัว เธอนั่งอยู่บนโซฟาหน้าทีวี เอาขาพาดไปบนโต๊ะกระจกตรงกลาง ใส่ชุดคลุมท้องสีน้ำตาลอ่อน ท้องเธอใหญ่มาก ๆ จนบางทีผมก็กลัวผมเดินไปหย่อนก้นนั่งตรงข้ามกับเธอ เพราะไม่กล้าจะเข้าใกล้กลัวเธอตวาดตะคอกอีก“เป็นอะไร? ร้องไห้เหรอ?” ผมส่ายหัว“มานี่
บทที่ 45เธอเดินกระฟัดกระเฟียดขึ้นมาบนห้องฟาดใบทะเบียนสมรสลงบนโต๊ะในห้องนอน เขาเดินเข้ามาก่อนจะมาโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง เธอแกะมือเขาออก“โอ๋...หมอขอโทษค้าบบบ”“นุ่นอยากจะรู้! นุ่นกินยาแล้วนะ ทำไมนุ่นยังท้อง! ของหมอมันแรงขนาดนี้เลย หรือหมอเล่นตุกติก!!”“เฮ้ยยย ของมันแรงน่า มะ...หมอไม่ได้ทำไรเล๊ยยย”“เสียงสูงมากไป!” “หมอ…”“มะ...หมอแค่...สะ...สลับแผงยาเฉย ๆ เอง”“ว่าแล้ว!!! มีผัวเป็นหมอนี่มันเผลอไม่ได้เลย!! นี่แนะ! หมอจะหลอกอะไรนุ่นอีกไหม! อ๊ายยย อย่า ๆ จั๊กจี้ กรี๊ดดดดด” เธอเอาหมอนฟาดเขาอย่างแรงแต่เขากลับอุ้มร่างเล็กจับทุ่มลงไปบนเตียงนอน ก่อนจะทาบทับลงมา ล็อกแขนทั้งสองข้างเธอไว้เหนือหัว“ปล่อยนะ!”“หมอรักนุ่นนะ...ดีกันแล้วนะ” เธอหันหน้าหนีจมูกโด่งสันที่ซุกไซ้ซอกคอเธอ“หมอ...นุ่นหนัก” เขาไม่หยุดแถมยังแกะกระดุมเสื้อเธออีกด้วย!“หมออ อย่า!” เขาไม่สนใจเสียงเล็กที่ประท้วงอยู่ใต้ร่าง ก่อนริมฝีปากร้อนจะประกบจูบลงมาอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดเข้ามาในโพรงปากอย่างนุ่มนวลชวนฝัน มือหนาบีบเคล้นปทุมถันที่คัดตึง ก่อนเสื้อผ้าเธอจะหลุดออกจากร่างกายตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเปลือยเปล่าต่อหน้
บทที่ 44ตั้งแต่คุณแม่ท่านกลับไปเธอก็นั่งอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน...มองลูกเล่นของเล่นด้วยน้ำตาที่คลอหน่วย เขาจะมีครอบครัวใหม่ เขากำลังจะทิ้งลูก ทิ้งเธอจริง ๆทุกครั้งที่มีปัญหามันจะเป็นเธอคนเดียวที่ต้องเสียใจ และด้วยตอนนี้ร่างกายเธอย่ำแย่ ไม่ค่อยสบาย..หน้ามืด ไม่มีแรงเลย งานการก็ไปทำไม่ได้“คุณนุ่น...ตั้งโต๊ะเลยไหมคะ?” เธอหันไปมองเก๋ที่เดินมาถาม“ตั้งเลย...กับข้าวอย่างเดียวก็พอ พี่จะขึ้นห้องพักผ่อนแล้ว” เธอดมยาดม “ไปหาหมอไหมคะ ไม่สบายมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว” เธอส่ายหัว“ไม่เป็นไร...คงงานเยอะ นอนน้อยสะสม เดี๋ยวก็ดีขึ้น” เธอเดินมาทานข้าวบนโต๊ะอาหาร แต่ทานได้ไม่เยอะ คลื่นไส้เวียนหัวเลยขอตัวขึ้นบ้าน ฝากกิ๊บ เก๋ดูแลตาเมฆแทนเธอนอนพลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับพลางกดโทรศัพท์เข้าแอปที่ลงรูป...กดไปเห็นแอ็กเคานต์ของเขา โพสรูป…'อาหารมื้อนี้...ถูกใจที่สุดเลยครับ'เขาเช็กอินที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ แถวนี้ และถ่ายเป็นรูปอาหารอิตาเลี่ยนบนจาน มีไวน์ขาวตั้งอยู่ด้านขวามือ ตรงข้ามมีคนนั่งอยู่ด้วยถ่ายติดแค่ช่วงอกแต่รู้ว่าเป็นผู้หญิง...กระบอกตาเธอร้อนผ่าว น้ำตาไหลลงมาอย่างอัดอั้น สุดท้ายแล้วคำว่ารักไม่เคยมีอยู่จริง เธอ
บทที่ 43เสียงนกร้องและแสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้อง ทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวตื่น ก่อนจะบิดขี้เกียจ เธอขยับตัวแต่รู้สึกเย็นช่วงอก...เลยลืมตาขึ้นอย่างตกใจ! จึงเหลือบมองไปด้านข้าง!! “กรี๊ดดดดดดดด” เขาเท้าแขนตั้งศอกไว้บนที่นอนและนอนมองเธออยู่เธอชันตัวลุกขึ้นก่อนจะรวบผ้าห่มปิดกายไว้ เธอเลิกผ้าห่มผืนใหญ่ดู...โป๊หมดเลย รอยรักสีกุหลาบทั่วหน้าอก!!“สวัสดีตอนเช้าครับคุณภรรยา...” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นเธอฟาดหมอนใส่ใบหน้าคมคายของเขา เขาหัวเราะและทิ้งตัวลงนอนราบไปที่เตียง เธอดึงผ้าห่มรวบ ๆ มาจะปิดกาย แต่เขากลับใช้เท้าพันแย่งผ้าห่มกันกับเธอ! “ปล่อยนะไอ้โรคจิต!!”“ไม่ปล่อย! จะปล่อยเมียได้ไง!” “ทีเมื่อคืนไม่เห็นบอกให้ผมปล่อยเลย...มีแต่ หมอคะ หมอขาาา” รอยยิ้มมุมปากเด่นชัดพร้อมกับริมฝีปากร้อนที่กดจูบที่หน้าผากมน“อ๊ายยย หยุดพูดเลยนะ!!” เธอทุบไปที่อกแกร่งอย่างแรง“ผมไม่หยุดหรอก! เสียงครางของคุณยังดังอยู่ในหูผมอยู่เลย” เขากระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ“โอ้ยย เลิกพูด! ฉันเมา!! ถือว่าทำทาน!”“โอ้ยย ได้ไง! คุณได้ผมแล้ว ผมยังเจ็บหัว...อยู่เลยเนี่ย ไม่รู้แหละ! คุณต้องรับผิดชอบ!” เธออยากจะเอาเล็บตะกุยห