บทที่ 21

บทที่ 19

เที่ยงคืนเขาลุกออกมาจากห้องกี้ ออกมาโดยไม่ได้ลา เขาไม่ชอบน้ำหอมที่กี้ใช้ กลิ่นมันฉุนเกินไป มันทำให้เขานอนไม่หลับ

เขาเปิดประตูห้องอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะค่อย ๆ เปิดไฟหรี่ในห้องเห็นเธอนอนหลับอยู่บนเตียงนุ่ม เขาจึงเดินเข้าห้องน้ำ ล้างมือล้างเท้า ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้า และแทรกตัวเข้าไปกกกอดเธอเหมือนเช่นที่ทำทุกคืน...

ร่างสูงเอาศอกตั้งฉากหนุนแขนตัวเอง ดวงตาคมกวาดตามองทั่วใบหน้าหวาน มันเล็กนิดเดียวเท่าฝ่ามือเขาเอง หน้าผากโหนกนูน คิ้วเรียวเล็ก ที่รับกับจมูกโด่งเล็ก ๆ ขนตายาวเป็นแพหนา ริมฝีปากบางเล็กนิดหนึ่ง ก่อนเขาจะก้มลงประทับริมฝีปากที่แก้มนวลเบา ๆ

กลิ่นตัวหอม ๆ ของเธอทำให้สติเขากระเจิง! ร่างสูงขึ้นคร่อม ก่อนจะค่อย ๆ มุดเข้าไปในเสื้อนอนตัวใหญ่ที่เธอชอบใส่...โนบรา

ก่อนจะอ้าปากงับเข้าที่ปทุมถันสีชมพูระเรื่อของเธอ ลิ้นร้อนตวัดเลียลงไป นิ้วเรียวเกี่ยวกระหวัดกางเกงชั้นในจีสตริงออก เขาไม่ชอบให้เธอใส่กางในผ้าติงต๊องพวกนั้น! มันไม่เร้าใจ! ก่อนจะชักตัวตนรอ และซุกไซ้ซอกคอเธอ

ไวเทาความคิดเขายกขาเธอพาดบ่า ก่อนจะสอดใส่ตัวตนเข้าไปทั้งที่เธอหลับอยู่!

แรงกระแทกและแรงกอดรัดตามลำตัว ทำให้เธอสะดุ้งลืมตาตื่น! ก่อนจะปรับสายตา ก็เจอเขากำลังขยับเอวสอบอยู่บนร่างกายเธอ!

“มะ...หมอ” เธอครางกระเส่าในลำคอ พร้อมทั้งกรีดร้องเมื่อเขากระแทกเอวสอบเข้าหาอย่างรุนแรง มือหนาบีบเคล้นไปทั่วทั้งร่างอย่างหื่นกระหาย ใครใช้ให้เนื้อตัวเธอนุ่มนิ่มแบบนี้ล่ะ!!

“พอก่อน...นุ่นเจ็บ” ไหนบอกคืนนี้ไม่กลับ และกลับมาทำไม

“ก็อยากน่าฟัดทำไมละ!”

“อ๊ะ! หมออออ~” ทันทีที่เธอตอดรัดแก่นกลางของเขา สติเขาก็ขาดผึ่ง มือหนายกสะโพกผายให้เข้าหา และกระแทกเอวสวนเข้าไป ควงค้างและจ้องมองใบหน้าหวานที่กัดริมฝีปากแน่นไม่วางตา ก่อนจะโถมทับร่างเล็กลงไป

“อ่าาานุ่นนนน...สะ...เสียวมาก” แรงกอดรัดของร่างเล็ก ริมฝีปากบางที่ทาบลงที่ต้นคอเขา เสียงครางกระเส่าร้องเรียกชื่อ ความหนึบหนับที่ตอดรัดในช่องรักที่คับแน่นของเธอ

“มะ...หมอ เสียวค่ะ อ๊ะ~” ผีเสื้อนับล้านตัวกำลังบินในท้องเธอทันทีที่เขาเอ่ยเรียกชื่อ! ร่างเล็กกระตุกเกร็งและกรีดร้องอย่างสุขสม!

“เสร็จแล้วเหรอ ไม่เคยรอเลย อย่าตอดปวดไปหมดแล้ว...อ่าาาา~” มือหนาจับไหล่เธอทั้งสองข้าง ก่อนจะกดตัวกระแทกเข้ามา มันรุนแรงและเสียวซ่านไปพร้อม ๆ กัน

“อ่าาา นุ่นนน สะ...เสร็จแล้วววว” เขาซอยเอวสอบเข้ามาอย่างเน้น ๆ จนหัวสั่นหัวคลอน คนเอาแต่ใจ!

หมอไม่อยู่ 3 วันไปประชุมที่ต่างจังหวัด ตัวเขาไม่อยู่แต่ลูกน้องอยู่แทน เขากลัวเธอจะหนีเที่ยว ไม่รู้จะระแวงอะไรนักหนา ซึ่งวันที่เขาจะออกเดินทางคืออาทิตย์หน้า และมันหมายความว่าใกล้จะถึงวันเกิดเธอแล้ว

“นายครับ อาทิตย์หน้าเราไปทำบุญที่วัดกันเนอะ” ใกล้วันเกิดเธออยากทำบุญให้พ่อกับแม่ด้วย

“ค้าบบ...พี่นู้นนน” นายเป็นเด็กน่ารัก ตั้งแต่ย้ายโรงเรียนก็ร่าเริงขึ้นมาก เจอเพื่อนดี สังคมดี

ตอนนี้น้องเรียนพิเศษ อังกฤษ จีน ฝรั่งเศษ 3 ภาษา ยูโด คาราเต้ ว่ายน้ำ เปียโน สลับกันไปตามตารางที่หมอจัดการ ซึ่งนายไม่งอแงเลย ชอบเรียนด้วยซ้ำ

“วันนี้ไปเรียนยูโดจัดชุดรึยังครับ”

“จัดแล้วค้าบ วันนี้นายนัดกับตะวันกับอาทิตย์ไว้แล้ว” นายชอบกลับมาพูดให้ฟัง ถึงเพื่อนสนิทที่เรียนพิเศษและยูโดด้วยกัน

“งั้นไปกันเลยเนอะ วันนี้พี่นุ่นพาไปเอง” เธออยากพาน้องไปเรียนเองบ้าง เพราะตอนนี้เธอขับรถแข็งแล้ว เพราะหมอให้เธอไปเรียนขับรถ และขับให้เขานั่งบ่อย ๆ

#ที่เรียนยูโด ห้าง XXX

“ตะวัน! อาทิตย์!”

“นาย! / นาย! เย้!!” เธอมองภาพเด็กชายสามคนวิ่งเข้ามากอดกันตัวกลม

“เดี๋ยวล้มกันลูก! อย่าไปดึงนายแบบนั้นสิ!” เธอเงยหน้ามองไปตามเสียง

หญิงสาววัยกลางคน รูปร่างหน้าตาสวย หุ่นดีมากกก แข้งขายาว ยืนหลังตรง หน้าตรง บุคลิกดี ที่กำลังมองมาที่เด็กสามคนกอดกัน ก่อนจะหันมาสบตาและยิ้มให้เธอ

“แม่เทียนค้าบบ นี่พี่นู้นน พี่สาวนายค้าบบ”

“สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไหว้ แม่ตะวันกับอาทิตย์

“สวัสดีจ้ะ...พี่นายสวยอย่างที่บอกแม่จริง ๆ น้า” เธอได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มตอบเป็นมารยาท

“ป้ะเด็ก ๆ ไปเรียนได้แล้ว แม่รอตรงนี้กับพี่เรานะ”

“หนูชื่อปุยนุ่นค่ะ ขอเรียกว่าพี่เทียนได้ไหมคะ” เรามารอกันที่ร้านกาแฟในห้างสรรพสินค้า เธอไม่รู้จะเริ่มคุยยังไงเลยแนะนำตัวไป

พี่เทียนพยักหน้าตอบก่อนจะจิบกาแฟ แค่ท่ายกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม ก็ดูดีมาก ๆ เลยล่ะ!!

“พี่เทียนสวยจังค่ะ” เธอยิ้มตอบ

“ไปเดินเล่นชอปปิงกันดีกว่า” เธอเอ่ยชวน

“ได้ค่ะ…”

#ชั้น3ห้าง XXX

ร่างเล็กเดินตามพี่เทียนชอปปิงขาแทบลาก! และมีบอดี้การ์ดเดินตามสองคน ใส่ชุดดำดูแล้วไม่ธรรมดาเลย เหมือนภรรยามาเฟียเลย! ก่อนพี่เทียนจะหันมาจับมือเธอให้เดินตาม เข้าร้านนู้นออกร้านนี้

“อันนี้สวย ไหนนุ่นไปลองซิ” พี่เทียนหยิบชุดแบรนด์ราคาหลักหมื่นมาให้เธอลอง!

เธอส่ายหัวทันทีอย่างไม่ต้องคิด!! ก่อนพี่เทียนจะทำหน้าดุ เธอจึงรับชุดเข้าไปลองอย่างเสียไม่ได้!!

“น่ารักจัง ปะเอาชุดนี้แหละ! เอาแบบนี้สามสีนะ! พี่จัดการเองไม่ต้อง” พี่เทียนผลักบัตรสีทองของเธอ ที่กำลังยื่นให้พนักงาน

“ถือว่าเป็นของขวัญจากพี่สาวนะ บ้านพี่จะมีปาร์ตี้วันเกิดตะวันเขา พี่จะใส่ชุดเป็นตรีม เราจะใส่เหมือนกันเนอะ วันนั้นตรีมขาว นุ่นก็ใส่สีขาวมานะ” เธอยกมือไหว้ขอบคุณพี่เทียน

“อย่าถือสาพี่นะ...พี่ไม่มีน้องสาว มีแต่ลูกสาวนั่นก็ไม่ยอมแต่งตัวเลย! นุ่นก็มาเป็นตุ๊กตาให้พี่หน่อยนะ”

“เรื่องไปงานวันเกิดหนูต้องขออนุญาตผู้ปกครองก่อนค่ะ เดี๋ยวหนูขอตอบได้ไหมคะ” เธอเอ่ยตอบอย่างเกรงใจ

“อืม...ได้งั้นแลกไลน์กันเนอะ” เธอยื่นสแกนคิวอาร์โคดให้พี่เทียน

“พี่อยากได้เหมือนกันรุ่นนี้ แต่พี่เพิ่งซื้อมาเองเลยใช้เครื่องเก่าก่อน”

พี่เทียนคืนไอโฟน XS MAX รุ่นใหม่ล่าสุดที่หมอเพิ่งจะซื้อมาให้เมื่ออาทิตย์ก่อน หมอเขาเป็นพวกเทคโนโลยีจ๋าาาา ต้องอัปเดตตลอด เธอก็เปลี่ยนตามที่เขาหามาให้

“ปะ...เรากลับไปหาเด็ก ๆ ดีกว่า ป่านนี้น่าจะเลิกแล้ว เสร็จแล้วนุ่นไปทานข้าวกับพี่นะ ที่โรงแรมพี่ใกล้ ๆ นี่เอง” เธอหมุนนาฬิกา Rolex ขึ้นดูเวลา ถ้ากลับเกินเวลาเธอตายแน่!! โทรขออนุญาตก่อนดีกว่า!

“นุ่นขอโทรศัพท์ถามผู้ปกครองแป๊บนะคะ คือ...พี่เทียนอย่าโกรธนุ่นนะ ถ้านุ่นกลับผิดเวลานุ่นแย่แน่ค่ะ” พี่เทียนพยักหน้า

‘แสงเทียน’ เธอมองพี่สาวเพื่อนสนิทลูกอย่างพินิจ พิเคราะห์ ดูคล้ายว่าเธอน่าจะมีคนเลี้ยงดู เพราะไม่เคยเห็นพ่อแม่ของนายมาเลยสักครั้ง จะมีแค่คนขับรถ พี่เลี้ยง และคุณครูสอนพิเศษ จากที่ดูการใช้ของ...ของดี ๆ หรูหรา ราคาแพงทั้งนั้น

แต่เธอไม่ใช่พวกยึดถืออะไรหรอก คนเราดีเลวแต่ละคนไม่เท่ากัน! ถ้าปุยนุ่นดีกับเธอ ๆ ก็ดีกลับ เพราะชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้

“ไปได้ค่ะ แต่ต้องกลับถึงบ้านก่อนหนึ่งทุ่ม” เธอได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้ารับ

“งั้นรีบไปกันเถอะ”