Well sino ba naman kasing titino ang isip kong hawak ka ng taong mahal mo nang ganon, kahit pa siguro may maganap na gulo at magsidatingan ang mga rebelde hindi na siya makakaramdam ng takot dahil kikiligin lang siya kong ganon naman siya hawakan at protektahan ni Luttrell. Napabalik lang sa siya huwisyo nang magsalita ulit ito. "Don't you dare fucking call me friend." kalmado pero puno ng pagbabantang sabi nito. She saw the fear and tension of those guy's faces habang nakatingin sakanila lalo na nang magsalita ulit ito "leave, and don't you dare show your faces again.." Maang namang napatitig ang dalawang lalaki dito, tila ba nawala ang kalasingan ng dalawa dahil sa sinabi nito. "Man you're joking right..?" pabirong sabi nong isa na kaagad ring napalis ang ngisi ng hindi ito sumagot. "Heck! What's going on with you, kung nagagalit ka dahil sa mga babaeng 'yan, well I don't feel sorry, para namang bago ito sayo, besides they are old enough para makipag landian-" He didn't f
Kaagad na ibinaba ni Alouette ang hawak na paintbrush at niligpit ang mga nagkalat na painting sa paligid. Nasa balcony siya kung saan naka kunekta sa kwarto niya, maganda at maaliwalas ang araw kaya naman naisipan n'yang magpinta.She groaned when she stretched her arms ng medyo mangawit iyon at pati leeg niya ay masakit rin, kaya naman nagmamadaling tinapos niya ang paglilinis bago nilagay ang mga natapos na painting sa art studio na karugtong lamang sa kwarto niya. Ng mailagay niya nang maayos ang mga iyon ay sinunod narin niyang ibalik ang mga ginamit niya sa pagpipinta, when she's done ay kaagad na lumabas siya. It has been three days since Luttrell's birthday at so far ay nag improve naman ang self control niya na wag muna itong dalawin, medyo na busy kasi siya sa mga school project nila at halos wala narin siyang oras para dalawin man lang ito sa trabaho. Hindi pa niya ito nakikita simula nong birthday nito, kung hindi lang talaga siya busy ay aaraw-arawin niya ito. Kaya na
“Jusko! Pag-ibig nga naman, at ano ngang sabi nito? Nagustuhan nito ang regalo niya! Hindi lang basta nagustuhan, he really love it..!” gusto tuloy niyang maghanap ng higaan at magpagulong gulong doon ng maibsan naman ang kilig niya. Though late ng very slight ang pa thank you nito but still nakakakiliti parin sa tyan ang sinabi nito. Sulit naman pala ang hindi pag dalaw rito ng ilang araw, mukhang na miss din siya at mukhang masaya rin ito na makita siya sa araw na iyon, or baka assuming lang siya? Napailing siya at iwinaksi iyon sa isip. “You're always welcome..” kiming tugon niya rito. He smile at her that melt her whole being instantly, goshh those smile pakiramdam niya ay nanalo siya sa lotto dahil sa ngiti nito. “Sa 'kin, nalang yang ngiti mo Luttrell my Loves, wag mo na sanang ibigay sa Beatrice na 'yon, at nawawasak ang puso kong marupok sayo.” Napakagat naman kaagad siya sa labi sa naisip, mukhang possessive girlfriend lang ang peg na iyon, nakakakilabot ng kaunti.
Malaki ang ngiting napabangon si Alouette, napainat pa siya sa ganda ng pakiramdam sa mga oras na iyon. Best sleep ever! She yawned and sigh bago pikit matang kinapa sa bedside table ang hairclip niya, napakunot noo pa siya ng wala siyang makapa."Nasan na ba ang hairclip na 'yon?"Umusog siya at kumapa ulit, her forehead crinkled when she reach something thin, antok na tinignan niya iyon and saw it was a pencil. Kibit balikat na ginamit niya iyon para itali ang buhok niya. When she's done fixing her hair into a messy bun ay napainat siya ulit at napahikab, doon lamang siya nagbukas ng mga mata.Medyo groggy pa siya at nanlalabo ang paningin niya, kaya naman mahinang kinusot niya ang mga mata bago tumingin ulit sa paligid.“Hmm, since when did i paint my room black?” she wondered.Nang maramdamang naman niyang nanulas ang manggas ng sout niyang
----LUTTRELL put his phone back on his pocket bago inilagay ang lab coat sa upuan niya at kaagad na umupo.Napahilot na lamang siya sa sentido sa labis na pagod. Kanina lang ay halos dalawa ang ipanaanak niya ni wala pa siyang pahinga dahil kaagad na bumabalik siya sa station niya o di kaya ay pinapatawag siya ni Allan dahil may ipapasuyo na naman.He look at his wrist watch, at bigla yatang sumakit ang sentido niya ng makitang lagpas na siya sa oras para mag lunch, he sigh bago napahilamos sakanyang mukha.Sakto namang biglang bumukas ang pinto at iniluwa ang batang makulit na talagang pinaglihi yata sa bakal dahil sa tibay ng loob nito. "Good afternoon Luttrell gutom ka na ba? I brought you lunch," Alouette said and give him with her signature sweet smile. Tila naman gumaan ang pakiramdam niya dahil sa ngiti nito. Minsan talaga nakakahawa ang aura nito, he smirk. This kid never missed to amused him everyday, talagang pinapahanga siya nito sa persistency na mayroon ito. Ano nalan
“Are you alright darling, parang matamlay ka yata ngayon..?”Alouette blink when she heard her mom's soft voice. Her eyes immediately landed on her when she holds her hand. She even saw her father on her peripheral vision na lumingon ito sa sakanila na kaagad ring ibinalik sa harapan dahil nagmamaneho ito.She shook her head in response bago umayos sa pagkaka-upo. Mukhang napapansin na nito na wala siya sa mood, though kanina pa naman siya gano'n ng makauwi siya. Pagkatapos kasi siyang iwanan ni Luttrell ay naghintay pa siya ng mga ilang minuto at nagbabasakali siyang babalik pa ito. Pero uminit at lumamig nalang ang pwetan niya kakatayo at upo hindi na talaga ito bumalik, kaya naman umuwi siyang lumong-lumo.She felt being abandoned and rejected a while ago kaya naman ganon na lamang siya katamlay. She suddenly feel drained out at wala siyang sapat na lakas para e cheer up pa ang sarili. Her heart still in pain at kailangan nito ng pahinga bago lumaban ulit. Hanggat kaya pa niya
Noon lamang tila natauhan ang mga ito. ******Alouette blink when she heard Lauren cheerfully clap her hands. Matapos kumanta ni Beatrice sa harap nilang lahat. She roll her eyeballs in so much annoyance. Hindi niya alam kung pano niya natagalan ang ingay nito, especially kung ang bukam bibig nito palagi ay kesyo si ate Beatrice ganyan si ate Beatrice ganito. Nakakasuya! Sa totoo lang. Katabi pa niya ang makulit na himala ay hindi siya pinagsasalitaan ng kung ano-ano. Panay lang ito irap sakanya sa tuwing nagtatama ang tingin nila tapos ibabalik ulit ang atensiyon sa pagpapapansin sa kuya nito. Pero ramdam niyang may iba itong pinaplano kaya medyo ilag siya rito. Napabaling na lamang siya sa parents niya na may ngiti rin sa mga labi, mukhang nagandahan rin sa boses ni Beatrice, katabi ng mga ito sina Tita Kazie at Tito Lurenzo pati si Luttrell, When her eyes landed on him. Her eyebrows automatically raised when she saw him looking at Beatrice with full of admiration. Her eyes be
Lauren really looks convincing. Sumang-ayon naman ang iba doon maliban sa kuya niya na mukhang out of this world parin dahil talagang nakatuon lang ang atensyon sa cellphone nito. Her eyeballs rolled again in so much annoyance na marahil ay pinagbubunyi nito at ni Beatrice. “Don't worry I'll play the piano for you honey, while you sing. Ano payag ka na ba..?” Beatrice offer which she declined immediately, nanayo pa ang balahibo niya sa katawan dahil sa endearment na ginamit nito sakanya. Pakiramdam niya lola niya ito at siya ang apo na hindi pwedeng sumuway dito. “Geezz, it's creepy..”Napabuntong hininga na lamang siya bago tumayo, at tumungo sa harapan kung saan nandoon ang grand piano. Her face is void with any emotion naiinis siya pero mas lamang ang pananakit ng dibdib niya dahil sa ginagawa ni Luttrell. Tsk! Hindi niya bibigyan ang mga ito ng satisfaction sa gabing iyon. Anong akala ng mga ito? Hindi siya marunong mag maldita? Hmmp. And who says na hindi siya marunong magpa