ตอนที่ 17 - แผนเข้าใกล้ตีสนิท (ไม่มี18+)

เมย์ต้องพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเอง เพื่อบังคับมือบอบบางขาวนวลทั้งสอง กลัดกระดุมเสื้อที่หลุดออก เมื่อชม.ที่ผ่านมาเข้าที่เข้าทาง ล้างเนื้อตัวโดยเฉพาะช่วงล่าง ทำความสะอาดกลบกลิ่น และแต่งตัวให้ดีเหมือนเมื่อเช้า

เรือนหน้าเลอะเครื่องสำอางเพราะความร้อนจากร่างกาย ขอบอายไลน์เนอร์เลอะเทอะต้องเช็ดออก และเกลี่ยใหม่ เช็คทั้งตัวแล้วไม่ผิดปกติจากการมองภายนอกก็พอ เว้นเสียแต่ ภายในของสงวนเธอถูกทำร้ายจนบวม และเนื้อกระตุกชา

บอสหนุ่มใหญ่แต่งตัวเข้าที่เข้าทาง ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สีหน้าแววตาเขาหันมองมาทางเมย์ ราวกับตักเตือนว่า เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อชม.ที่แล้ว ควรรู้อยู่แก่ใจว่าต้องไม่ให้เล็ดรอดถึงหูใครทั้งนั้น แม้กระทั่งแฟนที่คบ...

“หวังว่าคุณคงจะเข้าใจดีขึ้นนะ เมย์”

“เข้าใจแล้วค่ะ” หญิงสาวยืนอยู่กลางห้อง ก้มหน้า นึกภาวนาเมื่อไหร่จะปล่อยเธอออกไปเสียที

“พนักงานคุณไม่มาทำงานสองวันติด ช่วยตามกลับมาทำงานด้วยนะครับ” น้ำเสียงบอสเข้มขึง ไม่ถึงกับตึงเครียด เพราะได้ทำในสิ่งที่คิดมานานแล้ว

“ค่ะ” เมย์คิดว่า เขาคงจะปล่อยให้เธอออกไปได้แล้ว จึงรีบเดินออกไปอย่างรีบร้อน โล่งใจเมื่อพ้นสายตาบอสได้เสียที

******

เมย์เดินกลับมาอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง พลางมองหาอุเทน เขาน่าจะนั่งอยู่ท้ายๆ ห้อง เพื่อทำงานตามปกติ แต่ทว่าเธอไม่เห็นหัวเขาไหวๆ เมย์เลยหยิบเครื่องสำอางจากใต้โต๊ะ มาเติมแป้งตบหน้า เขียนอายไลน์เนอร์ใหม่

“พี่เมย์สวยอยู่แล้ว ไม่ต้องแต่งเยอะหรอกครับ” อุเทนเดินกลับมาในสภาพเหมือนไปทำอะไรเหนื่อยๆ มา แววตาแฟนสาวสังเกตพลางขมวดคิ้วบางๆ ตวัดสูงขึ้น

“หายไปไหนมา”

“ไปห้องน้ำมาครับ อากาศมันร้อน อย่าแต่งเข้มนะครับ หน้าจะแก่เกินไป” อุเทนยังเตือนด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอเป็นหญิงสาวที่สวยเฉียบอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เวลาที่ไม่ได้แต่งหน้าแล้วเริงรักอยู่กับเขาในคืนก่อน เธอเซ็กซ์ซี่กว่าเครื่องสำอางประทินผิวเสียอีก

“ขอบใจ ไปทำงานเถอะ” เมย์ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะวางอายไลน์เนอร์ลง พลางสังเกตเนื้อแป้งอีกเล็กน้อย ตบเบาๆ อีกนิด ก็กลบเกลื่อนได้หมดแล้ว

“พี่เมย์ใช้แป้งอะไรรึคะ? กลิ่นก็หอม เนื้อก็เนียน ขอครีมลองใช้หน่อยได้มั๊ยคะ?” หญิงสาวกลับมาในสภาพไม่ต่างจากอุเทน แต่ยิ้มระรื่นหน้าบานสดใส เพื่อขอทดลองใช้แป้งตบหน้าดูบ้าง

“อ่อ ได้สิ พี่ช่วยมั๊ย?” เมย์ถามน้ำเสียงปกติ เหงื่อออกกลิ่นตัวแรงมานิดหน่อย ทำให้น้ำหอมส่งกลิ่นออกมาจากตัวครีมหนักๆ พิกล

“ดีสิคะ ทำให้ครีมหน่อยได้มั๊ยคะ?” หญิงสาวรุ่นน้องมาใหม่ นั่งอยู่ข้างๆ เมย์ ทำตัวสนิทสนม สีหน้าของอุเทนไม่ค่อยพอใจ แต่เขาไม่อยากให้เมย์จับพิรุทสงสัย ถ้าครีมเอ่ยปาก มีหวังเขาจะต้องถูกเมย์บอกเลิกแน่ๆ

ดวงตาเข้มขมึงของอุเทนมองครีมอย่างไม่พอใจ ในขณะที่ครีมกำลังสนุกสนานกับเครื่องสำอางของเมย์ พลางสลับมาทางอุเทนว่า อย่าได้คิดขัดขวางเธอเชียว... อุเทนคิดว่าคมสันอาจจะกลับมาสนในเขาอีก แค่กลัวว่าเมย์จะรู้

ครีมจึงอยู่ในสายตาของอุเทนไม่วางตา... แต่เมย์ก็สังเกตได้ทันว่า อุเทนเอาแต่สนใจครีมออกนอกหน้า แต่เมย์นึกน้อยใจมานิดหน่อย... แต่เมื่อสักครู่ถูกบอสเรียกเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว เธอทำผิดยิ่งกว่าเขาเสียอีก....

******

“ถ้าครีมแต่งบางๆ จะน่ารักมากๆ เลยนะ” เมย์ยังคงทำตัวเป็นพี่สาวที่แสนดี ห่วงใยน้องใหม่ แต่ในใจนึกโกรธเคืองอุเทนอย่างไม่สามารถอธิบายอารมณ์ยามนี้ได้

“เอ่อ... พี่เมย์คะ ว่างๆ สอนครีมแต่งหน้าบ้างสิคะ อยากไปเที่ยวห้องพี่เมย์จังเลยค่ะ” ครีมเกริ่นร้องขอเริงร่า

อุเทนได้ยินคมสันในนามของครีม ขอเมย์ไปเที่ยวห้อง ชายหนุ่มเผลอสะดุ้งลุกขึ้นโพลง อยากจะตะโกนห้ามไม่ให้ไป เพราะเกรงว่าคมสันจะไปรบกวนเขา

“มีอะไรรึ อุเทน?” เมย์ยังคงถามน้ำเสียงปกติ แม้พอจะเดาออกว่าครีมคงอยากจะกลับไปคืนดีกับอุเทน

พวกเขาเคยกิ๊กกันสมัยเรียนนินะ เธอมันแค่ของเก่า ถูกใช้งานแล้ว นับประสาอะไรว่าเขาจะจริงจัง อาจจะลองของเธอสนุกๆ เท่านั้นแหละ ยังไงๆ สาวน่ารักอย่างครีม อุเทนต้องกลับไปดีด้วยอยู่แล้ว หญิงสาวนึกน้อยใจเล็กน้อยตลอดเวลา

“ผมคิดว่า...” อุเทนอยากจะห้ามไม่ให้เมย์อนุญาตครีม แต่สีหน้าของเมย์เริ่มไม่โอเค แถมเธอตอบกลับน้ำเสียงแข็ง

“พี่คิดว่านะ... พี่จะให้อุเทนลางานครึ่งวัน ไปหากระตั้วหน่อยก็ดีนะ บอสถามถึงว่าทำไมไม่มาทำงาน หายหน้าหายตาไปวันสองวันละ ไปดู... ไปตามหน่อยได้มั๊ยอ่ะ” เมย์คิดว่าเรื่องพนักงานไม่มา ใช้งานอุเทนเลยก็น่าจะดี เพราะพวกเขาเพื่อนกันนิ น่าจะรู้อยู่ว่าอยู่ไหน...

“พี่เมย์!!” อุเทนร้องเสียงหลง ทำไมทำแบบนี้กับเขาได้

“ถ้ากระตั้วไม่สบาย ก็ดูแลนอนเป็นเพื่อนเฝ้าเขาเลยก็ได้ ไม่ต้องกลับมาห้องพี่หรอก” เมย์ยิ้มแย้มเบิกบาน

“ยังไงๆ ผมก็จะกลับมาครับ เรื่องกระตั้วผมจะแวะไปดูให้เลย” อุเทนตอบเสียงแข็งค่อนข้างไม่พอใจ ถ้าเมย์ต้องการให้เขาทำ เขาจะไปและจะรีบกลับมากอดแฟนสาวดังเดิม

สายตาพนักงานหันมองเมย์สลับกับอุเทน คิดว่าอาจจะทะเลาะกันเพราะครีม หรือเรื่องส่วนตัว พวกเขาจึงไม่ได้สนใจ เพียงแค่หมดเวลาทำงานไปวันๆ รับเงินที่ทำงานตามชม.ก็พอ

ลำพังแค่รับอารมณ์ลูกค้าตามโทรศัพท์ มันก็ทำให้พวกเขาค่อนข้างเครียด เพื่อปรับตัวอยู่แล้ว จึงไม่อยากไปสนใจเรื่องคนอื่นให้ยุ่งยาก แค่เย็นนี้เมย์เดินทางไปกินข้าวเย็นกับครีม และเลยพาไปเที่ยวห้องเช่า ชวนค้างคืนด้วยกัน...

******

“เฮ้ย!!! ไอ้กระตั้ว ออกมาเปิดประตูให้กูหน่อยสิวะ” อุเทนเดินทางมาถึงบ้านกระตั้วก่อนจะเย็นเลิกงาน เคาะประตูเบาๆ ไม่เป็นหรอกคนอย่างเขา กำปั้นทุบประตูไปเลย มันจะได้รีบออกมาเปิด

“เป็นห่าอะไรวะ ไอ้อุเทน” กระตั้วเดินอ่อนระโหยโรยแรง หน้าตาซีดเซียว เมื่อเดินมาเปิดประตูได้แล้ว ปล่อยให้เพื่อนสมัยเรียนเข้ามาในห้อง พบกับสภาพภายในไม่ได้เก็บกวาด อย่างว่าห้องหนุ่มโสด รกซะไม่มี

“มึงป่วยอะไรวะ ไม่ไปทำงาน”

“กูจะเล่าให้มึงฟัง ขอกูกินข้าวต้มก่อนได้ปะ” กระตั้วรู้สึกแย่มากที่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายมาสดๆ หมาดๆ เขาตั้งใจว่าหลังกินข้าวต้มเสร็จแล้ว จะเก็บข้าวของภายในห้อง และขอให้อุเทนช่วยขนย้าย และเล่าเรื่องไปเรื่อยๆ ตั้งใจจะย้ายออกคืนนี้

อุเทนหันมาดูนาฬิกา ระหว่างช่วยกระตั้วขนของย้ายห้อง ดูไปดูมา มันไม่ได้ป่วยอะไร กลับรีบร้อนจัดของใส่กล่อง แล้วขนของใส่รถหกล้อ เพื่อย้ายไปห้องเช่าใหม่ให้ไกลขึ้น

“ย้ายห้องแล้วมันจะไปทำงานลำบากกว่าเก่าหรือเปล่าวะ?” อุเทนถามไม่รู้ว่ากระตั้วจะลาออก หรือไปทำงานทันหรือเปล่า

“เออ ขอให้กูสบายใจเหอะ ทำงานได้อยู่แล้วล่ะ” กระตั้วยังไม่ยอมเล่าว่าทำไมไม่ไปทำงาน

“คือ มึงจะเล่าให้กูทราบเมื่อไหร่วะ? มึงหยุดงานทำไม บอสต้องสั่งกูมาตามมึงน่ะ”

“เออ ไปถึงห้องใหม่แล้ว กูจะมีเวลาเล่าให้มึงฟังทั้งคืนเลย จะนอนค้างบ้านกูหน่อยมั๊ยล่ะ กูยิ่งไม่กล้านอนคืนแรกคนเดียวอยู่ ซอยแม่งก็เปลี่ยวๆ อีก” กระตั้วชวนเพราะเขาเป็นคนไม่ย้ายห้องบ่อยหรอก หากไม่ติดว่าเจอเหตุการณ์เลวร้ายมา

“เออ ก็ได้วะ ท่าทางคืนนี้กูคงจะไม่ได้กลับไปนอนกับพี่เมย์” อุเทนเผลอหลุดปาก กระตั้วเลยมีท่าทางกระตือรือร้นอยากได้ข่าวใหม่

“อะไรนะ มึงเนี่ยนะ นอนกับพี่เมย์ เป็นไปไม่ได้ แกสายแข็งจะตายไป”

“เออ... กูนี่แหละ ล้มสายแข็งมาแล้ว ย้ายข้าวของไปกกพี่เมย์ได้แล้วเว้ย มึงก็ควรจะอัพเดทข่าวบ้างนะ”

“กูไม่ได้ไปทำงานแค่วันสองวัน มึงนี่ก็โคตรไวเลยว่ะ คาบพี่เมย์กูไปจนได้”

“สงสัยคงจะได้คุยกันทั้งคืนอย่างที่มึงว่า” อุเทนขนของพลางเดินขึ้นรถหกล้อ ไปอัพเกรดข่าวกับกระตั้วหน่อยก็ดี พรุ่งนี้จะได้ลากมันไปทำงานด้วยกันแต่เช้าเลย ชายหนุ่มคิด...

******

“พี่เมย์น่ารักจังเลยอ่ะ ทำอะไรก็ดูดีไปหมด อิจฉาอุเทนจริงๆ เลยอ่ะ” ครีมทักเสียงหวาน หน้าตายิ้มแย้ม ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นด้วยกันกับเมย์ แต่สีหน้ารุ่นพี่สาวไม่ค่อยจะอารมณ์ดีตาม เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องหน้าหวานคุยอารมณ์ดี

“เคยเป็นแฟนกัน ต้องเลิกเพราะแยกเรียน ตอนนี้กลับมาเจอกันแล้ว จะคบกันเหมือนเดิมหรือเปล่า?” เมย์ถามอย่างสงสัย ไม่เชิงว่าจะขุ่นเคืองเธอเข้าใจว่า พวกเขาเคยทำอะไรร่วมกันมาก่อน

“ท่าทางเขาคงจะไม่ได้คิดอะไรกับครีมแล้วอ่ะค่ะ เสียดายที่พี่กับเขาเป็นแฟนกันแล้ว” ครีมร้องทักอย่างเสียดาย แววตานึกเศร้าเมื่อพบว่า คงไม่ได้อุเทนกลับมาคบกันเหมือนเดิม

“พี่ทำให้ลำบากใจหรือเปล่า?”

“อย่าไปคิดอะไรแย่ๆ แบบนั้นเลยค่ะ” ครีมตักอาหารหวานเข้าปาก พลางขบเคี้ยวปิดปากหน้าใส

เมย์รู้สึกแย่หน่อยๆ เมื่ออุเทนเจอแฟนเก่าสมัยเรียน แต่ดันเหมือนติดก้างปลาชิ้นใหญ่แบบเธอ อีกอย่างเมย์กับอุเทนได้กันแล้ว จะต้องเลิกกันเพราะแฟนเก่าหรือ...

หญิงสาวคิดไปคิดมา... พวกเขาเลิกกันแล้ว ตอนนี้เมย์กำลังคบกับอุเทน ถึงจะถูก ไม่ใช่เธอมาเสียบแทนที่ครีมเสียหน่อย มั่นใจว่าเธอไม่ได้แย่งใครมาทั้งนั้น... รู้สึกแย่จริงๆ ที่รู้ว่าผู้ชายที่คบดันมีหญิงอื่นมาก่อน และเธอก็มาทีหลังประจำ...

******

“นี่ห้องพี่เมย์หรอคะ? น่าอยู่จังเลย แต่ทำไมของรกแบบนี้ล่ะคะ?” ครีมเลยมาถึงห้องของเมย์จนได้ พบว่ามีของๆ อุเทน รูปภาพของใช้ผู้ชายอยู่ภายในห้องเธอด้วย

“อุเทนขอย้ายมาอยู่ด้วยอ่ะ กลัวพี่เหงามั๊ง ทั้งๆ ที่ปกติพี่ก็อยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้ว ช่างเขาเหอะ คงจะเป็นห่วง คบเป็นแฟนกันก็อย่างนี้แหละ” เมย์ตอบไปตามปกติ เธอเคยอยู่กับแฟนก่อนเรียนจบมาแล้ว แค่ตอนทำงานจะคบกับแฟนเด็กกว่าหน่อย มันก็ไม่ต่างอะไรจากเก่าก่อนหรอก

“พี่เมย์โชคดีจริงๆ นะคะ” ครีมมองไปมองมา ทีแรกตั้งใจว่าจะอยู่กวนอุเทน แต่ยังไม่เห็นเขากลับมา แววตาเด็กสาวหน้าหวานหันมาทางเมย์ ราวกับมีความคิดบางอย่างอยู่ในใจ

“จะกลับกี่โมงล่ะ? ถ้ารถหมดเที่ยวเดิน จะกลับบ้านลำบากจ่ายค่าแท็กซี่ มันอันตรายนะ ครีม” เมย์ยังคงบอกด้วยความเป็นห่วง เด็กสาวยิ้มหวานกลับมาแทน

“ถ้างั้นครีมขอนอนบ้านพี่เมย์ล่ะกัน”

“เอ๋... แล้วถ้าอุเทนกลับมาล่ะ?” เมย์รู้สึกไม่ดีเล็กน้อย ในเมื่อครีมขอนอนด้วย และถ้าอุเทนกลับมาอีกคน พวกเขาจะแอบกิ๊กกันลับหลังเธอในห้องนี้อีกหรือเปล่า

“ครีมอยากนอนกับพี่เมย์นิจ๊ะ” เด็กสาวไม่มีสีหน้ากังวล ไหนๆ จะกลับบ้านลำบาก เมย์ก็ออกปากเป็นห่วง เธอเลยคิดว่าอยู่ที่นี่แหละ ไม่น่าจะมีปัญหา

“ถ้างั้นพี่ขอโทรคุยกับอุเทนก่อนนะ” ... เมย์ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง โทรคุยให้ชัดเจนดีกว่า เขาจะได้รับมือครีมทัน

******