ตอนที่ 30 - ดูตัว (ตั้งโต๊ะซอย) คลุงถุงชน

ฤดี นั่งเศร้ามาสองอาทิตย์ อยู่ภายในสถานที่เขตสถานทูตไทย ไม่สามารถออกไปไหนมาไหน ตามอำเภอใจเพียงลำพังได้ จนกว่าพ่อแม่ของเธอจะยินยอมให้เดินทาง หรือติดตามพร้อมเพรียงกัน

หญิงสาวนั่งเศร้า พลางเปิดหน้าเฟสบุ๊คในมือถือสมาร์ทโฟน เห็นกระตั้วโพสเกี่ยวกับปัญหาบริษัทภายใน ต้องหยุดกลางคัน พร้อมๆ กับปัญหากับพนักงานใหม่ ในขณะเดียวกันหน้าเฟสบุ๊คของพี่เมย์ กำลังมีความสุขกับอุเทน...

“ทำไมเราไม่มีเหมือนพี่เมย์นะ” ฤดีถอดถอนหายใจ แววตาฉายความเศร้า แล้วกดปุ่มปิดหน้าจออย่างเบื่อหน่าย

“ได้เวลาแล้วนะ ไปกันเถอะ” แม่ของฤดีเดินมาเรียกให้ตามออกไป เธอจึงเตรียมตัวออกไปกับครอบครัว เพื่อนัดดูตัวครั้งนี้

อุตส่าห์เดินทางมาถึงซานฟรานซิสโก ถูกเก็บตัวอยู่ถึงสองอาทิตย์ ได้แต่รออยู่ภายในเคหะสถาน ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าจะต้องถูกจับไปหมั้นหมาย แต่งงานกับชายใด นอกจากความเงียบเหงา อารมณ์เปล่าเปลี่ยว เคว้งคว้างนี้ ฤดีคิดถึงความรู้สึกดีๆ ที่เคยทำกับฤทธิ์...

ตัวรถยนต์ขับเคลื่อนพาครอบครัวฤดี เดินทางไปยังจุดนัดพบ ฤดีไม่อาจรู้ได้ว่า ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปไหน พบกับครอบครัวใคร แล้วจะต้องแต่งงานกับชายใด หรือพวกเขาจะให้แต่งงานกับชาวต่างชาติ ฤดีไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธรึ? ...

******

ภายในห้องนัดพบ ตกแต่งอย่างสวยงาม ประดับประดาด้วยต้นไม้ ดอกไม้สวยงามเลิศหรู... เนื่องด้วยสถานะทางธุรกิจพ่อแม่เปิดบริษัทค้าเครื่องเพชร และรับอัญมณีส่งออก คงจะไปรู้จักกับครอบครัวใครสักคนที่มีฐานะ จึงคิดจับเธอมาคลุงถุงชนแบบนี้...

หญิงสาวมิได้เอ่ยปาก หรือถกเถียง แสดงเรือนหน้านิ่งเจือความเศร้า เพราะคิดถึงคนรักตลอดเวลา แต่ไม่อาจต่อต้านผู้มีอิทธิพลเช่นบิดาและมารดาได้หรอก จึงต้องอยู่ในสถานจำยอมเช่นนี้...

รู้สึกอยากจะมีชีวิตเป็นตัวของตัวเองอย่างเมย์บ้าง หากเธอทำแบบนั้นได้ คงจะมีความสุขกับฤทธิ์มากมายเพียงไร ระหว่างรอการนัดพบกับครอบครัวฝ่ายชาย พ่อแม่ของฤดีนั่งเปิดมือถือ ทั้งเช็คและโทร เพื่อติดต่อว่า เดินทางมาถึงแล้ว

“สวัสดีครับ ขอโทษด้วยที่มาช้า” ครอบครัวของฝ่ายชายเดินทางมาถึงแล้ว ฤดีเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมาพบปะกับครอบครัวชายฝ่ายตรงข้าม...

“สวัสดีครับ นี่คือลูกสาวของเรา ฤดี... เงยหน้าทักทายเขาสิลูก! อย่าเสียมารยาท” พ่อของเธอเอ็ดตะโร หญิงสาวถอดหายใจอีกครั้ง ก่อนจะพยายามรวบรวมความกล้า เพื่อเงยหน้า

แววตาเด็กสาวตกตะลึงกับภาพชายหนุ่มเบื้องหน้า รูปลักษณ์ทั้งหมด เป็นที่เคยต้องตาคุ้นเคย รอยยิ้ม เรือนหน้าของเขา คือคนที่เธอคิดถึงที่สุด...

“สะ...สะ...สวัสดีค่ะ” ฤดีต้องเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก เมื่อชายเบื้องหน้าคือ ฤทธิ์เดินทางมาพร้อมกับครอบครัวเขา... ทำให้ใจหญิงสาวรู้สึกสับสน นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย...

“สวัสดีครับ ฤดี... ยินดีที่ได้รู้จัก” ฤทธิ์กล่าวน้ำเสียงปกติ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ไร้สีหน้าความกังวล หรือหวาดวิตก หญิงสาวอ่อนเยาว์รู้สึกแปลกใจ... ทำไมเรื่องมันกลับกลายไปเป็นแบบนี้

******

การนัดพบดูตัวครั้งนี้ ครอบครัวทางฤทธิ์ ทำการลงทุนตลาดทองคำ มีฐานะมาก ทั้งๆ ที่เขาเป็นลูกคนมีฐานะร่ำรวย แต่ทำไมถึงมาทำงานเป็นพนักงานบริการทางโทรศัพท์ ฤดีสับสนเสียเหลือเกิน...

“เราน่าจะปล่อยให้พวกเขาอยู่กันตามลำพังนะ ไปหาอะไรทานรองท้องกันหน่อยก็ดี เด็กๆ เขาจะได้ทำความรู้จักกันเองนะ” พ่อของฤดีเป็นฝ่ายออกความเห็น อยากให้ความสัมพันธ์ตรงนี้คืบหน้า คิดว่าฝ่ายชายอาจจะถูกใจลูกสาวเขา เพราะสังเกตจากสีหน้าแล้ว เขาคงจะพึงพอใจจากรอยยิ้มเบิกบาน

“ก็ดีเหมือนกันนะ ไปพัก หาอะไรดื่มชาหรือกาแฟเสียหน่อยก็ดีนะครับ” พ่อของฤทธิ์เอ่ยรับอย่างยิ้มแย้ม หลังจากพยายามหาคู่ครองให้แก่ฤทธิ์ กลัวจะสร้างปัญหาเก่าๆ อีก จึงต้องเผ่นมาไกลถึงซานฟรานซิสโก...

“คุยกับพี่เขาไปก่อนนะ สักพักพ่อกับแม่จะกลับมา” พ่อแม่ฤดีกล่าวทิ้งลูกสาวไว้กับชายคู่หมั้น ซึ่งถูกจัดหามาให้ หญิงสาวแอบสบตามองฤทธิ์ พร้อมกับคำถามมากมายในใจ และฤทธิ์เองก็เช่นกัน อยากมีเรื่องคุยกับฤดีเยอะแยะ

******

สิ้นเสียงประตูห้องปิดลงกลอน ราวกับนัดแนะอย่างดีให้พวกเขาสองคนอยู่กันตามลำพัง ฤดีรีบพากายสาวลุกออกจากเก้าอี้ที่นั่งตน เดินเร็วเข้าไปสวมกอดฤทธิ์ ด้วยความคิดถึงท้วมท้นมากมายแค่ไหน

“พี่ฤทธิ์คะ ฤดีคิดถึงเหลือเกิน แต่นี่... มันเรื่องอะไรกันคะ? ทำไมพวกเราถูกจับหมั้นทั้งคู่เลย?” หญิงสาวสับสนไปหมดแล้ว ก่อนเดินทางมาถูกบังคับให้มาเรียนต่อต่างประเทศ และจับดูตัวกับลูกชายในครอบครัวหนึ่ง

“พี่ก็สับสนเหมือนกัน แต่พี่ขอคุยกับพ่อตรงๆ เขาเลยยื่นรูปฤดี แล้วบอกว่า อยากจะให้พ่อแม่ของพี่และพ่อแม่ของฤดี ได้นัดดูตัว พวกเราจะได้หมั้นกัน พี่เลยไม่คัดค้าน หรือพ่อแม่ฤดีไม่ได้บอกอะไรเลยล่ะ?”

ฤทธิ์อธิบายเรื่องทั้งหมดซึ่งเขารู้อยู่ก่อนแล้ว ไม่เช่นนั้นเขาต้องหาเรื่องเผ่นหนีกลับเมืองไทยแน่ๆ

“พ่อกลัวฤดีหนีกลับเมืองไทยอ่ะค่ะ เลยไม่บอกและขังฤดีไว้ในที่พักคนไทยตลอดสองอาทิตย์เลยค่ะ ทั้งๆ ที่บอกว่าจะให้มาเรียน แต่ต้องไปเรียนอยู่ในเขตคนไทยเรียนน่ะสิคะ” ฤดีบ่น ยิ่งสวมกอดชายหนุ่มแนบแน่นขึ้น

“พี่ดีใจเหลือเกินได้พบฤดีอีกครั้ง พี่คิดถึงฤดีมากๆ เลย” เขาคลายวงแขน แล้วขอเชยชมเรือนหน้าหวาน ขอลิ้มลองรสจูบสุดถวิลหา ไม่มีอะไรทำให้เขาต้องการมากกว่านี้แล้ว นอกจากฤดีในอ้อมกอด เมื่อหญิงสาวละริมฝีปาก จึงขอถามบางเรื่องที่ยังคาใจ

“พ่อแม่ของพี่และของฤดี เขารู้เรื่องพวกเราหรือเปล่าคะ?”

“พี่ว่า พ่อแม่ฤดีคงจะรู้เรื่องพี่ และพ่อแม่พี่คงจะรู้เรื่องฤดีแล้วล่ะ แต่เรื่องเราแอบทำอะไรกัน พี่ว่าพวกเขาคงยังไม่รู้” ฤทธิ์ขอจูบต่อ เพราะคิดถึงและโหยหามากมาย ความต้องการภายในชาย ลดความเหน็บหนาวของเมืองซานฟรานซิสโก ชายหนุ่มร้อนรุ่มในกาย และความร้อนจากจุดซ่อนเร้น ก็อยากทำให้เขารุกฤดียามนี้ เพราะเป็นเวลาที่ดีเมื่ออยู่กันตามลำพัง

“อย่านะคะ พี่ฤทธิ์ ถ้าพวกเขากลับมาเจอเราในสภาพมีอะไรกัน ฤดีว่าพวกเขาต้องโกรธแน่ๆ” หญิงสาวต้องรีบห้าม เมื่อมือชายเริ่มล้วงเข้าไปใต้เสื้อหญิงสาว ขอกุมหน้าอกกลมนวลนิ่ม บีบรัดสร้างอารมณ์หญิงสาว แม้เสียงเธอจะห้าม แต่ก็ยังปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจ

“ไม่นานหรอก ฤดีไม่รู้รึ หลังจากพวกเราไม่ได้เจอกันสองอาทิตย์ พี่ต้องการฤดีมากแค่ไหน ได้แต่ใช้มือช่วยตัวเอง ทุกๆ ครั้งที่พี่แอบมองหน้าเฟสบุ๊คฤดีตลอดเวลา...” น้ำเสียงชายหนุ่มแหบห้าว ต้องการปลดปล่อยความต้องการ กับหญิงสาวซึ่งถูกนัดมาเป็นคู่หมั้น

“ไม่ดีนะคะ นัดนอกเวลาเถอะค่ะ” ฤดีบอกปัด กลัวพ่อแม่จะกลับมาเจอในสภาพพวกเขากำลังร่วมรัก ภายในห้องนัดพบ ชายหนุ่มเริ่มใช้สองแขน ดึงร่างบางของฤดี ให้ขึ้นมานั่งบนโต๊ะ แล้วรุกจูบริมฝีปากที่โหยหา ครอบงำเธอไว้ ไม่ให้พูดคัดค้านใดๆ อีก

******

เรียวริมฝีปากหนุ่มทำให้หญิงสาวอ่อนระทวย ต้องยอมทำตามสิ่งที่เขาต้องการ ชายหนุ่มล้วงมือเข้าไปใต้กระโปรง เพื่อดึงขอบกางเกงใน ให้หลุดจากการปิดบังจุดซ่อนเร้น อีกมือรีบรูดซิปกางเกงลง แล้วล้วงน้องชายสุดหวงออกมาภายนอก

ริมฝีปากชายยังคงดูดดื่ม ลิ้มรสจากหญิงสาวฝ่ายตรงข้าม พลางใช้สองมือถ่างต้นขาของฤดีให้กว้างสูงขึ้น ดันกายหนุ่มให้แนบชิดกับก้นฤดี ซึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ จับปลายหัวกลมมน มุดลอดเข้าใต้กระโปรงสั้นของฤดี บดเบียดอัดปากถ้ำแคบเล็ก เข้าไป สัมผัสกับความสุขที่เคยเผชิญ และดันลึกเข้าไปอย่างที่เคยทำ...

หญิงสาวกัดฟันทนเจ็บปวด เพราะหลังจากเคยได้กันกับฤทธิ์ เธอก็ไม่เคยให้ใครเล็ดลอดผ่าน ต้องเจ็บปวดเมื่อช่องคลอดถูกดันเปิดทาง แหวกออก รับก้อนเนื้อบวมแน่นใหญ่ยาว ซึ่งกำลังพยายามไหลเข้ามาภายในกายเธอ ลึกเข้ามาเรื่อยๆ

“พี่...ฤทธิ์” ฤดีเสียงสั่นเรียกชื่อ สองแขนบอบบางกอดคอ เมื่อเขาเริ่มขยับสะโพกกระแทก แต่รู้สึกไม่ถนัด จึงใช้สองแขนช้อนต้นขาฤดี ดันเอวหลังขยับเข้าหากายหนุ่ม เขายืนดันสะโพกตนเพื่อให้ น้องชายเข้าไปประชิดฤดีมากขึ้น

“พี่คิดถึงฤดีเหลือเกิน” เขาขยับซอยถี่รัว เพราะความเล็กแคบเสียว ทำให้ท่อนเนื้อน้องชายถูกบีบรัดทั้งท่อน ยามเมื่อถูลากเข้าลึก และดึงออก ปลายหัวปิ่มน้ำไหลลื่น สร้างความเสียวกระสันจนชายหนุ่มหลงลืมความเหนื่อย

พยายามดันลึกรัวๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความร้อนจากกายชาย ทำให้อารมณ์คุกกรุ่นต้องการบุกรุกความเป็นสาวของฤดีมากแค่ไหน อารมณ์ร่วมเพศก็ยิ่งทวีร้อนแรง เมื่อฤดีเริ่มจะกลั้นเสียงตัวเองไม่ได้

เล็ดลอดเสียงคราง จนแทบจะหายใจไม่ออก เพราะของสงวนฤทธิ์บุกรุกจนมาประชิดชนกับบางสิ่ง แน่นจุกท้องน้อยเสียวซ่าน น้ำเมือกใสไหลหยาดเยิ้ม ขอบโต๊ะเปียกฉ่ำ แต่ฤทธิ์ยังคงขยับเขยื้อนเคลื่อนสะโพกอย่างหิวโหยไม่เลิก

ชายหนุ่มจูบริมฝีปากฤดี และหญิงสาวยื่นรับลิ้นอุ่นอย่างยินดี หากฤทธิ์ต้องการ เธอเองก็มีความต้องการมากมายแค่ไหน เมื่อเขายังมีใจให้เธอ และยินดีที่จะลงมือเมคเลิฟกับเธอตอนนี้ ในช่วงที่เป็นเวลาอันส่วนตัวมากมายแค่ไหน

หลั่งไหลบางสิ่งอันร้อนแรง อัดพุ่งเข้าไปภายในกายฤดี เมื่อชายหนุ่มเหนื่อยหอบ และฤดีก็กอดรอบคอเขาแนบแน่น จนหน้าอกกระเพื่อมชนกับอกแกร่งเขา ใต้เสื้อผ้าสุภาพนี้

ท้องเนื้อหนุ่มดึงออกเชื่องช้า น้ำขาวขุ่นหลั่งไหลเยิ้มตามเป็นสายยืดยาว ฤดียังคงถ่างขาสูง เพราะอยากได้ผ้าหรือชิ่ชู่เช็ดซับเก็บหลักฐานเหล่านี้ไว้ ไม่ให้พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายกลับมาพบเห็น...

“พี่จัดการให้เองนะ ฤดีเองก็แต่งตัวให้เหมือนเดิม และเรานั่งคุยกัน รอพวกเขากลับมา พี่บอกแล้วว่าไม่นาน...” เขายิ้มก่อนจะจูบหน้าผากฤดีอีกครั้ง เขาจะไม่พรากจากกันกับฤดีอีกต่อไปแล้ว ...

อีกสิบห้านาที เมื่อครอบครัวทั้งสองฝ่ายเดินเท้ากลับมา พบว่าฤดีกับฤทธิ์กำลังคุยถูกคอ เรื่องสัพเพเหระ ทำให้สองครอบครัวผู้สูงอายุ ต่างยิ้มแย้มต้องกันว่า ตกลงให้ฤดีกับฤทธิ์หมั้นหนึ่งอาทิตย์ และกลับไปแต่งงานในเมืองไทย สานสายสัมพันธ์ที่ดีของครอบครัวให้แน่นแฟ้นขึ้น...

******

เสียงเตือนกระดิ่งระบบสมาร์ทโฟนดังขึ้น เมย์พยายามโงหัวขึ้นจากเตียง หลังจากกกกอดกับอุเทน กดเปิดดูเสียงเตือนว่าใครส่งข้อความอะไรมา...

หญิงสาวบนเตียงพยายามกระพริบถี่ตา อีกมือขยี้สางผมหยาบๆ แล้วมาขยี้ดวงตาให้ปรับเลนท์การมองให้ชัดขึ้น

“ฤดีกำลังจะแต่งงานกับฤทธิ์ พี่เมย์ต้องมาร่วมงานแต่งงานนะคะ และนี่คือรายละเอียดสถานที่ ให้มาร่วมงานแต่ อาทิตย์หน้าพบกันค่ะ...” ฤดีคงจะทำจดหมายส่งให้เพื่อนหลายๆ คน

“ดีใจด้วยนะ ฤดี พี่กับอุเทนไปแน่นอนจ้า” เมย์ค่อยๆ กดคีบอร์ดในมือถือ ส่งตอบบอกฤดี รุ่นน้องจะแต่งงานทั้งที เธอจะพลาดได้เช่นไร...

“ใครส่งอะไรมารึครับ” อุเทนถามน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อปรือตาตื่น แต่เห็นเมย์กำลังกดมือถือตอบข้อความบางอย่าง เขาสงสัยเลยถาม อยากจะดึงเมย์มาสวมกอดจนไม่อยากจะลุกขึ้นตื่น

“ฤดีจะแต่งงานกับฤทธิ์ อุเทนไปด้วยกันนะ” เมย์บอกสรุปโดยไม่ให้เขาคิดตัดสินใจ เห็นทีอุเทนจะต้องลางานให้เป็นเรื่องเป็นราว เพื่อไปร่วมงานกับเพื่อนรุ่นน้อง

“ได้ครับ พี่สาวสุดสวยของผม” อุเทนดึงแขนข้างหนึ่งของเมย์ ล้มตัวลงนอน กายหญิงสาวหอมน่าสวมกอด และเรือนหน้าของอุเทน จูบริมฝีปากเมย์ดูดดื่มอารมณ์ดียามเช้า ทักทายกันอย่างสนิทสนม ด้วยความรัก...

******