“พี่เมย์คะ ครีมขอตัวไปอาบน้ำหน่อยนะคะ” เด็กสาวลุกขึ้นขอตัวไปอาบน้ำ ทำให้เจ้าของห้องได้โอกาสโทรไปหาอุเทน เพราะอยากจะชวนให้เขากลับห้อง ยิ่งไม่อยากให้ครีมอยู่นาน เธอรู้สึกอึดอัดใจพิกล
“คืนนี้จะกลับห้องป่าว?” หญิงสาวรุ่นพี่โทรถาม พลางหันไปทางครีม เธอไม่อยากให้เขากลับมาเจอกิ๊กเก่านอนอยู่ในห้องกับเธอคืนนี้เลย เมย์คิดอย่างร้อนรน
“ผมนึกว่าพี่เมย์ไม่อยากให้กลับ” อุเทนตอบน้ำเสียงด้านชา ท่าทางเมย์จะไม่ไว้ใจเขาเรื่องคมสัน ทั้งๆ ที่มันเป็นสาวดุ้น แต่อุเทนไม่กล้าบอกว่าเขาเคยชอบขุดทองมันมาบ่อยๆ เมื่อก่อน กลัวเมย์จะรังเกียจ
“ถ้าไม่อยากอยู่กับพี่ก็ดีนะ แล้วที่ขนของมาเกะกะนี่คืออะไร?” เมย์ย้อนคำพูด ความจริงเธออยากบอกให้เขากลับมา แล้วเชิญครีมเดินทางกลับบ้านควรจะถูก...
ทำไมปากถึงพูดไปแบบนั้น หรือว่าเธอจะหึงอุเทน... กลัวเขาจะกลับไปคบกับครีมเหมือนสมัยเรียน
“สรุปพี่ไม่อยากคบผมต่อจริงๆ อ่ะ ผมจะได้กลับไปย้ายขอออกมาคืนนี้เลยก็ได้นะครับ งั้นผมช่วยกระตั้วย้ายห้องคืนนี้ก่อนก็แล้วกัน พรุ่งนี้ผมจะไปย้ายออกเลยก็ได้” อุเทนรู้สึกหัวเสีย บวกกับอากาศร้อนๆ วันนี้ทำให้เขาหงุดหงิด ยิ่งไปกว่านั้นคมสันก็ทำให้เขาอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่จุ้นจ้านเรื่องเมย์มาทั้งวัน
“อ๋อ ใช่สิ เธอฟันพี่ไปแล้วนิ แค่เจอแฟนเก่าคงอยากจะคบกันต่อสินะ ถ้างั้นมาเก็บของเธอหน้าห้องก็แล้วกัน”
เมย์รู้สึกฉุนอารมณ์เสีย หน้ามืดโกรธตึง อยากจะบ้าตาย นี่เธอมันเก่าและแก่ ของถูกใช้แล้ว แถมโดนทิ้งขว้างกันง่ายๆ แบบนี้เลยรึ? เธอปิดเครื่องนั่งกุมขมับอยู่ขอบหน้าต่างห้องเช่า บอกตัวเองว่าคราวหน้าอย่าคิดเปิดใจคบใครอีก
เคยไปสนุกสนานเสเพล กับชายแปลกหน้า โดยที่ไม่มีใครมาข้ามขอบล้ำเส้นเธอแบบนี้ อย่างเก่าก่อนก็ดีอยู่แล้ว หญิงสาวขมวดคิ้วอารมณ์ไม่ดีกรุ่นๆ คิดเสียว่าอาบน้ำเย็นๆ หน่อยก็คงจะช่วยให้เธออารมณ์ดีขึ้นมาได้
“วางสายแล้วดับเครื่องทำไมเนี่ย?” อุเทนรู้สึกหัวเสีย แค่พูดไม่ถูกหู ทำไมแฟนสาวรุ่นพี่ไม่ยอมเปิดเครื่องให้เขาโทรกลับไปง้อ ชายหนุ่มหัวเสียนึกสองจิตสองใจ ควรจะเดินทางกลับไปหาที่ห้อง หรือจะนอนค้างบ้านกระตั้ว
ใจชายหนุ่มร้อนรุ่มนึกอยากจะเดินทางกลับบ้านกอดแฟนสาว ดีกว่านอนค้างอยู่บ้านเพื่อน เพราะมันน่าเบื่อกว่ามาก
“พี่เมย์ด่าหรอ? นึกว่าแกอยู่กับสาวอื่นล่ะสิ” กระตั้วกระเซ้าเย้าแหย่น้ำเสียงระรื่น อุเทนหันมาพลางยกตีนถีบล้มลงพื้น กับห้องเช่าใหม่ในค่ำคืนนี้
“กูจะกลับละ ไม่อยากปล่อยให้พี่เมย์เข้าใจกูผิดทั้งคืน” อุเทนตัดสินใจแล้ว จะเดินทางกลับไปง้อแฟนรุ่นพี่คืนนี้
“กูจะบอกมึงว่า คืนนี้รถหมดระยะออกรอบแล้ว จะเดินกลับออกไป มึงเดินเป็นชม.เลยนะ” กระตั้วบอกอีกครั้ง ทำให้อุเทนรู้สึกเสียดายมาก ที่ไม่ได้ติดรถกลับออกไปตอนเดินทางมาถึง เขาต้องช่วยกระตั้วขนของไปเก็บที่ห้อง
“ทำไมมึงไม่บอกกูตั้งแต่ทีแรกวะ”
“นึกว่าจะนอนคุยกับกูทั้งคืน พรุ่งนี้ค่อยไปง้อพี่เมย์ที่ทำงานก็ได้น่ะ กูมีเรื่องอยากคุยกับมึงหน่อย เรื่องน้องครีม” กระตั้วคิดว่า อยากจะถามเรื่องกิ๊กเก่าของอุเทนสมัยมัธยม เป็นการส่วนตัว...
******
“น้องครีม พี่วางเสื้อผ้าไว้ด้านนอกนะ แง้มประตูมาหยิบล่ะกัน” เมย์เคาะประตูพลางวางชุดนอนสำรองเอาไว้ เผื่อให้ครีมเอาชุดนอนสำรองเธอไปใส่
“ขอบคุณค่ะ พี่เมย์ใจดีจังเลย” เสียงหญิงสาวหวานเล็กๆ ตอบออกมาทำให้เมย์ใจชื้น หรือว่าเธอจะหึงหวงอุเทน เพราะได้เสียกับเขา... ทีวันนี้เผลอถ่างขาให้บอสเอาเธออย่างหน่ำใจ ยังไม่โกรธหัวหน้าตัวเองเลย
เอาน่ะ เพื่อแลกกับไม่ถูกไล่ออกจากงาน เงินเดือนหลักสองหมื่น ขืนปากมากโดนไล่ออก จะหางานไหนมีเงินมาประทังยาไส้ หญิงสาวถอดใจ คงจะต้องระวังการอยู่กับหัวหน้าตามลำพัง ยิ่งภรรยาของบอสหวงผัวอย่างกับจงอางหวงไข่
ประตูห้องน้ำเปิดแง้ม มือเรียวขาวสะอาดเปียกน้ำ ควานหยิบเสื้อผ้าที่พื้น ได้ของแล้วปิดประตู เมย์คิดว่าเธอก็ควรจะอาบน้ำนอนหลับให้สบาย อยู่กับผู้หญิงด้วยกัน เธอจะได้พักผ่อนเสียที...
ผ่านไปชม.กว่าๆ กับการอาบน้ำ เช็ดผมและทาโลชั่นส่วนตัว คงจะถึงเวลาเข้านอนเสียที สายตารุ่นพี่สาวหันมามองครีมหน้าหวานๆ อย่างนี้ ผู้ชายหน้าไหนก็คงชอบ แม้กระทั่งเธอยังรู้สึกว่า มีน้องสาวน่ารักตั้งคนนึง มานอนด้วยกัน
“ดึกแล้ว พี่เมย์ง่วงหรือยังคะ?” ครีมขอตัวไปนอนบนเตียงเดียวกัน พลางขยับผ้าห่มเข้าที่พร้อมนอนกับเมย์
“อืม... ก็ดีนะ พี่อยากนอนพักผ่อนมากๆ เลย” หญิงสาวตอบน้ำเสียงอ่อนแผ่วเบา หันไปเอื้อมตัวปิดสวิชซ์ไฟในห้อง เข้าสู่ความมืดและหลับนอนเสียที
“นอนเตียงเดียวกัน ไม่อึดอัดนะ” เมย์ถามพลางหย่อนตัวเองลงนอนข้างๆ กับครีม เอียงกายข้างไปทางรุ่นน้องสาว
“ไม่เลย เตียงนุ่มสบายดีจริงๆ ค่ะ” ครีมตอบพลางขยับตัวเข้าสวมกอดเมย์แนบแน่นซุกหน้าเข้าร่องอก
“อยู่บ้านไม่ได้นอนคนเดียวหรอครีม?” เมย์ถามด้วยความสงสัย เมื่อโดนรุ่นน้องสาวกอดแน่น
“บางคืนก็นอนคนเดียว บางคืนก็ชวนเพื่อนมานอนด้วยกันอ่ะค่ะ” แต่ครีมยังมิคลายวงแขนออกจากกายเมย์
รุ่นพี่สาวรู้สึกแปลกๆ เพราะท่อนแขนของครีม ถึงจะผิวนวลแต่ก็แข็งๆ เหมือนกับอะไรสักอย่าง ยิ่งไปกว่านั้น เนื้อตัวช่วงล่างก็เล็กบาง สะโพกแคบ และรู้สึกเหมือนมีอะไรเป็นก้อนๆ นอนเบียดเธออยู่ตรงหน้าท้อง
“เอ่อ... น้องครีม พกอะไรไว้ในกางเกงนอนหรอ?” เมย์ถามแบบไม่แน่ใจ ถึงจะสงสัยไม่มาก แต่มันก็ทำให้เธอคิดมากจนหลับตาไม่ลง
“ไม่มีนิคะ” ครีมตอบปกติ รู้สึกอบอุ่นเมื่อได้กอดเมย์ พลางคิดไปถึงอุเทนว่า เพราะอย่างนี้นี่เอง อุเทนถึงห้ามคมสันไม่อยากให้เข้าใกล้เมย์
“งั้น... พี่ขอตัวนอนหันหลังละนะ” เมย์พยายามจะผลักครีมให้นอนห่างๆ แต่ว่า...
“เดี๋ยวก่อนสิคะ พี่เมย์ เราต้องเล่นจ้ำจี้กันก่อนนอนนะคะ” ครีมยิ้มหวานก่อนจะเริ่มประชิดรุกเข้าใกล้ ริมฝีปากนวลนิ่มขอจุมพิตรุ่นพี่สาว ทั้งเนื้อตัวหอม กลิ่นหวานๆ เมย์คิดว่าครีมทำตัวแปลกๆ ในคืนนี้
“ชอบจูบพี่หรอ?” เมย์ว่ามันชักจะพิลึกยังไงชอบกล
“ครีมว่าเราไม่ต้องใส่เสื้อผ้านอนกันก็ได้นะ” เด็กสาวพยายามถอดเสื้อผ้ารุ่นพี่สาว มองเมย์หน้าตาเบิกบานยิ้มแย้ม ในขณะที่เจ้าของห้อง มองครีมอย่างประหลาดใจ
“พี่ว่าอย่าดีกว่านะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน” เมย์คิดว่าควรหยุดครีม แต่ว่าเด็กสาวรุ่นน้องทำไมแรงเยอะจัง เพราะดึงมือทั้งสองข้างของเมย์ออกห่าง เรียวนิ้วมือเล็กๆ แต่กลับแข็งแรงไม่ต่างกับพลังกายของชายหนุ่ม
“เถอะน่า นิดนึงนะ พี่เมย์ เรามาเล่นอะไรสนุกๆ กัน” ครีมยังคงพยายามที่จะรุกเมย์ต่อ เพราะไหนๆ ก็ลงทุนมาถึงห้องเมย์แล้ว จะพลาดได้ยังไงในเมื่ออุเทนไม่ได้นอนค้างด้วยกันเพื่ออยู่ขัดขวาง...
******
“ปล่อยพี่นะ น้องครีม!!!” เมย์ถูกจับพลิกนอนคว่ำ ในท่าด๊อกกี้สไตล์ สองมือเมย์ถูกผูกด้วยเสื้อชุดนอน ติดกับหัวเตียง ถึงจะพยายามขยับข้อมือยังไง มันก็ไม่หลุดเป็นอิสระ ร่างกายเบื้องล่างถูกเขย่าซ้ำๆ กับการถูกบุกรุกอย่างไม่คาดคิด
ครีมกำลังส่ายสะโพกอย่างพลิ้วไหว ดันเนื้อแก่นกลางเข้าใส่ร่องก้นเมย์ มุดเข้าไปในถ้ำสงวนของหญิงสาวอย่างไม่ยั้งแรง ดันเข้าซ้ำแล้วซ้ำแล้ว หน้าตาเหม่อเพ้ออย่างมีความสุข ไม่คิดเลยว่าอุเทนจะได้เมย์มาแบบนี้
“แน่นๆ ฟิตแบบนี้ ครีมขออีกหน่อยเถอะค่ะ” สาวรุ่นน้องยังคงกระหน่ำแรงดันเข้าไปให้ลึกสุดๆ และชนกับเนื้อนวลมน อุดมไปด้วยเมือกน้ำเปียกๆ ยิ่งเยอะยิ่งลื่นไหล เรื่องอะไรจะมาหยุดกลางคัน
“ถามจริงๆ ครีมเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่” เมย์สงสัยหนักมาก ครีมเป็นเด็กสาวหน้าหวาน แต่ทำไมมีจ้าวโลกเหมือนกับอุเทน มันไม่ใช่ไซร์เล็กๆ ธรรมดา ตอนใส่กระโปรงไม่มีหลุดมาให้เห็นเลย
“ครีมเคยเป็นผู้ชายค่ะ พี่เมย์ และตอนนี้มันกำลังทำหน้าที่ ตอบแทนพี่เมย์สำหรับนอนค้างคืนนี้อยู่ยังไงละคะ” รุ่นน้องสาวหยุดกระแทกใส่ระยะหนึ่ง เพื่อพักหายใจพลางบอกให้รุ่นพี่สาวหายสงสัย เมื่อบอกจุดประสงค์ตามที่ตั้งใจไว้
ครีมจึงขยับสะโพกโยกเข้าใส่รัวๆ ดันให้ลึกสุดๆ จนน้ำตกภายในถ้ำของเมย์ หลั่งไหลแตกทะลักออกมา หญิงสาวร้องครวญคราง อยากจะกรี๊ดให้คนข้างห้องมาพังประตูช่วยเธอยามนี้ แต่ครีมก็เอาหมอนมาอุดเสียงเธอไว้
“ร้องดังๆ แบบนี้ครีมก็ชอบนะคะ ได้อารมณ์ดี” รุ่นน้องสาวยังคงกระหน่ำหนักเน้น ยัดเหยียดจ้าวโลกใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า เธอมีความสุขมากจริงๆ เมื่อกลางวันนี้อุเทนอัดรูทวารให้เธอจนรู้สึกอยากจะน้ำแตกปลายจ้าวโลก จึงได้มีโอกาสทำกับเมย์คืนนี้
“ปล่อยฉันนะ...!!! ปล่อย!!!” เมย์คิดว่าต้องหาทางดิ้นให้หลุดจากครีมเสียแล้ว เห็นที่จะต้องโทรตามอุเทนกลับมาให้เร็วที่สุด
ปลายหัวมนจ้าวโลกปล่อยสายน้ำขุ่นๆ จนเนื้อตัวเมย์เต้นกระตุกสั่น หลั่งไหลเข้าไปภายในจนหญิงสาวกรีดร้องสุดเสียง พลางหอบหายใจเพราะคิดว่ามันควรจะจบได้แล้ว แต่ว่า ครีมจับเมย์นอนพลิกหงาย
สองมือหญิงสาวยังถูกพันธนาการ ต้องไขว้กากบาทเข้าหากัน กำฝ่ามือแน่น แววตาเมย์มองบนเมื่อครีมดึงจ้าวโลกออกจากของสงวนของเมย์ จนหัวปิ่มปลายน้ำเยิ้มขาวขุ่นทะลักออกมาเป็นหยดตลอด
“หุ่นชวนเร้าใจ น่ากินจนอุเทนจับพี่ไม่ปล่อย ถ้างั้นขอครีมกอดพี่อีกครั้งนะคะ” เด็กสาวหน้าหวาน ซึ่งมีจ้าวโลกเป็นอาวุธ จับเนื้อท่อนเป็นลำใหญ่ เส้นเลือดมีแตกหยัก ตีเข้ากับโหนกนูนบวมของเมย์ เพื่อกระตุ้นให้ร่างกายหญิงสาวตอบสนองเขาอีกครั้ง
“ปล่อยนะ... ครีมปล่อยพี่เถอะ” เมย์ร้องขอวิงวอน แต่สีหน้าของครีมยิ้มแย้มเหมือนเดิม แล้วดันจ้าวโลกกลับเข้าไปภายในเมย์อีกครั้ง
ขย่มเขย่าสะโพกรัวๆ พลางยกเรียวขาของเมย์พาดคอเธอ ท่อนเนื้อลำยาวใหญ่ไหลลื่น เข้าไปในพื้นที่แคบสงวนเมย์แน่นลึก หน้าอกครีมกลมขยับกระเพื่อมไหวๆ ในขณะที่เรียวริมฝีปากครีม ขอดูดลิ้มชิมหัวนมสวยๆ ของเมย์
“อร่อยจังเลย” ครีมล็อคเรียวขาของเมย์ไม่ให้ดิ้นหลุด สองแขนเมย์ยังคงไขว้กัน เพราะถูกผูกติดกับหัวเตียง ภายในหญิงสาวสั่นไหว เมื่อถูกกระหน่ำซ้ำโดยครีมอยู่ข้างบน มิได้ใส่ถุงยาง
น้ำตาเมย์เล็ดลอดทรมาน เธอไม่คิดว่าจะถูกทำแบบนี้ในห้องตัวเอง นึกอยากให้อุเทนกลับมาหาเธอไวๆ คืนนี้
“อุเทน... เธออยู่ไหน” เมย์พูดกระซิบเบาๆ ในขณะที่ครีมดึงจ้าวโลกออก แล้วดันมันกลับมาใหม่ ในช่องทวาร ชวนเมย์ร้องเสียงหลงกับความเจ็บปวด และความสุขแปลกใหม่ ถาถมจนล้นความรู้สึก
******
“เฮ้ย... อะไรนะ ครีมพาเพื่อนมารุม... ขุดก้นมึงหรอ?” อุเทนตาเหลือกเบิกกว้าง กระตั้วพยายามควบคุมอารมณ์แตกซ่าน กระเจิดกระเจิงตอนนั้นเอาไว้ แม้ว่าเพื่อนจะตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“กูว่านะ ถ้าจะให้พี่เมย์ปลอดภัย ควรจะให้อยู่ห่างจากครีม เอ่อ... คมสันเพื่อนเก่าแกแล้วล่ะ ท่าทางมันจะไม่ได้มาดี” กระตั้วบอกน้ำเสียงขึงขัง เรื่องเขาถูกอัดถั่วดำทางทวาร ไม่อยากให้อุเทนบอกให้ใครรู้ มันเสียเชิงชายจริงๆ
“แต่มันเป็นกะเทยนะ มันรับอย่างเดียว”
“แต่ครีมแกมันรุกเป็นว่ะ กูยังโดนมันสวนก้น นี่มึงไม่รู้เลยรึ?” กระตั้วบอกไปตามตรง สีหน้าของอุเทนตกใจสุดขีด นี่เขาไม่ได้อยู่กับเมย์ และไม่รู้ว่าครีมหาโอกาสนี้กับเมย์หรือเปล่า
อุเทนรีบคว้ามือถือแล้วต่อสายหาเมย์ ในขณะที่ปลายสายปิดเครื่อง ต่อสัญญาณไม่ได้
“พี่เมย์นี่ไม่ใช่เวลามางอนนะ มาเปิดเครื่องทีสิ” อุเทนบ่นอุบอิบ จิตใจร้อนรน เพราะถ้าครีมเป็นหญิงแท้เขาจะไม่คิดมาก อย่างมากสำหรับเรื่องพวกนี้กับผู้หญิงด้วยกัน ก็คงจบที่นิ้วมือและกอดจูบ
แต่คมสันเป็นชายมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นเข้าใกล้เมย์ได้เพราะแปลงร่างเป็นหญิง ไม่รู้ว่าเมย์จะเป็นยังไงบ้าง เธอจะรู้หรือยัง อุเทนคิดว่าคืนนี้เขาคงต้องยอมวิ่งกลับบ้าน แล้วมองหาแท็กซี่ต่อรถกลับไปหาเมย์ให้ได้ แม้ว่าเขาจะอดหลับอดนอน
“อุเทน แกจะวิ่งกลับไปจริงๆ อ่ะ” กระตั้วเห็นเพื่อนรีบลนลาน ออกจากห้องเช่าใหม่ กลางดึก ได้เพียงแค่ยื่นศีรษะมาดู จากนั้นเห็นว่าไม่มีใครแล้ว จึงปิดประตูอยู่ในห้องเช่าใหม่อย่างสบายใจ...
อุเทนวิ่งอย่างเหนื่อยหอบ กึ่งเดินกึ่งวิ่ง พยายามมองหาถนนใหญ่ เพื่อเรียกแท็กซี่ให้ได้สักคัน แทนที่จะเสียเวลานั่งคุยกับกระตั้ว เขาควรรีบกลับมาหาเมย์ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้า
“ขอให้พี่เมย์ปลอดภัยจากไอ้คมสันทีเหอะ” ชายหนุ่มเฝ้าภาวนา หวังเพียงว่าเมย์จะรู้ทัน...
******
ดอกไม้ช่อสวยจากมือเจ้าสาวลอยละลิ่ว ท่ามกลางหญิงสาวหลายคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยรับดอกไม้ ธีมเพื่อนเจ้าสาวและผู้มาร่วมงาน กำลังยื้อแย่งดอกไม้กันเอาเป็นเอาตาย จนหลุดมือลอยไปตกอยู่กลางโต๊ะอาหารแววตาทุกๆ คนหันมาเป็นทางเดียว เมื่อดอกไม้ช่อนั้นอยู่ในมือเมย์ ซึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ...“พี่เมย์โชคดีจังเลยนะคะ จะได้เป็นเจ้าสาวคนต่อไป” ฤดีแย่งไมค์โครโฟนแล้วกล่าวประกาศแทน... ทุกๆ คน ต่างร่วมกันปรบมือแล้วยินดีให้แก่ผู้โชคดี“ดีจังเลยนะ” เมย์หยิบดอกไม้ไว้ในมือ แล้วหันไปยิ้มกับอุเทน... สักพักเหมือนโลกจะหมุนคว้าง ท้องฟ้าถล่มลงดิน แววตาของเมย์ปิดลง และพบกับความมืดฉับพลัน...******หญิงสาวรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็รู้ว่าตัวเองมาอยู่ในร.พ.... เมย์เห็นตัวเองมีสายน้ำเกลือ และชุดคนไข้ในห้องพักพิเศษ อุเทนลืมตาตื่นพบเมย์ฟื้นแล้ว เขาดีใจเหลือเกินเมื่อเมย์รู้สึกตัว“เกิดอะไรขึ้นกับพี่?” หญิงสาวไม่รู้ว่าตัวเองป่วยเป็นอะไรกันแน่ ในขณะที่กำลังมีความสุข รับดอกไม้เจ้าสาว อยู่ในงานแต่งงานของฤดี“พี่เมย์ครับ... พี่ป่วยมาก และจะต้องรักษาตัวนะครับ” อุเทนไม่รู้จะบอกเมย์ยังไงดี หลังจากรีบอุ้มเธอมาด้วยรถของใครสักคนที่พร้อมจะช่วยเหลือ
เมย์แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย ในชุดเดรสสีชมพูอ่อน ปลายกระโปรงบานย้วย รับกับรองเท้าส้นสูงสีชมบานเย็น แต่งหน้าหวานไม่จัดเหมือนตอนทำงานในบริษัท รวบผมสุภาพติดกิ๊บดอกไม้สีขาว เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปร่วมงานแต่งงานของฤดี ตามสถานที่ๆ เชิญเมย์กับอุเทนไปร่วมงานแต่ง“เสร็จหรือยังครับ พี่เมย์” อุเทนนั่งรอบนโซฟาภายในห้อง กำลังแชทคุยกับกระตั้วให้ไปร่วมงานแต่งงานของฤดีและฤทธิ์ ซึ่งกระตั้วก็ยินดีที่จะรีบเดินทางไปพบรุ่นน้อง“เสร็จแล้วจ้า” เมย์เดินย่างเท้ามาอย่างสง่าผ่าเผย แววตาของอุเทนหันไปมองเมย์ ถึงกับทำให้ตะลึงพูดอ้ำอึ้งไม่ถูก วันนี้เธอสวยหวานน่าสวมกอด เสียจนไม่อยากจะออกไปงานแต่งงานของฤดีแทน...“เป็นอะไร อ้าปากค้างเชียว” เมย์ยิ้มหวานก่อนจะเริ่มฉุดชายหนุ่มให้ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วควงแขนเดินทางไปพร้อมกัน“ผมอยากจะเป็นคนถอดเสื้อผ้าพี่แทนจะไปงานแต่งเสียแล้วสิ” อุเทนตอบน้ำเสียงหวานอย่างภูมิใจ เมื่อเขาเลือกเธอเป็นแฟน เพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน“ไปได้แล้ว!” เมย์ปัดคำเชิญชวนแบบนั้น เพราะถึงอย่างไร ยังมีเวลาอีกมากมาย สำหรับเธอและเขาในเวลาแบบนั้น******ภายในงานแต่งงาน ซึ่งเป็นโรงแรมจัดเลี้ยงยามบ่าย งานเลี้ยงจะเริ่มตอนเย
ฤดี นั่งเศร้ามาสองอาทิตย์ อยู่ภายในสถานที่เขตสถานทูตไทย ไม่สามารถออกไปไหนมาไหน ตามอำเภอใจเพียงลำพังได้ จนกว่าพ่อแม่ของเธอจะยินยอมให้เดินทาง หรือติดตามพร้อมเพรียงกันหญิงสาวนั่งเศร้า พลางเปิดหน้าเฟสบุ๊คในมือถือสมาร์ทโฟน เห็นกระตั้วโพสเกี่ยวกับปัญหาบริษัทภายใน ต้องหยุดกลางคัน พร้อมๆ กับปัญหากับพนักงานใหม่ ในขณะเดียวกันหน้าเฟสบุ๊คของพี่เมย์ กำลังมีความสุขกับอุเทน...“ทำไมเราไม่มีเหมือนพี่เมย์นะ” ฤดีถอดถอนหายใจ แววตาฉายความเศร้า แล้วกดปุ่มปิดหน้าจออย่างเบื่อหน่าย“ได้เวลาแล้วนะ ไปกันเถอะ” แม่ของฤดีเดินมาเรียกให้ตามออกไป เธอจึงเตรียมตัวออกไปกับครอบครัว เพื่อนัดดูตัวครั้งนี้อุตส่าห์เดินทางมาถึงซานฟรานซิสโก ถูกเก็บตัวอยู่ถึงสองอาทิตย์ ได้แต่รออยู่ภายในเคหะสถาน ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าจะต้องถูกจับไปหมั้นหมาย แต่งงานกับชายใด นอกจากความเงียบเหงา อารมณ์เปล่าเปลี่ยว เคว้งคว้างนี้ ฤดีคิดถึงความรู้สึกดีๆ ที่เคยทำกับฤทธิ์...ตัวรถยนต์ขับเคลื่อนพาครอบครัวฤดี เดินทางไปยังจุดนัดพบ ฤดีไม่อาจรู้ได้ว่า ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปไหน พบกับครอบครัวใคร แล้วจะต้องแต่งงานกับชายใด หรือพวกเขาจะให้แต่งงานกับชาวต่างชาติ
ความเสียวซ่านปรนเปรอมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่หยุดพัก ต่างสลับเปลี่ยนท่า กระชับแน่นยามเมื่อสอดใส่ ความต้องการมากมาย เป็นสิ่งเดียวที่เปิ้ลกับต้น ต้องการร่วมทะเยอทะยาน สู่ความต้องการแห่งรสรักจากกิจกามยามนี้กายบางสั่นไหว เมื่อถูกลุกล้ำล่วงลึก กระหน่ำสะโพกกดลงเน้นๆ แทบจุกอัดแน่น เสียงหอบหายใจเปิ้ล ดังเป็นพักๆ กับลีลาบนเรือนกายชาย หนุ่มใหญ่นอนแอ่นสะโพกขึ้น เพื่อให้แก่นกลางกาย ยืดตัวลึกเข้าไปได้สะดวกกว่านี้“น้องเปิ้ล... พี่ยังไม่ได้ใส่ถุงยาง...” ต้นเกรงว่าอาจจะไม่เป็นผลดี สำหรับเปิ้ล เขาไม่พร้อมเรื่องนี้ มันเคยเกิดขึ้นกับเขา จึงทำให้ความสัมพันธ์กับเมย์ต้องพังลง... เพราะเมียเก่ามาตามเขากลับไปเลี้ยงลูก...“ช่างมันเถอะค่ะ พี่ต้น... เปิ้ลต้องการแบบนี้...” หญิงสาวยังคงขยับขึ้นลงบนกายหนุ่ม เธอต้องการมัน ต้องการอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า อิ่มเอมกับอารมณ์ถูกกระตุ้นอยู่ภายใน ช่างรู้สึกดีเหลือเกิน“พี่จะทนไม่ไหวแล้ว...” ต้นรู้สึกว่ามันกำลังจะระเบิดเข้าไปในภายเปิ้ลอีกครั้ง เขาหวั่นว่ามันจะทำให้เปิ้ลต้องท้อง หญิงสาวหน้าหวานอ่อนเยาว์มิได้ลดแรงกระแทกลงเลย จนกระทั่งชายหนุ่มต้องตัวสั่นเกร็งเรือนร่างหญิงสาวสั่
ใจหญิงสาวกระวนกระวาย หลังจากเล่าเรื่องทั้งหมดของต้น แฟนเก่ามาตามตื้อเมย์ให้อุเทนรู้ เขาจะช่วยเหลือเธอเรื่องนี้ได้รึ เธอไม่อาจแน่ใจ แววตาสั่นกระตุกลดต่ำเล็กน้อยในขณะที่หญิงสาว กำลังมองพื้นกระเบื้องในห้างดัง แลปลายเท้าเดินวกไปวนมา อยู่ระหว่างร้านอาหารใหญ่ เพื่อนัดมิตติ้งกัน เธอโทรศัพท์ไปนัดต้น หลังจากตกลงกับอุเทนแล้วว่า จะลองทำตามไอเดียเขา...“พี่เมย์ครับ ขอแนะนำให้รู้จักเพื่อนสมัยเรียนปวช. นี่ –เปิ้ล- ครับ” อุเทนแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเคย แต่เพื่อนสาวนี่สิ ทำให้เมย์หันมองราวกับไม่ไว้ใจ ทั้งอ่อนวัยเยาว์ ทั้งสวยใส ผิวพรรณนวลสว่าง หน้าอ่อนราวกับเด็กม.ปลาย ยิ้มแย้มน่ารักน่าคบหา เมย์รู้สึกว่า จะเป็นแฟนเก่าอุเทนหรือเปล่า?“เพื่อนจริงๆ หรอ?” น้ำเสียงไม่น่าเชื่อใจ หลุดถามอุเทนด้วยความกังวล“นึกแล้วว่าพี่เมย์ต้องระแวง...” อุเทนเลิกตาสูงหันตัวเหลียวหลัง สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงแบบ เกรงว่าความในจะแตกกว่านี้ ถ้าเมย์บอกเลิกกับเขา... มีหวังต้องตายอยู่ในรังเจ้านายสาว เน่าอยู่ในดงกามร้านขายบริการชายแน่ๆ“พี่เมย์คะ เปิ้ลมีอะไรจะบอกค่ะ” หญิงสาวยิ้มแย้ม พลางล้วงมือในกระเป๋าสะพายส่วนตัว เป็นอัลบั้มภาพ Befo
ระหว่างง่วนหนักวกวน กับการดูดกลืนจ้าวโลกบวมพอง ผ่านศึกหนักในชม.ที่สี่ หญิงสาวไม่รู้สึกจักอิ่มหรือเหน็ดเหนื่อย นอกจากความโหยหาความต้องการจะถูกสอดใส่ ร่วมเพศตลอดคืนนี้ เพราะเธอจ่ายหนักและจ่ายแพงเลขหกหลักเพื่อได้นอนกับอุเทนให้สมอยาก ตั้งแต่สมัยเรียนได้เฝ้าแต่มองอยู่ห่างๆ เก็บกดและอัดอั้นกับความต้องการที่ทำให้เซื่องซึม คืนนี้ช่างเป็นสวรรค์บันดาลสำหรับเธอโดยแท้ ไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบเขาในคืนวาน จวบจนคืนนี้ มีเพียงเขา สร้างความสุขสันต์ผ่านกิจกามในยามนี้ชายหนุ่มนอนราบหงาย ส่งลิ้นตนผ่านถ้ำสวาทชมพู รสหวานละมุน แม้จะอัดกระแทกหลายยก บดเบียดจนน้ำทะลัก เรียวนิ้วชายหนุ่มสอดใส่ พร้อมใช้ลิ้นกระตุกเม็ดยอดจนหญิงสาวกายสั่น เขาพึงใจเหลือเกิน เหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ แกะกล่องจ้าวโลกแข็งขันเต่งตึง ยืดยาวพร้อมรบมาแล้วอีกครา เปิ้ลตั้งใจจะลุกขึ้นคร่อมทับเอ็นเขา อุเทนบอกให้เธอหันหลัง แล้วนั่งขย่ม อยากชื่นชมเรียวหลังแผ่นงาม จากเมื่อก่อนเคยเจอกำแพงดำเหม็นๆ เพราะเธอเคยอ้วน แต่วันนี้เขาได้พบกับความงามของนางฟ้าร่างเปลือย กำลังเสพสมกับเขาอย่างเมามันไม่เลิก“มึงทำกูเสียวมาก โคตรแข็งเลย” หญิงสาวกรีดร้องบ่นคร่ำครวญ ร