Lena...
TINGNAN mo itong lalaking ito, halos isang linggo na akong hindi kinikibo, ayan na naman yung ugali niya na yan na bigla-bigla na lang hindi kikibo.
"Tapos na akong kumain," tumingin siya sa akin at nilinis yung pinagkainan ko.
See?! Ganyan lang siya, pagsisilbihan ako ng walang kibo, hindi siya nagsasalita, pag nagtanong naman ako tatango, iiling o magkikibit-balikat lang siya pag ewan o hindi niya alam ang isasagot; para lang tuloy akong nakikipag-usap sa isang pipi.
Pagkatapos nung nangyari sa pool ganyan na siya, siya pa talaga itong may ganang umarte ng ganyan.
"Do you have laryngitis, sore throat, tonsilitis or whate
Lee...UMIINITang ulo ko sa mga nakikita ko ngayon sa cellphone kong pitures na pinagse-send ni Kyra.You should see whatTora'swearing.Really? Ito ang suot ngayon ni Lena?Kailangan ko na talagang magmadaling magpunta sa kung nasaan man sila ngayon.I should've known that this was part of her torture, umayaw na nga ako pero heto pa rin siya at mas pinaparusahan pa ako.Mabilis kong pinaandar ang kotse ko at ilang minuto lang ay nakarating na ako sa lugar na sinasabi nila.
Lee...ISINARAko ng padabog ang pintuan sa kwarto, sobrang inis na inis na ako at hindi ko alam kung kaya ko pa bang kontrolin itong inis na nararamdaman ko."Andy!" narinig kong sigaw ni Lena mula sa labas at pilit kinakalampag ang pintuan para buksan ko.Hindi ko siya sinagot at naupo lang ako sa kama."Andy, open this fucking door!" sigaw ulit ni Lena pero nanatili lang akong tahimik. "Andy Zedleer I said open this or else."Sa inis ko ay pumunta na ako sa pinto at binuksan yun, masyado na rin kaming nakakaabala sa ibang tao sa ingay niya, lalo na siguro kung hindi ko pa siya pagbubuksan.
Lena...WAKINGup this morning gave me a strange feeling. It's like something is missing.I found out what it was the moment I opened my eyes; the empty space on the right side of the bed was the reason.My eyes searched for him but he was nowhere to be found. I felt empty all of sudden.Lunch came and Lee still hasn't shown himself."Kyra have you seen Lee?""Malay ko," she answered while sipping her cup of coffee. "Oh! I think I saw him.""Saan naman?""May outdoo
Lena..."KAILANka pa bumalik?" nagulat ako ng makasalubong ko si Sanya sa hallway ng opisina ng Z Corporation pagkalabas ko ng elevator."You're here?" ang akala ko kasi nasa ibang bansa siya. "Tinanong kita dati kay Kyra sabi niya wala raw kayo sa Pilipinas?""Hindi na ako nakapag-paalam, it was an emergency, para sa business," pagpapaliwanag niya. "How are you? The last time we've seen each other you were--""Yeah!" tumawa ako. "Okay naman na ako.""Sigurado ka?""Oo naman, okay na kami ni Lee and..." may iniabot ako sa kanya. "...we're getting married here in the Philippi
Lena...MABILISna lumipas ang apat na buwan, parang kailan lang nung kinasal kami ni Lee.Tiningnan ko yung picture nung kasal namin, napangiti ako, masaya ako na naka-attend yung mga magulang ko at masaya din sila para sakin.Nandun sila Kyra, Alexa at Sanya, hindi man pinapansin ni Sanya sila naging maayos pa rin naman ang lahat, tingin ko matatagalan pa bago mapatawad ni Sanya sila Kyra at Alexa. As for Lee, medyo naging maayos sila ni Sanya, naintindihan ni Sanya na ginawa yun ni Lee para mapalapit sa akin.Tungkol naman sa kanila ni Adam — hindi pa rin niya sinasabi dahil dalawang buwan pa bago matapos ang project nila Lee at Adam, ang ginagawa na lang niya sa ngayon habang
Sanya...NAGPALAKPAKANyung mga tao sa loob ng simbahan ng sabihin ng Pari na, "You may now kiss your bride."Ngumiti at sumabay na rin ako sa palakpakan. I am happy for Lee and Tora, totoo at walang halong bitterness.Ang meron lang ay kaunting lungkot. Tinanaw ko si Adam mula sa malayo na nakatingin sa dalawa at nakangiti rin. I'm wondering if he also feels a little sad.Napatingin din ako kayla Alexa at Kyra na nakikisabay sa palakpakan, napatingin din si Kyra sa akin at mahina niyang tinapik si Alexa para ituro ako. Ako na ang nag-iwas ng tingin bago pa lumingon si Alexa sa akin.Tahimik lang akong nagmamasid
3 years ago. Paris, France.Sanya..."THEonly way for me to get over you ay kung hindi kita nakilala." Napangiti ako.Howkorni!"Napaka-imposible naman yata nun." Tumawa ako at tinitigan ang mukha niya sa screen ng tablet ko, "Ang korni mo.""Kinilig ka nga eh!" Nakita ko na ngumiti siya, "Pero totoo yun, kahit kailan hindi ko magagawang kalimutan ka, mangyayari lang yun kung hindi tayo nagkakilala but imagining a life without you feels like hell C, I don't want to live everyday without you in it.""Eh paano yan? Nandito ako, nandyan ka."
Sanya..."HOW'Swork?" Napatingala ako sa boses na narinig ko, it's Alexa, "After 2 months are you still not used to all of these?"Umiling-iling ako, "Hindi sanay kasi hindi pa naman ako ganun ka-fluent French.""Well alam mo, buti na lang dun sa Furniture shop na pinagi-intern ko they speak english.""Nage-english din naman sila rito pero hindi madalas." Tumayo na ako mula sa isang napakalaking sewing table na kinauupuan ko, "Lunch? Where to this time?""Merong malapit na Cake Shop dito pero dahil galing pang Pilipinas yung cake shop meron din silang mga Filipino food and delicacies na sine-serve. Nami-miss ko na kasi eh, let's