"Uhhmhhh!" katagang namutawi sa labi ni Vanilla habang pilit siyang kumawala sa labi ni Zakari. Shit...his lips is tempting. Alam niya din sa sarilli niya na masarap humalik ang lalaki pero hindi pwede. Kaibigan ito ng kanyang boyfriend at mali ang ginagawa nito sa kanya.
"Sweet lips!" nakangising wika ni Zakari habang may ngiting nakaguhit sa labi nang sa wakas, tuluyan na nga nitong pinakawalan ang labi ni Vanilla. Pakiramdam ni Vanilla, biglang umakyat lahat ng dugo sa ulo niya. SA tanang buhay niya, feeling niya nabastos siya ng sobra! Bastos!" galit na sigaw ni Vanilla at muling dumapo ang palad niya sa pisngi ni Zakari. Hindi niya akalain na nagawa siya nitong halikan gayung alam nito na nobya siya ng mismong kaibigan nito. Isang nakakatakot na ngisi naman an kumawala sa labi ni Zakari. Matalim ang mga matang tinitigan si Vanilla bago nito may halong pagnanasang tinitigan sa mga mata ang dalaga. "No girls slap me in my entire life maliban sa iyo and you owe me a lot, Vanilla. Sa bawat sampal na ibinigay mo sa akin ay may kaakibat na kabayaran, alam mo ba iyun?" seryosong tanong ni Zakari kay Vanilla. Hindi naman nakaimik si Vanilla. Bigla siyang nakaramdam ng takot. May iba kasing kislap siyang nakikita sa mga mata ngayun ni Zakari eh. Kislap ng pagnanasa? "I am not bastos! Who are you para sabihin sa akin iyan? Hindi pa ba malinaw sa iyo ang mga nakikita?Your boyfriend doesn't love you at all at nasa kandungan na siya ng ibang babae! Wake up, lady! Accept na fact na hindi ka mahal ni Darren." nakangisi nitong sagot. "But, he is your best friend! Paano mo ito nasabi sa akin ngayun? Paano mo ako nagawang halikan kanina. You disrespect me as a girlfriend of Darren at ang sama mo!" galit ding sagot ni Vanilla dito. Ayaw niyang patalo. Gusto niyang ipakita dito na palaban siya. Na hindi siya basta patitinag "Hahaha! Yeah, we are bestfriend at pero hindi naman pwedeng basta na lang akong magpaubaya lalo na at gusto ko din ang babeng nasa kanya. And you know what, this is my chance para makuha ka sa kanya, Vanila?" nakangisi nitong sagot. Hindi naman makapaniwala si Vanilla dahil sa narinig. Pakiramdam niya din biglang umakyat ang dugo sa ulo niya. Parang magkapatid na ang turingan nila Zakari at Darren pero bakit nagawa itong sabihin sa kanya ni Zakari ngayun? Hindi niya ba pinahahalagahan ang pagkakaibigan nilang dalawa ni Darren or sadyang makapal lang talaga ang mukha nito at traydor. "I love the taste of your lips! Nakaka-addict! Paano pa kaya ang taste ng iyung....." nakangising wika ni Zakari sabay titig sa bandang magkabilaang boobs ni Vanilla pababa sa gitna ng kanyang hita. Wala sa sariling napaatras si Vanilla. Ang kaba na nararamdaman niya ay lalo pa yatang dumuble. Hindi niya kasi talaga akalain na may ganito palang pag-uugali itong si Zakari eh. "Walang hiya ka! I can't take it anymore. Bastos ka! Isusumbong kita kay Darren." seryosong sagot ni Vanilla at basta niya na lang tinabig ang kamay nito na nakahawak sa kanya. Nakakaramdam siya ng pag-iinit ng kanyang katawan na hindi niya mawari! Tsaka ano ito...bakit ganito? Bakit imbes na makaramdam siya ng pagkamuhi sa binata dahil sa harap-harapan nitong pagmambastos sa kanya bakit parang nakakaramdam yata siya ng---kilig? Gosh, nababaliw na siya. Niluko na nga siya ng kanyang boyfriend tapos nagawa niya pang makipag-kwentuhan sa kaibigan nito? Hindi pwede ang ganito. Feeling niya...nababaliw lang siya dahil sa nakita niya kanina between Darren at ng secretary nito. Ilag saglit na tinitigan muna ni Vanilla ang nakangising mukha ni Zakari bago walang sabi-sabing naglakad siya paalis. Pabalik sa opisina ng kanyang boyfriend na si Darren. "Feel it, Vanilla. Mas magiging masaya kung hiwalayan mo ang boyfriend mo. Once a playboy is always ang playboy." narinig niya pang wika ni Zakari. Natigil naman sa paghakbang si Vanila at seryosong nilingon ang binata,. "Yes...once a playboy is always a playboy at isa ka na doon, Zakari. Wala kang pinagkaiba sa salitang binitiwan mo ngayun kaya huwag kang magmalinis diyan." seryosong sagot niya. "Pero kaya kong magbago basta maging akin ka. Kaya kong talikuran ang lahat-lahat nang nakasanayan ko pagdating sa babae basta pumayag ka lang na maging babae ko." nakangisi nitong sagot. Pakiramdam naman ni Vanilla, biglang nanayo lahat ng balahibo sa katawan niya. Walang hiyang lalaki. HIndi siya makapaniwala na may lihim palang pagnanasa sa kanya ang kaibigan ng boyfriend niya. "I don't like you! Si Darren ang mahal ko at kahit na ano ang gawin mo, never kitang magugustuhan!" seryoso niya namang sagot sa binata. Wala na siyang pakialam kung ma-insulto man ito sa sinabi niya. Wala din siyang pakialam kung masaktan man ang feelings nito. Basta ang importante, nasabi niya ang mga gusto niyang sabihin. "Ouch! Masakit! I will take it as a challenge. Alam kong balang araw, mahuhulog ka din sa akin! Darating din ang araw na you will beg me na angkinin ka ng paulit-ulit hangang sa tuluyan ka nang mahulog sa akin. Kapag dumating na ang araw na iyun, hinding hindi na kita pakakakawalan. Hinding hindi ko na din hahayaan pa na makawala ka sa galamay ko. Vanilla." nakangisi nitong sagot. "Then, dream on! Libre naman ang managarap eh!" yamot niya ding sagot dito. Pagkatapos noon, muil niyang inihakbang ang kanyang mga paa pabalik sa opisina ng kanyang nobyo. Aalis na sana siya kaya lang natatakot naman siya na baka sundan siya nitong si Zakari at patuloy na harassin. Kahit na galit na galit siya sa nobyo niya na si Darren, no choice siya kundi ang makipagkita na muna dito. Siguro naman tapos na sila ng secretary niya na maglaro ng apoy sa mismong loob ng opisina.Vanilla “Honey, promise, I will not let you down! I love you!” narinig niyang wika ni Zakari pero tanging mahinang paghikbi lang ang naging sagot niya. Kay tagal niya kayang inasam ito! Kay tagal niyang hinintay at ngayung nandito na, wala siyang balak na pakawalan pa. Ito na ang hinihintay niya eh. Ang tuluyang magiging Mrs. Del Rio. “I love you! I love you, Vanilla!’ mahinang bulong ni Zakari sa kanya. Kumalas siya sa pagkakayakap nito at masuyo niya din itong tinitigan sa mga mata kung saan nababanaag niya ang ilang butil ng luha mula sa mga mata nito. Nagawang lumuha ni Zakari sa harap niya so ibig sabihin, galing din sa puso ang mga katagang binitiwan nito sa kanya ngayun. “I love you, too, Zakari! I love you!” lumuluha niyang bigkas. Isang matamis na ngiti sa labi ang kaagad na gumuhit sa labi nito bago walang sabi-sabing inangkin ang labi niya. Bulungan at hiyawan ang naririnig niya sa buong paligid pero wala siyang pakialam. Walang mas importante sa kanya ngayun kundi s
VANILLA “Cecil, ano ang ginagawa niyo dito? Tsaka, sino an mga kasama mo? Nasaan sila Nanay at Tatay pati na din si Robert?” nagtataka niyang tanong dito. Nginitian lang siya nito tsaka siya sinipat ng tingin sabay nakangiting tumango-tango “Kasama ko sila Nanay at Tatay pero mamaya na tayo mag-usap. Anong oras na oh? Late ka nang dumating at kanina pa naghihintay ang groom mo.” Nakangiting wika nito. Pagkatapos sabihin ang katagang iyun, inilabas nito ang isang maliit na kahon at sa mismong harapan niya, binuksan iyun at kaagad na bumungad sa paningin niya ang isang familiar na alahas. Ito iyun kwentas na ibinigay sa kanya ni Zakari noong minsan na dumalo sila sa auction six years ago at ito din ang kauna-unahang regalo na ibinigay nito sa kanya. “Mahalaga daw ito sa pag-iibigan niyong dalawa ni Kuya Zakari at ito daw ang kukumpleto sa suot mo ngayun.” Nakangiting wika ni Cecil at basta na lang nitong inilagay sa leeg niya ang nasabing kwentas. Hindi naman siya nakaimik Sa to
VANILLA Nakailang ring na pero hindi pa rin sumasagot si Zakari na labis na ipinagtaka ni Vanilla. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na hindi nito sinagot ang tawag niya na labis niyang ipinagtaka. Bigla tuoy siyang kinabahan. Nag-aalala din siya na baka kung ano na ang nangyari dito “Dark, natatawagan mo ba si Zakari? Hindi siya sumasagot sa akin eh.” Muli niyang wika kay Dark “Baka busy po, Mam. Hayaan niyo na lang po, malapit na tayo.” Sagot din naman kaagad nito. Muli siyang napatitig sa labas ng bintana at hindi na din siya umimik pa. Baka nga totoo ang sinabi ni Dark na busy lang si Zakari. Haysst, walng dapat na ikabahala lalo na at malapit na din naman pala siya. Kaya lang, mas lalo siyang nagtaka dahil imbes na sa isang hotel or kung ano pa man ang punta nila, pumasok ang sasakyan sa isang makipot ng kalsada. Sobrang dilim na din ng buong paligid kaya hindi niya tuloy mapigilan ang mapayakap sa kanyang sarili. Parang gusto niya tuloy pagdudahan ngayun si Dark. Lalo n
Vanilla Mabilis na lumipas ang oras. Nandito na siya ngayun sa loob ng kotse habang bumibyahe patungo sa venue kung saan gaganapin ang party. Nabangit sa kanya ni Zakari na doon na lang sila magkikita sa venue kaya naman naging palagay ang kalooban niya. Isa pa, ang pinagkakatiwalaan nitong tauhan na si Dark ang sumundo sa kanya kaya walang dapat na ikabahala. Inilabas niya ang kanyang cellphone nang marinig niya na biglang tumunog iyun. Hindi niya pa nga maiwasan na mapakunot noo nang mapansin niyang si Devi ang tumatawag. “Devi!” wika niya. Pwede niyang kausapin ang kaibigan niya habang nasa biyahe pa siya. “Vanilla, nasaan ka ngayun? Pwede ba kitang makausap kahit saglit lang?” sagot din naman kaagad nito sa kanya. Kaagad naman siyang tumango “Nandito ako ngayun sa biyahe. May party kasi kaming dadaluhan ni Zakari pero pwede pa tayong mag-usap ngayun.. Ano ba iyun? Mukhang importante iyan ah dahil napatawag ka pa talaga.” Nakangiting sagot niya dito “Okay, great! Gani
HINDI alam ni Vanilla kung napansin pa ni Janna ang presensya nilang dalawa ni Zakari dito sa mismong coffee shop dahil mabilis na din umalis ang mga ito. Pero bago umalis ang dalawa, nahuli niya pang napatitig si Darren sa kinaroroonan nilang dalawa ni Zakari at ngumiti pa nga. Sa totoo lang, gusto niyang kumprontahin si Darren. Gusto niya itong pagsabihin na sana huwag nitong saktan si Janna. Na sana mahalin nito ang kaibigan niya dahil parang kapatid na ang turing niya dito. Kaya lang, paano niya magagawa iyun kung tuluyan nang naglakad paalis ang dalawa. Magka holding hands pa nga eh! Siguro, kakausapin niya na lang si Janna ng masinsinan sa mga susunod na araw. kailangan niya itong balaan. Hindi niya maintindihan kung bakit kay Darren pa ito na-inloved gayung sa naalala niya, hate na hate nito si Darren noon pa. Nanatili pa silang dalawa ni Zakari ng halos tatlumpong minuto bago ito nagpayayang umuwi na. Muli nilang binalikan ang mga anak nila sa playground kung saan naabu
Tinupad ni Zakari ang sinabi nitong after ng trabaho nito sa opisina, ipapasyal sila nito sa mall. Of course, walang ibang mas masaya kundi ang mga anak nila. Hindi naubos-ubusan ng energy at palaging excited ang mga bata. Si Zakari naman todo alalay sa kanya. Kung anu-ano na naman ang mga binili para sa kanya. Mga alahas, mamahaling bags at kung anu-ano pa. kahit na ano ang pagtanggi niyang ginawa, ayaw talagang paawat kaya naman hinayaan niya na. Ganito naman talaga si Zakari noon pa eh. Mahilig talaga itong bilihan siya ng mga mamahaling bagay. Ewan, paraan yata nito para ipakita kung gaano siya nito kamahal. Sweet pero masyadong expensive. “Ang mga bata? Are you sure, ayos lang sila doon?” hindi niya pa nga maiwasang tanong kay Zakari. Basta na lang kasi nilang iniwan ang mga bata sa isang playground. May mga nakabantay naman sa mga ito. Si yaya Melai pati na din tatlong mga bodyguards kasama na si Dark pero hindi pa rin siya mapalagay. Nanay siya at hangat maari, ayaw niyan