MABILIS lang naman nakarating si Vanilla sa opisina ng boyfriend niyang si Darren. Nagmamdali siya dahil lunch break na din at baka hindi niya maabutan ang nobyo niya sa opisina nito. HIndi na kasi ito sumasagot sa tawag at nag-aalala siya na baka magkasalisihan sila.
Desidido na talaga siya na hindi na muna sasama dito sa birthday party ng abuelo nito. Baka kasi kung ano pa ang mangyari at alam niya din sa sarili niya na hindi siya welcome ng pamilyang iyun. Dahil wala din ang secretary ni Darren sa pwesto nito, nagpasya na din si Vanilla na dumirecho na lang sa opisina ng nobyo. Kaunting awang na pagbukas ng pintuan at sumilip siya at ganoon na ang panlalaki ng mga mata niya nang tumampad sa paningin niya ang hindi inaasahan na eksena. Ang nobyo niya. Si Darren, patuloy sa pagbira sa sarili nitong secretary. Mula sa kanyang kinatatayuan, naririnig niya pa ang ungol ng mga ito. Pakiramdam ni Vanilla, biglang nanlaki ang kanyang ulo. Hindi siya makapaniwala sa kanyan nasaksihan. Paano siya nagawang lokohin ng sarili niyang nobyo? Paano na siya ngayun? "Ahhh! oHH! Sige pa, Darling. Harder! Deeper! Ahhhh!" parang patalim na patuloy na humihiwa sa puso ni Vanilla ang ungol na narinig niya mula sa bibig ng babaeng katalik ni Darren. Dito pa talaga sa loob ng opisina! Mga baboy! Kaya pala hindi niya ma-contact itong si Darren dahil abala pala sa makamundong ginagawa. Samantalang si Darren naman ay walang kamalay-malay na may nanonood na pala sa kanila. Masyado na kasi siyang hibang sa matinding pagnanasa na bumabalot sa kanyang pagkatao. Ang sarap ng kepay ng secretary niya. Sariwa at kahit na ilang beses niya na itong nakantot, masikip pa rin. Palibhasa kasi virgin pa ito noong una niyang naangkin. Kaya siguro ganito na lang siya kabaliw dito. "Ohhh! Lexi...bakit ba napaka-sarap mo? May girlfriend na ko pero hindi ka mawala-wala sa isipan ko." mahina niya pang bulong dito. HInawakan niya ito sa magkabilaang boobs at walang pag-aalinlangan na nilamas. Puno ng gigil din ang kanyang pagkadyot dito dahil sa matinding pagnanasa na bumabalot sa buo niyang pagkatao. Lalo namang napaungol si Lexi sa sobrang sarap. Ang galing kumantot ng boss niya. Naka-dalawang rounds na sila pero wala pa rin itong kasawa-sawa. Pareho na silang nilabasan kanina at hangang ngayun, matigas pa rin ang sandata nito "Sige pa, Darling. More pa! Gosh...ang sarap. Busong na busog ang p**i ko...Gosh!" halos pasigaw nitong bigkas. Hindi na din siyang nagulat nang bigla na lang siyang umangat sa ere. Habang magkahugpong pa rin ang kanilang kaselan, binuhat siya ni Darren at dinala patungo sa sofa. Patihaya na inihiga tsaka madiin na binayo. "Ughhh! Fuck! Slut...Lalaspagin kitang babae ka! Ang sarap mo! Ohhh!" Halos tumirik ang mga mata ni Lexi dahil sa sarap. Nahihibang na nga yata siya. Sino ba naman ang hindi mababaliw kung ganito kalaking b****a ang nakasalpak sa kanyang pagkababae. Samantalang si Vanilla naman ay halos hindi na makaalis mula sa kanyang kinatatayuan. Ang kanyang lumuluhang mga mata ay patuloy na nanonood sa kaganapan sa loob ng opisina. Ni hindi niya na nga din napansin pa na basang basa na ng luha ang kanyang pisngi. Pakiramdam din ni Vanilla, biglang nanghina pati tuhod niya. Gusto niya umalis na lang at itigil ang panonood pero hindi niya kaya. Wala na siyang lakas pa para maglakad paalis Hangang sa naramdaman na lang ni Vanilla ang paghawak ng kung sino sa kanyang balikat. Gulat siyang napalingon at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya nang sumalubong sa kanyang paningin ang seryosong mukha ng isang lalaki. "Ano ang ginagawa mo dito? Watching?" nakangisi nitong tanong. Saglit na sumulyap ang mga matatalim na mga mata nito sa loob ng opisina at pagkatapos noon, hinila nito si Vanilla paalis. "Zakari, ano ba? Ano ang ginagawa mo? Bitiwan mo nga ako." angal naman ni Vanilla dito. Yes, kilala niya ang taong ito. Si Zakari del Rio, isa sa mga kaibigan ng nobyo niyang si Darren. "Bitiwan? Ayaw mong umalis at patuloy mong pinapanood ang private moment ng kaibigan ko at secretary niya? Why, gusto mo bang makipag three some sa kanila?" nakangising sagot naman nito. Kaagad namang nanlaki ang mga mata ni Vanilla sa gulat. Hindi na din siya nakapagpigil pa at kusa na ding umangat ang kanyang palad at direcho iyung lumagpak sa pisngi ni Zakari. Huli na nang ma realized ni Vanilla ang ginawa niya kaya naman takot siyang napaatras. "Sorry, ikaw kasi eh. Natural lang na--" "You slap me? Alam mo bang ikaw pa lang ang nag-iisang babae na gumawa nito?" matalim na may halong galit sa boses ni Zakari habang sinasabi ang katagang iyun. Pasimpleng napalunok ng laway si Vanilla habang patuloysiya sa pag-atras dahil palapit naman ng palapit sa kanya si Zakari. "Sorry. Ikaw kasi eh. Masyadong ma----" hindi na natuloy pa ni Vanilla ang sasabihin niya nang bigla na lang siyang hinawakan ni Zakari sa magkabilaang balikat. Tsaka, sukol na din siya. Napansin niya na nandito na din siya sa may fire exit at kailangan niyang buksan ang mabigat nitong pintuan para makalabas. "Ang lakas ng loob mo na sampalin ako ah? Alam mo bang ako iyung tao na hindi basta-basta tumatangap ng simpleng sorry lang?" nakangisi nitong wika. "Hi-hindi kita maintindihan. Nasampal kita dahil kasalanan mo at kung hindi ka sana bastos...hindi sana mangyayari ito." katwiran naman kaagad ni Vanilla gayung ramdam niya ang malakas na kabog ng dibdib niya. Natatakot siya sa lalaking ito. Lalo na at napansin niya na kakaiba ang titig nito sa kanya. "Zakari-----" hindi niya na natuloy pa ang sasabihin niya nang walang pag-aalinlangan na basta na lang inangkin ni Zakari ang labi niya. Kaagad na namilog ang mga mata niya sa gulat lalo na at ramdam niya kung gaano kapusok ang labi ni Zakari na na nakadikit sa labi niya. Ramdam niya ang pasipsip at pagkagat nito sa kanyang lips at ang dila nito na buong pwersa na pinapaawang ang kanyang labi. Hindi naman siya makampaniwala. Pakiramdam ni Vanilla ay biglang nanlaki ang ulo niya sa matinding gulat.Vanilla “Honey, promise, I will not let you down! I love you!” narinig niyang wika ni Zakari pero tanging mahinang paghikbi lang ang naging sagot niya. Kay tagal niya kayang inasam ito! Kay tagal niyang hinintay at ngayung nandito na, wala siyang balak na pakawalan pa. Ito na ang hinihintay niya eh. Ang tuluyang magiging Mrs. Del Rio. “I love you! I love you, Vanilla!’ mahinang bulong ni Zakari sa kanya. Kumalas siya sa pagkakayakap nito at masuyo niya din itong tinitigan sa mga mata kung saan nababanaag niya ang ilang butil ng luha mula sa mga mata nito. Nagawang lumuha ni Zakari sa harap niya so ibig sabihin, galing din sa puso ang mga katagang binitiwan nito sa kanya ngayun. “I love you, too, Zakari! I love you!” lumuluha niyang bigkas. Isang matamis na ngiti sa labi ang kaagad na gumuhit sa labi nito bago walang sabi-sabing inangkin ang labi niya. Bulungan at hiyawan ang naririnig niya sa buong paligid pero wala siyang pakialam. Walang mas importante sa kanya ngayun kundi s
VANILLA “Cecil, ano ang ginagawa niyo dito? Tsaka, sino an mga kasama mo? Nasaan sila Nanay at Tatay pati na din si Robert?” nagtataka niyang tanong dito. Nginitian lang siya nito tsaka siya sinipat ng tingin sabay nakangiting tumango-tango “Kasama ko sila Nanay at Tatay pero mamaya na tayo mag-usap. Anong oras na oh? Late ka nang dumating at kanina pa naghihintay ang groom mo.” Nakangiting wika nito. Pagkatapos sabihin ang katagang iyun, inilabas nito ang isang maliit na kahon at sa mismong harapan niya, binuksan iyun at kaagad na bumungad sa paningin niya ang isang familiar na alahas. Ito iyun kwentas na ibinigay sa kanya ni Zakari noong minsan na dumalo sila sa auction six years ago at ito din ang kauna-unahang regalo na ibinigay nito sa kanya. “Mahalaga daw ito sa pag-iibigan niyong dalawa ni Kuya Zakari at ito daw ang kukumpleto sa suot mo ngayun.” Nakangiting wika ni Cecil at basta na lang nitong inilagay sa leeg niya ang nasabing kwentas. Hindi naman siya nakaimik Sa to
VANILLA Nakailang ring na pero hindi pa rin sumasagot si Zakari na labis na ipinagtaka ni Vanilla. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na hindi nito sinagot ang tawag niya na labis niyang ipinagtaka. Bigla tuoy siyang kinabahan. Nag-aalala din siya na baka kung ano na ang nangyari dito “Dark, natatawagan mo ba si Zakari? Hindi siya sumasagot sa akin eh.” Muli niyang wika kay Dark “Baka busy po, Mam. Hayaan niyo na lang po, malapit na tayo.” Sagot din naman kaagad nito. Muli siyang napatitig sa labas ng bintana at hindi na din siya umimik pa. Baka nga totoo ang sinabi ni Dark na busy lang si Zakari. Haysst, walng dapat na ikabahala lalo na at malapit na din naman pala siya. Kaya lang, mas lalo siyang nagtaka dahil imbes na sa isang hotel or kung ano pa man ang punta nila, pumasok ang sasakyan sa isang makipot ng kalsada. Sobrang dilim na din ng buong paligid kaya hindi niya tuloy mapigilan ang mapayakap sa kanyang sarili. Parang gusto niya tuloy pagdudahan ngayun si Dark. Lalo n
Vanilla Mabilis na lumipas ang oras. Nandito na siya ngayun sa loob ng kotse habang bumibyahe patungo sa venue kung saan gaganapin ang party. Nabangit sa kanya ni Zakari na doon na lang sila magkikita sa venue kaya naman naging palagay ang kalooban niya. Isa pa, ang pinagkakatiwalaan nitong tauhan na si Dark ang sumundo sa kanya kaya walang dapat na ikabahala. Inilabas niya ang kanyang cellphone nang marinig niya na biglang tumunog iyun. Hindi niya pa nga maiwasan na mapakunot noo nang mapansin niyang si Devi ang tumatawag. “Devi!” wika niya. Pwede niyang kausapin ang kaibigan niya habang nasa biyahe pa siya. “Vanilla, nasaan ka ngayun? Pwede ba kitang makausap kahit saglit lang?” sagot din naman kaagad nito sa kanya. Kaagad naman siyang tumango “Nandito ako ngayun sa biyahe. May party kasi kaming dadaluhan ni Zakari pero pwede pa tayong mag-usap ngayun.. Ano ba iyun? Mukhang importante iyan ah dahil napatawag ka pa talaga.” Nakangiting sagot niya dito “Okay, great! Gani
HINDI alam ni Vanilla kung napansin pa ni Janna ang presensya nilang dalawa ni Zakari dito sa mismong coffee shop dahil mabilis na din umalis ang mga ito. Pero bago umalis ang dalawa, nahuli niya pang napatitig si Darren sa kinaroroonan nilang dalawa ni Zakari at ngumiti pa nga. Sa totoo lang, gusto niyang kumprontahin si Darren. Gusto niya itong pagsabihin na sana huwag nitong saktan si Janna. Na sana mahalin nito ang kaibigan niya dahil parang kapatid na ang turing niya dito. Kaya lang, paano niya magagawa iyun kung tuluyan nang naglakad paalis ang dalawa. Magka holding hands pa nga eh! Siguro, kakausapin niya na lang si Janna ng masinsinan sa mga susunod na araw. kailangan niya itong balaan. Hindi niya maintindihan kung bakit kay Darren pa ito na-inloved gayung sa naalala niya, hate na hate nito si Darren noon pa. Nanatili pa silang dalawa ni Zakari ng halos tatlumpong minuto bago ito nagpayayang umuwi na. Muli nilang binalikan ang mga anak nila sa playground kung saan naabu
Tinupad ni Zakari ang sinabi nitong after ng trabaho nito sa opisina, ipapasyal sila nito sa mall. Of course, walang ibang mas masaya kundi ang mga anak nila. Hindi naubos-ubusan ng energy at palaging excited ang mga bata. Si Zakari naman todo alalay sa kanya. Kung anu-ano na naman ang mga binili para sa kanya. Mga alahas, mamahaling bags at kung anu-ano pa. kahit na ano ang pagtanggi niyang ginawa, ayaw talagang paawat kaya naman hinayaan niya na. Ganito naman talaga si Zakari noon pa eh. Mahilig talaga itong bilihan siya ng mga mamahaling bagay. Ewan, paraan yata nito para ipakita kung gaano siya nito kamahal. Sweet pero masyadong expensive. “Ang mga bata? Are you sure, ayos lang sila doon?” hindi niya pa nga maiwasang tanong kay Zakari. Basta na lang kasi nilang iniwan ang mga bata sa isang playground. May mga nakabantay naman sa mga ito. Si yaya Melai pati na din tatlong mga bodyguards kasama na si Dark pero hindi pa rin siya mapalagay. Nanay siya at hangat maari, ayaw niyan