LOGIN"Hindi ito isang laro lang, Vanilla. Simula noong pumayag kang maging girlfriend ko, hindi ka na makakatakas pa sa akin." salitang namutawi sa labi ni Zakari habang nakatitig sa magandang mukha ni Vanilla na nasa harap niya. Nag-umpisa ang lahat sa isang pagkukunwari at laro-laruang pag-ibig. Nag-umpisa ang lahat sa panluluko ng kasintahan ni Vanilla na so Darren. Isang pagkukunwari lang naman sana ang lahat pero bakit parang gusto yata ni Zakari na totoohanin ang lahat at tuluyang agawin sa mismong kaibigan ang sarili nitong nobya? "Bro, ipinagkatiwala ko lang siya sa iyo pero hindi akalain na totoohanin mo pala ang lahat. Vanilla is my girlfriend. I love her at pwede bang ibalik mo na siya sa akin?" si Darren na walang ibang hangad kundi ang makuha ulit ang babaeng kanyang iniibig. Oo, nagkamali siya pero sana hindi iyun maging mitsa para agawin ng sarili niyang kaibigan ang kanyang nobya. Sino ang pipiliin ni Vanilla? Ang boyfriend niyang si Darren na nagawa siyang lokohin or si Zakari na walang ibang ginawa kundi ang iparamdam sa kanya na pag-aari siya nito?
View MoreSa isang mamahaling coffee shop, kaharap ni Vanilla ang Ina ng nobyo niyang si Darren na noon ay kitang kita sa matapobre nitong mukha ang pagkadisgusto sa kanya.
"Limang milyon, layuan mo ang anak ko." walang paligoy-ligoy nitong wika. HIndi naman maiwasan na makaramdam ng pagkadismaya ni Vanilla. Hindi niya na din kasi mabilang kung ilang beses na siyang inofferan ng Ina ng boyfriend niyang si Darren ng pera para lang makipaghiwalay dito "Hindi ko po magagawa iyan, Madam! Nagmamahalan po kami ng anak niyo at hindi ko po kayang ipagpalit siya sa pera." buong pagpapakumbaba na sagot naman kaagad niya sa hilaw niyang manugang. "Then, six million...." nakataas ang kilay na muling wika ng Ginang. Muling umiling si Vanilla. Hindi kayang tumbasan ng pera ang pagmamahal na nararamdaman niya para sa kanyang nobyo. "Seven million!" muling wika ng Ginang. Pataas nang pataas ang offer nito pero tanging pag-iling parati ang tugon ni Vanilla "Ipaglalaban ko po ang nararamdaman ko para sa anak niyo, Madam. Sorry po..." sagot niya din naman kaagad. "Okay, last offer. Ten Million...ten million, lubayan mo siya. Lubayan mo ang unico iho ko dahil kahit na ano ang gawin mo, hindi ako papayag na ikaw ang magiging asawa niya. Nakatakda na siyang magpakasal sa babaeng gusto namin. isang babae na may maipagmamalaki at ka-level namin sa lipunan. Hindi kagaya mo na isang hampas lupa!" seryosong wika ng ginang. Ni hindi man lang nito naisip na posibleng masaktan si Vanilla sa sinabi niya ngayun lang. "Sorry po. Hanga't kailangan po ako ni Darren, hindi ko po siya hihiwalayan. Sa inyo na po ang pera dahil hindi ko iyan kailangan." seryosong sagot naman ni Vanilla dito Masakit para sa kanya na makita na ganito na pala kababa ang tingin sa kanya ng Ina ni Darren pero wala siyang magagawa. Isa lamang siyang babae na galing sa mahirap na pamilya at gumagawa ng paraan para makaangat sa buhay. Kasalukuyan siyang nagta-trabaho sa isang government office bilang isang auditor at ang ganitong offer ng ginang sa kanya ay labis na nagpadurog sa puso niya. "Hmmm , masyadong matigas nag ulo mo, babae. Well, kung ayaw mo talaga...wala akong magagawa. Pero ito lang ang tandaan mo, never ka naming matatangap sa pamilya namin." nanlilisik ang mga matang wika nito. Kaagad namang nagbaba ng tingin si Vanilla dahil feeling niya sobrang liit ng tingin sa kanya ng mismong Ina ng nobyo niya. "Sorry po. Kung wala na po kayong sasabihin, aalis na po ako." mahinang sagot ni Vanilla sa kaharap niya. Pagkatapos noon, tinitigan niya muna ang walang bawas na kape na inorder kanina ng ginang para sa kanya. Sino ba naman kasi ang gaganahan na mag-kape kung ganito kagaspang ang ugali ng taong kaharap mo. "Okay, alam kong masyado ka pang emosyonal ngayun pero kung sakaling magbago ang isip mo, huwag kang mag-atubili na lumapit sa akin para kunin ang sampung million. Willing pa rin akong ibigay sa iyo iyun basta lumayo ka sa anak ko." seryosong wika ng Ginang at walang pag-aalinlangan na mabilis itong tumayo. Parang reyna na naglakad ito palabas ng coffee shop. Taas noo, sopistikada at unang tingin pa lang, halata talagang nakakaangat ito sa buhay. Samantalang hindi naman nagawa pa ni Vanilla na tumayo para umalis na. Ramdam niya kasi ang panginginig ng kanyang tuhod dahil sa matinding emosyon. Nagbabadya din ang luha sa kanyang mga mata at kung hindi lang nakakahiya, baka kanina pa siya umiyak. Kinapa-kapa niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa para tawagan ang kanyang nobyo. May usapan sila na magkikita sila dahil isasama siya nitoo sa birthday party ng abuelo nito pero parang gusto nang magbago ang isip niya ngayun. Feeling kasi niya hindi siya welcome doon lalo na at nagpahayag na ang Ina nito na hindi nga siya gusto. "Hey...babe. Napatawag ka?" nakailang ring pa lang, sumagot naman kaagad si Darren. "Darren, saan ka ngayun? Teka lang, bakit ganiyan ang boses mo?" seryosong tanong naman ni Vanilla sa boyfriend niya. "Ha? A-anong ibig mong sabhin, Babe?" "Darren, parang boses kakagising mo lang kasi eh. Nasa opisina ka ba? Dadaan ako diyan ngayun. May importante kasi akong sasabihin sa iyo eh."" seryosong wika ni Vanilla sa kanyang nobyo. Kaya lang mas lalo siyang nagtaka dahil mabilis siyang pinigilan ni Darren. Halata sa boses nito ang pagpa--panic. "NO! No, Babe!! It's okay! Mamaya, susunduin na nalang kita sa apartment mo para maisama kita sa kaarawan ng Lolo ko." nakangiting sagot nito "Pero, Darren. Iyan nga ang dahilan kaya ako tumawag sa iyo eh. Nagbago na ang isip ko. Hindi na--" naputol ang sasabihin ni Vanilla kasabay ng pagkunot ng kanyang noo sa matinding pagtataka nang marinig niya na para bang umuungol si Darren. "Ahhhhhh!" 'Darren, sure ka ba na ayos ka lang?" nagtatakang tanong ni Vanilla sa nobyo niya pero ganoon na lang ang pagkadismaya nya dahil tuluyan nang naputol ang tawag. Tinawagan niya ulit ang nobyo niya pero hindi na ito sumasagot. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng pag-aalala kaya isang pasya ang nabuo sa isipan niya. Pupuntahan niya ang nobyo niya sa opisina nito. Nag-aalala kasi siya eh. Kakaiba kasi ang ungol nang boyfriend niya at baka kung ano na ang nangyayari dito ngayun.VENUS POV HINDI ko maitago ang lungkot na nararamdaman ng puso ko habang naglalakad ako pabalik ng kwarto ni Darren. Tapos na kaming mag-usap ni Madam kung saan, kinumpirma nga nito sa akin na inaayos na lang ang visa ng mga ito at lilipad na patungo sa America ang buong pamilya para sa pagpapagamot ni Darren. Malungkot ako, oo dahil biglaan ang naging deisyon ng mga ito pero sino ba naman ako para umapela diba? Siguro, ganoon talaga ang buhay. Walang permanente sa mundo “Hey, anong nangyari? Lumabas ako galing ng banyo na wala ka tapos makikita na lang kita ngayun na para bang sobrang lungkot mo. May problema ba?” seryosong tanong ni Darren sa akin pagkapasok ko pa lang sa kwarto nito. Pilit naman akong ngumiti dito. Ayaw kong ipahalata dito ang kalungkutan ko. “Here…pasalubong ko sa iyo.” Wika ko sabay abot ko dito ng dala kong paper bag. Kaagad naman nitong tinangap. “Wow…ano ito ha?” nakangiti nitong wika habang inilalabas nito sa loob ng paper bag ang dala kong pasalubo
VENUS POV Kaagad naman umalma si Darren. Ayaw talaga patalo at akala mo boyfriend ko ito kung makaprotekta sa akin laban sa mga kaibigan nito. "NAGPAPAKILALA ka ng kusa at hindi magandang tingnan iyun, Bro. Tsaka, ayaw kong titigan mo ng ganiyan ang nurse ko. Nakakainit ng ulo.” narinig kong sagot naman ni Darren sa kaibigan nito. Pigil ko ang sarili kong mapangiti. Nakita ko na para bang gusto akong protektahan ni Darren laban sa mga kaibigan nito at hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko ngayun. Para akong kinikilig na ewan. “Ipakilala mo naman kami sa kanya, Bro. Ikaw talaga ngayun ka nga lang nagpakita sa amin dapos pagdadamutan mo pa kami? Nasaan ang hustisya, Bro?” ani naman ng isa pa. “No need na. Alam niyo na nga na Venus ang pangalan niya diba?" seryosong wika ni Darren sa kaibigan nito sabay baling ng tingin sa akin sabay ngiti. "Venus, mga makukulit ko nga palang mga kaibigan. Sila Grey, Cooper at Elvis. Ingat ka sa mga iyan, mga bad guys sila kaya huwag ka m
VENUS POV “IYAN ang mabait na pamankin. Nanlilibre sa mga kamag-anak. Hindi kagaya ng iba diyan na kapag sahod, napupunta sa alak ang pera. Ni hindi man lang marunong manlibre kahit pandesal lang sa aming mga may edad na.” ani ng isa kong tiyahin na si Tita Claire. Halatang masaya ito sa kinain na agahan dahil wala itong bukambibig kundi ipinagmamalaki niya daw ako, Iniwasan ko na lang magkumento at baka sabihin ng iba ko pang mga pinsan na mayabang ako Actually, sobra-sobra ng mga pagkain inorder ko. Ang para sa kapatid kong si Emmie ay nakatabi na din at ang iba pa ay inuwi na mga Tita’s. Tama nga ang naisip ko kanina dahil pagkatapos magsikainan, isa-isang nag-alisan na silang lahat. May mga pasok din kasi sa trabaho ang ilan sa mga pinsan ko kaya naman nagsipag-gayak na. Mabuti na lang talaga at baka magpalibre pa ng alak eh. Hangang mamayang hapon lang ako dito. Wala akong balak na magpaabot ng gabi at baka mayaya pa ako ng mga iyun sa inuman which is hindi maaari. Siguro,
VENUS POV “Venus, anak, ikaw ba iyan? Diyos ko Rudy, ang anak mo. Nandito ang anak mo.” Sigaw ni Nanay nang makita nito ang pagdating ko. Hindi ko naman mapigilan ang mapangiti. Mukhang may lakad si Nanay dahil nakabihis ito at nandito na ito sa labas ng bahay .Mabuti na lang pala talaga at naabutan ko ito bago nakaalis. “Nanay, kumusta po? Mano po!” nakangiti kong wika. Naglakad ako palapit kay Nanay, nagmano at pagkatapos mahigpit na yumakap dito. Ilang saglit lang din naman, dumating na din si Tatay. Tuwang tuwa nang makita ang pagdating ko. ‘”Venus, anak, ikaw na ba iyan? Diyos ko, salamat naman at nakadalaw ka sa amin. Miss na miss ka na namin, anak.” Nakangiting wika din ni Tatay. Kagaya ng kay Nanay, nagmano din ako dito, mahigpit na niyakap habang hindi nawala-wala ang ngiti sa labi “Tatay, Nanay, kumusta po kayo dito? Nandito po kasi sa Manila ang alaga ko for check-up kaya naman pinayagan akong mag day-off ngayun.” Nakangiti kong sagot. Natatawa namang tinitigan ako
VENUS POV KINABUKASAN, maaga na akong gumayak para sa day-off ko. Alam na nila Madam Laura at Sir Lemuel ang tungkol sa day-off ko kaya naman wala nang problema Bago ako umalis, nagpasya akong daanan na muna si Darren sa kwarto nito. Baka kasi may iuutos pa eh. Isa pa, kailangan ko ding magpaalam dito Pagkapasok ko sa kwarto nito, nadatnan ko itong gising na. Saktong kakatapos lang nitong makipag-usap sa kung kanino sa telepono at nang mapansin nito ang presensya ko, automatiko na gumuhit ang matamis na ngiti sa labi nito “Wow, ang ganda ng nurse ko ah?” nakangiti nitong sambit. Ewan ko lang kung isa iyung biro or hindi dahil huling huli ko kung paano naglakbay ang paningin nito sa kabuuan ko. Naka-maong na pantalon ako at naka-croptop. Malayong malayo ang suot ko ngayun kumpara sa uniform ng nurse na suot ko sa pang-araw-araw. “Siyempre, day-off eh. Pagkakataon ko na para umawra.” Pabiro kong sagot kahit ang totoo, naiilang ako sa paraan ng pagkakatitig nito sa akin. Ewan ko
VENUS POV KINABUKASAN, maaga kaming pumunta ng hospital. Pagdating namin, kaagad din namang inasikaso si Darren ng mga Doctor at dahil cooperative na si Darren sa lahat ng check-ups nito, naging smooth ang lahat-lahat. Halata din naman kay Darren na gusto na nitong gumaling. Na gusto na din bumalik sa dati ang buhay nito kaya naman todo suporta sa kanya ang mga magulang nito na sila Madam Laura at Sir Lemuel. Kaagad na ini-schedule ang mga surgery ni Darren para makalakad. May kinausap din na plastic surgeon para muling ibalik ang dating structure ng kabilang pisngi. Matindi kasi ang naging pinsala noon dulot ng sunog kaya kailangan din na maisaayos ang lahat Pagkatapos ng medyo mahaba-habang oras namin sa hospital, nagyaya si Darren na kakain daw kami sa labas. Siyempre, kung ano ang gusto nito, sinusunod talaga ng mga magulang. Lalo na at nasa mood si Darren buong oras. Sa isang kilalang mall kami dumirecho. Ang personal bodyguard ni Darren ang tagatulak ng wheelchair nito kaya






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments