“Manong! Start the car now!”
Sigaw ni Laura nang malapit na si Mikhail. Kaagad naman siyang sinunod ng driver. Narinig niya pa ang pagmura ng lalaki dahil sa hindi inaasahang pagharurot ng sasakyan.
How come that he seems to have an idea about her? Nagawa pa talaga nitong kausapin ang kambal! Another thing is, ang pagkatahimik nito kanina is a hint na may alam talaga ito!
“Mommy what is happening?” Pupungas-pungas na tanong ni Isaiah kay Aira. Nag-aalala na rin ang mukha ng babae.
“It’s okay, baby. Beshiewap? Anong nangyayari? Sino ang lalaking iyon?!” Hindi magkadaugaga si Aira kung ano ang uunahin. Kung ang anak ba o kung ang pagtanong sa kaibigan tungkol kay Mikhail.
Napasambunot nalang si Laura sa kanyang sariling buhok habang hinihilot ang sentido niya. Biglang sumakit ang ulo niya dahil sa mga pangyayaring bumugad sa kaniya.
***
Mansion.
“Aira, pwede bang ikaw na muna ang bahala sa kambal? May mga aasikasuhin lang ako saglit.”
“Sige, mamayang hapon pa naman kami susunduin nina Papa rito. Take your time, Beshiewap. Alam kong frustrated ka sa mga nangyayari pero wag mong kakalimutan na nandito lang ako na kaibigan mo. Kaya mo yan, kinaya mo nga noon, eh! Ngayon pa ba?!”
Natigilan si Laura sa pag-akyat sa hagdan. Nilingon niya ang kaibigan at matamis na nginitian. “Thank you, ah. Alam mo ‘di ko talaga alam ang gagawin ko kung wala ka. Sobrang dami mo ng naitulong sa akin, Aira. Ang pagsama mo sa akin sa U. S ay hindi madali dahil kinailangan mong iwan ang pamilya at trabaho mo dito but still sumugal ka pa rin. Sana hindi ka magsawang tulungan ako ever!”
Nilapitan ni Aira ang kambal haban aliw na aliw naman ang anak nito sa paglalaro, napasarap kasi ng tulog kanina sa kotse.
“Naku! Sureness ‘yan, Beshiewap! We’re all in this together…. Kasama ng mga kambal, diba? Sila ‘yong lakas mo?”
Dumako ang tingin ni Laura sa kambal na tahimik na nakaupo sa sofa. Halatang pagod na pagod ang mga ito sa byahe.
Dumiretso sa kwarto niya si Laura. Dito na magsisimula ang paggawa sa mga plano. Nagawa niya ng mapaluhod ang mga De Silva, though, hindi siya sigurado kong nagsisi ba ang mga ito sa ginawa sa kaniya. Pero hindi doon natitigil ang lahat. Mahina lang ang sumusuko!
Kaagad nagtipa sa selpon niya si Laura. May mga ipinadala siyang importanteng mensahe sa mga koneksiyon at kakampi niya para sa gagawing plano.
Second mission: Buy the De Silva Empire.
May mga nabili na siyang properties dito sa Pilipinas habang nasa U.S siya. Iyon ang mga gagamitin nila for important meetings and transactions. Pero ang pinakaimportante sa lahat ay ang pagbubukas ng bagong kompanya niya. Limang taon simula nang pinagawa niya ito and finally, it was done at mayroon na rin siyang trono na paghaharian habang pinapabagsak ang mga De Silva. Bukod pa doon ay may mga kompanya rin siyang nabili. Mga kompanyang nalulugi na at hindi na kayang iahon ng may-ari, though hindi naman na importante ang mga iyon sa kanya at hindi rin naman siya ang hahawak kundi ang kaibigan niyang si Aira. Mas mabuti na rin iyon para mas marami siyang galamay.
Ilang minuto palang simula nang maipadala ang mensahe ay nagsidatingan na kaagad ang mga kinontak niya. Mga makapangyarihang tao sa Pilipinas ang narito ngayon sa mansyon at ngayong araw mismo ay magaganap ang unang pagtitipon.
“Maraming salamat sa pagpunta. Tinipon ko kayong lahat dahil sa importanteng bagay na kailangan niyong malaman tungkol sa kompanya at sa plano.” Seryoso ang mukha ni Laura. Kailangan niyang magawa ng tama ang plano kaya kailangan niya ng mga tao na gagalaw para sa kaniya. Alam niyang hindi rin basta basta ang mga De Silva. At natatakot rin siya na baka may pinanghahawakan ang pinsan niyang si Clarissa laban kay Mikhail kung kaya’t napapaamo nito ang lalaki. Kapag totoo ang hinala niya, maaaring magdulot iyon ng balakid sa kanya dahil pihadong gagamitin ng babae si Mikhail laban sa kanya.
Iyon ang dahilan kung bakit kaagad siyang nagpatawag ng pagtitipon.
***
Mansiyon ng mga De Silva.
“Argh!” Iritadong binalibag ni Amelia ang bag niya sa sahig. Halos atakehin ito sa puso sa labis na galit at inis. Lubos ang nararamdaman niyang pagkamuhi sa pamangkin. Hindi niya inaasahan na ganito na ito ngayon. Paano ito bumangon?
Iyon ang tumatakbo ngayon sa utak ni Amelia.
Tahimik naman si Lady Master. Simula ng dumating sila ay hindi pa ito nagsasalita habang ang mga anak na lalaki ay abala sa paggawa ng mga haka haka tungkol sa pag-angat ni Laura. Syempre si Clarissa ang nangunguna sa usapan. Halos walang preno ang bibig nito na animo’y ikamamatay niya kapag hindi nalaman ang totoo.
“Bakit mukhang masaya ka pa Lauren?” Usal ni Lady Master hindi kalaunan. Malamig ang mga mata nitong nakatitig kay Lauren pero masaya pa rin ang mukha ng babae. Knowing that her daughter is well and successful is all that matters to her. Napawi rin ang pangamba na halos limang taon niyang tinimkim sa puso niya.
“Sinong ina ang hindi matutuwa na makita ang anak niya?” Simpleng sagot nito. Pero hindi iyon nagustuhan ni Amelia kung kaya’y mabilis itong tumayo saka dinuro si Lauren.
“Nagsalita ang isa pang walang silbi! Natutuwa ka pa sa ginawa ng mayabang mong anak sa atin kanina?! Kahihiyan ‘yon!”
“Nakakaramdam ka na rin pala ng hiya?” Sagot ni Lauren kung kaya’t mabilis siyang sinugod ni Amelia para sampalin kung hindi namagitan si Christopher.
“Tama na! Pwede ba? Hindi ito ang tamang oras para magkagulo tayo?!”
“Yan yung pinaramdam mo sa anak ko noong sinaraan niyo siya limang taon na ang nakararaan, Amelia! Kung hindi dahil sa inyo hindi siya mapapalayas sa mansiyon!”
Biglang napataas ng tingin si Lady Master. Nang mapansin iyon ni Clarissa ay kaagad itong humakbang para umapila.
“Anong sinasabi mo? Binabaliktad mo ngayon ang ginawa ng malandi at walang kwenta mong anak?!” Isang malutong na sampal ang natanggap ni Clarissa mula kay Lauren. Nanlalaki ang mata ng babaeng binalingan ito ng tingin habang nakaawang naman sa gulat ang bibig ni Amelia.
Ito ang unang beses na nagbuhat ng kamay si Lauren laban sa kanila. Sanay kasi silang walang ginagawa ang babae kundi ang maging sunod sunuran sa asawa nitong si Christopher at kay Lady Master.
Akmang gaganti si Amelia pero mabilis itong pinigilan ni Lady Master. Mas lalong nagalit at nagulat ang babae sa hindi niya inaasahang pagkampi ng ina kay Lauren na daughter-in-law lang naman nito.
“Sabihin mo sa akin ang nalalaman mo Lauren. Tungkol sa nangyari noon kau Laura.” Halos mamutla ang mag-ina. Kapag naisawalat ang lahat ay katapusan na rin nila. Hindi lang sila mapapalayas sa mansiyon kundi mawawalan rin sila ng mana. Pero ang mas ikinakatakot ni Clarissa ay ang malaman ni Mikhail ang totoo.
Simula kasi nang mapag-alaman ng lalaki na hindi naman pala siya buntis noon ay nagpa-imbestiga ito. Gamit ang hibla ng buhok ng babae na naiwan sa kama ay natukoy na hindi si Clarissa ang kanyang nakatalik kung kaya’y inanunsyo niyang peke ang engagement. Dahil ang mag-ina lang rin naman ang naglabas noon sa media ng walang permiso ng lalaki.
Pero mautak si Clarissa dahil ginamit niya si Laura para mapasunod si Mikhail. Sinabi niya sa lalaki ng siya lang ang tanging nakakaalam sa pagkakakilanlan ng babaeng nakatalik nito noon at sinabi pang maaaring magdalang tao ang babae kung kaya’t mas umigting ang kagustuhan ng lalaki na mahanap si Laura.
“Set up ang nangyari. May binayarang tao si Amelia at Clarissa para dungisan si Laura. Planado nila ang lahat kaya kapansin pansin na hindi alam ng anak ko ang tungkol sa pagtitipon na magaganap kinabukasan dahil pinigilan ni Clarissa na makarating sa anak ko ang mensahe. Ginawa nila iyon para mapalayas si Laura at matanggalan ng mana sa kompanya!”
Gulat na gulat si Lady Master sa narinig. Ngayon niya napagtanto ang pagkakamaling nagawa sa apo niyang si Laura. Kung sana ay binigyan niya ito ng pagkakataon para magpaliwanag. Kung sana ay inalam muna niya ang buong katotohanan bago niya ito hinusgahan. Masyado siyang nagpadala sa galit at sa inaaakalang kahihiyan na hindi naman pala nito ginawa.
Ngayon niya rin naunawaan ang galit na nakita niya sa apo kanina. Nabigyang kasagutan rin ang tanong sa isip niya kung bakit ganoon na lamang ang galit nito sa kanilang umabot pa sa puntong paluluhurin sila nito.
Hindi na mapigilan ni Lady Master ang umiyak. Sinira niya ang buhay ng paborito niyang apo na si Laura. Kung kaya naisip niya na…
“Wala tayong karapatan na magalit kay Laura,” nakangiti niyang sabi habang punong puno ng pagsisisi ang mukha. “Nararapat lamang sa atin ang ginawa niya kanina dahil tayo ang may kasalanan sa kaniya.”
Hindi makapaniwala si Amelia at Clarissa. Nang bumaling ang tingin sa kanila ni Lady Master ay doon na halos mahigitan ng hininga ang mga ito.
Dahil nakadepende sa sasabihin ni Lady Master ang magiging kapalaran nilang mag-ina.
