A Lucky Day

THIRD PERSON. 

Halos buong gabing sinubukan ni Lisa na hanapin ang f******k account ni Jane subalit bigo siyang makita ito dahil sa dami ng kaparehong pangalan.

Napuyat tuloy siya sa kakahanap sa wala. 

"Hooyyy gising na! Tanghali na Lisa!" yugyog ni Sunny sa kanya. 

"Ehh antok pa ako sun. Mamaya na.." mahinang sagot ni Lisa ngunit mas lalong nilakasan pa ni Sunny ang pagyugyog sa kanya.

"YAAHHH! Kainis antok pa yung tao eh!" reklamo nya. 

Wala na siyang magawa kundi ang bumangon dahil hindi siya tatantanan nitong isa. 

Sa kusina ay naabutan nila si Nadia na nagtitimpla na ng kape at naghahanda ng pandesal. 

"Dalian nyong dalawa dyan at magalmusal na. May raket tayo mamaya dali." utos ni Nadia sa kanila. 

Sa kanilang tatlong magkakaibigan, si Nadia ang tumatayong ate sa kanila at si Lisa naman ang bunso. 

Para na silang magkakapatid na tatlo dahil nagkakilala sila noong minsang nagkasama sila sa pamamalimos nung mga bata pa sila. 

"Ano bang plano ngayon?" usisa ni Lisa habang nagsasawsaw ng tinapay sa kape. 

"Dating gawi muna, sa ilalim ng overpass. Ihanda mo na gitara mo bunso at may pa concert ka na naman mamaya. Hahaha." pang-aasar ni Sunny sa kanya. 

Napaisip si Lisa... 

"Hmmm mas okay na yun kesa mang snatch ako uli. Nagpromise na pa naman ako sa misis ko hehe." bulong nya sa sarili habang napapangiti. 

.

.

.

.

"HOY! Sige mag imagine ka pa Bunso! Patay na patay dun sa pulis eh. Asus!" biglang sabat ni Nadia.

"Huhuhu. Ang sama nyo sakin. Minsan nga lang ma inlababo eh babasagin nyo pa." sabi ni Lisa na parang nagtatampo sa dalawa. 

Agad namang gumawi ang dalawa sa likuran nya para siya'y yakapin. 

"Naku ang bunso namin nagtatampo agad. Biro lang eh hehe. Ipakilala mo nga yan at nang matulungan ka namin." sabi pa ni sunny sa kanya kaya napangiti na ang isa. 

"Hehehe sige sige." nakangisi nyang sagot. 

Nagtuloy na silang tatlo sa pagkain habang nag-aasaran.

~~~~~~

@Jane's House 

"Aiisshh. Si Daniel buong gabing nag-iiyak. Masama talaga ang loob tungkol dun sa family tree eh." kwento ni jane kay irene habang nag-aalmusal sila. 

"Di ko na napansin eh nakatulog kasi ako agad dahil nag take ako ng sleeping pills. So paano yan?" tanong ni irene. 

"I will make it up to him. Di ko muna papapasukin ang bata ngayon, i'll just call his teacher at ako din magpapasalo muna ako kay jillian." sagot nya dito. 

"Sige besh, good idea yan na ipasyal natin si Daniel para makalimutan na nya yon." sang-ayon naman ni Irene.

Naghihirap ang kalooban ni Jane sa tuwing ganito ang bata. Hindi nya kasi alam kung paanong sasabihin dito ang tungkol sa ama nito. 

Mas lalo tuloy nadadagdagan ang galit ni Jane kay Kiel dahil pati ang anak nya ay apektado na rin sa ginawa nito sa kanya. 

"Wag lang mag krus ang landas namin ni Kiel at malilintikan sa akin ang bwisit na yun!" inis nyang nasabi. 

"Hays. Di kita masisisi besh, gago naman kasi talaga yun. Matapos kayong iwan mag-ina eh ayun nagpakasal sa anak ng boss nya. Mautak eh." sagot naman ni Irene. 

Naisipan nalang ni Jane na puntahan ang anak sa kuwarto upang gisingin na ito at para makapag-almusal na din. 

.

.

.

.

"Hey my baby prince. Come on wake up na my handsome boy. We will go outside dali. Pasyal tayo ni tita Irene." malambing nyang sabi sa bata habang pinupupog ito ng halik sa mukha. 

"R-really mommy? I want to take rides at amusement park! I want to ride a car!" excited na sabi ng bata. 

Jane gave her a sweet smile at niyakap ito ng mahigpit. 

"Whatever you want baby, mommy will give it to you. I love you so much my little boy." bulong nya sa anak. 

"And i love you too mommy. You're the best!" 

~~~~~

JANE's POV. 

I love seeing my son smiling. Kahit sa simpleng bagay man gusto ko lagi ko siyang mapapasaya. 

He's all i have right now kaya lahat ibibigay ko sa kanya. 

"Besh, paki ayusan naman si Daniel after nyang kumain, i just have to call to the station." pakisuyo ko kay Irene. 

I need to call Jillian para mainformed sya na hindi muna ako papasok ngayong araw.

"Okay sige besh. Take your time." sagot nya sa akin. 

-📱- 

ME: Jill, Good morning. Di ako makakaduty today something came up eh and kailangan kong makabawi kay Daniel. Ikaw na muna bahala ah? 

JILLIAN: Ay ang daya, wala tuloy manlilibre sakin hehe joke. Sige ako na bahala dito. I miss my inaanak ah? Tell him bawi si ninang pagsahod. 

ME: Ohh good to hear that ah coming from you. Sige sabihan ko ang bata. Thanks chu. 

JILLIAN: Oo naman hehe oh sige na. You're welcome. 

-📱- 

-TIME SKIP- 

10:00 AM nang umalis na kaming tatlo sa bahay. I decided to take them first sa mall para makapag lunch na din at baka magutom ang bata. 

After almost hour sa daan; 

"Aaiisshh! Kaasar trapik nalang araw-araw!" napahampas ako sa manibela sa pagka-inis. 

"Hey kalma nga besh, init ng ulo agad eh." saway sakin ni Irene na nasa tabi ko. Si Daniel naman ay nasa likod at naglalaro ng games sa ipad nya. 

"Ehh maiipit na naman tayo nito sa daan eh. Tatanghaliin na tayo masyado!" sabi ko pa uli.

Napatingin ako sa labas at sa gawing gilid ko ay napansin ko ang grupo ng mga kabataan na nanlilimos sa daan. 

Kung titingnan eh mas matanda lang ito ng ilang taon sa anak ko.

"Besh! Tignan mo yang mga bata oh, kawawa naman. Mga walang kwenta ang mga magulang nyan matapos na ilabas sa mundo eh pababayaan nalang." sambit ko sa kanya habang nakatingin sa mga bata. 

"Naku mukhang may pinaghuhugutan yata yan ah! Damang-dama ko eh hehe." sagot nya.

"Tssss. Shut up irene!" sabay irap sa kanya. 

Halos 20 minutes din kaming nakahinto dito bago muling umusad ang mga sasakyan. 

@The Mall 

"Baby let's buy some food first and then mag lunch na tayo okay?" sabi ko kay daniel habang hawak ko ang kamay.

Naisipan ko kasing bumili ng mga buscuits, milk and some breads para sa mga bata na nakita ko kanina. 

I just remembered one person right now. 

That monkey slash lover girl na yun!

"Yah. That silly monkey!" out of the blue kong nasambit. 

"Ano po yon mommy?" tanong ng bata.

"Ayy wala i mean i just saw a monkey stuffed toy over there hehe." palusot ko at napapa-iling.

.

.

.

.

"Hey besh bago yata yan ha? First time mong gagawin ito." puna ni Irene habang palabas na kami sa supermarket. 

"Well irene everything changes and so my mood. At mood ko ngayon ang maging hot and gorgeous santa sa mga bata." proud kong sinagot. 

"Ayy luh siya hahaha. Saan mo nakuha yang sense of humour mo na yan ha?" pansin nya. 

"Wala. Basta. Psh." sagot ko. 

Well, i can say na kilalang-kilala na ako ni Irene eh. We've been bestfriends since for how many years na din. 

At kung tutuusin din, i have money naman on the bank. Pamana sakin ng parents ko but i just want to keep it there and save for Daniel's future. 

-TIME SKIP- 

We're on our way na papuntang amusement park pero sasaglit muna kami doon sa mga batang nakita namin kanina. 

"Mommy! I want to meet them also and give them these goods." sigaw ni daniel mula sa likod. 

"Hays, sorry baby pero hindi pwede. Just stay here with tita irene. Hindi safe sa labas eh." sagot ko naman. 

Mas mabuti kasing ako nalang ang bababa tutal sandali lang rin ako. 

Nang makadating na kami dito sa ilalim ng overpass ay pinark ko na ang sasakyan ko. 

"Irene, just keep it locked okay and don't entertain anyone kung sakali man." bilin ko sa kanya bago ako bumaba at umalis. 

Nasanay na din ito sa akin dahil lagi kong tinuturuan ng self-defense. Lalo na at dalawa sila ni Daniel lagi na naiiwan sa bahay. 

Naglalakad na ako palapit sa mga bata bit-bit ang plastic ng mga pagkain. 

"Hey mga bata tara dali!" tawag ko at isa-isa silang lumapit. 

"Kumain na ba kayo ha?? I have some foods for you. Heto oh hati-hati kayo okay?" sabi ko sa kanila. 

"Salamat po ate. Kagabi pa nga po kami hindi kumakain eh." sabi pa ng isang bata. 

At di ko maiwasang hindi malungkot. Nakakalungkot ang buhay ng mga batang ito. 

Pagkabigay ko ng mga pagkain at 

saglit akong naglakad-lakad sa paligid to check the place. 

Nang may narinig akong kumakanta.

That voice is quite familiar to my ear. Parang narinig ko na, ewan.

-🎵- 

"There you stand open arms, open door.

Full of life when the world is wanting more. 

And i can see when the lights starts to fade 

The day is dark and your smile has gone away 

Let me raise you up 

Let me be your light

May I hold you? 

As you fall to sleep 

When the world is giving in and you can't breathe 

May I love you? 

May i be your shield? 

When no one comes around

May i lay you down? 

-🎵- 

Wait that voice? 

Parang narinig ko na yata yun?

Her voice is soothing and pleasant to my ear. 

It caught my attention at waring may sariling isip ang mga paa ko.

Dahan-dahan akong naglalakad papalapit doon. 

Maraming nag-uumpukang mga tao at may ilang mga babae na tumitili pa. 

Unti-unti kong hinahawi ang mga tao nang makita ko kung sino yun.

.

.

.

.

.

"SNATCHER! TULONG!"

Isang sigaw ng babae ang nagpabalik sa wishu ko. 

Kaya naman agad akong napatakbo para habulin iyon. 

Pumasok ako dito sa palengke. 

Shit ang daming tao. 

Mukhang alam na alam nito kung saan siya tatakbo. 

Nakita ko siyang lumiko sa bandang gulayan. Kaya mas binilisan ko pa ang takbo ko. 

"EXCUSE MEEEEE!" sigaw ko sa kanila. 

Tsssss.. ang bilis nyang nawala sa paningin ko and yet i'm not familiar to this place. 

"TABI! PULIS AKO!"sigaw ko uli sa mga nakaumpok na tao. 

Nasa bandang dulo na ako ng palengke. 

Dead-end na pero wala di ko na sya nakita pa. Kaasar! Babalik na sana ako nang..

.

.

.

.

.

"ARAYYY! ATE HINDI NA PO! ITO NA OH!" rinig ko mula sa sulok kaya mabilis akong tumungo doon. 

Nagulat ako sa nakita ko. 

"M-MONKEY?" sambit ko sa pagka bigla.

~~~~~~~

LISA's POV. 

Nandito na kami sa ilalim ng overpass para sa raket namin.

Grabe nagkaroon na din pala ako ng mga fans dito hahaha. 

Karamihan eh mga chix pero sorry sa kanila may nagmamay-ari na ng aking pakening heart. 

Balak kong pagkatapos namin dito ay dalahan uli ng makakain ang mga bata don sa hide-out nila. 

Nag-aalala kasi ako na baka lumabas na naman ang mga ito at mamalimos sa kalsada. 

Delikado lalo na at naglipana ang mga masasamang loob sa kalye. 

Kasalukuyan akong kumakanta at nagigitara habang sina Sunny at Nadia naman ang lumilibot para maghingi ng pera sa mga tao.

Tssss. Nakikita ko mula dito si Sunny na pasimpleng dinudukutan ang lalaking busy kakaharot sa babaeng kasama nya. 

Si Nadia ayun panay pa cute sa iba. Dagdag kita din yun sa amin. 

Subalit napatigil ako nang nakita ko ang isang binatilyo na mabilis na tinakbo ang bag ng matandang babae na siguro ay nasa 60 na ang edad. 

Ibinababa ko agad ang gitara ko at agad na tumakbo. 

"HOYYY LISAAAAA!" sigaw nila Nadia sa akin pero di kona sila pinakinggan. 

Mabilis nawala ang batang yon subalit mas mabilis ako. 

Matinik kaya ito haha at kabisado ko na ang pasikot-sikot sa lugar na ito. Dito ba naman sa kalye ako lumaki eh. 

Ilang saglit ang lumipas;

.

.

.

.

"AT SAAN KA PUPUNTA BOY?" nagulat pa ito nang sumulpot ako sa harapan nya. 

Akmang tatakbo pa ito patakas ng bigla kong pilipitin ang braso nito. 

"ABA AT TATAKAS KA PA HA?" sabi ko at mas hinigpitan ko pa ang pagpilipit sa braso nito. 

"ARAYYY! ATE HINDI NA PO! ITO NA OH!" sabi nya habang dumadaing sa sakit. 

Subalit napalingon ako nang may tinig akong narinig mula sa likod. 

"M-MONKEY?" bigkas nito. 

At agad akong napalingon. 

Hindi ba ako nananaginip?? 

Yung magandang nilalang na nakita ko kahapon nandito na naman sa harap ko. 

"M-misis ko!" sabi ko at napangiti ako ng malapad. 

.

.

.

"Ate, asawa mo sya?" tanong ng binatilyo. 

"Mapapangasawa palang hehe." sagot ko. 

Kinuha ko ang bag mula sa kanya at iniabot kay Jane. 

"Misis ko oh ito na ang bag ni lola." nakangiti kong ibinigay sa kanya. 

"ARAAAYYY!" reklamo ko nang batukan nya ako. 

"Diba sabi ko wag mo na akong tatawagin ng ganyan? Tssss!" inis nyang sinabi. 

"Ay sige shabu pa ate. Taas ng pangarap. HAHAHA!" pang-aasar ng binatilyo sabay takbo ng mabilis. 

"HOYYY LOKO KA AHH!" sigaw ko pero nakalayo na ito. 

.

.

.

.

"OUCH! ARAYYY SAKIT! Huhuhuhu!" reklamo ko sa sakit nang hilahin ni Jane ang tenga ko. 

"Ohh ayan! Nakatakas ang bata dahil sa kalokohan mo!" inis nyang sinasabi habang hila-hila ang tenga ko. 

"SORRY NA. Huhuhuhu kasi naman ikaw eh bigla bigla kang sumusulpot sa harap ko." sagot ko. 

"At ano naman ha?! Malamang pulis ako eh at lagot ka na naman sakin!" 

"S-saan mo ako dadalhin?? Sa forever na ba?? Hehehe arat na dali!" biro ko. 

"ABA! Banat pa sige!" at mas diniinan pa nya ang pagpingot sa tenga ko.

"ARAAAAY! Titigil na po kamahalan." sagot ko at saka nya ako pinawalan.

Hays. Salamat at binitiwan na nya ako. 

Naglakad na kami pabalik doon para samahan syang ibalik ang bag kay lola. 

"Lola, heto na po ang bag nyo." sabi ni Jane kay lola. 

Napatitig na naman ako sa kanya nang nakita ko ang maganda nyang ngiti. 

Nakakainlove talaga. Omyghad!

"Maraming salamat sa inyong dalawa ha? Nandito pa naman sa bag ang wallet ko at pambili ng gamot ng asawa ko. Mabuti at naibalik niyo. Salamat." sabi pa ni lola. 

"Walang anuman po lola. Mag-iingat po kayo. At sa susunod ay magpasama na kayo kapag aalis ha?" sagot nya kay lola at nagbilin na din. 

"Oo iha. Salamat." habol nya pa saka umalis. 

.

.

.

.

"Ohh misis ko ayan ha mabait na ako gaya ng sabi ko sayo." sabi ko kay jane. 

"Well good for you. Ipagpatuloy mo yan." sagot nya. 

"I have to go, may lakad pa ako." paalam nya at naglakad na paalis.

"W-wait!! Saglit!" pagpigil ko sa kanya. 

"Ohh ano na naman ba?!" sabay irap nya sakin. 

"Naku ayan na naman sa tingin na yan. Yung puso ko shit pagod na naman to kakatakbo at kakatibok ng pangalan mo. Hehe." banat ko. 

"Tssss!! Kung wala kang mahalagang sasabihin manahimik kana." pagtataray nya pa. 

Nilabas ko ang phone ko sabay pakita nito sa kanya. 

"Heto kasi oh. Patingin naman ng phone ko para kasing may kulang." sabi ko sa kanya.

"At anong tingin mo sakin?? Taga repair ng cellphone?? Duhh." 

Ayy lah lakas mambasag nito. 

"Di nga. Tingnan mo nga kasi. May kulang nga kasi oh." sabi ko ulit. 

"Ano ba yun kasi? Anong kulang?" tanong nya. 

.

.

.

.

"Kulang ng number mo. Paki save naman dito sa contacts ko. Hehehe." sabi ko pa habang iniaabot sa kanya ang phone ko.

Kaso heto na naman sinamaan na naman ako ng tingin. 

Katakot parang mangangain. 

"IKAW NA UNGGOY KA!"

Hahampasin nya sana ako pero nakailag ako. 

"Ito naman napaka seryoso eh. Penge lang number mo eh." pangangatwiran ko pa. 

"Nyenyenye whatever. Manigas ka!" sabi nya pa uli saka tuluyang umalis. 

"Makukuha ko din number mo Misis ko. Pati na rin yang puso mo!" sigaw kopa. 

Nakatayo lang ako habang hinahabol sya ng tingin.

.

.

.

"WOI! Bunso siya na ba yung sinasabi mong pulis na gusto mo?" usisa ni sunny na biglang sumulpot sa likod ko.

"Oo siya na. She's the one..." sagot ko. Hindi pa rin naalis ang ngiti sa labi ko. Nakapa ko ang dibdib ko at heto at nagwawala na naman.

.

.

.

.

"Bye guys, i'm getting married!" sabi ko sabay takbo pasunod kay Jane.